سخنرانی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در پارلمان استرالیا ۲ مهر ماه ۱۳۵۳
سخنرانیهای محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | سفرهای رسمی محمدرضا شاه پهلوی آریامهر |
سخنرانی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در پارلمان استرالیا ۲ مهر ماه ۱۳۵۳
آقای نخست وزیر
نخست میخواهم برای بیانات محبت آمیزی که نسبت به وطن من و ملت من ایراد کردید و به خاطر سخنان دوستانه ای که نسبت به شخص من بیان داشتید تشکر کنم. متقابلاً باید بگویم که ما نیز برای ملت استرالیا، ملتی که در آغاز، نه با شرایط و رفاه کنونی بدین سرزمین قدم گذاشت، بلکه زندگی را با شرایط دشواری در این سرزمین آغاز کرد و به سرعت به ترقی و سطح رفاه کنونی رسید ارزش و اهمیت بسیاری قائلیم، با این حال میتوانم به شما اطمینان بدهم که این تنها آغاز کار است، زیرا از آنچه شنیدهایم و از آنچه خود دریافتم و به چشم خود دیدم شما درخشان ترین آیندهای را که یک کشور میتواند داشته باشد در پیش دارید. این راست است که شما گذشتهای دشوار داشتهاید و این گذشته دقیقاً برای من تشریح شده است، اما شما همچنان آینده درخشانی در پیش دارید. ما باید به آینده بیندیشیم و از هم اکنون طرحهای آینده را فراهم کنیم. شعار ما در کشورمان این است که همواره چند گام از حوادث جلوتر باشیم. ما فقط به توسعه و عمران اقتصادی و اجتماعی خود اکتفا نخواهیم کرد بلکه باید با پیش بینی رویدادهای آینده از هم اکنون برنامهریزی کنیم تا هیچگاه غافلگیر نشویم، زیرا در جهان کنونی هرگاه کشور و ملتی غافلگیر شود ممکن است آزادی عمل و مآلاً استقلال خود را از دست بدهد. اگر در زمینههای اجتماعی پیش بینیهای لازم نکرده باشید و با تحولات پیش بینی نشده روبرو گردید عاقبت اینکار وخیم تر از سرانجام ارتشی خواهد بود که در میدان نبرد غافلگیر شود. ما نیز مانند شما خوشبختانه منابع ثروت زیادی داریم. برای ما مانند شما مسئله بهره برداری از این منابع مطرح است. بدیهی است که ما نمیخواهیم این ثروتهای طبیعی را راکد بگذاریم و دیگران را از آن محروم کنیم. اهمیت مسئله از نظر ما این است که دیگران ما را استثمار نکنند. ما در گذشته استثمار شدهایم. بسیاری از ملتها تموّل و صنایع خود را به اتکاء منابع ما پدید آورده اند، اما دیگر آن دوران پایان یافته است. ما آمادهایم دیگران را در ثروت و خوشبختی خود سهیم سازیم مشروط بر آنکه با ما عادلانه و با احترام رفتار کنند. پس از بهرهبرداری این منابع نخستین موضوعی که به ذهن ما میرسد این است که چگونه آن را صادر کنیم یا چگونه به ملل دیگر اجازه دهیم که در این منابع با ما سهیم شوند. ما خوشبختانه در سه دریا بندرهای بسیار داریم. ما میتوانیم کالاهای خود را به نحوی رضایتبخش در بنادر خود بفروشیم و دیگر نگران آن نباشیم که در مقصد بر سر این کالاها چه خواهد آمد، زیرا پول آن در بانک خواهد بود، با این حال من فکر میکنم نباید خودخواه باشیم، بلکه باید به سایر مسائل نیز بیندیشیم. ما باید اطمینان حاصل کنیم که کالاهایی که از کشور ما خارج میشود در امنیت کامل از اقیانوس هند میگذرد. ما میخواهیم اقیانوس هند را منطقه صلح و منطقه همکاری بین کشورهای ساحل آن ببینیم. اگر ما چنین اصطلاحی را بکار می بریم برای آن است که این اقیانوس بسته نیست. از این رو ما این نظریه و فکر کلی را با کشورهایی که با آنها در بخش شمالی اقیانوس هند هم ساحل هستیم در میان