تفاوت میان نسخه‌های «بیدل شیرازی/خون دل»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) |
|||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
| − | {{شعر}}<br />{{ب|گلشن ما چون رخ جانان ماست | گلستان بی روی او زندان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|چون خلیل او شدم از جان و دل | نار نمرودی گل و ریحان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|رخش همت چون به جولان آوریم | عرصۀ کون و مکان میدان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|روزی ما گر چه آمد '''خون دل''' | لیک عالم ریزه خوار خوان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|خاک راهیم گر چه لیکن نه رواق | خـــاکروب درگـــه ایوان ماســـت}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|روز و شب حیران و سرگردان چو گوی | نه فلک اندر خم چوگان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|بر محبت کش به فرمان اندریم | هر چه در گیتیست در فرمان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|زآه آتشــبار ما پـیدا بــود | کآتشـــی پنهــان زما در جــان ماســت}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|گر چه سلطانیم در اقلیــم جــان | بنــدۀ عشــقیم و او ســلطان ماســت}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|قصّــۀ [[بیدل]] به عــالم شد مثــل | دور مجنــون طــی شد و دوران مـاســت}}<br />{{پایان شعر}}<br /> | + | {{شعر}}<br />{{ب|گلشن ما چون رخ جانان ماست | گلستان بی روی او زندان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|چون خلیل او شدم از جان و دل | نار نمرودی گل و ریحان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|رخش همت چون به جولان آوریم | عرصۀ کون و مکان میدان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|روزی ما گر چه آمد '''خون دل''' | لیک عالم ریزه خوار خوان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|خاک راهیم گر چه لیکن نه رواق | خـــاکروب درگـــه ایوان ماســـت}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|روز و شب حیران و سرگردان چو گوی | نه فلک اندر خم چوگان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|بر محبت کش به فرمان اندریم | هر چه در گیتیست در فرمان ماست}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|زآه آتشــبار ما پـیدا بــود | کآتشـــی پنهــان زما در جــان ماســت}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|گر چه سلطانیم در اقلیــم جــان | بنــدۀ عشــقیم و او ســلطان ماســت}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}}<br />{{ب|قصّــۀ [[بیدل]] به عــالم شد مثــل | دور مجنــون طــی شد و دوران مـاســت}}<br />{{پایان شعر}}<br /> |
| − | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲ مارس ۲۰۱۳، ساعت ۱۶:۵۸
| گلشن ما چون رخ جانان ماست | گلستان بی روی او زندان ماست |
| چون خلیل او شدم از جان و دل | نار نمرودی گل و ریحان ماست |
| رخش همت چون به جولان آوریم | عرصۀ کون و مکان میدان ماست |
| روزی ما گر چه آمد خون دل | لیک عالم ریزه خوار خوان ماست |
| خاک راهیم گر چه لیکن نه رواق | خـــاکروب درگـــه ایوان ماســـت |
| روز و شب حیران و سرگردان چو گوی | نه فلک اندر خم چوگان ماست |
| بر محبت کش به فرمان اندریم | هر چه در گیتیست در فرمان ماست |
| زآه آتشــبار ما پـیدا بــود | کآتشـــی پنهــان زما در جــان ماســت |
| گر چه سلطانیم در اقلیــم جــان | بنــدۀ عشــقیم و او ســلطان ماســت |
| قصّــۀ بیدل به عــالم شد مثــل | دور مجنــون طــی شد و دوران مـاســت |