پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران به ملت ایران پس از رستاخیز ۲۸ امرداد ماه در روز ۱ شهریور ماه ۱۳۳۲

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۳۲ خورشیدی تازی

درگاه روز رستاخیز ملی ۲۸ امرداد ۱۳۳۲
اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران

پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه ایران به ملت ایران پس از رستاخیز ۲۸ امرداد ماه ۱ شهریور ماه ۱۳۳۲

ملت خداپرست میهن‌دوست و شرافتمند ایران، برادران و خواهران عزیز من،

احساسات بی‌ریا و صمیمانه شما از صدها فرسنگ راه چنان در من اثر بخشید که تمام خستگی‌های روحی و نگرانی‌هایی را که آن هم ناشی از علاقه قلبی من به میهن مقدس و ملت عزیز بود مرتفع کرد، و مجال یک ساعت تأخیر در عزیمت به ایران عزیز و دیدار هم میهنان را نداد.

ملت عزیز من،

چطور از شما تشکر کنم که به رایگان و بدون کوچکترین اعتنا به جان خود برای حفظ شعائر ملی و شاه خودتان آنچنان فداکاری کردید و شهید دادید؟

من هم چنانکه می‌دانید در چندین مورد حاضر بودم جان خود را برای شما بی دریغ بدهم، و باز هر موقع که لازم شد از این عمل خودداری نخواهم کرد، و چرا نکنم، هنگامی که یک ملتی برای خاطر من جان خودش را می‌دهد؟

در حادثه بهمن ۱۳۲۷ که خائنین قصد جان مرا کردند، تنها حمایت خداوند متعال بود که آن روز نخواست حوادثی شوم استقلال و ملیت و دین و ناموس کشوری کهن و مردم شرافتمند آن را که مایه مباهات و افتخار تاریخ بوده‌است، نابود کند.

اما این کابوس منحوس متأسفانه همه وقت در کمین حیات سیاسی و استقلال ما بوده‌است و در این چند مدت اخیر می‌خواستند مبارزات افتخارآمیز فعلی ما را که تحمل هزاران محرومیت در مقابل آن شده‌بود و همچنین زندگی ما را از جریان طبیعی خود منحرف ساخته به آنجا بکشانند که فردفرد شما به تفضیل نظایر و اشباح آن را در زمان حاضر با دیده حیرت می‌بینید که چه کشورهای عظیم و ملت‌های بزرگ در عین موجودیت، حیات معنوی خود را از دست داده‌اند.

از بدو مبارزات ملی اخیر آنقدر حمایت که ما از آن جنبش ملی نمودیم فراموش‌شدنی نیست. از آن حملات ناروایی که در زیر عنوان مقدس مبارزات ملی به زبان عوامل فرومایه به زندگی شخص من شد و همگی با خونسردی تلقی شده‌است تذکری نمی‌دهم، زیرا نمی‌خواهم در این موقع موجب تأثر هم میهنان عزیز بشوم. اکنون هم نسبت به خود هیچ گونه نظر کینه‌توزی ندارم و قلب صاف من کانون بغض نبوده و نخواهدبود.

اما درمورد تجاوز به مقدسات ملی و قانون اساسی ما که آن را فراموش کرده‌اند، و همچنین به انحلال ارتش که ضامن بقای ما می‌باشد و تضییع بیت‌المال و ریختن خود مردم بیگناه آن هم در راه ریا و غرض، باید نص قانون اجرا گردد، چنانکه خواسته ملت من نیز همین است.

ضمن ابراز امتنان بی‌پایان از عواطف و احساسات بی‌آلایش قاطبه هم میهنان، تأثر عمیق و درود خود را به روان پاک مردم رشید تهران و افراد و درجه‌داران و افسرانی که در قیام آزادی‌بخش ۲۸ مرداد که ثابت کرد این ملت فناناپذیر است و هیچ نیرویی اهریمنی قادر به گزند بر آن نیست شرکت کرده‌اند، اهدا نموده و این مایه رشد ملی را به بازماندگان آنها در عین تسلیت تبریک می‌گویم، و به طبقه جوانان روشنفکر که چراغ امید و نهال آرزوی ما هستند و زندگی آینده به بازوی توانا و اندیشه رسای آنها بسته‌است، پدرانه توصیه می‌کنم و اندرز می‌دهم که چشم و گوش خود را از وسوسه و فریب بدخواهان بسته و هدف خویش را کسب کمال و شرف برای سعادت وطن عزیز قرار داده، خداوند متعال را راهنما و پشتیبان خود بدانند.

من هم کوشا خواهم بود پیرو اقدامات قبلی خود که عمداً آن را عقیم گذاشته‌اند یک زندگی دموکراسی که خوشبختانه در تعالیم عالیه اسلام آن را به شایستگی دستور فرموده‌اند، برای قاطبه ملت فراهم ساخته و مفهوم عدالت اجتماعی را عملی کنم، مخصوصاً با اعتمادی که به لیاقت و شایستگی نخست وزیر دارم، مطمئن هستم که در ترمیم خرابی‌ها و اصلاحات لازمه اقدامات مؤثر خواهندکرد.

همگی به خدا می‌سپارم و سعادتشان را آرزومندم.