مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۷ بهمن ۱۳۰۴ نشست ۲۴۸

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری پنجم

تصمیم‌های مجلس مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری پنجم

قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی

نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری پنجم

مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۷ بهمن ۱۳۰۴ نشست ۲۴۸

مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۷ بهمن ۱۳۰۴ نشست ۲۴۸

جلسه ۲۴۸

صورت مشروح مجلس مورخه شنبه هفدهم بهمن ماه ۱۳۰۴ مطابق بیست و دوم رجب ۱۳۴۴

مجلس دو ساعت قبل از ظهر بریاست آقای تدین تشکیل گردید. (صورت مجلس پنجشنبه پانزدهم بهمن ماه را آقای آقا میرزا شهاب قرائت نمود)

رئیس – آقای نظامی (اجازه)

میرزا یدالله خان نظامی – قبل از دستور عرض دارم.

رئیس آقای دکتر آقایان

دکتر آقایان – قبل از دستور

رئیس – آقای آصف فرج الله خان

آصف– بنده ابتلاء و کسالتم را اخیراً بمقام محترم ریاست اطلاع داده بودم در اینجا بنده را غائب بی اجازه نوشته‌اند گمان می‌کنم قابل اصلاح باشد.

رئیس - اصلاح می‌شود آقای شوشتری (اجازه)

شوشتری – بر طبق رای مجلس مقدس الغاب ملغی شده و این قضیه در صورت مجلس رعایت نشده است آقای میرزا حسین خان مستوفی را مستوفی الممالک می‌نویسند و این قضیه از اینجا بجر ائد هم تجاوز کرده است خوبست رعایت اینمسئله بشود و در صورت مجلس القاب را ننویسند.

رئیس – اصلاح می‌شود آقای آقا سید یعقوب (اجازه)

آقا سیدیعقوب – در جلسه قبل آقای مدرس پیشنهادی کردند راجع به اینکه الغاء باج راه‌ها از دستور خارج شود و قابل توجه شد. در صورت مجلس نوشته نشده است.

رئیس – آن هم اصلاح می‌شود. دیگر نسبت بصورت مجلس اعتراضی نیست

(گفته شد خیر)

رئیس – صورت مجلس تصویب شد آقای نظامی (اجازه)

جمعی از نمایندگان – (با همهمه) دستور

یک نفر از نمایندگان – اجازه داده شده است

نظامی – بنده هم تقریباً نسبت به دستور عرضی دارم. خدمات نمایندگان دوره پنجم البته قابل تقدیر است. و بنده هم مفتخرم که اسمم در تاریخ از خدمات و احساساتی که در دوره پنجم به خرج داده‌ام باقی خواهد ماند ولی متأسفم از اینکه در ضمن آن تاریخ نوشته شود که در آخر دوره پنجم نمایندگان محترم بعضی لوایح عام المنفعه را به به سهل انگاری برگذار کردند. آقایان مستحضرند که دو جلسه دیگر از عمر مجلس بیشتر باقی نمانده است از این جهت بنده پیشنهادی تقدیم کرده‌ام که دو روز دیگر هم به جلسات مجلس اضافه شود. که از این لوایح زود تر بگذرد امر بفرمائید قرائت شود هر طور آقایان صلاح میدانند رفتار فرمائید

رئیس- با تصدیق به قسمت اول فرمایشاتتان عرض می‌کنم که هیچ وقت آقایان نمایندگان نسبت به قضایا سهل انگاری نکرده‌اند

(نمایندگان – صحیح است)

اما راجع به پیشنهادتان هیچوقت در اول جلسه معمول نبوده است و این قبیل پیشنهادها باید در آخر جلسه تکلیفش معلوم شود.

جمعی از نمایندگان – دستور

رئیس – پیشنهاد آقای دولت آبادی که جلسه گذشته به واسطه نبودن اکثریت در آن رأی گرفته نشد قرائت می‌شود و نسبت به آن رأی می‌گیریم

(به شرح ذیل خوانده شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم که از تریاک یک من دو قران و پانصد دینار گرفته شود.

رئیس – آقای دولت آبادی.

دولت آبادی – اگر مسئله عوارض غیر قانونی تریاک را دولت قبول کند که بردارد من پیشنهاد خودم را مسترد می‌کنم

رئیس– در ضمن توضیحات آقای وزیر مالیه اشاره به این مقصود شد بنا براین مسترد می‌دارید؟ یک پیشنهاد دیگری هم داده‌اید که ار تریاک یک من یک قران اخذ شود لابد آن راهم مسترد می‌دارید

دولت آبادی – بلی

رئیس – پیشنهاد آقای طهرانی (به شرح ذیل قرائت شد)

پیشنهاد می‌نمایم بعد از جمله سیگار و سیگارت اضافه شود. به استثناء توتون.

طهرانی – چون ما اصلاح سیگار سیگارت را درست نمی دانیم این سیگاری را که ما استعمال می‌کنیم سیگاریست که پیچیده شده است ولی آقایان می‌گویند مراد از سیگارت آنها است. و مقصود از سیگار توتونی است که برای استعمال تهیه شده است اگر مقصود از سیگارت سیگار است و سیگار عبارت از نفس توتون است که هیچ و اگر خیر سیگار غیر توتون است و نفس توتون نیست باید توتون استثناءشود زیرا به صادرات ما صدمه وارد می‌سازد ولی اگر مقصود از سیگار همان توتون است که بنده پیشنهاد خودم را مسترد می‌دارم

رئیس – صراحه مسترد می‌دارید؟

تهرانی – بلی مسترد می‌دارم

رئیس – پیشنهاد دیگر آقای تهرانی (به شرح آتی خوانده شد)

این بنده پیشنهاد می‌نمایم که از هر منی نفط چهار شاهی …

تهرانی – اینجا لازم است بنده توضیح بدهم. آقای وزیر فوائد عامه هم تشزیف دارند نفت دو شکل وارد و صادره دارد. یکی از لوله است و یکی از روی زمین. اگر اینجا مقصود از یک من ده شاهی کلیه نفط است که چه با لوله و چه از روی زمین صادر و وارد می‌شود ضرری ندارد والا اگر نفت وارد و صادره از لوله جزء راه نیست کدام انصاف مقتضی است که از نفطی که باید فلان عائله دهاتی یک شاهی بخرد و شب تا صبح استضائه کند یک من ده شاهی و از بنزین که قیمتش چهار مقابل نفط است یکمن پنج شاهی بدهد از این جهت است که بنده پیشنهاد کردم یک من چهار شاهی و بنزین یک من پنج شاهی باشد.

رئیس – آقای مخبر چیست؟

مخبر – بنده نمی‌توانم قبول کنم

رئیس – رأی گرفته می‌شود به قابل توجه بودن پیشنهاد آقای طهرانی آقایانی که قابل توجه می دانند قیام فرمایند.

(معدودی برخاستند)

رئیس – قابل توجه نشد. پیشنهاد آقای مهدوی (این طور خوانده شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم در ماده اول بعد از جمله شتر اسب تا بره نوشته شود (در سر حد گرفته خواهد شد)

مهدوی – به عقیده بنده چون اینجا توضیح نشده است و مقصود هم همین بوده است لازم است این عبارت نوشته شود که در آتیه سوء تفاهم نشود.

مخبر – بنده نمی‌توانم قبول کنم به نظر مجلس واگذار می‌کنم

رئیس – این پیشنهاد اصلاحی است

مخبر – بفرمائید دو مرتبه بخوانند (مجدداً به شرح سابق قرائت شد)

مخبر – بسیار خوب قبول می‌کنم

رئیس – پیشنهاد آقای فرمند و دو نفر دیگر

فرمند – نظریه بنده تأمین شد بنده مسترد می‌دارم

رئیس – پیشنهاد آقای عدل (به این نحو خوانده شد)

تبصره ذیل را در آخر ماده اول پیشنهاد می‌کنم.

مالیات‌های مذکوره در فوق فقط یک دفعه در موقع ورود و خروج دریافت و دیگر به هیچ عنوان در بین را‌ها و شهر‌ها از بارها چیزی در یافت نمی‌شود

عدل – عرض می‌شود همه می دانند که این مالیات عوض نواقل و باج راه هاست که در شهر‌ها از مال التجاره و دواب گرفته می‌شد و بدیهی است که مرتبه خواهند گرفت و این چوب هائی که در راه‌ها دراز کرده‌اند باید بر داشته شود ولی اینجا برای اینکه تاکید شود که یک مرتبه بیشتر نمی‌گیرند بنده این پیشنهاد را تقدیم کردم و با آقای وزیر مالیه هم مذاکره کردم ایشان هم موافق هستند

وزیر مالیه – اصلا که این لایحه نوشته شده است برای همین مقصود است و گمان نمی‌کنم دیگر ذکرش لاز م باشد زیرا خود این قانون برای همین است ولی اگر اصرار دارند مانعی ندارد

مخبر – ماده چهارم صراحت دارد این مسئله را ولی اگر آقایان قانع می‌شوند و پیشنهادات زیادتری نمی‌دهند قبول می‌کنم.

رئیس – پیشنهاد آقای کازرونی

کازرونی – نظر به اینکه نظریات بنده را حضرت آقای وزیر مساعدت کردند و بنا شد در کمیسیون اصلاح شود تا تمام پیشنهاداتی که داده‌ام پس می‌گیرم

رئیس – پیشنهاد آقای نظامی (به این قسم خوانده شد) بنده پیشنهاد می‌کنم ماده سوم …

آقاسید یعقوب – هنوز به ماده سوم نرسیده‌ایم

رئیس – پیشنهاد آقای غلامحسین میرزا مسعود (این طور قرائت شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم که در قسمت چهارم اضافه شود: بعد از غلات (برنج. کتیرا. ذغال. کنف)

غلام حسین میرزا مسعود – موقعی که بنده این پیشنهاد را دادم هنوز آقای مخبر آن سه قسمتش را قبول نکرده بودند حالا اگر کتیرا را هم قبول می‌کنند بنده پیشنهادم را مسترد می‌دارم زیرا کتیرا چیزی نیست که یک من ده شاهی بدهد

مخبر – قسمت کتیرا را قبول می‌کنم

رئیس – پیشنهاد آقای آقا سید یعقوب (به این طریق قرائت شد)

پیشنهاد می‌کنم در ماده اول عوارض منسوجات به این ترتیب معین می‌شود منسوجات پنبه یک من یک قران منسوجات پشمی یک من سه قران منسوجات کتانی یک من پنج قران منسوجات ابریشمی یک من یک تومان معین شود

آقا سید یعقوب – بنده این پیشنهاد را روز پنج شنبه تقدیم کردم زیرا مطابق توضیحی که آقای مخبر دادند وضع این عوارض به یک میزان واحدی نبود اگر میزان واحد و مناط واحری اخذ شود مثلا به اعتبار وزن آن چیزی که به وزن می‌آید و در مملکت عبور می‌کند نظر به وزن باشد بنده حرفی ندارم ما باید نظر کنیم به وزن هیچ فرقی نمی‌کند آنچیزی که به وزن می‌آید طلا باشد یا چیز دیگر کتان باشد یا ابریشم وقتی که ملاحظه وزن باشد هیچ فرق نمی‌کند زیرا همان اندازه‌ای که وزن ابریشم است و در مملکت عبور می‌کند و راه را خراب می‌کند همان اندازه هم پنبه وقتی عبور کند خراب می‌کند بنده ملاحظه کردم اگر باعتبار اسباب تجمل باشد یعنی یک اسبابی باشد که مدخلیت در اصل معیشت ماند اشته باشد و وضع عوارض بر او بکنید این هم مناط کار نیست زیرا نکمیسیون و ندولت این مقصور را داشته‌اند که با وضع این عوارض جلوگیری از اسباب تجملی کرده باشند بنده ملاحظه کردم راجع به منسوجات دیدم منسوجات پنبه‌ای که فقرا می‌پوشند و بالاتر از آنرا متوسطین و بالاتر از آنرا اغنیاء و چون دیدیم نکمیسیون و نه دولت ملاحظه مناط واحدی را کرده‌اند بالنتیجه بنده این پیشنهاد را کردم ما حالا که می‌خواهیم این قانون را وضع کنیم که تا اندازه‌ای از تجملات و مخارج فوق العاده که در تهران و شهرها هست جلوگیری شود از این جهت این پیشنهاد را تقدیم کردم حالا اگر آقای مخبر قبول می‌کند هیچ والا رأی گرفته شود

مخبر – نمی‌توانم قبول کنم

رئیس – رأی گرفته می‌شود بقابل توجه بودن پیشنهاد آقا ی سید یعقوب آقایانیکه قابل توجه می دانند قیام فرمایند

