تفاوت میان نسخههای «بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در باریابی هموندان شورای عالی پیشاهنگی ۴ دی ماه ۱۳۵۰»
(اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام) |
جز (added Category:پیشاهنگی ایران using HotCat) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
[[رده:سال ۱۳۵۰]] | [[رده:سال ۱۳۵۰]] | ||
[[رده:بیانات محمدرضا شاه پهلوی آریامهر]] | [[رده:بیانات محمدرضا شاه پهلوی آریامهر]] | ||
+ | [[رده:پیشاهنگی ایران]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۲۱:۳۶
سخنرانیهای محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | پیشاهنگی ایران |
بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در باریابی هموندان شورای عالی پیشاهنگی ۴ دی ماه ۱۳۵۰
زحماتی که در این مدت کشیده شده، باعث خوشوقتی است.
آماری که ذکر شد، گویا است. بعضی قسمتها را که مربوط به امور استخدامی باشد، به دفتر مخصوص منعکس کنید تا ببینیم در این قسمت چه میشود کرد و چگونه خیال عدهای با اتخاذ تصمیم لازم راحتتر میشود.
خیلی مایلم که در روستاها بچههایی داشته باشیم که اگر لباس پیشاهنگی نمیپوشند، ولی تمام تعلیمات آن را ببینند. افرادی راستگو، درستکار و نیکوکار و آماده برخورد با مشکلات زندگی باشند و در مقابل حوادث سست نشوند و بدانند برای هر مشکلی راهی هست و راه آبرومندانهای هم هست. نمیدانم برای این منظور چگونه میتوانید با شرکتهای تعاونی تماس بگیرید، ولی به هر صورت این کار را بکنید. بیش از پیش در روستاها رخنه کنید و بچههای روستایی ما را که همگی پر استعداد هستند، تربیت بکنید. به خصوص که در روستاها سرگرمی زیادی ندارند. رادیو که شاید وجود داشته باشد و امیدوارم تلویزیون هم برسد، ولی با این وصف دائم که نمیشود مقابل صفحه تلویزیون نشست. روزها میشود به دنبال این تعلیمات بروند. امیدوارم ورزش هم بکنند. البته تعداد اردوگاههای پیشاهنگی بد نیست، افزایش هم یافته است، خانههای پیشاهنگی هم همینطور، به طوری که میبینیم روزبهروز بر تعداد آنها اضافه خواهد شد، تا اینکه به خواست خداوند در سال ۱۹۷۹ که جمبوری پیشاهنگی در ایران برگزار خواهد شد، ما از لحاظ داخلی وضع پیشاهنگیمان هیچ کم و کسری نداشته باشد و از لحاظ کار و تعلیمات به سر حد کمال برسد و از لحاظ تعداد هم به حداکثر امکان.
اگر میبینید در این مورد موشکافی و سختگیری میکنم، برای این است ایران کمکم مبدل به یک کشور پیشرفته میشود و به این جهت تمام تشکیلات ما باید همه با معنی و به اصطلاح توپر باشد. در هر کار ما یک سیستم بازرسی داریم و به تمام دستگاهها و به افراد حاضر نمره خواهیم داد. دادن نمرات هم روی رفیقبازی و آشنایی و دوستی و ارفاق نخواهد بود. حقیقتاً سعی میشود صرفاً روی لیافت و استعداد و پشتکار افراد باشد، زیرا هر قدر کشور ما پیشرفتهتر شود، به همین نسبت مسئولیتش هم بیشتر میشود.
دستگاههای ما نیز باید محکمتر و جدیتر باشند. البته انتظار ما این است که حتی تعلیمات کودکستانی ما روزبهروز بیشتر مطابق فن و تکنیک تربیت کودک باشد. دبستانهای ما نیز باید همینطور تعلیماتش بیشتر بشود، به خصوص حالا که دوره راهنمایی هم داریم. دبیرستانهای ما باید افراد باسوادی را تحویل دانشگاهها بدهند و دانشگاههای ما فقط مراکزی برای دادن دیپلم آخر سال نباشد. کسی که از دانشگاه بیرون میآید، باید سواد داشته باشند. این کار هم برای خود دانشجو خوب است و هم برای جامعه. در هیچ کاری نباید ظاهرسازی شود، مخصوصاً در جاهایی مانند دانشگاهها که گروهی فقط به خاطر اینکه دیپلمی به دست آورند، هر طور شده تلاش میکنند تا آن ورقه را به چنگ آورند. اگر در دانشگاه منظور فقط گرفتن دیپلم باشد و دیپلم را به هر ترتیبی که شدهاست بگیرند، نتیجه این میشود که افراد ظاهراً برگزیده و نخبه مملکت در آینده معناً و عمیقاً بیسواد شوند و کشور هم رو به زوال گراید، در صورتی که کشور ما امروز در دنیا وضع ممتازی دارد که تحمل این طرز تفکر برایش ممکن نیست.