نیروی پایداری کشور
نیروی پایداری کشور
به فرمان اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در سال ۲۵۱۶ شاهنشاهی برابر با ۱۳۴۶ تازی خورشیدی سازمان نیروی مقاومت ملی بنیاد شد و زیر سرپرستی ستاد بزرگ ارتشتاران در برخی از استان‌ها و شهرستان‌ها کشور به آموزش داوخواهان (داوطلب) پرداخت. شاهنشاه آریامهر در بنیاد این نیرو فرمودند:
- ... ما با تمام ممالک دنیا دوست هستیم و هم چنین معاهداتی داریم که بر اساس آن دوستان ما متعهد هستند که در موقع خطر به کمک ما بیایند، ولی سیاست مستقل ملی این است که این دوستی‌ها را مغتنم بشماریم ولی نمی‌توانیم سرنوشت خود را بر اساس این دوستی‌ها معین بکنیم و یا صرفا بدان بسپاریم، بلکه سرنوشت ما در درجه اول بستگی به خود ما دارد و آنهم وابسته به آمادگی ملی ماست، نه تنها قوای مسلح مملکت، بلکه آمادگی فرد فرد این مملکت برای دفاع از این مرز و بوم و خانه خود ضروریست....
در سال ۲۵۲۲ شاهنشاهی [۱۳۴۲ تازی خورشیدی] سازمان نیروی مقاومت ملی به نیروی دفاع ملی دگرگون شد و با تمام دبیرخانه‌های نیروی دفاع ملی در شماری از استان‌ها و شهرستان‌های کشور به داوخواهان آموزش داده می‌شد.
در سال ۲۵۲۵ شاهنشاهی [۱۳۴۵ تازی خورشیدی] نام نیروی پایداری برای این سازمان برگزیده شد و با بازنگری در سازمان و هدف آن، شعبه‌های آن با نام نیروهای پایداری در استان‌ها و شماری از شهرستان‌ها به آماده نمودن و آموزش افراد برای پدافند (دفاع) از خانه و کاشانه و سرزمین کشور شاهنشاهی پرداخت.
در سال ۲۵۲۷ شاهنشاهی قانون تشکیل نیروی پایداری با ۱۴ ماده و ۱۷ تبصره از در روز ۸ دی ماه از مجلس شورای ملی و در روز ۳۰ دی ماه از مجلس سنا گذشت. این قانون در تاریخ ۵ بهمن ماه ۲۵۲۷ [ ۱۳۴۷] به توشیح اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر رسید.
از سال ۲۵۳۱ نیروی پایداری به ژاندارمری کشور جا به جا شد و بر پایه ماده نخست آن: از تاریخ تصویب این قانون نیروی پایداری با کلیه پرسنل و اعتبارات از وزارت جنگ به ژاندارمری کل کشور منتقل می‌شود. کلیه اموال منقول و غیرمنقول و ابنیه و اراضی که از طرف مردم به نیروی پایداری اهداء شده است و یا از طرف دولت به نیروی مذکور واگذار گردیده‌است کماکان در اختیار نیروی پایداری باقی خواهد ماند.
از زمان تصویب این قانون در سازمان و برنامه‌های آموزشی آن به تناسب نیازمندی‌ها افزایش یافت و در سال ۲۵۳۶ شاهنشاهی [۱۳۵۶ ] در ۱۵ استان بر پایه منطقه‌های ژاندارمری کشور شاهنشاهی و ۶۲ شهرستان نیروهای پایداری استقرار یافتند. برابر برنامه زمان بندی تا چند سال دیگر شمار نیروهای پایداری به ۱۳۷ خواهد رسید و در برنامه زمان بندی گام دوم در همه شهرستان‌های سراسر کشور نیروی پایداری استوار می‌شود. بدین سان سال به سال شمار ایرانیان آموزش یافته فزونی می‌یابد چنانچه در سنجش آموزش یافتگان سال ۲۵۲۵ با ۲۵۳۵ شاهنشاهی ده برابر افزایش دیده می‌شود.
از سال ۲۵۳۰ شاهنشاهی [۱۳۵۰ ] افزون بر وظایف و ماموریت‌های نیروی پایداری، آموزش پرسنل تاسیسات و سازمان‌های دولتی و ملی طبقه بندی شده (پروژه سپنتا ) و هم چنین آموزش و استخدام افراد گارد انتظامی مورد نیاز سازمان‌های دولتی و وابسته به دولت و آموزش افراد دلاور (چریک) نیز به این نیرو واگذار گردید.
نیروی پایداری و جنگ‌های ملی
شرکت مستقیم تمام افراد ملت در مقاومت‌های مسلحانه و یا هر گونه مبارزه دیگر برای پدافند از سرزمین هر کشور علیه هر گونه فشار و تجاوز و خرابکاری، نیروی پایداری آن کشور را تشکیل می‌دهد و پایه اجتماعی و سیاسی جنگ‌های میهنی مردم، یک پارچگی و یگانگی ملت است که به تلاش‌های پدافندی و توانایی ملی بسیار والا می‌انجامد، زیرا جنگ‌های میهنی در حقیقت جنگی است که همه افراد یک ملت از پیر و جوان و خرد و کلان علیه دشمن متجاوز به پا می‌خیزند و به پیکار برای بیرون راندن بیگانه اقدام می‌نمایند. هر چند با گذشت زمان به شمار سلاح‌های ویران کننده افزوده می‌شود. هر جند که در این زمان ابر قدرت‌ها یکه تاز میدان شده و کشورشان نیرومند و ضعیف با هم، مرز گشته‌اند و ملت‌ها برای نگاهبانی خود به
قوانین
- قانون تشکیل نیروی پایداری– مصوب ۸ دی ۱۳۴۷ مجلس شورای ملی و ۳۰ دی ۱۳۴۷ مجلس سنا – این قانون در تاریخ ۵ بهمن ۱۳۴۷ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
- قانون اصلاح پاره‌ای از مواد قانون تشکیل نیروی پایداری و الحاق دو تبصره به ماده ۹ و یک ماده به قانون مذکور - مصوب ۲۰ اردیبهشت ماه ۲۵۳۷ شاهنشاهی مجلس سنا و روز ۲ آبان ماه ۲۵۳۷ شاهنشاهی مجلس شورای ملی
- قانون اصلاح ماده ۱۰ قانون تشکیل نیروی پایداری - - مصوب ۱۸ اردیبهشت ۱۳۵۲ مجلس شورای ملی و ۳ اردیبهشت ۱۳۵۲ مجلس سنا - این قانون در تاریخ ۱ خرداد ۱۳۵۲ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.
- قانون انتقال نیروی پایداری به ژاندارمری کل کشور- مصوب ۹ خرداد ۱۳۵۱ مجلس شورای ملی و ۱۵ آبان ۱۳۵۱ مجلس سنا - این قانون در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۵۱ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.