(چند نفری بخاستند)

‌رئیس – قابل توجه نشد. پیشنهاد آقای افسر (بشرح ذیل خوانده شد)

پیشنهاد می‌کنم از کلیه نفتهای صادره و وارده به هر نحو که صادر و یا وارد می‌شود منی هشت شاهی گرفته شود

افسر – بنده در نفت یک من ده شاهی را زیاد می دانم و بعلاوه عقیده‌ام این است که از کلیه نفتهای وارده و صادره این مالیات گرفته شود خواه با وسایط نقلیه حمل شود خواه با لوله این است که پیشنهاد کردم از کلیه نفتها (فرضاً با لوله نفت بیجار خاله هم که می‌آید) یک من هشت شاهی مالیات اخذ شود

مخبر – بنده نمی‌توانم قبول کنم

رئیس – رأی گرفته می‌شود بقابل توجه بودن پیشنهاد آقای افسر آقایانیکه قابل توجه می دانند قیام فرمایند

(عده‌ای برخاستند)

‌رئیس – قابل توجه نشد. پیشنهاد آقای ضیاء (بشرح ذیل خوانده شد)

پیشنهاد می‌شود که تبصره ذیل بماده اول علاوه شود

تبصره – بمیزان مالیات تریاک که موافق این قانون یک من پنج قران گرفته می‌شود از عوارض غیر قانونی تریاک صادره کسر خواهد شد

رئیس – برای تریاک یک من چهار قران پیشنهاد شد و آقای مخبر قبول کردند. یک من پنج قران چهار قران می‌شود بفرمائید

آقا سید ابراهیم ضیاء – بنده توجه آقایان نمایندگان را به یک قسمتی که خودشان کاملا علاقه به آن قسمت دارند جلب می‌کنم و آن قسمت صادرات است البته باید در مقابل این واردات سنگین سعی کرد که صادرات زیاد شود مخصوصا راپرتی که از طرف رئیس کل مالیه اخیراً به طبع رسیده یک سطر آنرا را که راجع تریاک است به عرض آقایان می رسانم که بیشتر متوجه شوند می‌نویسد (که از جدول فوق ملاحظه خواهد شد که تجارت صادرات ایران تازه علائم بهبودی را نشان می‌دهد و با این حال فقط در دو سنه اخیر صادرات توانسته است خود را نصف واردات نماید به این جهت است که هر نوع اقدام در تحمیل بر تریاک بدون اینکه صادرات جدیدی قائم مقام آن گردد حکم انتعار خواهد بود در یک مملکتی که این همه واردات سنگین دارد آنوقت تحمیل بر صادرات مضر است. وقتی که ما درست توجه کنیم بتحمیلاتی که نسبت بتریاک می‌شود هر یک صندوق تریاک ایران در سر حد اقلا صد و بیست تا صد بیست و پنج تومان عوارض به او تعلق می‌گیرد. از عوارض غیر قانونی و مالیاتهای قانونی و سایر اقسام مالیاتها این چهار قران را هم که بر هر یک من اضافه کنیم و می‌بینیم که یک صندوق تریاک یکصد و پنجاه تومان یا صد و شصت تومان عوارض گرفته است. قسمت عمده اینها عوارض غیر قانونی است که بر تریاک تحمیل می‌شود اگر ما می‌خواهیم زراعت تریاک از ایران برداشته شود باید سعی کنیم یک چیزی بجای او تهیه کنیم و آنوقت این زراعت را که یگانه صادرات بزرگ ماست از پیش ببریم بنده عوارض غیر قانونی را بعرض آقایان میرسانم یکی از عوارض انبار داریست که تریاک وقتی وارد دولتی می‌شود باید ازقرار یکمنکمن یکشاهی در هر روز انبار داری بدهد ولی این مسئله هنوز در تمام ایالت و ولایات اجرا نشده است و عوائد سالیانه از این محل هم تقریبا نوزده هرزار تومان است. دوم عوارض حمال و نقل آقایان مسبوف هستند که دولت می‌گوید باید تریاک یا پست دولتی حمل و نقل شود و هر یکمن آنرا فرسخی هفتاد و پنج دینار کرایه می‌گیرند

رئیس – آقا مختصر تر ملاحظه ماده ۶۲ را بفرمائید

ضیاء - و همچنین عوارض سنگین دیگر. این بود که بنده پیشنهاد کردم این یک من چهار قران که بنا است از تریاک گرفته شود از عوارض غیر قانونی که از تریاک گرفته می‌شود کسر شود. رئیس – اگر بنا باشد به این پیشنهاد رأی گرفته شود. آنوقت تصدیق ضمنی شده است که عوارض غیر قانونی گرفته شود.

بعضی از نمایندگان – صحیح است

مخبر – همانطور که آقای رئیس فرمودند این پیشنهاد مورد ندارد و فرمایش آقای رئیس صحیح بود ما نمی‌توانیم تصدیق ضمنی کنیم که وزارت مالیه حق دارد عوارض غیر قانونی را بگیرد اگر هم ایشان نظریه دارند می‌توانند در ماده چهارم پیشنهاد بفرمایند. که عوارض غیر قانونی حذف شود.

ضیاء – اگر در ماده چهارم تامین می‌شود بنده پیشنهادم را مسترد می‌دارم

رئیس – پیشنهاد آقای زاهدی هم در همین زمینه است.

زاهدی – پیشنهاد بنده معافیت از کل مالیات صادره صادره است بابت تریاک.

رئیس – قرائت می‌شود .(اینطور خوانده شد)

اینجانب پیشنهاد می‌کنم از تریاک صادره سوای یکمن۵ قران این لایحه از هر قسم مالیات معاف باشد.

زاهدی- این پیشنهادی که بنده کردم برای این است که یک عوارضی از مال التجاره‌های صادره گرفته می‌شود و از تریاک هم که یکی از بهترین مال التجاره‌های مملکت ما است می‌گیرند. بنا براین بنده پیشنهاد کردم که سوای این مالیات تریاک از هر قسم مالیات صادره معاف باشد.

مخبر-بنده تصور می‌کنم موردش همان ماده چهار است انجا پیش نهاد کنند بهتر از اینجا نمی‌توانم قبول کنم.

رئیس –خطاب بزاهدی موکول بماده چهارم می‌کنید ؟یا همین جا رای بگیریم زاهدی –موکول می‌کنیم بماده چهارم.

رئیس پیشنهاد اقای نظامی (بشرح زیر قرائت شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم در ماده اول سطر دوم بعد از کلمه مملکتی نوشته شود :در سر حد الی اخر.

نظامی –عرض می‌کنم گر چه در اینجا لفظ صادرات و واردات نسبتا مقصود بنده را تامین می‌کند ولی مار گزیده از ریسمان سیاه وسفید می‌ترسد. بنده همانطور که اقای شیروانی فرمودند می‌ترسم بعد از اینقانون هم ان تیر‌های بی پیر را از سر راهها برندارند این است که پیشنهاد کردم کلمه سر حد اضافه شود.

رئیس اقای عدل (اجازه)

عدل-عرض می شودکه اینجا اقا اشتباه فرمودند این مالیات غیر از گمرک است گمرکی مه در سر حد می‌گیرند عوائدش غیر از این مالیات است که عوض نواقل و باج را گرفته می‌شود این را نمی‌شود اسم گمرک را رویش گذاشت. بنده یک پیشنهاد کردم و برای اینکه نظریه اقایان تامین شود تقدیم کردم و اقای وزیر مالیه و کمیسیون هم قبول کردند که این مالیات را یکدفعه می‌گیرند. در صورتیکه ان را قبول کردند دیگر ان پیشنهاد مورد ندارد.

نظامی –برای اینکه نظریه بنده تامین شده است پس می‌گیرم

رئیس- تبصره پیشنهاد اقای عدل قرائت می‌شود. (بشرح اتی قرائت شد)

تبصره اول-در ماده اول

تبصره –از صادراتی که از منی ۴قران کمتر ارزش دارد و در اینماده ذکر نشده و مشمول قسمت اخیر اینماده استثناء منی دو شاهی واز صاداتیکه از منی یکقران کمتر ارزش دارد منی یک شاهی ماخوذخواهد شد.

مخبر-این را قبول می‌کنم

رئیس-پیشنهاد دیگر از طرف اقای عدل ومهدوی (بشرح زیر قرائت شد)

تبصره دوم-درماده اول-محصولات ایرانی که از یک بند خارج و از نقطه دیگری وارد ایران می‌شود از ادای مالیات فوق معاف است.

عدل- محمدولی اسدی. مهدوی

رئیس اقای عدل (اجازه)

عدل-محتاج به توضیح نیست بعضی اوقات هست مال التجاره هائی که خارج می‌شود مجددا برمی گردد بایران مثلا برنج را از راه خارجه از رشت می‌برند باذربایجان دیگر محتاج نیست که یک مالیات جدیدیرا ز ان بگیرند. بنده با قای وزیر مالیه هم مذاکره کردم ایشان هم موافق هستند

مخبر این مسئله مسلم است مال التجاره که از بند به بندر دیگر حمل می‌شود مشمول این قانون نخواهد بود

رئیس –پیشنهادی هست از اقای کازرونی که جدیدا رسیده است قرائت می‌شود (بشرح ان قرائت شد)

بنده پیشنها می‌کنم که تبصره ماده اینطور اصلاح شود و انچه یک من و سی شاهی قیمت را شته باشد یک من. یک شاهی.

کازرونی- در تبصره نوشته شده است انچه یک من یک قران قیمت داشته باشد. یک من یک شاهی بنده برای اینکه اگر مابین صاحبان مال و ماموران اختلافی واقع شود در قیمت جنس پیشنهاد کردم انچه که یک من سی شاهی ارزش دارد یک من و یک شاهی بدهد که اگر هم اختلافی واقع شد جنس را تقویم کردند اقلا یکمن یک قران ارزش داشته باشد و استدعا می‌کنم اقای مخبر قبول بفرمایند.

مخبر –در صورتیکه دنبالش پیشنهادات دیگر ی نباید قبول کنند سی شاهی و یک قران چندان تفاوتی ندارد

رئیس –تبصره که در ماده است حالا تبصره ۳ می‌شود. پیشنهاد اقای تجدد (اینطور خوانده شد)

پیشنهاد می‌کنم جمله اشتبائیکه فوقا ذکر شده حذف شود.

تجدد- اگر با قلامی که صراحتا نوشته شده است توجه بشود معلوم خواهد شد عایداتی که اینمحل حاصلدولت می‌شود چقدر است همانطور که اقای مدرس فرمودند از انهائی که اسم برده شده نباید ترسید از انهائی که اسم برده نشده باید است باید ترسید. در کنار واطراف مملکت چیزهائی حمل می‌شود که وسائل حیوه ساحل نشینان است اینقدر هم قیمت ندارد که در لایحه اسم برده شده است کافی است همین را صحیحا جمع اوری کنند ببینید چقدر است انوقت اگر دیدند کم است مجددا پیشنهاد کنند و بیاورند از مجلس بگذرانند و با این ترتیب قلم اندازه یک مبلغی معیین کردن جز زحمت برای مردم دولت هیچ فایده‌ای ندارد

وزیر مالیه-عرض می‌کنم بطوری که پریروز هم مذاکره شد در اینجا دو نظر بود یکی راجع بواردات و یکی راجع بصادرات. ما یک قسمت را ممکن نبوده است بنوسیم در صورتیکه جز ورادات هم خیلی چیزها است که در اینجا نوشته نشده و اینطور که اقا می‌فرمایند مثل اینست که انچه را ما اسم برده‌ایم باید بگیریم و بقیه را معاف کنیم در صورتیکه اینطور صلاح نیست. زیرا اشیا ئیکه وارد می‌شود باید مالیات داشته باد و راجع بصادرات هم که اقا مدرس وسایر اقایاناظهارفرمودندوپیشهادی هم شد و گمان می‌کنم نظر اقایان تامین شد

رئیس-(خطاب به اقای تجدد) بپیشنهاد شما رای بگیریم؟

تجدد-بلی

رئیس-رای می‌گیریم بپشنهاد اقای تجدد اقایانی که پیشنهاد ایشان را قابل توجه می دانند قیام کنند .

(چند نفر برخاستند)

رئیس- قابل توجه نشد. پیشنهاد اقای عدل وچند نفر دیگر از اقایان که قبول شد تبصره بود که در ماده است تبصره چهارم می‌شود)

وزیر مالیه- خیر دو تبصره بود

عدل-یک تبصره هم قبلا داده شده بود.

وزیر مالیه –بلی صحیح است

رئیس –رای گرفته می‌شود به ماده اول بضمیمه ۴تبصره واصلاحاتی که قبول کردند.

