تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/باز بنفشه رسید جانب سوسن دوتا»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|باز بنفشه رسید جانب سوسن دوتا|باز گل لعل پوش میبدراند قبا}} | {{ب|باز بنفشه رسید جانب سوسن دوتا|باز گل لعل پوش میبدراند قبا}} | ||
{{ب|بازرسیدند شاد زان سوی عالم چو باد|مست و خرامان و خوش سبزقبایان ما}} | {{ب|بازرسیدند شاد زان سوی عالم چو باد|مست و خرامان و خوش سبزقبایان ما}} |
نسخهٔ کنونی تا ۸ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۰۴
' | دیوان شمس (غزلیات) (باز بنفشه رسید جانب سوسن دوتا) از مولوی |
' |
باز بنفشه رسید جانب سوسن دوتا | باز گل لعل پوش میبدراند قبا | |
بازرسیدند شاد زان سوی عالم چو باد | مست و خرامان و خوش سبزقبایان ما | |
سرو علمدار رفت سوخت خزان را به تفت | وز سر که رخ نمود لاله شیرین لقا | |
سنبله با یاسمین گفت سلام علیک | گفت علیک السلام در چمن آی ای فتا | |
یافته معروفیی هر طرفی صوفیی | دست زنان چون چنار رقص کنان چون صبا | |
غنچه چو مستوریان کرده رخ خود نهان | باد کشد چادرش کای سره رو برگشا | |
یار در این کوی ما آب در این جوی ما | زینت نیلوفری تشنه و زردی چرا | |
رفت دی روترش کشته شد آن عیش کش | عمر تو بادا دراز ای سمن تیزپا | |
نرگس در ماجرا چشمک زد سبزه را | سبزه سخن فهم کرد گفت که فرمان تو را | |
گفت قرنفل به بید من ز تو دارم امید | گفت عزبخانهام خلوت توست الصلا | |
سیب بگفت ای ترنج از چه تو رنجیدهای | گفت من از چشم بد مینشوم خودنما | |
فاخته با کو و کو آمد کان یار کو | کردش اشارت به گل بلبل شیرین نوا | |
غیر بهار جهان هست بهاری نهان | ماه رخ و خوش دهان باده بده ساقیا | |
یا قمرا طالعا فی الظلمات الدجی | نور مصابیحه یغلب شمس الضحی | |
چند سخن ماند لیک بیگه و دیرست نیک | هر چه به شب فوت شد آرم فردا قضا |