پیام نوروزی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران به ملت ایران ۱ فروردین ماه ۱۳۲۲

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۲۲ خورشیدی تازی

تصمیم‌های مجلس


پیام نوروزی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران به ملت ایران ۱ فروردین ماه ۱۳۲۲

هم‌میهنان عزیزم،

عید سعید باستانی نوروز را صمیمانه به همه شما شادباش می‌گویم و امیدوارم سال نو مبارک و چنانچه آثار طبیعی هم نشان می‌دهد، طلیعه خوشی و سعادت باشد.

می‌دانم که بیشتر خانواده‌ها استطاعت جشن گرفتن را ندارند و لباس نو هم بر تن نخواهند کرد. می‌دانم در این سال که به پایان رسید، شدائد زندگی اکثر شما را متأثر و ناتوان ساخت. عده‌ای گرسنه بودند و عده‌ای از سرما رنج بردید و اغلب به قدر خود به نوعی گرفتار بودید که شرح انواع آن بلیات روح اندوهگین مرا منقلب می‌سازد.

البته همانطور که تاریخ نژاد ایرانی نشان داده است، این صدمات را با کمال صبر و شجاعت تحمل نمودید و به همان طریقی که شایسته یک ملت متین و بردبار است رفتار کردید. گرچه در میان تمام این آلام و بدبختی‌ها روح سخاوت خیلی از ایرانیان پاکدل و متدین برانگیخته شده و با تشکیل انجمن‌های خیریه یا انفرادی کمک‌های گرانبها به درماندگان نمودند و عده زیادی را از مرگ نجات دادند که باعث خشنودی خداوند و امیدواری خلق است.

ولی ملت عزیز من،

نجابت و بردباری شما و فداکاری و سخاوت یک عده خیرخواه برای خوشبختی ایران کافی نیست. به خاطر دارم در خرداد گذشته از شما خواسته بودم، میهن‌پرست باشید و به وظایف آن عمل نمایید. گرچه میهن‌پرستی قریحه‌ای است ذاتی که هر ملتی در هر مرحله‌ای از تمدن کم و بیش آن را دارد، ولی طبیعتاً میهن دوست‌ترین ملل آنهایی هستند که در کشور و محیط ملی خود بیشتر وسایل آسایش و رفاه و امنیت و آزادی برای آنها فراهم است، به همین نظر همواره آرزومندم که افراد ملت عزیز من همه از این وسایل طبیعی برخوردار باشند و همیشه به اولیای کشور دستور داده‌ام که در رفاه و آسایش عامه سعی و اهتمام نمایند تا سعادت ملی برقرار شود و علاقمندی به میهن از روی حقیقت و معنی باشد، و در نتیجه اهتمام و مراقبت و وظیفه‌شناسی اولیای مسئول در ایران عزیز از این پس برای هر فردی علاوه بر حقوق طبیعی و قانونی او که مقدس است، در محیط زندگانی او سه اصل اولیه انسانیت و تمدن که عبارت از نان و بهداشت و فرهنگ است، باید فراهم باشد و دولت این سه وسیله حیاتی را در دسترس او بگذارد که بلا استثنا همه کس از آن برخوردار بشود و از این لحاظ بین افراد هیچ مزیت و رجحانی نباشد.

اطمینان دارم هر ملتی که در چنین محیطی زندگانی نماید برای حفظ آن محیط که عبارت از میهن اوست بزرگترین فداکاری را خواهد کرد و بهترین آثار میهن‌پرستی را ابراز خواهد داشت.

ما در عصر و زمانی زندگانی می‌کنم که سیر تمدن دنیا در حیات اجتماعی نزدیکی بیشتری را بین افراد ایجاب می‌نماید، یعنی باید راحت و سعادت در برابر زحمت و رنج عاید عده بیشتری شده و اصولی برقرار گردد که ثروتی که از دسترنج مردم حاصل می‌شود، به فراخور استحقاق همه از آن بهره‌مند بشوند تا آنکه محبت برادری و حس ملیت واقعی شده و میهن‌پرستی حقیقی از عالم نظر و خیال به مرحله واقع و عمل وارد گردد.

ملت عزیز من،

برای آنکه سعادت‌های انفرادی و آمال ملی تأمین شود، از شما انتظار دارم که در این ایام سخت و روزگار تیره که ملل دنیا به ابتلائات و آلام جنگ گرفتار هستند و در شدیدترین ایام زندگی می‌کنند، شما نیز با همان صبر و شجاعت نیاکانی و با اعتماد به متصدیان و خدمتگزاران که وظیفه‌دار فراهم آوردن وسایل آسایش و سعادت شما هستند زندگانی روزمره انفرادی را کنار گذاشته هر یک از شما برای همگان زندگانی کنید و هر روز عمر خود را برای آتیه خویش و برای تاریخ آینده ایران و برای نسل‌های جوان و معصومی که بعد از شما در این آب و خاک زندگانی خواهند کرد صرف نمایید. به بقا و بزرگی و افتخار سرزمین خود ایمان داشته باشید تا ایران به خواست خداوند متعال پس از چند هراز سال درخشان‌ترین تاریخ‌ها و روزهای با عظمت از این پس نیز دارای عظمت و افتخار باشد. مطمئن باشید که ایرانی با قوت عقیده راسخ و ایمان استوار افتخارات دیرین خود را خفظ و نگاهداری کرده و بر آن خواهد افزود. شما باید عزت و روح ایرانیت و اسلامیت خود را در این ایام ابتلا و مصائب نگاهداری نمایید و نشان بدهید که ایران نمی‌تواند مملکتی بی‌اهمیت و حقیر باشد. در مواقع مشکل است که ملل استعداد و قابلیت ذاتی خود را ظاهر و قدرت زندگانی خود را ثابت می‌کنند.

ما باید با روح قوی و جسم نیرومند زندگی کنیم. امروز در سراسر جهان هیچ کس در رفاه و آسایش نیست و همه ملل کم و بیش متحمل مشقات فوق‌العاده و دستخوش آلام و شدائد هستند، ما هم به نوبه خود باید تمام مصائب را مردانه تحمل کنیم، ولی به شرطی که صدمات و سختی‌ها بین تمام افراد به طور مساوی تقسیم شود. در این مواقع اشخاصی که به طور عادی زندگانی راحت داشته‌اند، بیشتر تلخی و ناگواری زندگی را احساس می‌کنند، ولی همه این مشتق‌ها و بلیات در مقابل بقای ایران اهمیتی ندارد.

من امیدوارم که اوضاع آشفته دنیا به زودی به آرامش برگردد و ملل آزادانه بتوانند از برکات عدالت و استقلال بهره‌مند گردند، و ما هم در پرتو یگانگی و وحدت ملی خوشبخت و سعادتمند زندگی نماییم.

پس شما ای ملت عزیز من و ای هموطنانی که خون ملیت را در رگ‌ها و عشق به ایران را در دل‌های خود دارید، بیایید و همه یک‌دل و یک‌زبان در راه این منظور بکوشید و خصال پسندیده پیشینیان خود را دوباره زنده کنید و با پندار نیک و گفتار نیک و کردار نیک زندگانی خود را اداره نمایید و یقین داشته باشید که ایران در سایه سعی و کوشش شما دوباره در میان این همه مصائب و شدائد قد مردانگی برافراشته و در برابر تاریخ کهن خود سربلند و مفتخر خواهد بود.