تفاوت میان نسخههای «حافظ (غزلیات)/دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش|و از شما پنهان نشاید کرد سر می فروش}} | {{ب|دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش|و از شما پنهان نشاید کرد سر می فروش}} | ||
{{ب|گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع|سخت میگردد جهان بر مردمان سختکوش}} | {{ب|گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع|سخت میگردد جهان بر مردمان سختکوش}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۰ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۴۰
' | حافظ (غزلیات) (دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش) از حافظ |
' |
دوش با من گفت پنهان کاردانی تیزهوش | و از شما پنهان نشاید کرد سر می فروش | |
گفت آسان گیر بر خود کارها کز روی طبع | سخت میگردد جهان بر مردمان سختکوش | |
وان گهم درداد جامی کز فروغش بر فلک | زهره در رقص آمد و بربط زنان میگفت نوش | |
با دل خونین لب خندان بیاور همچو جام | نی گرت زخمی رسد آیی چو چنگ اندر خروش | |
تا نگردی آشنا زین پرده رمزی نشنوی | گوش نامحرم نباشد جای پیغام سروش | |
گوش کن پند ای پسر و از بهر دنیا غم مخور | گفتمت چون در حدیثی گر توانی داشت هوش | |
در حریم عشق نتوان زد دم از گفت و شنید | زان که آن جا جمله اعضا چشم باید بود و گوش | |
بر بساط نکته دانان خودفروشی شرط نیست | یا سخن دانسته گو ای مرد عاقل یا خموش | |
ساقیا می ده که رندیهای حافظ فهم کرد | آصف صاحب قران جرم بخش عیب پوش |