پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در دهمین سالگرد کنفرانس حقوق بشر در تهران و بنیاد کمیته ایرانی حقوق بشر ۱۰ خرداد ماه ۲۵۳۶
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| کمیته ملی پیکار جهانی با بیسوادی | درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر | کنفرانس جهانی حقوق بشر - تهران ۲ تا ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۳۴۷ |
پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در دهمین سالگرد کنفرانس حقوق بشر در تهران و بنیاد کمیته ایرانی حقوق بشر ۱۰ خرداد ماه ۲۵۳۶
- مراسمی که به مناسبت آغاز دهمین سال تشکیل کنفرانس بینالمللی حقوق بشر در تهران امروز برگزار میشود، یادآور کوششهایی است که به ابتکار سازمان ملل متحد برای آگاهی بیشتر وجدان بشری در جهت پیشبرد حقوق بشر انجام گرفت. کنفرانس تهران هنگامی تشکیل شد که درست بیست سال از تصویب اعلامیه جهانی حقوق بشر میگذشت و این سند مهم بینالمللی که منعکسکننده آرمان مشترک مردم جهان و مبین تفاهم ملل در زمینه حقوق انتقالناپذیر همه اعضای خانواده بشری است، به حد کافی مورد شناسایی و آگاهی جهانیان قرار گرفته بود. با گذشت قریب سی سال از تصویب این اعلامیه، و با تحولات و حوادث گوناگون این مدت، اکنون بشریت تجارب بیشتری در زمینه مشکلات و موانع دستیابی کامل به آرمانهای انسانی این سند به دست آورده و دریافته است که شناسایی قانونی حقوق و آزادیهای اساسی و راه یافتن اصول حقوق بشر در قوانین اساسی و قوانین عادی کشورها، اگر پشتوانه لازم از منابع مادی و امکانات اجرایی نداشته باشد، بینتیجه و بیحاصل است. آنچه ما ده سال پیش به هنگام گشایش کنفرانس بینالمللی حقوق بشر در تهران تذکر دادیم، امروز نیز صادق است، که اگر تاکنون حقوق بشر فقط مفهوم مساوات افراد را از لحاظ سیاسی و قضایی داشته است، در دنیای امروزی ما دیگر حقوق سیاسی بدون حقوق اجتماعی و عدالت قضایی بدون عدالت اجتماعی و دموکراسی سیاسی بدون دموکراسی اقتصادی مفهوم واقعی ندارد. متأسفانه ما امروز هم مانند ده سال پیش، غالباً شاهد وضع نامطلوب بینالمللی در زمینه تحقق این اصول هستیم. هر چند در داخل مرزها بسیاری از دولتهای جهان میکوشند تا شرایط اقتصادی و اجتماعی بهتری برای افراد خود تأمین کنند، ولی در سطح جهانی و در خانواده بزرگتری که جامعه بشری نام دارد، نه تنها گام مؤثری برداشته نشده، بلکه با ادامه نظام غیر عادلانه اقتصادی کنونی جهان، فاصله بین ملل ثروتمند و فقیر روزبهروز زیادتر و نتایج نامطلوب این وضع روزبهروز محسوستر میشود. شاید جای شگفتی باشد که حقیقتی که در داخل کشورها برای جوامع ملی صادق است، برای جامعه بشری نادیده گرفته شود، در حالی که میدانیم که حقیقت قابل تجزیه نیست. ادامه این وضع مباینت صریح با اعلامیه کنفرانس بینالمللی حقوق بشر در تهران دارد، که در آن به طور روشن تذکر داده شده است که شکاف روزافزون موجود بین کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، از نظر اقتصادی مانع تحقق اصول حقوق بشر در جامعه بینالمللی است و ضرورت دارد که هر کشوری به تناسب امکانات خود، حد اعلای کوشش را برای از میان برداشتن این فاصله مبذول دارد. یکی دیگر از نگرانیهای بینالمللی در زمینه تعمیم اصول حقوق بشر، طبعاً مسئله تبعیض نژادی است. ما در این مورد از آغاز، نظر قاطع خویش را در مخالفت با هر گونه تبعیض نژادی اعلام داشتهایم، و اصولاً این اعلام، از آغاز بنیانگذاری شاهنشاهی ایران از اصول معنوی و فرهنگی تاریخ و تمدن ایرانی بوده است.
- امیدواریم با بیداری روزافزون وجدان جهانی و با تجارب حاصل از تحولات و ناکامیهای سه دهه گذشته، جامعه بشری روزبهروز توجه بیشتر و به خصوص واقعیتری به تقویت و تحکیم اصول اعلامیه حقوق بشر مبذول دارد و با کوشش در محو آثار مختلف سیاسی و اقتصادی و اجتماعی بیعدالتیها و تبعیضهای گوناگون، راه را برای تحقق آرمانهای انسانی عالی که اعلامیه جهانی حقوق بشر بر آنها پیریزی شده است، بگشاید.