پیام نوروزی شاهنشاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی به ملت ایران ۱ فروردین ماه ۱۳۲۷

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
املاک سلطنتی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر

درگاه محمدرضا شاه پهلوی آریامهر

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی بر پایه تاریخ


پیام نوروزی شاهنشاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی به ملت ایران ۱ فروردین ماه ۱۳۲۷


هم میهنان عزیز،
جشن نوروز که بزرگترین سنت ملی ما به شمار می‌آید، در مواقعی فرامی‌رسد که اجزای طبیعت از سستی و خواب بیدار شده و به تجدید قوا می‌پردازند.
نیاکان مجرب ما با التفات به همین امر مقدم نوروز را گرامی داشته و متجاوز بر دوهزار و پانصد سال در احیای رسوم آن کوشیده و آن را یادگار مجد و عظمت دیرین ملی دانسته‌اند. در چنین هنگامی اگر به گذشته پرافتخار خود متوجه شویم، از وضع کنونی خویش ناراضی و ملول می‌شویم. متأسفانه اکثر مردم از عید نوروز به ظواهر اکتفا کرده و معنای ژرف آن را در نظر نمی‌آورند.
اکنون شش سال است که به مناسبت این عید شریف با ملت عزیز خود سخنی چند می‌گوییم و حقایقی را که موافق شئون قوم ایرانی است و مطابق اصول تمدن جدید است گوشزد می‌کنیم، لکن عدم توجه طبقات مؤثر کشور به این حقایق موجبات ملالت خاطر ما را فراهم می‌سازد.
کشوری شایسته این جشن و سرور است که اکثریت مردم آن بتوانند از نتیجه کوشش و کارهای مولد ثروت لامحاله، حداقل وسایل زندگی را فراهم آورند و خود و دیگران را خوشبخت سازند. واقعاً چگونه می‌توان تحمل کرد که اکثریت زیادی از ساکنین این کشور لباس و غذای کافی نداشته‌باشند و عمری را با رنج و سختی بگذرانند، اگر در مملکت قوانینی برای رنجبران و ناتوانان وجود دارد، باید کاملاً به مورد اجرا درآید و اگر نیست یا ناقص است باید مقرراتی راجع به اصلاح امور اقتصادی و ایجاد کار و امنیت وضع و به مورد اجرا گذاشته شود. رعایت احوال ضعفا و مستمندان و تهیه قانونی برای آنها و ایجاد حس یگانگی در میان مردم که در پیشرفت این مقررات فداکاری نمایند از واجبات است.
مجموع این امور اصل مقدس عدالت اجتماعی را که تنها ضامن امنیت و سلامت کشور است استحکام می‌بخشد. ما کراراً به این مسائل اشاره کرده‌ایم، و هر چند تأثیری که منظور بود نبخشیده‌است، معهذا امسال نیز پس از تبریک و تهنیت سال نو به هم میهنان خود، خاطرنشان می‌کنیم که در این ابواب کوشش و از خودگذشتگی نشان دهند و یقین بدانند که موقعی از سیر تاریخ رسیده‌ایم که باید هر کس به قدر قوه خویش جداً رعایت این اصول را نصب‌العین خویش قراردهد.
به اعتقاد ما نوامیس اجتماعی جهان نیرومند و لایتغیر است و غفلت از آن بی‌کیفر نمی‌ماند، بالطبع اشخاصی که منافع خصوصی را بر منافع اجتماعی ترجیح می‌دهند و همچنین عناصری که به سود بیگانگان عمل می‌کنند، باید آگاه باشند که از عواقب سوء و مکافات در امان نخواهند ماند.
ما شخصاً در همه حال مراقب اوضاع کشور هستیم و به یاری خداوند از ارائه طریق و بذل مساعی فروگذار نمی‌کنیم، لیکن وقتی این نصایح به نتایج مطلوب خواهدرسید که کلیه عوامل مؤثر مملکت چشم بگشایند و متوجه این حقایق شوند که هیچ یک از مساعی انفرادی که متکی به منافع خصوصی باشد در این زمان برای صیانت اقوام کافی نیست، بلکه باید اساس را بر دو رکن امن و عدل قرار داد و سعادت و آسایش را در سایه آن جستجو کرد.
انتظار داریم که در این راه جمیع افراد، خاصه آنها که متکفل تمشیت امور مادی جامعه هستند، با علاقه کامل از نیات ما پیروی کنند و بدانند که "مملکت از عدل شود پایدار".