امامی خوئی –بفرمائید دوباره قرائت شود.

رئیس-یک ربع ساعت طول دارد معذالک خوانده می‌شود (بشرح ذیل خوانده شد)

تبصره ذیل را را در اخر ماه اول پیشنهاد می‌کنم. مالیاتهای مذکوره در در فوق فقط یک دفعه در موقع ورود و خروج دریافت دیگر به هیچ عنوانی در بین راهها و شهر‌ها از بارها چیزی دریافت نمی‌شود (عدل)

پیشنهاد می‌شود که تبصره ذیل بماده اول علاوه شود

تبصره –بمزان مالیات تریاک که موافق اینقانون یکم ۵ قران گرفته می‌شود از عوارض غیر قانونی تریاک صادره کسر می‌شود (ضیاء)

تبصره اول در ماده اول

تبصره از صادراتی که از منی چهار قران کمتر ارزش دارد و در اینماده ذکر نشده است و مشمول قسمت اخیر اینماده می‌شود به طور استسناء منی دو شاهی و از صادراتی که از منی یک قران کمتر ارزش دارد منی یک شاهی ماخوذ خواهد شد (عدل –مهدوی)

تبصره- چهارپایان و وسایط نقلیه که موقتا بایران داخل و یا از ایران خارج می‌شوند از پرداخت مالیات مقرر در این قانون معاف خواهند بود و فقط در اراء پلاک یا مهر مخصوص که برای تشخیص انها داده می‌شود یکقران از انها دریافت خواهد شد ولی از بار و مال التجاره که به وسیله این قبیل دواب ووسائط نقلیه حمل می‌شود مالیات معمولی اخذ خواهد گشت

مخبر-در اینجا برای اینکه سوء تفاهم نشود باید اضافه شود گوسفند وبره که در سر حد گرفته خواهد شد

وزیر مالیه-در ان تبصره بجای (محصولات) خوبست (اشیاء) نوشته شود.

رئیس اینجا کلمه محصولات ایرانی نوشته شده است. اگر (اشیاء) نوشته شود (اشیاءایرانی) باید نوشته شود. ایا مقصوداین است؟

وزیرمالیه-بلی باید نوشته شود اشیاء ایرانی که وارد و خارج می‌شود

مخبر-اگر کلمه اشیاء ایرانی به جای محصولات ایرانی گذارده شود گمان می‌کنم مقصود را تامین کند هر حال بهتر اینست نوشته شود (اشیاء محصولات ایرانی که از یک بندر به بندر دیگر صادر ووارد می‌شود)

وزیرمالیه-بنده عقیده اینست محصول واشیاءاگر نوشته شود بهتر است.

رئیس-(خطاب بمخبر) قبول می‌کنید؟

مخبر-بلی بنده موافقم که محصول واشیاء نوشته شود.

رئیس-رای گرفته می‌شود بماده اول مخبر-یک اصلاح دیگری هم در تبصره چهارم باید بشود. در انجا که مالیات معمولی نوشته شده مالیات مطابق این قانون نوشته شود بهتر است.

رئیس-در کجا باید نوشته شود؟

مخبر-اینطور می‌شود (ولی از بار مال الاتجاره که به وسیله وسائط نقلیه حمل می‌شود مالیات مطابق این قانون اخذ خواهد گشت)

رئیس-اینهم اصلاح می‌شود اگر باز اصلاحات دیگری ارایه بفرمایند

مخبر-خیر

رئیس-رای گرفته می‌شود بماده اول با ضمائم و اصلاحات بطوریکه قرائت شد اقایانی که موافقند قیام فرمایند

(اکثرنمایندگان قیام کردند)

ماده دوم-بعلاوه از کلیه وسائط نقلیه مبلغی بعنوان حق الثبت. بمیزان ذیل ماخوذخواهد شد: از اتومبیل بار کش واتومبیلهای کرایه وتجاری وومسافربریسالیانه (دستگاهی) شصت تومان از اتومبیل‌های شخصی سالیانه (دستگاهی) سی تومان از گاری‌ها و دلیجانهای سه اسبه و چهار اسبه سالیانه ۲۴ تومان از درشکه‌های کرایه برای مسافر سالیانه ۱۸تومان از ارابهای یک اسبه و دو اسبه و درشکه‌های شخصی. سالیانه پنجاه تومان از از دوچرخه اتش (موتور سیکلت) سالیانه ده تومان از دوچرخه پایی (ویسپت) سالیانه یک تومان. ازدواب بارکش و سواری سالیانه را سی یک تومان.

تبصره-از دواب وسائط نقلیه خارجی که موقتا داخل خاک ایران می‌شود بابت هر یک ماه یا هر قسمت از ماه که در داخله تونقف نمایند. خمس حق الثبت تمام سال که در فوق ذکر شده است دریافت خواهد شد.

رئیس-اقای افا سید یعقوب (اجازه)

اقا سید یعقوب –اینکه بنده در این ماده مخالفم نه از حیث اصل ماده است بلکه در طور تنظیم اینماده مخالفم –نظر ما در این لایحه ایجاد وسائل تسهیلات بوده چنانچه بنده در پیشنهاد خودم هم ذکر کرده‌ام باضافع اینجا که نوشته: بعلاوه از کلیه وسائط نقلیه مبلغی بعنوان حق الثبت اخذ خواهد شد اینکلمه بعلاوه معنی ندارد. ثانیا بنده خواستم به اقایانیکه این لایحه را تنظیم کرده‌اند تذکر بدهم در اینجا که نوشته‌اند از اتومبیل بارکش و تجاری و مسافری سالیانه شصت تومان اخذ خواهد شد. ان اتومبیلهائی که برای تجمل است و در شهرها گردش می‌کنند الان سالی هشتادو چهار تومان می‌دهند. ما باید از هر جهت رفاه مردم وصلاح مملکت را در موقع وضع قانون ملاحظه کنیم اتومبیل شخصی که الان سالی هشتادو دو تومان می‌دهد ائین قانون امده‌اند و سالی سی تومان برایش معیین کرده‌اند لیکن اتومبیلهای بارکش که به منزله وسائط نقلیه است و متصل باید در حرکت باشد و از این سر حد بار ببردوبیاورد و امروز محل احتیاج مملکت است و مملکت بیش از هر چیز احتیاج بوسائط نقلیه دارد. این دولت حتی الامکان سهی دارد که وسائط نقلیه را به حد امکان توسعه دهد سالی شصت تومان معیین کرده‌اند. وبنده هیچ فلسفه نمی‌بینم که برای اتومبیلهای بارکش و تجاری و مسافرتی که زندگانی واعاشه مردم از ان اداره می‌شود سالی شصت تومان قرار بدهند اما از اتومبیل‌های که بلای جان عابرین است سالی سی تومان بگیرند. در صورتی که الان سالی هشتاد تومان می‌دهند و علت ندارد که ان را سی تومان نوشته‌اند و بنده با این ترتیب مخالفم. بعلاوه در اینجا برای گاری و دلیجان‌های سه اسبه و چهار اسبه سالیانه بیست و چهار تومان معیین کرده‌اند این را هم بنده مخالفم برای اینکه اینها وسائط نقلیه هستند. دولت در اول دوره مجلس تمام مقصودش این بود که به قدر امکان وسائل نقلیه را باید توسعه داد ولازمه این امر اینست که وسائل تسهیل وسائط نقلیه را باید توسعه داد و لازمه این امر اینست که وسائل تسهیل وسائط نقلیه را فراهم کنیم از یان جهت به نظر بنده این بیست وچهارتومانی که در اینجا معیین شده زیاد است و چنانچه در پیشنهادم عرض کردم باید کمتر باشد ولی درشکه‌ها کرایه‌ای که الان ماهی بیست وپنج قران است الی سه تومان می‌گیرند و سالیانه سی الی سی وشش تومان می‌شود این را امده‌اند با اعتبار ماهی پانزده قران وهیجده تومان در سال معیین کرده‌اند و بنده مخالفم زیرا درشکه‌ها کرایه‌ای که در شهر حرکت می‌کند هر چه بدهد از جیب ان کسی در می اید که سورا می‌شود علت علت ندارد که این را هیجده تومان قرار داده‌اند تمام مقصود بنده این است که وسائل تسهیل برای وسائط نقلیه فراهم شود. تا مال التجاره‌ها ما را از این سر حد به ان سر حد وارد و صادر کنند و بیاورند و ببرند و حقیقه تجارت ما را به حرکت در بیاید بنده نسبت به دوچرخه اتشی هم که در اینجا ده تومان نوشته‌اند مخالفم زیرا افایده ندارد جز انکه متصل تاق تاق می‌کند و ارام را ازهمه سلب کرده دراین صورت داعی ندارد که ده تومان بدهد بنده پیشنهاد کرده‌ام پانزده تومان بدهد زیرااین الات درواقع جزء تجملات است وهرچه باانها تحمیل کنیم جادارد دروضع قوانین ما باید همیشه ملاحضه اخلاق رابکنیم بنده خیلی باین مساله اهمیت می‌دهیم وعقیده منهم که در قوانین باید مواظب اخلاق هم بود وهرچه ما بتوانیم باید از چیزهای تجملی جلوگیری کنم همچنین دوچرخه هائی که سالی یک تومان معین کرده‌اند کمست وباید سالی دو تومان برایش معین کرد مساله دیگر راجع بدواب و هواشی است که می‌خواهم نظر اقای مخبرووزیر مالیه راهم ضمنا توجه بدهیم یک قانون ممیزی ماگذراندیم، برای مواشی هم یک مالیاتی معین کردیم حالا اگر بنا شود ازدواب هم در اینجا مالیات بگیریم خوب نیست راست است که یک دواب بارکش داریم ویک دواب سواری ولی اگر بناشود ازتمام حیواناتی که درمملکت هست راس یک تومان بگیرند انوقت بجای اینکه امده‌ایم دماغش را پاک کنیم چشمش را هم کور کرده‌ایم این حیواناتی که هست از قاطر و اسب و الاغ غیر از مالیاتی که در قانون ممیزی برایش معین شده است اگر ما بخواهیم باز مالیات برایش وضع کنیم ملاحظه کنید سربکجا خواهد زد از اینجهت بنده با این قسمتی که در اینجا نوشته مخالفم و در پیشنهاد هم عرض کرده‌ام که از دواب سواری راسی یکتومان غیر از مواشی که در قانون ممیزی برای ان مالیات معین شده گرفته شود چنانچه که عرض کردم ما باید نسبت به دوابی که وسائط نقلیه هستند تسهیلات فراهم کنیم و این راس یکتومانی هم که بنده عقیده دارم گرفته شود نسبت به مال سواری است و دواب بارکش را مطلقا بنده عقیده دارو معاف باشد. یک پیشنهادی هم به مقام ریاست عرض کرده‌ام در موقعی که مذاکرات کافی می‌شود خوب است قرائت شود