گذاشتیم. اینها همسایگان نزدیک ما یعنی پاکستان، هند، بنگلادش، برمه، تایلند، مالزی، سنگاپور و شاید هم روزی هند و چین باشد. همچنین در شرق اندونزی و بطور خیلی طبیعی کشور بزرگ شما یا قاره استرالیا است، اما باید دید که چگونه ممکن است این منطقه را به منطقه صلح و دور از رقابتهای خارجی تبدیل کرد. تنها کافی است کشورهای واقع در حوزه این اقیانوس یک ترتیب عملی بین خود بوجود آورند. نخست در زمینه اقتصاد است که ما میتوانیم مکمل یکدیگر باشیم. ما چیزهایی داریم که دیگران ندارند. آنها هم چیزهایی دارند که ما نداریم. بعد موضوع امنیت پیش میآید که میتوانیم درباره آن سخن بگوییم. متأسفانه قبل از آنکه خلع سلاح جهانی تحت یک کنترل بینالمللی عملی شود، ما همیشه در معرض خطر تسلط جویی هستیم. کشور من مایل نیست بر هیچ کشوری مسلط شود. ما بدین کار نیازی نداریم. این در خصلت ما نیست و من میتوانم در این جا با صدای بلند و واضح اعلام کنم که تسلط جویی بخشی از سیاست ما نیست، برعکس ما میخواهیم تمام کشورها کاملاً آزاد و دور از هرگونه تسلط بیگانه باشند. مادام که خلع سلاح جهانی عملی نشده باشد نوعی امنیت منطقهای بوجود آید و اگر این امنیت منطقهای بر اساس یک قرارداد حاصل نشود دست کم یک تفاهم بوجود آید که ما بتوانیم به اتکاء آن به خارجیان بگوییم که ما واقعاً به حضور شما احتیاج نداریم، زیرا خودمان میتوانیم امنیت خویش را حفظ کنیم. من هر چه بیشتر به موضوع جامعه کشورهای اقیانوس هند فکر میکنم میبینم این جامعه یا بازار مشترک یا هر اسم دیگری که به آن بدهیم، بدون در نظر گرفتن کشور بزرگ استرالیا کامل نخواهد بود. با این هدفها بود که من به کشور شما آمدهام تا با ملت شما آشنا شوم و ایران امروز را معرفی کنم و ببینیم که دو کشور ما بر اساس گفتگوهای دوجانبه مآلاً به چه نتایجی خواهند رسید. به عقیده من شما با کشورهای منطقه خودتان در این زمینه گفتگو خواهید کرد و ما نیز با کشورهای منطقه خودمان و سرانجام همه ما کوشش خواهیم کرد به کمک یکدیگر به هدفهایی که ذکر شد برسیم.
در زمینه روابط دو کشور، ما میتوانیم کارهای مهمی انجام بدهیم. همانطور که قبلاً گفتم ما و کاملاً طبیعی است که شما نیز مانند ما بیندیشید. ما نمیخواهیم منابع ثروتمان بوسیله بیگانگان غارت شود برای آن به این جا نیامده ام که اکثر سهام این یا آن شرکت را برای وطنم به دست آورم. این سفر برای شرکت در همکاری و کمک در چهارچوب امکانات و وسایل و در صورت لزوم سرمایهگذاری در مواردی است که شما بدان نیاز دارید و طبعاً برای ما نیز با توجه به کشاورزی و منابع معدنی شما سودمند است. تعیین حدود این همکاری کار دشواری است، زیرا در واقع این همکاریها تقریباً نامحدود است. ما فقط تا آن جا جلو خواهیم آمد که شما مایل باشید. ما بهیچوجه نمیخواهیم که کنترل شرکتها و مؤسسات شما را بدست گیریم. همانطور که گفتم ما خواستار دوستی و مشارکت هستیم. شهبانو و من به خاطر استقبال گرم و پرشور دولت و ملت شما در پایتخت استرالیا و در ایالتهای دیگر متشکریم.
من اطمینان میدهم که ما نیز همان احساسات گرم را نسبت به ملت شما، میهمان نوازی شما و خوش قلبی شما داریم. با چنین خاطرات شیرین و زندهای است که ما به وطن خود باز میگردیم. من اطمینان دارم با طرز تفکر کشورهای دیگری که از آن دیدن کردیم اینک موقع آن است که همکاریها و معاضدتهای نزدیکتری بین ملل اقیانوس هند، استرالیا و تدریجاً همه دنیا برقرار شود. از همه شما متشکرم.