تفاوت میان نسخههای «حافظ (غزلیات)/دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|دوستان! وقت گل آن بِه که به عشرت کوشیم|سخن اهل دل است این و به جان بِنیوشیم}} | {{ب|دوستان! وقت گل آن بِه که به عشرت کوشیم|سخن اهل دل است این و به جان بِنیوشیم}} | ||
{{ب|نیست در کس کرم و وقت طرب میگذرد|چاره آن است که سجاده به مِی بفروشیم}} | {{ب|نیست در کس کرم و وقت طرب میگذرد|چاره آن است که سجاده به مِی بفروشیم}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۰۱
' | حافظ (غزلیات) (دوستان وقت گل آن به که به عشرت کوشیم) از حافظ |
' |
دوستان! وقت گل آن بِه که به عشرت کوشیم | سخن اهل دل است این و به جان بِنیوشیم | |
نیست در کس کرم و وقت طرب میگذرد | چاره آن است که سجاده به مِی بفروشیم | |
خوش هواییست فرحبخش، خدایا بفرست | نازنینی که به رویش مِی گلگون نوشیم | |
ارغنونسازِ فلک رهزن اهل هنر است | چون از این غصه ننالیم و چرا نخروشیم؟ | |
گل به جوش آمد و از می نزدیمش آبی | لاجَرَم ز آتش حِرمان و هوس میجوشیم | |
میکشیم از قدحِ لاله شرابی موهوم | چشم بد دور که بی مطرب و مِی مدهوشیم | |
حافظ این حال عجب با که توان گفت که ما | بلبلانیم که در موسم گل خاموشیم |