وزیر فواید عامه-در دوره چهارم و این دوره مکرر در اینجا مذاکره شده که باید باج راهها رابرداشت ویک عایداتی بجایش معیین کرد و ان راهم صرف راه سازی تعمیر طرق و شوارع کرد ولی حالا که این مقصود حاصل شده بنده می‌بینم بعضی از اقایان همچو خیال می‌کنند که در ضمن این لایحه باید مسائل نجملی را هم ضمنا تصفیه کرد و تکلیفش را معیین کرد مساله اتومبیل اغنیا و ان وسائلی که به اصطلاح متمولین دارند اینها راهم باید سر وصورت داد در صورتی که اگرما از لحاظ باج راهها مساله را ه نگاه کنیم لایحه باید بهیمن شکلی که نوشته شده در بیاید چرا؟ برای اینکه هر اتومبیل ووسائط نقلیه که بیشتر براه صدمه می‌زنند یه همان مناسبت بیشتر باید بدهد این اتومبیلهائی که شما در شهر ملاحظه می فرمائید اینها غالبا در شهر ایاب و ذهاب دارند وخیلی کمتر اتفاق می‌افتد که بخارج شهر حرکت کنند از این جهت از اینها زیاد نباید گرفت ولی اتومبیل‌های تجارتی و کامیونها و غیرذلک که ملاحظه می فرمائید راست است که برای حمل ونقل است ولی یک صدمات فوق العاده براهها می‌زند البته بنده این پیشنهاد را نمی‌کنم زیرا برای اقا خرج دارد ولی اگر خرج نداشت پیشنهاد می‌کردم که اقا یک مسافرتی از اینجا تا رشت تا قزوین بفرماید و ملاحظه کنند که این اتومبیلها چقدر راه را خراب می‌کنند از یک طرف راهها ساخته تعمیر می‌شود و از طرفی دیگر به واسطه ایاب وذهاب این کامیونها فورا خراب می‌شوند بلی با این مبلغها که نمی‌شود ان طور که باید راهها را درست کرد بنده راههایی خوب دیده‌ام شما هم ناچار شنیده‌اید وتصدق می‌کنم که این راهها خوب نیست اما اگر ما بخواهیم واقعا طرق و شوارع را ان طوری که لازم است اصلاح کنم چندین میلیون پول لازم است غرض این است که چون این اتومبیلهای بارکش وکامیونها براه صدمه می‌زند ما ملاحظه صدمه وخرجش راکردایم وبه همان تناسب قرار گذاردهایم که از انها مالیات گرفته شود ولی اتومبیلهای شخصی که ملاحظه می‌فرمایند در اینجا کمتر نوشته شده (حالا متعلق باغنیاءاست چرا کمتر می‌گیرند یا نمگیرند بنده به این قسمت کار ندارم) ولی چون در خیابانها حرکت می‌کنند وصدمه چندانی هم به راهها نمی‌زنند از این نقطه نظر مراعات او را نمودایم. در بیاناتی که اقا اظهار فرمودند قسمت علیحده اش راجع باین بودکه باید از وسئط نقلیه‌ای که اغنیاءدارند زیادتر مالیات گرفت بلی اگر مقصود مالیات بر ساختن راهها است باید دید کیها از این راهها استفاده می‌کنند و کدامها به راه صدمه می‌زنند؟ بعلاوه خرجی که برای ساختن راهها حاصل می‌شود باید تناسب از انهائی که اسباب تولید این خرج هستند گرفت و چون اتومبیلهای بارکش و کامیونها بیشتر براه صدمه می‌زنند و بیشتر تولید می‌کنند و بیشتر از این راه استفاده می‌کنند بهمین مناسبت باید بیشتر از اینها گرفت.اما در قسنتی که راجع بمواشی اظهار فرمودند گمان می‌کنم اصلاحی شده باشد و نظر اقا در این باب را تامین شده و دیگر نگرانی از این حیث نخواهدداشت و امید و ارم وقتی که دیدند نظریه شان تامین شده با این لایحه موافقت بفرمایند و اگر فرضا نواقص جزئی هم بنظرشان برسد خوب است بگذارند که این لایحه بگذرد و تمام شود و به موقع عمل و اجرا امد اگر نواقصی در ضمن عمل مشهود شدید ممکن است اصلاح کنند و به مجلس‌های دیگر پیشنهاد کنند. چنانچه هر قانونی همین طور است وقتی که به موقع عمل در اید نواقص مشهود می‌شود و بعدا اصلاح می‌کنند در اینجا هم همینطور است. پس خوب است اقایان مساعد بفرمایند و این لایحه راتصویب و باج راهها را که اول این مجلس تاکنون همیشه اسباب شکایت و زحمات بوده موقوف شود و واقعا اصلاح شود.

جمعی از نمایندگان- مذاکرات کافی است.

رئیس-پیشنهاد اقای کازرونی و اقای میرزا شهاب قراوت می‌شود .(بشرح ذیل قرائت شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم ماده دوم حذف شود.

کازرونی بنده حذف ماده دوم را پیشنهاد می‌کنم شهاب.

رئیس اقای کازرونی (اجازه)

کازرونی- بنده استدعا می‌کنم اقایان مختصر توجهی بعرایض بنده بفرمائید این جانب بنا شده نواقل و باج راه موقوف شود و در عوض در نقاط معینه یک حقوقی گرفته شود و این پول که گرفته می‌شود دهندگانش تمام افراد ملتند اعم از اینکه اتومبیل سواری یا بار کش داشته باشد یا نداشته باشد. این لایحه بجای الغاء باج راهها است که حقیقتا اسباب زحمت شده بود اقا در خصوص این اتومبیل‌ها بنده می‌خواستم این را عوض کنم که البته همه اقایان مایلند که بلیدیه‌های قانونی در ولایت تشکیل شود خوب اگر باید بلیده‌ها تشکیل شود انها هم یک عوارضاتی بر این اتومبیل‌ها تحمیل خواهند کرد ایا این تحمیل انها را شما صلاح مقتضی میدانید یا خیر ؟اگر نباید بکنند شما چطور این حق را از انها سلب می‌کنید. بعلاوه در کجای این لایحه نوشته شده که بلدیه‌ها حق ندارند در شهر‌ها بر بارکش و اتومبیل عوارض تحمیل کنند اصلا این حق را شما ندارید و این از خصائص بلیدیه‌ها ولایات است. انها باید تشخیص این معنی را بدهند و یک عاداتی بنا بر تشخیص خودشان برای این چیزها درست کنند الان شما دارید به موجب این صورتبی که نوشته‌اید سالی یک میلیون از این اجناس پول می‌گیرید و در عوض یک مختصر به بلدیه‌ها از بابت نواقل می‌دهید. انوقت حال و وضعیت بلدیه‌ها چه خواهد شد؟؟ در هر صورت بنده گمان می‌کنم برای باج راه و نواقل و همچنین برای ساختن راهها همان ماده اول کافی است و ماده دوم را باید بگذاریم برای بلیدیه‌های ولایات رئیس- راجع بیک جمله از توضیعات ایشان لازم میدانم عرض کنم که هیچ مقامی حق وضع مالیات و قانون را ندارد مگر مجلس شوراهی ملی و هیچ بلدیه نمتواند مستقیما عوارضی وضع کند مگر انکه به تصویب مجلس رسیده باشد

جمعی از نمایندگان-صحیح است.

رئیس –اقای مخبر

مخبر-بنده نمی‌توانم قبول کنم

رئیس رای گرفته می‌شود پیشنهاد اقای کازرونی اقایانی که موافقند قیام کنند

(چند نفر قیام کردند)

رئیس- تصویب نشد پیشنهاد اقای محمد ولی میرزا و اقای اسدی قرائت می‌شود به (مضمون ذیل قرائت شد)

فقرات ماده دو را به طریق ذیل پیشنهاد می‌کنم:

فقره اول سالیانه ۶۶ تومان

فقره دو۳۶ تومان.

فقره ۳ ۳۰تومان

فقره چهار –۲۱ تومان –فقره ۴-۱۸ تومان فقره ۶-۱۲تومان فقره ۷-۱ تومان دواب بارکش و سواری به کلی معاف و جزء ۸ حذف شود

محمد ولی –محمد ولی اسدی

رئیس- پیشنهاد از اقای مدرس رسیده که موافق با قسمت اخیر این پیشنهاد است

مخبر-این پیشنهاد را بنده قبول می‌کنم که دواب بکلی معاف باشد و این اضافه را هم که بر پیشنهاد کمیسیون اضافه کرده‌اند را قبول می‌کنم

رئیس- اقای اقا سید یعقوب (اجازه)

اقای سید یعقوب –چون نظر بنده هم در این جا تامین شده بنده پیشنهاد خودم را مسترد می‌دارم

رئیس –اقای مدرس (اجازه)

مدرس- نظر بنده هم تامین شده

مخبر- این قسمت این طور اصلاح می‌شود: بجای ادوال بارکش سواری راسی یکتومان نوشته می‌شود دواب بارکش وسواری نعاف بعلاوه هم از اول ماده حذف می‌شود.

مدرس-اصلادو ابحذف شود

رئیس-لازم است باشد

وزیرمالیه –بعقیده بنده هم اگر برداشته شود بهتر است. ب

عضی از نمایندگان – (با همهمه) باشد بهتر است زیرا مامورین مالیه ول نمی‌کند

وزیر مالیه – خیلی خوب باقی باشد

رئیس-پیشنهاد اقای شیروانی قرائت می‌شود .(باین عبارت خوانده شد)

بنده فقره اول ودوم مادهدوم رابطریق ذیل پیشنهاد می‌کنم –از اتومبیلهای باکش و اتومبیلهای کرایه وتجارتی ومسافربری و شخصی از روی قوه اسب از سی الی پنجاه تومان (شیروانی) شوشتری –اسب ندارد

رئیس-اقای امیر حسین خان و اقای طهرانی هم قریب به این مظنون پیشنهادی کرده‌اند

شیروانی عررض می‌کنم البته اقایان می دانند که در هر موقعی که این قبیل لوایح به مجلس امده بنده همیشه موافق بوده‌ام و عقیده داشته‌ام که یک معفیتهایی برای اتومبیلها قائل شدیم تا در مملکت زیاد بشود و از طرف دیر یک تسهیلاتی هم برای مردم فراهم شود البته همه قائلیم که باید اتومبیل برای راهها تهیه کرد ویک معافیتهایی هم دارد تا بتوان وسائل ایاب وذهاب را توسعه داد. بنده تصدیق می‌کنم که این اتومبیلها متناسب اینراههانیست زیرا بنده همه روز مجبورم همین لباس کهنه خودم را عوض کنم از بسکه اتومبیلها گل میپرانند وان کسانی که پیاده راه می‌روند همین حال را دارند بنده معتقدم که اول باید کوچه را بسازند بعد اتومبیل دایر کنند واینمقصود هم دراینلایحه تامین می‌شود. اما خرج این راهها را هم بتناسب باید از مردم گرفت مثلا یک اتومبیل فورد کرایه یا سواری که چهار نفر بیشتر حمل نمی‌کند این نباید در سال شصت تومان بدهد و ان کامیونی هم که سی یا چهل یا شصت نفر مسافر می‌برد انهم شصت تومان بدهد. این از روی تناسب نیست مثلا کسی که یک اتومبیل درشهر دارد و برای رفع احتیاجات خودش این اتومبیل را هفتصد تومان خریده این باید سی وپنج الی چهل تومان در سال بدهد و ان کسی که یک اتومبیل هفت ذرعی با هفتاد قوه اسب دارد او همسی یا چهل تومان بدهد این تناسب را بنده ار روی عدالت نمی دانم. خرج این راهها را از روی تناسب وعدالت باید از مردم گرفت درتمام دنیا هم اینطور معمول است که در این قبیل مواقع و مالیات وعوارض را زاروی قوه اسب می‌گیرند اعم از اتومبیل یا سایر موتورهایی که وضع مالیات بر مرکوب اتشی از روی قوه اسب حساب مکنند وعوارض می‌بندند. بنده اتومبیل کرایه ندارم ولی موافقم که از تمام این اتومبیلها حد اقل سی تومان قرار بدهند وحداکثر را پنجاه تومان و از روی قوه اسب هم بگیرند واز این رو بنده حساب کردم که نه تنها کاخوذی دولت کسر نخواهد شد بلکه زیادتر هم خواهد شد زیرا اگر از روی قوه اسب حساب کنیم اتومبیلهای شخصی واتومبیلهای فرد زیادتر هم می دهدکامیونها که کمتر می‌دهند با تصویب پیشنهاد بنده انها هم زیادتر خواهند داد. در هر حال بنده حد اقل راسی تومان و حد اکثر را پنجاه تومان صلاح می دانم و پیشنهاد هم تقدیم کرده‌ام حالا اگر هیئت دولت یا مخبر قبول می‌کنند اگر قیمتش را کم میدانند حداکثرش را مبلغی بالاتر ببرند ولی حد اقل همین سی تومان کافی است دیگر بسته بنظراقایان است.

مخبر-بنده نماینده محترم رامراجعه می‌دهم بقانونی که در هفتم داو۱۳۰۳ از مجلس گذشته نظر کجلس این بود که وسائط نقلیه را باید در مملکت زیاد کرد و اتومبیلهای کوچک چون برای سوواریست وچندان لازم نیست از این جهت در کمیسیون بین اتومبیلها فرق گذاشته نشد. زیرا اتومبیلهای بارکش راست استکه بیشتر صدمه دارد ولی از لحاظ اینکه وسائط نقلیه را باید در مملکت زیاد کرد از این جهت کمیسیون تفاوتی قائل نشد بلی اگر دوزی اتومبیل‌های بارکش وکامیونها هم در مملکت زیاد شد البته این نظر مراعات خواهد شد و در موقع وضع مالیاتی تفاوتی بین انها و اتومبیلهای شخصی منظور خواهد شد. ولی هر روز برای تشویق وبرای اینکه وسائل نقلیه زیادتر شود تفاوتی بین اتومبیلهای بزرگ بارکش و کامیونها با اتومبیلهای کوچک نباید قائل شویم و هر دو را باید در ردیف هم قرار دهیم تا تشویقی بعمل انده باشد

رئیس-رای گرفته می‌شود بپیشنهاد اقای شیرواتنی اقابان موافقین قیام فرمایند.

(عده قلیلی قیام نمودند)

رئیس-قابل توجه نشد. اقایان یاسائی وتهرانی پیشنهاد کردند جمله دواب بارکش و سواری حذف شود تصور می‌کنم این نظریه تامین شده.

