تفاوت میان نسخههای «سعدی (غزلیات 1)/گناه کردن پنهان به از عبادت فاش»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|گناه کردن پنهان به از عبادت فاش|اگر خدای پرستی هواپرست مباش}} | {{ب|گناه کردن پنهان به از عبادت فاش|اگر خدای پرستی هواپرست مباش}} | ||
{{ب|به عین عجب و تکبر نگه به خلق مکن|که دوستان خدا ممکناند در او باش}} | {{ب|به عین عجب و تکبر نگه به خلق مکن|که دوستان خدا ممکناند در او باش}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۲۸
' | سعدی (غزلیات 1) (گناه کردن پنهان به از عبادت فاش) از سعدی |
' |
گناه کردن پنهان به از عبادت فاش | اگر خدای پرستی هواپرست مباش | |
به عین عجب و تکبر نگه به خلق مکن | که دوستان خدا ممکناند در او باش | |
برین زمین که تو بینی ملوک طبعانند | که ملک روی زمین پیششان نیرزد لاش | |
به چشم کوته اغیار درنمیآیند | مثال چشمهی خورشید و دیدهی خفاش | |
کرم کنند و نبینند بر کسی منت | قفا خورند و نجویند با کسی پر خاش | |
ز دیگدان لیمان چو دود بگریزند | نه دست کفچه کنند از برای کاسهی آش | |
دل از محبت دنیا و آخرت خالی | که ذکر دوست توان کرد یا حساب قماش | |
به نیکمردی در حضرت خدای، قبول | میان خلق به رندی و لاابالی فاش | |
قدم زنند بزرگان دین و دم نزنند | که از میان تهی بانگ میکند خشخاش | |
کمال نفس خردمند نیکبخت آنست | که سر گران نکند بر قلند قلاش | |
مقام صالح و فاجر هنوز پیدا نیست | نظر به حسن معادست نه به حسن معاش | |
اگر ز مغز حقیقت به پوست خرسندی | تو نیز جامهی ازرق بپوش و سر بتراش | |
مراد اهل طریقت لباس ظاهر نیست | کمر به خدمت سلطان ببند و صوفی باش | |
وز آنچه فیض خداوند بر تو میپاشد | تو نیز در قدم بندگان او میپاش | |
چون دور دور تو باشد مراد خلق بده | چو دست دست تو باشد درون کس مخراش | |
نه صورتیست مزخرف عبادت سعدی | چنانکه بر در گرمابه میکند نقاش | |
که برقعیست مرصع به لعل و مروارید | فرو گذاشته بر روی شاهد جماش |