گزارش رویتر درباره جنگ میان ایرانیان و ارتش روسیه در شهر آوج آذر ۱۲۹۴

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
انقلاب مشروطه - اشغال ایران از سوی ارتش روسیه و کشتار مشروطه‌خواهان - مبارزه مردم علیه بازگرداندن محمدعلی میرزا به پادشاهی درگاه انقلاب مشروطه

انقلاب مشروطه - جنگ جهانی اول در ایران - مبارزه برای آزادی علیه اشغال نظامی ایران از سوی دو کشور استعمارگر روسیه و انگلستان

انقلاب مشروطه - مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری دوم - مبارزه علیه استعمار

گزارش رویتر درباره جنگ میان ایرانیان و ارتش روسیه در شهر آوج آذر ۱۲۹۴

پتروگراد - آگاهی رسمی داده شده که در نزدیک همدان روسیان یک نیروی پدید آمده از ۵۰۰ تن سواره و پیاده ژاندارم‌های یاغی و ۱۲۰۰ تن سپاه مزدور آلمان و عثمانی را که دو توپ نیز همراه می‌داشتند شکست دادند. دشمن گریخته و انبوهی کشته و زخمی به جا گزارده است، سپاه روس به جلو می‌روند.

درباره جنگ سلطان بلاغ آگهی داد:

پتروگراد - ۱۰ دسامبر (۱۹ آذر) سپاه روس گردنه سلطان بلاغ را گرفته‌اند. ژاندارم‌ها و دسته‌های مزدور آلمان با سرپرستی سرکردگان آلمان و عثمانی برای پدیدآوردن ایستگاه‌های استوار در آنجا در دو هفته آخر بسیار کار می‌کردند. راه همدان اکنون باز است و دشمن بی‌سرو سامان گریخته است.

ژنرال باراتف در فرمانی که در سال ۱۹۱۸ بیرون داده و داستان کارهای چند ساله و سپاه خود را در ایران در آن فهرست‌وار یاد کرده درباره این جنگ‌ها می‌گوید:

مقارن ۲۰ نومبر قوای ما تمرکز خود را خاتمه دادند و مبادی حرکت خود را اشغال نمودند قوای سوار همدان که تشکیل گردیده بود به فرماندهی سرهنگ فسنگو به سمت گردنه سلطان بلاغ که از طرف دشمن اشغال شده بود حرکت کرد و قوای سوار دیگری نیز به فرماندهی سرهنگ کولسینکوف به زودی به طرف قم اعزام شد.
نزدیکی آوج اولین تلافی قوای مقدم سوار ما با دشمن به وقوع پیوست و مواضع مستحکم آن در اثر ضربت قوای سوار ما تصرف شد.
قوای سوار مزبور به وسیله سه ستون عمل می‌کرد: از جبهه ستون وسط در خط شوسه، و از جناحین دو ستون مامور حرکت تجاوزی بودند، یکی ستون سرهنگ یاکولف و دیگری ستون سرهنگ ۲ لشجنکو ستون‌های مامور به حرکت تجاوزی ناگزیر بودند از راه کوه‌ها و معابر سخت کوهستانی عبور کنند.
پس از محاربه سلطان بلاغ محاربات دیگری نیز به وقوع پیوست که به نفع ما منتهی گردید منجمله محاربه در نزدیکی همدان به وسیله قوای سرهنگ فسینکو...

منبع

احمد کسروی: تاریخ مشروطه ایران - جلد دوم - تاریخ هیجده ساله آذربایجان - چاپ دوم - تهران - خرداد ۱۳۴۳ - ص. ۶۴۹ - ۶۴۸