طهرانی- پیشنهاد سابق بنده راجع باتومبیل بود.

رئیس-در این زمینه نبوده؟

طهرانی- خیر در این زمینه نبوده

رئیس-قرائت می‌شود (اینطورخوانده شد) در ماده دوم پیشنهاد می‌کنم –عبارت باین طریق اصلاح شود از اتومبیلها خواه شخصی و خواه کرایه بقوه هر اسبی پانزده قران

طهرانی- ینده می‌خواهم هم اقای مخبر و هم اقای وزیر مالیه را متذکر کنم باینکه اتومبیلهای کوچک مالیات می‌دادند یکی مالیات شهری و یکی هم مالیات راه اتومبیلهی شخصی شهرراخراب و خیابانهارا ضایع می‌کند اتومبیلهای کرایه راه را خراب می‌کند و هیچ وقت اتومبیل‌های اجاره علی الاتصال در شهر حرکت نمی‌کند ولی اتومبیلهای شخصی اگر صاحبش کار نداشته باشد متصل درخیابان‌های شهر حرکت می‌کند و در این خیابانهائی که صد هزار تومان باید در هر سه سال خرج انها کرد گردش می‌کند بنده هم در مقابل می‌گویم راهها و خیابانها شهری راهم اتومبیلهای شخصی ضایع وخراب می‌کند و این مالیاتهاراهم ازانها هم از اینها باید گرفت و نباید فرق بین انها و اینها باشد این اولا ثانیا درمسئله این مالیات شما می گوئید اتومبیل فرد اجاره شصت وشش تومان بدهد انوقت یک اتومبیل که فرض بفرمائید چهل پنجاه نفر را سوار می‌کند انهم شصت وشش تومان بدهد ایا این چه تناسبی باهم دارد اینچه عدالتی است؟ این است که بنده پیشنهاد کردم کلیه اتومبیلها از قرار هر قوه اسب پانزده هزار بدهند انوقت اگر صد قوه دارد صدوپانزده هزار بدهد واگر ده قوه دارد ده پانزده قران بدهد چون اینها به یک تناسب شهر را خراب می کندوبه یک تناسب راه راضایع می‌کنند ولی مطلقا شصت وشش تومان نباید باشد که از اتومبیلهای بزرگ هر دو همین مبلغ گرفته شود این است که بنده پیشنهاد می‌کنم اینطور نوشته شود حالا بسته بنظر اقایان است

رضوی –بنده شخصا اتومبیل ندارم ولی به این بنده عملی می‌شود برای اینکه در اینجا بنویسید هر قوه اسبی پانزده قران ان وقت یک اتومبیل هفتاد قوه اسب دارد باید هفتاد وپانزده قران بدهد بعلاوه این شخص که اتومبیل را دارد هر روز بیخود سوار نمی‌شود که توی شهر پز بدهد و در خیابانها بگردد و خیابانهارا خراب کند

طهرانی-میخواهدگردش کند و پز بدهد

رضوی-خیر با این بنزین باین گرانی کسی نمی‌خواهد پز بدهد این است که بنده با پیشنهاد ایشان مخالفم

رئیس-عقیده اقای مخبر چیست؟

مخبر-موافق نیستم

رئیس- رای گرفته میشودبقابل توجه بودن پیشنهاد اقای طهرانی اقایان موافقین قیام فرمایند (عده قلیلی قیام نمودند)

رئیس-قابل توجه نشد. پیشنهاد اقای دکتر اقایان قسمت اول ماده ۲ را به ترتیب ذیل پیشنهاد می‌کنم ماده ۲ از کلیه وسائط نقلیه مبالغ ذیل به عنوان حق الثبت ماخوذ خواهد شد

(۱)از اتومبیلهای بارکش و مسافر بری و شخصی دستگاهی شصت تومان

(ب)-از هر قوه اسبی ۵قران دکتراقایان –اگر در این لایحه پیشنهاد دولت مقصود اصلاح مالیات باج راهها نبود –بنده اساسا مخالفت می‌کردم چون با این اصول و وضع این قبیل مالیات‌ها اصلا بنده مخالفم ولی چون لایحه اصلاحی است و راحع باصلاح باج راهها است ینمده مخالفت نمی‌کنم ولی همین قد راقایان را تذکر می‌دهم که یک چیزهایی است که در دنیا سابقه دارد و ما تاره شروع می‌کنیم یک قدی هم مراجعه کنیم و ببینیم انها بعد از انکه عمل کرده‌اند چه نتیجه‌ای ازش گرفته و چه سلیقه‌ای پیدا کرده‌اند هر اتومبیل در دنیا دو سه جور مالیات دارد یک مالیات معین که مالیات فیکس است و غیر قابل تغیراست حالا این قسمت فیکس را می‌خواهید سال بیست تومان یا سی تومان یا صد تومان یا صد و پنجاه تومان بکنید اینها بسته به رای مجلس است ولی یک مالیات دیگریست که متحرک و قابل تغیر است این یک مالیاتی است که بسته به قوه خودش است چرا؟ برای اینکه اگر ماخوذ بارکشها را بگیریم ان اتومبیلی که قوی تر است راه را زیادتر ضایع می‌کند و عادلانه هیچ نیست که بیشتر ندهد و اگر مسافریش رابگیریم انکه قوی تر است و سنگینتر داخلش هم زیاد تر است و باید مالیات ان زیادتر باشد و انکه کوچکتر و ضعیف تر است چون داخلش کمتر است از ان کمتر می‌گیرند اگر از نقطه نظر اتومبیلهای شخصی هم بگیریم این اتومبیلهای شخصی کوچک که به قوه هست اسبی و ده اسبی است برای رفع احتیاج است ولی ان اتومبیلهایی که به قول اقای رضوی هفتاد اسب قوه دارد چقد ربار مسافر حمل می‌کند هفت هشت هزار تومان هم قیمت دارد ومبلغی همکرایه می‌گیرد و هیچ گونه دخالتی در احتیاجات ندارد این یک چیزی است که اگر فرضا هم زیادتر از ان مالیات گرفته می‌شود باز هم عادلانه است اگر ما یک مالیات مخصوصی راجع به اتومبیلها که این قبیل قضایا رعایت شده بود داشتیم بنده این پیشنهاد را نمی‌کردم ولی چون نداریم و بعنوان مالیات باج راه از اتومبیلها اخذ می‌کنیم و در این قسمتی که می‌خواهیم مالیات بر اتومبیلها وضع شود اتومبیل معلوم شود بالاخره بنده تقاضا می‌کنم که پیشنهاد تجزیه شود و بقسمت اولش علیحده رای گرفته شود و به قسمت دومش علیحده اگر دولت …

رئیس-ماده ۶۳ نظام نامه را رعایت کنید

دکتر اقایان- توضیحات بنده همین بود که عرض کردم و اگر دولت و کمیسیون شصت تومان را اضافه کند بنده دیگر عرضی ندارم

رئیس-عقیده اقای مخبر چیست؟

مخبر-قبول نمی‌کنم

رئیس- رای گرفته می‌شود پیشنهاد اقای دکتر اقایان موافقین قیام فرمایند

(عده کمی برخاستند)

رئیس-قابل توجه نشد

دکتر اقایان –تقاضای تجزیه کرده بودم

رئیس-پیشنهاداقای شیروانی قرائت می‌شود (بشرح ذیل قرائت شد) بنده فقره اول ماده دو را به طرق ذیل پیشنهاد می‌کنم از اتومبیلهای بارکش و اتومبیلهای کرایه و تجارتی و مسافری سالیانه سی تومان

شیروانی- بنده میل داشتم اقای مخبر همیشه از نظر کمیسیون دفاع کند رد پیشنهادات نکنند می‌فرمایند در ان موقع که قانون می‌گذشت (یک قانوان هم باز کردند) که ان وقت اتومبیل بارکش را با این نظر که زیاد شود و مالیاتش را کم کردیم حالا این دلیل می‌شود که کالیات انها را ما بمالیات اتومبیل فورد که تنها وسیله بار کشی در این شهر است مساوی قرار دهیم یعنی راه هم باید زیاد کنیم تامساوی شود مالیاتش با سایر اتومبیلها و این فلسفه معکوس ان نظریه است برای اینکه می‌گویند چون یک روزی ما مالیات اتومبیل بارکش را کم کردیم حالا این یکی را ما زیاد می‌کنیم تا با ان مساوی شود بنده اینجا نمی خئاهم بگویم که اتومبیلهای شخصی را زیاد کنیم بنده اگر می‌توانستم کم بکنم کم می‌کردم. بنده عرض می‌کنم یک اتومبیل فرد کرایه که از اینجاتا خراسان باید لاستیک متصل پاره کند و چقدر پول شوفر بدهد و بعد از یکی دو سال هم از بین برود ما نباید دیگر این مالیات فوق العاده را باو تحمیل کنیم. لااقل با سایر اتومبیلهایی که در این مملکت هستند مسافری بگیریم اقا یک فلسفه می‌گویند که بنده نمی‌فهمم.

رئیس-اقای رضوی (اجازه)

رضوی –ما تا یک اندازه کاسه از اش گرمتر شده‌ایم !!برای اینکه یک اتومبیلی که ار اینجا به قره تو برود و برگردد هشتاد تومان باج می‌دهد چهل تومان رفتن و چهل تومان برگشتن باج راه و نواقل می‌دهد خواه مسافر داشته باشد و خواه نداشته باشد (چون باج برای مسافر نیست) و این اتومبیلها اقلا در سال ده مرتبه که مسافرت کنند در رفتن و برگشتن هشت صد تومان از انها می‌گیرند و حالا به جای این مبلغ گفته‌اند شصت تومان بدهد. بنده اصلا مخالف نیستم که اصلا هیچ هم نگیرند بلکه عقیده دارم که یک چیزی هم دستی به انها بدهند ولی حالا دولت امده است و می‌گوید در عوض ان باج راهی که میداده شصت تومان مالیات بدهد و این دیگر چیزی نیست که اینقدر در اطراف ان پیشنهادات بشود گویا اینقدر پیشنهاد دادن برای این باشد که این لایحه از مجلس نگذرد وهمان مبلغ از انها گرفته شود.

مخبر-بنده هیچ وقت از نظر خودم دفاع نمی‌کنم بلکه همیشه از نظر کمیسیون دفاع کرده‌ام و الا اگر از نظر خودم دفاع کنم می‌گویم که بنده اساسا با اسن لایحه و این مالیات کلا مخالفم اگر نظر خودم را باید بگویم این است والا کمیسیون همان بود که بعرض اقایان رساندم و این مورد راهم واگذار برای مجلس می‌کنم.

رئیس-رای می‌گیریم بقابل توجه بودن این پیشنهاد اقایان موافقین قیام فرمایند .

(عده قلیلی برخاستند)

رئیس –قابل توجه نشد –پیشنهاد اقای کازرونی .(بمضمون ذیل قرائت شد) اصلاح قسمت اول و دوم را بقرار ذیل قرائت می‌کنم :از اتومبیل هی بارکش و کرایه و تجارتی سالیانه دستگاهی سی تومان و از اتومبیل‌های شخصی سالیانه دستگاهی شصت تومان کازرونی –دلا یلی را که ما برای اثبات مدعای خود ذکر می‌کنیم یک حرکات صعودی و نزولی دارد و هیچ معلوم نیست که مدرک وضع قانون ماچیست؟! انسان حالت بهت برایش پیدا می‌شود !! اگر برای اینست که می‌خواهیم وسایط حمل و نقل در مملکت زیاد کنیم باید از اتومبیل‌های شخصی زیاد و اتومبیلهای عمومی کمتر مالیات بگیریم!! اگر حقیقتا نظر اقایان این است که امد ورفت اشخاص در راه تاثیر داردو تعمیر را به انها متعلق می‌شود پس این عوارضی که در اینجا وضع کرده‌اید تحمیل بر اشخاص می‌شود که نه اتومبیل دارند و نه الاغ از راهها عبور می‌کنند –اصلا من نمی‌فهمم!! پس خوب است شما این دلائل را نگوئید که انسان روی دلایل شماپیشنهاد بدهد !! حالا که اینطور است بنده پیشنهاد خودم را مسترد می‌کنم.

