پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در گشایش دومین کنفرانس ملی کار در تهران ۵ اردیبهشت ماه ۱۳۴۹
| سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | تصمیم‌های مجلس |
پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در گشایش دومین کنفرانس ملی کار در تهران ۵ اردیبهشت ماه ۱۳۴۹
در این موقع که دومین کنفرانس ملی کار با شرکت نمایندگان دولت و کارفرمایان و کارگران آغاز به کار می‌کند، مراتب رضامندی خویش را از موفقیت اولین کنفرانس ملی کار و ایجاد دبیرخانه دائمی کنفرانس و برنامه کار آن ابراز می‌داریم. انتظار ما آن است که بنا بر ضرورت رشد مستمر اقتصادی و لزوم توسعه حمایت‌های اجتماعی، کنفرانس بتواند پیشنهادهای جامع و مشخصی درباره مسائل مورد نظر ارائه نماید.
ما همواره به این نکته اشاره کرده‌ایم که در روابط اقتصادی کنونی، هدف‌های مربوط به رشد اقتصادی و صنعتی کردن کشور هنگامی تحقق می‌یابد که نیروی فعال و مولد ثروت جامعه از انواع حمایت‌ها و کمک‌های اجتماعی برخوردار گردد. یکی از اصول انقلاب ششم بهمن ۱۳۴۱ یعنی اصل سهیم‌کردن کارگران در منافع کارگاه‌ها، مبتنی بر همین منظور است. اجرای وسیع و دقیق این قانون اجازه می‌دهد که کارگران از نتایج زحمات خویش به طور معقول بهره‌مند گردند و به محیط کار علاقه ورزند و همزمان با آن بنیان انضباط و بهره‌دهی کار استوارتر گردد. با عملی شدن قانون تکمیلی سهیم‌کردن کارگران در منافع کارگاه‌ها در سال گذشته، موفقیتهای بیشتری در اجرای منظور به دست آمد. اجرای قانون سهیم‌کردن در چنین مقیاسی، به وحدت اجتماعی و اقتصادی کشور به نحوی مؤثر کمک خواهد کرد و به توسعه و استحکام بازار اقتصادی خواهد افزود. بنابراین کارفرمایان و صاحبان صنایع می‌باید در تحقق مقاصد این قانون سهم بیشتر و مؤثرتری بر عهده بگیرند.
کشور ما اکنون در مرحله‌ای از پیشرفت قرار گرفته که دیگر نمی‌توان تأمین اجتماعی را در زمینه‌های محدود مورد قبول قرار داد. انواع بیمه‌های اجتماعی چه در بخش خصوصی و چه دربخش دولتی، باید افراد فعال جامعه را در برابر مرگ و پیری و بیماری و از کارافتادگی و نداشتن استطاعت مالی حفظ و حراست نماید، تا از این راه نیروی فعال کشور در حال و در آینده بتواند با خاطری آسوده از دستاوردهای اقتصاد و فرهنگ جامعه بهره بگیرد.
این قبیل بیمه‌ها تا آنجا باید گسترش یابد که فرزندان کارگران و زحمتکشان کشور نیز بتوانند برای بروز استعدادهای خویش به آموزش کافی دسترسی پیدا کنند و تأمین یابند.
با رشد سریع اقتصادی و افزایش سهم نیروی کار در تجدید بنای اقتصاد کشور و افزایش تعداد شاغلان دیگر نمی‌توان به طور پراکنده به حل مسائل کار توفیق یافت. در این وضع ضرورت تشکّل و تمرکز کارگزان و کارفرمایان در سازمان‌های وابسته به خود بیش از پیش محسوس می‌شود. بدون تشکیل و توسعه سازمان‌های کارگری و کارفرمایی، دولت به سختی خواهد توانست در بررسی مسائل و اتخاذ تصمیمات از نظرات منطقی کارگران و کارفرمایان استفاده کند. به علاوه باید توجه داشت که اجرای صحیح مقررات به میزان زیادی به وجود سازمان‌های فعال و نیرومند حرفه‌ای وابسته است و همین نیز کافی است که اهمیت این قبیل سازمان‌ها را روشن‌تر کند.
نکته دیگری که باید مورد توجه خاص قرار گیرد آموزش حرفه‌ای کارگران است. ترقی دانش فنی و حرفه‌ای کارگران نه تنها قسمت مهمی از مسائل مربوط به بهره‌دهی کار و افزایش درآمد کارگران را حل می‌کند، بلکه موجبات افزایش اشتغال را نیز در سطح ملی فراهم می‌آورد. تجربه نشان داده است که تشکل دوره‌های کوتاه‌مدت آموزش حرفه‌ای با همکاری مستقیم کارفرمایان می‌توانند به کسب و افزایش مهارت به میزان مطلوب مساعدت کند. البته کنفرانس ملی کار کوشش خواهد کرد که موضوعات یاد شده با حوصله و دقت کافی مورد توجه و ارزشیابی قرار گیرد و بر آن مبنا راه‌ها و توصیه‌های مشخص و عملی ارائه نماید.
موفقیت این کنفرانس را در تحقق هدف‌های ملی خواستاریم.