عطار (غزلیات)/عشق تو مست جاودانم کرد
نسخهٔ تاریخ ۶ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۲۵ توسط Rostamfarokhzad (گفتگو | مشارکتها)
' | عطار (غزلیات) (عشق تو مست جاودانم کرد) از عطار |
' |
عشق تو مست جاودانم کرد | ناکس جملهی جهانم کرد | |
گر سبکدل شوم عجب نبود | که می عشق سر گرانم کرد | |
چون هویدا شد آفتاب رخت | راست چون سایهای نهانم کرد | |
چون نشان جویم از تو در ره تو | که غم عشق بینشانم کرد | |
شیر عشقت به خشم پنجه گشاد | پس به صد روی امتحانم کرد | |
دردیم داد و درد من بفزود | دل من برد و قصد جانم کرد | |
گفت ای دلشده چه خواهی کرد | گفتمش من کیم چه دانم کرد | |
تا ز پیشم چو آفتاب برفت | همچو سایه ز پس دوانم کرد | |
سایه هرگز در آفتاب رسد | آه کین کار چون توانم کرد | |
چند گویی نگه کن ای عطار | که یقینها همه گمانم کرد |