(خنده بین نمایندگان)

رئیس-پیشنهاد اقای رهنما (بشرح ذیل قرائت شد)

قسمت اول و دوم ماده دوم را به طریق ذیل پیشنهاد می‌کنم:

از اتومبیل بار کش و کرایه و تجارتی و مسافرتی شصت و پنج تومان –و از اتومبیل‌های شخصی سی و پنج تومان

رهنما متاسفانه نظامنامه داخلی مجلس گاهی یک موردی دارد که منع می‌کند انسان نظریات خودش را در مواد اظهار دارد ولهذا بنده پیشنهاد نمودم که باینوسیله نظریات خودم را مختصرا عرض کنم. این مسئله را از چند نقطه نظر باید در نظر گرفت یکی اینکه ما می‌خواهیم تسهیلاتی فراهم کنیم برای کلیه وسایل حمل و نقل و نظر اقایان هم این است تاسیس وسائل زندگانی در این مملکت اینقدر مشکل نباشد و قدری انسان از حیث زندکانی راحت باشد. حالا از این قسمت می‌گذریم و می ائیم به قسمتهای دیگر ذکر اینکه از اتومبیلها شخصی باید بیشتر مالیات گرفت یا کرایه این هم یک موضوعی است که قابل توجه است و اگر موضوع به این شکلی که مذاکرات جریان داشت می‌بود شاسد بنده هم موافقت می‌کردم ولی حالا این طور نیست این که اقای کازرونی می‌فرمایند –خیال می‌کنند واقعا صاحب این اتومبیل کرایه صد تومان داشته و داده است وان اتومبیل را خریده –خیر اقا وسائل حمل و نقل شما در دست کمپانیهائی تست که شاید پانصد هزار تومان سرمایه داشته باشند مثلا یکی کمپانی کتانه است در لاله زار ویکی هم کمپانی فیات است که متصل اینهادارند حمل و نقل می‌کنند و این‌ها سرمایه شان ده تومان بیست تومان و صد تومان نیست سرمایه اینها دویست هزار تومان سیصد هزار تومان چهار صد هزار تومان است بالاخره ان شوفر بد بختی که یک اتومبیل فرد دارد و با ان مسافر حمل و نقل می‌کند ان را در نظر بیاورید. ملاحظه ان سرمایه داری رابکنید که چه قدر استفاده می‌کند ما هم مالیات ان اشخاصی را می گوئیم که زیاد باشد نه اشخاصی که بضاعتشان کم است یکی هم راجع بقوه است در اینجا اظهار شد این هم به نظر بنده صحیح است ولی شما همیشه فکر کنید که اتومبیل پر قوه در مملکت زیاد شود زیراوقتی که این قبیل اتومبیل‌های پر قوه زیاد شد طبیعی است که بیشتر مسافر می‌برد و بیشتر هم استفاده می‌کند بقول اقای حاج میرزا عبدالوهاب فلان اتومبیل که مثلا هفتادو پنج اسب قوه دارد را می‌تواند سی نفر مسافر ببرد البته مالیات هم باید بیشتر بدهد بنا بر این به نظر بنده این شکل که از اتومبیل کرایه شصتو پنج تومان و از شخصی سی و پنج تومان گرفته شود خیلی عادلانه خواهد بود. حالامیخواهنداقیان رای بدهند می‌خواهند ندهند

رئیس –عقیده اقای مخبر چیست؟

مخبر-قبول نمی‌کنم

رئیس-رای گرفته می‌شود بقابل توجه بودن این پیشنهاد اقایان موافقین قیام فرمایند.

(عده قلیلی برخاستند)

رئیس-قابل توجه نشد پیشنهاد اقای اقا میرزا شهاب (بمضمون ذیل قرائت شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم – مالیات حق الثبت اتومبیل ودرشکه وکالسکه شخصی وکرایه مساوی همان مبلغی که برای کرایه منظور شده اخذ شود

اقامیرزا شهاب –اگر چه از مذاکراتی که داده شده فهمیده می‌شود که شاه بیت قصیده ماده المواد این قانون همین ماده است وبر خلاف انچه نوشته شده است شاید اقایان رای ندهند ولی بنده هر چه فکر می‌کنم می بینم هیچ موجب نداردکه یک اتومبیل را ماده جور مالیات رویش بگذاریم اتومبیل یا شخصی یا کرایه وبعبارت اخری یاادم توش می‌نشیند ویا تویش بار می‌ریزند واین هیچ فلسفه ندارد که ازاتومبیل شخصی کمتر از اتومبیل کرایه مالیات اخذ شود این است که بنده پیشنهاد کردم –حالا که می‌خواهیم بهمیین رای کهدر این ماده دوم می‌دهیم وچندین قانون که راجع به وسائط نقلیه از مجلس گذ شت ودر انجا برای اتومبیل شخصی هشتاد چهار هزار تومان وکرایه شصت تومان منظور شده وتمام انها را لغو می‌کنیم ومی ائیم شخصی را سی تومان می‌کنیم وکرایه را شصت تومان

عدل- این طور نیست

اقا میرزا شهاب –همینطور است انهائی که اتومبیل دارند شاید رای ندهند بنا بر این بنده این پیشنهاد می‌کردم که از اتومبیل شخصی وکرایه لا اقل مساوی بگیرند چون اگر بسابق هم بفرمایند یک اتومبیل کرایه را که عرض راهها مسافرت می‌کرد هر سفی شاید از اینجا بخانقین یا از قصر به اینجا پنجاه تومان یا دویست تومان می‌داد همین طور از طرف رشت وسایر نقاط که مسافرت می‌کردند شاید یک مبالغ کلی می‌دادند وحالا همدرتمام این خطوط اتومبیلها سیر می‌کنند وشاید اتومبیلها ی شخصی جزدر شهر در جاهای دیگر حرکت نکند و از نقطه نظر حرکت در شهر‌ها هم خیلی بی تناسب خواهد کرد حالا باید باز اختیار با اقایان است

رئیس – نظریه اقای مخبر چیست؟

مخبر – نظریه شخصی بنده را اگر می‌فرماید موافقم با اقای اقا میرزا شهابولی کمسیون قبول نمی‌کند

رئیس – رای گرفته می‌شود باین یپشنهاد اقایان موافقین قیام فرمایند (عده قلیلی برخاستند)

رئیس- قابل توجه نشد. پیشنهاد اقای اقا سید یعقوب (به این ترتیب خوانده شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم کلمه (مواشی) هم نوشته شود بعد از دواب

بعضی از نمایندگان –قید شده است

اقا سید یعقوب –بنده تعجب می‌کنم ازاقایان که تصور می‌کنند درخود عبارت که نوشته دواب بارکش وسوراری معاف است مواشی را هم دارد در صورتی که در عبارت همچو چیزی ندارد از این جهت بنده پیشنهاد کردم که مواشی هم ضمیمه شود

مخبر – ضرر ندارد ممکن است دران قسمت اخیری که نوشته شده دواب معاف است مواش هم اضافه شود

رئیس – بالاخره چی شد؟

مخبر –قبول می‌کنم که مواشی هم زیاد شود که معاف باشد

رئیس-پیشنهاداقای یاسایی هم در زمینه است –پیشنهادکردند کلیه دواب سواری و غیر سواری معاف است

یاسائی-نظریه بنده تامین شده است

مخبر- سواری وغیر سواری لازم ندارد زیرا گاو شیرده و میش هم سواری نیست و هم جزء بارکش نیست و اگر این کلمه را بنویسیم ممکن است استفاده کنند از انها مالیات مطالبه کنند (کلیه دواب و مواشی معاف است) بظر بنده کافی است

رئیس- پیشنهاد اقای حشمتی (با این موضوع خوانده شد)پیشنهاد می‌کنم مقدم بر درشکه (کالسکه) علاوه شود

مخبر- این پیشنهاد را قبول می‌کنم

رئیس-پیشنهاد اقی تجدد (این طور قرائت شد)

بنده فقرات ماده دوم را به طوری که در لایحه ذکر شده باستناء بارکش و سواری پیشنهاد می‌کنم

تجدد-دولت یک لایحه به مجلس تقدیم کرد و رفت به کمیسیون و با نظریه اعضاء کمیسیون یک لایحه عادلانه تنظیم شد و امد به مجلس اول که این لایحه امد به مجلس داده‌ها در اینجا زیاد شد که می‌خواهم این چوبها و موانع را از جلوی راه مردم برداریم و اگر معمول بود در مجلس کف زده شود اول که این لایحه امد کفها زده شده بود بعد که طرح شد دیدیم پیشنهاد شد که شش تومان علاوه شود و مخبر هم قبول کرد که شصت تومان شصت وشش تومان شود و سی تومان سی و شش تومان بشود اگر حقیقته مقصود این بود که این چوبها برداشته شود که از این تحمیلاتی که بر مردم میشده است کسر شود پس این اضافه کردن شش تومان برای چیست؟ بنابر این شما حالا می‌خواهید در سرحد بگیرید ان وقت در راهها می‌گرفتید ان وقت پنج تومان پنج تومان می‌گرفتید حالا شما شصت تومان شصت تومان می‌خواهید بگیرید,پس این چه فرقی کرد ؟حالا چه مسافرت کند و چه مسافرت نکند باید این شصت و شش تومان را بدهد اگر نظر اقایان این است که وسائل نقلیه زیاد شود نباید تحمیل کرد و باید تمام را به یک چشم نگاه کنند چه اتومبیل شخصی و چه غیر شخصی و کرایه هر دو باید زیاد شود. از ان طرف اگر نقطه نظر این است که راهها ساخته شود که شما ان مالیات مهم سنگین را بتمام واردات و صادرات سرحدی گذارده‌اید و یک عایدات زیادی از انجا دارید دگر این علاوه کرن از برای چه بوده و این قسمت دواب رامستثنی کردیم برای این است که این دواب مال یک اشخاص بی چاره و فقیر است مال یک فقیری است که بی چاره تمام سرمایه اش منحصر به همین است و از این راه زندگانی خودش را تامین می‌کند بدیعی است این باید مستثنی باشد ولی درقسمتهای دیگرش به عقیده ینده باید به همان ترتیبی باشد که در کمیسیون تنظیم شده و چون ماده (۶۳) نظام نامه جلوی بنده را گرفته است بیش از این عرض نمی‌کنم.

مخبر-نماینده محترم فرمایشی فرمودند، که پیشنهاد می‌کنند زیاد شود و مخبر هم قبول می‌کند. عرض کردم که بنده مخبر کمیسیون هستم. در کمیسیون مذاکره شد که چون از دواب به موجب قانون ممیزی مالیات ارزی گرفته می‌شود دیگر دومرتبه به عنوان وسایط نقلیه نباید از انها چیزی گرفت از این جهت بانظر دولت قرار شد که حیوانات معاف شوند و اتومبیل و کالسکه و درشکه را اضافه کنند و بالاخره تصمیم گرفته شد که وقتی پیشنهاد می‌کنند مخبر قبول کند از این جهت بنده هم قبول کردم. اما اینکه گفته شد:که اگر این لایحه نمی‌گذشت این مالیات را از انهانمی گرفتند این طور نیست زیرا این قانونی است که خود ما در سیزدهم میزان (۱۳۰۳) د رهمین مجلس گذرانده‌ایم که نوشته است از کلیه وسائط نقلیه در شهر‌ها به طریق ذیل مالیات اخذ می‌شود از کالسکه و درشکه کرایه با چرخ فلان ماهیانه پانزده قران سالیانه هیجده تومان از درشکه اربابی ماهیانه سی وپنج قران. اتومبیل اربابی ماهی هفت تومان. سالی هشتادو چهار تومان می‌شود دراینجا امده و تنزل داده‌اند به سی تومان و اتومبیل کرایه را ماهی پنجتومان سالی شصت تومان معین کرده‌اند منتهی حالا در اینجا شصت و شش تومان شده است و بنده تقصیری ندارم مربوط به کمیسیون است

رئیس-رای گرفته می‌شود به قابل توجه بودن پیشنهاداقای تجدد اقایان موافقین قیام فرمایند (عده قلیلی قیام نمودند)

رئیس-قابل توجه نشد.

تبصره‌ای از طرف اقای مهدوی پیشنهاد شده است (بشرح ذیل خوانده شود)

بنده پیشنهاد می‌کنم تبصره ذیل ماده دوم اضافه شود.

تبصره –وسایط نفلیه مخصوص سلطنت و دولت و مامورین سیاسی دول و وسایط نقلیه عسگریه و خدمات صحیه و بلدیه از مالیات مذکوریه فوق معاف است.

محمد ولی اسدی. مهدوی

مخبر-چون قانون نواقل قدیم را باید نسخ کرد و این معافیت‌ها هم در انجا بوده از این جهت از طرف کمیسیون قبول می‌کنم

رئیس-پیشنهاد اقای فرمند (با این مظمون خوانده شود)

بنده پیشنهاد می‌کنم که در تبصره ماده دوم خمس حق الثبت (بربع حق الثبت) اصلاح شود.

امامی- این تبصره مورد ندارد.

