تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/به روز مرگ چو تابوت من روان باشد»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|به روز مرگ چو تابوت من روان باشد|گمان مبر که مرا درد این جهان باشد}} | {{ب|به روز مرگ چو تابوت من روان باشد|گمان مبر که مرا درد این جهان باشد}} | ||
{{ب|برای من تو مَگِریْ و مگو: «دریغ! دریغ!»|به دام دیو دراُفتی دریغ آن باشد}} | {{ب|برای من تو مَگِریْ و مگو: «دریغ! دریغ!»|به دام دیو دراُفتی دریغ آن باشد}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۲۸
' | دیوان شمس (غزلیات) (به روز مرگ چو تابوت من روان باشد) از مولوی |
' |
به روز مرگ چو تابوت من روان باشد | گمان مبر که مرا درد این جهان باشد | |
برای من تو مَگِریْ و مگو: «دریغ! دریغ!» | به دام دیو دراُفتی دریغ آن باشد | |
جنازهام چو ببینی مگو: «فراق! فراق!» | مرا وصال و ملاقات آن زمان باشد | |
مرا به گور سپاری مگو: «وداع! وداع!» | که گور پرده جمعیت جنان باشد | |
فروشدن چو بدیدی برآمدن بنگر | غروب شمس و قمر را چرا زیان باشد؟ | |
تو را غروب نماید، ولی شروق بود | لَحَد چو حبس نماید خلاص جان باشد | |
کدام دانه فرورفت در زمین که نرست؟ | چرا به دانه انسانت این گُمان باشد؟! | |
کدام دَلْوْ فرورفت و پُر برون نامد؟ | زِ چاهْ یوسف جان را چرا فَغان باشد؟ | |
دهان چو بستی از این سوی، آن طرف بگشا | که های هویِ تو در جو لامکان باشد | |
تو را چنین بنماید که من به خاک شدم | به زیرِ پایِ من این هفتآسمان باشد |