تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/عقل بند ره روان و عاشقانست ای پسر»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|عقل بند ره روان و عاشقانست ای پسر|بند بشکن ره عیان اندر عیانست ای پسر}} | {{ب|عقل بند ره روان و عاشقانست ای پسر|بند بشکن ره عیان اندر عیانست ای پسر}} | ||
{{ب|عقل بند و دل فریب و تن غرور و جان حجاب|راه از این جمله گرانیها نهانست ای پسر}} | {{ب|عقل بند و دل فریب و تن غرور و جان حجاب|راه از این جمله گرانیها نهانست ای پسر}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۹:۲۳
' | دیوان شمس (غزلیات) (عقل بند ره روان و عاشقانست ای پسر) از مولوی |
' |
عقل بند ره روان و عاشقانست ای پسر | بند بشکن ره عیان اندر عیانست ای پسر | |
عقل بند و دل فریب و تن غرور و جان حجاب | راه از این جمله گرانیها نهانست ای پسر | |
چون ز عقل و جان و دل برخاستی بیرون شدی | این یقین و این عیان هم در گمانست ای پسر | |
مرد کو از خود نرفتست او نه مردست ای پسر | عشق کان از جان نباشد آفسانست ای پسر | |
سینه خود را هدف کن پیش تیر حکم او | هین که تیر حکم او اندر کمانست ای پسر | |
سینهای کز زخم تیر جذبه او خسته شد | بر جبین و چهره او صد نشانست ای پسر | |
گر روی بر آسمان هفتمین ادریس وار | عشق جانان سخت نیکونردبانست ای پسر | |
هر طرف که کاروانی نازنازان میرود | عشق را بنگر که قبله کاروانست ای پسر | |
سایه افکندست عشقش همچو دامی بر زمین | عشق چون صیاد او بر آسمانست ای پسر | |
عشق را از من مپرس از کس مپرس از عشق پرس | عشق در گفتن چو ابر درفشانست ای پسر | |
ترجمانی من و صد چون منش محتاج نیست | در حقایق عشق خود را ترجمانست ای پسر | |
عشق کار خفتگان و نازکان نرم نیست | عشق کار پردلان و پهلوانست ای پسر | |
هر کی او مر عاشقان و صادقان را بنده شد | خسرو و شاهنشه و صاحب قرانست ای پسر | |
این جهان پرفسون از عشق تا نفریبدت | کاین جهان بیوفا از تو جهانست ای پسر | |
بیتهای این غزل گر شد دراز از وصلها | پرده دیگر شد ولی معنی همانست ای پسر | |
هین دهان بربند و خامش کن از این پس چون صدف | کاین زیانت در حقیقت خصم جانست ای پسر |