رئیس- چرا مورد ندارد .(خطاب به اقای فرمند) بفرمائید

فرمند- چون باکش و کامیونی که از خارج داخل مملکت ما می‌شود با اتومبیل چی‌ها و دارندگان اتومبیل داخله رقابت می‌کنند از این جهت بنده پیشنهاد کردم خمس را تبدیل به ربع کنند

مخبر به نظر مجلس واگذار می‌کنیم

رئیس- رای می‌گیریم به قابل توجه بودن این پیشنهاد اقایانی که تصویب می کنندقیام فرمایند

(عده کمی برخاستند)

رئیس- قابل توجه نشد. تبصره که جز و خبر است تبصره یک تبصره یشنهادی تبصره دو می‌شود

مخبر-تبصره‌ای که جزو خبر بوده کلمه اولش که (دواب) حذف می‌شود.

رئیس –ماده دو قرائت می‌شود و بعد رای می‌گیریم (به شرح ذیل قرائت شد)

ماده دوم- بعلاوه از کلیه وسائط نقلیه مبلغی به عنوان حق الثبت به میزان ذیل ماخوذ خواهد شد.

از اتومبیلهای بارکش واتومبیلهای کرایه و تجار یسالیانه دستگاهی شصت و شش تومان از اتومبیلهای شخصی سالیانه دستگاهی سی و شش تومان ازگاریها ودلیجانها سه اسبه وچهار اسبه سالیانه سی تومان از درشکه‌ها وکالسکه‌ها ی کرایه برای مسافر سالیانه بیست یکتومان از ارابه‌ها ی یک اسبه ودو اسبه ودرشکه‌ها وکالسکه‌ها ی شخصی سالیانه ۱۸تومان از دو چرخه اتشی (موتورسیکلت) سالیانه ۱۲تومان از دو چرخه‌های پای (ولسیت) سالیانه یک تومان کلیه دواب ومواش معاف

تبصره ۱- از وسائط نقلیه خارجی که موقتا داخل خاک ایران می‌شود بابت هر یک ماه یا هر قسمت از ماه که در داخله توقیف نمایند خمس حق الثبت تمام سال که در فوق ذکر شده است دریافت خواهد شد.

تبصره ۲-وسائط نقلیه مخصوص سلطنت و دولت و مامورین سیاسی دول خارجه و وسائط نقلیه عسکریه و خدمات صحیه و بلدیه از مالیات مذکوره فوق معاف است.

رئیس –اقای مخبر فرمایشی دارید بفرمائید

مخبر –اول ماده (بعلاوه) زیادی است. ماده مستقلی است (کلیه) اش هم زیادی است.از وسائط نقلیه مبلغی بعنوان حق الثبت به میزان ذیل ماخوذ خواهد شد

رئیس- کلمه کالسکه هم در هر جای که درشکه بود اضافه شد. رای می‌گیریم به ماده دوم با تبصره اقایانی که تصویب می‌کنند قیام فرمایند

(اغلب قیام نمودند)

رئیس-تصویب شد. چند دقیقه تنفس داده می‌شود (در این موقع جلسه برای تنفس تعطیل وبه فاصله یک ربع ساعت مجددا تشکیل گردید)

وزیر پست و تلگراف –بعد از لایحه هواپیمائی یونکرس که چندی قبل تدیم مجلس شورای ملی شده است کمپانی هواپیمائی بین المللی فرانسوی این پیشنهاد را داده است. برای اطلاع نمایندکان محترم تقدیم مجلس شورای ملی می‌شود رئیس-در موقع مغتضی به اطلاع اقایان نمایندگان خواهد رسید

معاون وزارت امور خارجه –یک لایحه این است که راجع است به مستخدمین جز سفارت خانه‌ها و غونسول خانههای ایران در خارجه که به قید فوریت تقدیم مجلس شورای ملی می‌کنیم یک لایحه دیگر که هم راجب ورسه مفتاح الدوله است که اخیرا فوت شده است ان را هم به قید فوریت تقدیم می‌کنیم

رئیس –اقای کازرونی (اجازه)

کازرونی –بنده خواستم سوال کنم مقصود از این فوریت کدام فوریت است ؟مقصود ان است که برود به کمیسیون یکشور بشود یا اینکه فی المجلس مطرح شود خوب است اظهار فرمایند

رئیس الوزراء مقصود از فوریت فوریت قسم اول است یعنی یک شوری است.

وزیر فواعد عامه-برای موسسه دفع افات حیوانی فواید عامه محتاج به استخدام یک نفر مستخدم از خارجه شده است لایحه اش را تقدیم می‌کنم

رئیس-به کمیسیون مربوطه ارجاع می‌شود. لایحه از طرف وزارت امور خارجه تقدیم شد ان یکی که راجع، وراث مرحوم میرزا مسعود خان است یک شور بیشتر ندارد و محتاج به فوریت نیست اما راجع به الیحه اولی که تقاضای فوریت می‌فرمایند باید رای گرفته شود.

ماده واحده قرائت می‌شود بعد رای به فوریتش می‌گیریم (به مظمون ذیل خوانده شد)

ماده واحده –منشیها ومترجمین ومستخدمین جزء (پیش خدمت سرایدار و فراش و خدمه) سفارتخانه‌ها قنسول گری‌ها و نمایندگی‌های دولت علیه در خارجه مشمول قانون استخدام کشوری و قانون استخدام اتباع خارجه نمی‌باشد

رئیس اقای یاسایی (اجازه)

یاسایی-این طور به نظر بنده رسید که در لایحه نوشته شده (منشی‌های محلی) بنده از نظرهائی با منشی‌های محلی سفارت خانه‌ها مخالفم زیرا معنی ندارد که د رهر مملکتی مابرای سفارتخانه منشی محلی معین کنیم.

رئیس الوزراء- اولا خاطر محترم اقایان را متوجه می‌کنم حالا مسئله راجع به فوریت است و بنده تمنا می‌کنم اقایان بدوا به فوریتش رای بدهند که برود به کمیسیون بعد در کمیسیون مطالعه می شودالبته اینها یا باید از قانون استخدام مستثنی باشند یا مشمول ان باشند و البته هر کدام که اقایان صلاح می دانند مختارند و رای می‌دهند

جمعی از نمایندگان –مذاکرات کافی است.

رئیس- رای گرفته می‌شود به فوریت این لایحه یعنی یک شور با ارجاع به کمیسیون اقایانی که تصویب می‌کنند قیام فرمایند

(اغلب قیام نمودند)

رئیس-تصویب شد بکمیسیون مربوطه ارجاع می‌شود. ماده سوم قرائت می‌شود .(بترتیب ذیل خوانده شد)

ماده سوم –عایدات حاصله از عوارض مقرره فوق که از طرف وزارت نالیه وصول شود به طریق ذیل تقسیم و مصرف شد.

الف وزارت مالیه معادل مبلغی که از بابت مالیاتها ملغی شده در بودجه منظور بوده است در جزء عایدات کل مملکت منظور نموده و معادل مبلغ خاص عایدات بلدی و معارفی و خیره را که به موجب این قانون حذف می‌شود به موسسات بلدی و معارفی و خیریه خواهد پرداخت. بعلاوه معادل صدی پنجاه مخارج کنونی وصول عایدات نواقل به موسسا ت بلدی داده خواهد شد. اضافه بر این از سال ۱۳۰۶ مبلغ ۷۰۰۰ برای ساختمان خیابانها مهم شهر‌ها به موسسات بلدی تحت نظارت وزارت مالیه تخصیص داده می‌شود

تبصره – ماوخوذ وجوه پرداختی ببلدیه‌ها حد متوسط عایدات خاص سنه ۱۳۰۴ از محل مالیاتها منسوخ خواهد بود و پرداخت وجوه مزبور تا زمانی ادامه خواهد داشت که قانونی برای مالیاتهای بلدی از طرف مجلس شورای ملی وضع نشده است در صورتی که عایدات حاصله بعد از سنه (۱۳۰۵)بیشتر از میزان عادیاتی باشد که در سنه (۱۳۰۵) بوده پرداختی ببلدیه‌ها نیز به همان تناشب علاوه خواهد شد ب-وزارت مالیه اجازه دارد برای وصول واداره کردن این مالیات معادل نسبی هفت و نیم عایدات خرج نماید. ج-پس از وضع وجوه مقرره در بند (الف) و (ب) بقیه عواید خالص این مالیات کلیه بمصرف ساختمان و نگاه داری راهها اختصاص خواهد یافت تبصره تا زمانی که ساختن راهها عمده هرناحیه ازنواحی مملکتی به اتمام نرسیده لااقل نصف عواید خاص مالیاتی که به موجب این قانون از انجا اخذ می‌شود مطلقا به مصرف ساختمان و نگاهداری طرق وشوارع همان ناحیه خواهد رسید

رئیس-قسمت (ب) این لایحه به طوری که بعرض رسید صدی هفت ونیم است و پیشنهادی دولت است ولی کمیسیون بودجه تغیری داده است و صدی پنج از عایدات را تخصیص داده است برای مخارج بنابراین در این قسمت راپورت کمیسیون بودجه مطرح است

وزیر مالیه –در ماده سوم در ان قسمت الف که نوشته شده است :وزارتمالیه معادل مبلغی که از بابت مالیاتهای ملغی شده در بودجه منظور بوده است در جزء عایدات کل مملکتی منظور نمود. این قسمت به نظر بنده حذف می‌شود :وزارت مالیه معادل مبلغ خالص عایدات بلدی و معارفی و خیریه و الی اخر

مخبر-این لایحه دولت چون یک قسمتی مربوط به بودجه بود بنابراین کمیسیون هم صلاح دانست که عین پیشنهاد دولت را بنویسند تا نظر کمیسیون بودجه نسبت بانها معلوم شود و حالا که دولت صد و پنج را راجه بمخارج قبول می‌کند البته مطابق نظر کمیسیون بودجه هم صد و پنج خواهد بود.

رئیس- اقای یاسایی (اجازه)

یاسایی-بنده با اساس این لایحه کاملا موافق هستم و با موادی هم که تصویب شد نهایت موافقت را داشتم لیکن با طرز این لایحه مخالفم. زیرا می‌ترسم در اثر این لایحه استقلال بلدیه‌ها از بین برود و ما اتنظار داریم که در اتیه یعنی در دوره ششم مجلس موفق بشود بلدیه‌ها را سر و صورتی بدهد زیرا متاسفانه در دوره پنجم ما موفق نشدیم یک قدمی دائر باصطاح بلدیه‌ها مخصوصا بلدیه‌های ولایت برداریم و این ماده طوریکه تنظیم شده است استقلال بلدیه‌ها را از بین خواهد برد زیرا نوشته شده است: معادل مبلغ خالص عایداتیکه در سنه ۱۳۰۴ ببلدیه‌ها واصل می‌شود از ممر این عایدات داده می‌شود در صورتی که ماهها کرارا این اعتراض را داشتیم که مخارج وصول عایدات نواقل زیاد است و ادارات مالیه استفاده می‌کنند از مخارج مثلا مفتش می‌گذارند. دم دروازه‌ها باسم نواقل و به خرج نواقل ولی تجدید دخانیات هم از ان مفتش استفاده می‌کند و حقوق او را از عایدات نولقل می‌دهند و اگر یک کم و کسرهائی در بعضی نقاط پیدا می‌شد انرا هم به پای عواید نواقل حساب می‌کردند. مثلا شنیدیم در همدان یک نفی در تحت محاکمه د رامده است و مدتی تحت محاکمه و معلق بوده است بعد تبرئه شده است ولی ان مدتی که تحت محاکمه بوده است حقوقش را از محل عوائد نواقل همدان حواله کرده‌اند و یک حسابهای مامورین مالیه در ولایات داشتند که از این بابت محسوب می‌شد. در گذشته که این طور بوده چرا؟ برای اینکه بلدیه‌ها در تحت نظارت وزارت داخله بوده ولی چون وزارت مالیه در عایدات داخالت می‌کرد این ترتیب واقع می‌شد. البته نظارت رئیس کل مالیه به موجب کنتراتش سر جای خودش است و البته در کلیه عواید مملکتی یک نظارتهائی دارند ولی بالخصوص بیائیم بگوئیم هفتاد و پنج هزار تومان که برای ساختمان خیابانها بعد‌ها خواهند داد این در تحت نظارت وزارت مالیه بمصرف برسد در حکم این است که بگوئیم بلدیه در تحت نظارت وزارت مالیه است. بنده اصولا این را خوب نمی دانم در صورتی که ممکن است ما بلدیه‌ها را بحال استقلال نگاه داریم تا در مجالس اتیه بتوانند یک اصطلاحاتی نسبت به بلدیه‌ها بکنند وان مخارجی راهم که در مدت گذشته از بابیت وصول عایدات نواقل می‌گیرند. بنده یک موقعی حسابش را به دست اوردم دیدم که بی تفاوت از صدی چهل وصدی پنجاه تا صدی شصت خرج وصول مالیات نواقل است و البته یک همچو مالیاتی هیچ صرفه نداشت و می‌بایستی زودتر از این هم ملغا شود و حالا که می‌خواهیم عایدات خالص ان را به بلدیه‌ها بدهیم کفایت نمی‌کنم. مثلا در شاهرود گفتند حساب کرده اندتقریبا سالیانه شش هزار تومان عایدات نواقل است انوقت خرجش را منها کرده‌اند سه هزار و ششصدوخورده بوده است و قریب دو هزار تومان داده‌اند ببلدیه انهم یک عده مامورین مالیه در بلدیه گذاشته است بعنوان محاسبات و یا ترتیبات خاصی و بالاخره روی هم رفته چیزی عاید بلدیه‌ها نمی‌شود. حالا که در این لایحه امده‌اند و یک ارفاقی کردهاند و گفته‌اند نصف عواید نواقل را بدهند به بلدیه‌ها یعنی صدی پنجاه ان را که فرضا در دامغن که سیصد تومان یا چهار صد تومان که حد متوسط عایدات نواقل انجا است. بنده اطلاع دارم که صد تومان بیشتر به بلدیه‌ها نمی‌دهند و دویست تومان ان خرج می‌شود و حال انکه عایدات نواقل دامغان بیش از این است واگر درست جمع اوری بکنند خیلی بیش از این می‌شود ولی انچه که جمع اوری می کرده‌اند سیصد تومان بوده است حالا چرا ضرر دارد که همان سیصد تومان را بدهندبه بلدیه‌ها در این صورت عقیدهام اینست که همان عواید غیر خالص را بدهند به بلدیه‌ها و بلدیه‌ها را از حالت استقلال نیندازیم بلکه بتوانند در اتیه سروصورتی پیدا کنند و یک عواید زیادی پیدا کنند. بنده یا اینکه طرف دارازدیاد عادیات هستیم ولی در عین حال چه ضرر دارد که یک کمک بیشتری به بلیدیه‌ها ولایات بکنیم که در اتیه مخارج به وضع یک مالیات جدیدی برای بلدیه‌ها بنا کنیم و این عادیاتی که از دو ماده مصوب کنونی حاصل می‌شود. بنده عقیده‌ام این است که این را به یک تناسبی قسمت کنند یک قسمت را اختصاص بدهیم به ببلدیه‌ها ولایت ولی به تناسب ان عایدی که دارند و یک قسمت راهم قسمت را اختصاص بدهیم به تعمیر طریق و شومه کردن راهها و این طریق سهلتر و ساده تر است و تصور می‌کنم بحال بلدیه‌ها هم النفع باشد و ان کلمه نظارت مالیه را هم از اطراف بلدیه بزنیم و ماده را خیلی ساده بنویسیم و نتیجه مطلوب هم برای بلدیه‌ها حاصل می‌شود م هیچ اشکالی هم ندارد.

وزیر فوائد عامه –بنده تصور می‌کنم در این لایحه هیچ نظر سوء که نسبت به بلدیه‌ها تصور می‌شود نباشد و ابدا مقصود این نیست که استقلال بلدیه‌ها را از بین ببرند ولی ما می‌خواهیم معنی این کلمه را ببینیم چیست تا به حال جاهائی که بلدیه بوده است یک کارهایی کرده‌اند و یک عایداتی هم از این نواقل داشتهاند و استقلال داشته‌اند یا نداشته‌اند در خر حال انچه که مسلم است این است که عایدات را مالیه وصول می‌گردد منتها مخارج زیادی برای وصول عایدات نواقل مصرف می‌شد و در این اواخر امدند برای وصول این عایدات صدی پنج خرج شود. اما این چیزهائی که در اینجا ذکر شده است بحال مالیه مضر است یا نافع به حال بلدیه مضر است یا نافع بنده نمی دانم د رهر صورت بلدیه‌ها مال همین مملکتی است و اگر مالیه یا ادرات دولت تصور می‌فرمایند گاهی یک مخارج زیادی می‌کنند و توسعه می‌دهند اداراتشان را بنده تصور می‌کنم در بلدیه‌ها این خطر بیشتر است و یک خرج اداری فوق العاده د رمحل‌ها می‌شود زیرا اداره بلدی در شهر ممکن است مخارجش خیلی کمتر بشود و د ریک شهر زیاد تر.ولی معهذا بای مراعات اینکه پول کمتر خرج بشود و یک مقدار زیادی از ان پولی که از مردم گرفته شده است صرف حقوق یک عده از اشخاص نشود. بنابراین قرار شده است عایداتی که تا بحال داشته ان با انها داده شود به اضافه هفتاد و پنجهزار تومان هم به انها داده می‌شود که صرف ساختن خیابانها شهربشود. ایا این کار بدی است پس بنده گمان می‌کنم این موضوع نباشد بخواهند که استقلال بلدیه‌ها را از بین ببرند. حالا اگر خدای نکرده یک بلدیه پیدا شد و گفت د رعوض اینکه خیابانهای شهر را تعمیر کنم من می‌خواهم استقلال داشته باشم و تمام عایدات را صرف حقوق اشخاص بکنم اگر یک همچو بلدیه پیدا شد بنده تصور می‌کنم که باید سعی کرد که این اندازه‌ها استقلال نداشته باشد پس در مسئله نظارت شده تصور می‌کنم که اقا اشکالی نکند و اقایان دیگر هم موافقت بفرمایند که بلدیه‌ها کارهای بلدی خدش را بکند بهتر است.اما راجع باصل عایدات و تقصیمی که شده است اینجا رعایت زیادی نسبت به بلدییه شده است برای اینکه معادل عایدات خالص که داشته‌اند به بلدیه‌ها داده می‌شود بعلاوه ان مخارج زیادی هم که میشده نصف او عجالتا به بلدیه هاداده می‌شود بعلاوه هفتاد و پنج هزار تومان هم از برای ساختمان خیابانها بهشان داده می‌شود از این گذشته هر چه هم عایدات زیادتر شد به موجب تبصره که دراخر ملاحظه می فرمائید به ان تناسب یک چیزی به بلدیه داده می‌شود. در این صورت بنده تصور می‌کنم از هر حیث رعایت حال بلدیه شده یعنی بلدیه‌ها از امروز بیشتر عایدات خواهند داشت و این قسمت مسلم است. حال ببینیم بقیه این وجوه به چه مصرفی می‌خواهد برسد به مصرف راهها و البته اقایان نباید تصور کنند که بنده نظری راجع بطرق و شوارع دارم ولیکن ینده یقین دارم که تمام اقایان متوجه به این نکته هستند که امروز این مملکت در اولین درجه بایداهمییت به مسئله و شوارع بدهد زیرا اگر امروزه راه داشته باشیم وضعیات زندگانی اقتصادی و تجارتی ما خیلی بهتر از این خواهد شد

(نمایندگان-صحیح است)

واقعا یک زندگانی می‌شود که می تواتن ان زندگانی را پیش سر و همسر بیرون اورده خوب حالا از کجا پول بیاوریم ازمحل باج راهها که فعلا عوض ان یک عایداتی به این شکل درست شده باید راههارا اداره کنیم؟ خوب پس حالا که می ائیم یک تقسیماتی بکنیم اگر بگوئیم راست است که امروز بیش از سابق به بلدیه‌ها عایدات داده می‌شود ولی باز هم باید بدهیم ؟خوب از چه محل بدهیم؟ اگر اقایان در نظر دارند که بیک ترتیب دیگری هم عایدات بلدیه زیادتربشود وهم راههاساخته شود که گمان می‌کنم هیچ جای تردید نباشد که دولت کاملا با ان نظریه موافق است امااگر راه دیگری نیست پس بگذارند عایداتی که از این راه پیدا می‌شود بخرج راهها برسد والبته پس از اینکه این راههادرست شد انوقت دیگر برای معارج نگاه داری انها کمتر به پول احتیاج داریم و البته در ان موقع ممکن است مجددا پیشنهاد شود که یک عواید بیشتری به بلدیه هاداده شود ولی حالا صلاح در این است که باهمین ترتیب موافقت بفرمایند

جمعی از نمایندگان –مذاکرات کافیست

رئیس –پیشنهاد اقای افسر (بشرح ذیل خوانده شد)

پیشنهاد می‌کنم در قست اول ماده سه علاوه شود بعد ازسطر معادلصدی پنجاه مخارج کنونی وصول عایدات نواقل بموسسات بلدی (معارفی و صحیح ان شهر) علاوه شود

افسر-مطلب واضح است بعد از قسمت معارف صحیه فراموش شده وبنده یاداوری کردم

حائری زاده –چون مدتی از ظهر گذشته و اقایان پیشنهادات زیادی دادهاند و بنده تصور می‌کنم حالا تمام اینها بگذرد و خاتمه پیدا کند این است که بنده معتقدم اگر اقایان صلاح بدانند تمام پیشنهاد‌ها برود بکمیسیون تا مطالعه کنیم و مجددا بفرستیم بمجلس

وزیر فوائد عامه-راجع باین پیشنهاد که شاهزاده فرمودند یک پیشنهادی هم اقای اقا سید یعقوب نوشته‌اند و تصور می‌کنم با ان پیشنهاد اقای مخبر هم موافق باشند و دولت هم موفق است و مقصود هم بهتر حاصل می‌شود ان پیشنهاد را ممکن است بخوانند تا اقایان درست متوجه شوند و تصور می‌کنم لوزومی نداشته باشد که پیشنهاد برود به کمیسیون

رئیس-پیشنهاد اقای اقا سید یعقوب خوانده می‌شود (بترتیب ذیل خوانده شد)

تبصره دوم ماده سوم –ماخذ وجوخ پرداختی بمعارف وسط عایدات خالص معارفی سنه ۱۳۰۴ در صورتی که عایدات حاصله بعد ار سنه ۱۳۰۵ بیشتر از میزان عایداتی باشد که در سنه ۱۳۰۵ در صورتی بوده پرداختی بمعارف نیز به همان تناسب علاوه خواهد شد

وزیر فوائد عامه-گمان می‌کنم محتاج به توضیح نباشد و البته دولت هم با این نظر موفق است

رئیس-پیشنهاد اقای تقی زاده

افسر-پیشنهاد بنده تامین نشده زیرا کلمه صحیح اضافه نشد

رئیس-رای گرفته می‌شود به پیشنهاد اقای افسر

وزیر فوائد عامه-کلمه صحی را قبول می‌کنم اضافه شود

رئیس-(خطاب باقای افسر) نظریه جنابعالی تامین شد؟

افسر بلی

رئیس پیشنهاد اقای تقی زاده (بمضمون ذیل قرائت شد)

پیشنهاد می‌کنم در عبارت اخر قسمت الف از ماده سوم بعد از کلمه (بموسسات بلدی) این عبارت اضافه شود به تناسب عایدات حالیکه انها از محل نواقل

رئیس –اقای تقی زاده (اجازه)

تقی زاده –توضیح مفصلی ندارم چون اینجا نواقل حذف می‌شود و همه عایدات می‌رود وزارت مالیه و در این ضمن پیشنهاد شده است که هفتاد و پنج هزار تومان برای ساختمان خیابانهای تمام شهر‌ها داده شود در صورتی که بعضی از عایدات نوقلش جزئی بوده است و بعدها حذف می‌شود و بایستی این مبلغ به نسبت عایدات حالیه انها از محل نواقل تقسیم شود

وزیر فوائد عامه-با این نظر دولت موافق است

رئیس-اقای مخبر

مخبر-بنده نمی‌توانم از طرف کمیسیون قبول کنم و اسدعا می‌کنم ارجاع به کمیسیون شود تا درش مطالعه شود.

وزیر فوائد عامه- بنده خیال می‌کنم منظور کمیسیون هم همینطور بوده که اقای تقی زاده پیشنهاد فرمودند و باید همین طور هم باشد والا از روی چه نسبتی تقسیم شود رئیس-باید رای بقابل توجه بودنش گرفت ولی چون از طرف اقای مخبر تقاضای ارجاع بکمیسیون سایر پیشنهادات راهم اگر اقایان موافقند ارجاع شود بکمیسیون اقایان موافق هستند جلسه را ختم کنیم؟

جمعی از نمایندگان –صحیح است

کازرونی-بنده پیشنهادی راجع بدستور جلسه اتیه دارم

رئیس –عجالتا روزش را معین کنید تا بعد. جلسه فردا سه ونیم بعد از ظهر دستور هم دستور امروز (مجلس یک ساعت بعد از ظهر ختم شد)

رئیس مجلس شورای ملی سید محمد تدین

منشی-م شهاب منشی-ع خطیبی