پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر به مناسبت روز بین‌المللی پیکار جهانی با بی‌سوادی ۱۷ شهریور ماه ۱۳۴۸
| برنامه عمرانی چهارم | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | روزشمار انقلاب شاه و مردم |
۱۷ شهریور ۱۳۴۸
پیام شاهنشاه به‌مناسبت روز بین‌المللی پیکار جهانی با بی‌سوادی
به مناسبت سالروز ۱۷ شهریورماه که طبق تصمیم کنگره بین‌المللی وزرای آموزش و پرورش، روز پیکار جهانی با بی‌سوادی اعلام شده‌است، خوشنودی خویش را از اقدامات امیدبخشی که در ایران و جهان در امر پیکار با بی‌سوادی به عمل می‌آید، ابراز می‌داریم.
این روز یادگار زنده همکاری بین‌المللی وسیعی است که از طرف هشتاد کشور جهان در شهریورماه ۱۳۴۴ طی کنگره بین‌المللی مبارزه با بی‌سوادی که از طرف سازمان جهانی یونسکو و با میزبانی دولت ایران در تهران تشکیل شد، آغازگردید و موجب شد که فعالیتهای پراکنده در این زمینه به صورت یک مبارزه وسیع و همه‌جانبه جهانی درآید.
بعد از برگزاری کنگره بین‌المللی تهران، با تجربه‌هایی که در امر پیکار با بی‌سوادی در چند ناحیه مختلف کشور به عمل آمده‌بود، فعالیت کمیته‌های مربوط در سراسر مملکت گسترش یافت، به طوری که در سال ۱۳۴۷ قریب یک‌میلیون افراد بی‌سواد در کلاسهای پیکار با بی‌سوادی پذیرفته‌شدند. این توفیق طبعاً قبل از هر چیز حاصل هوشیاری و علاقه و استقبال مردم و کوشش مجاهدت آموزگاران و معلمان است.
خوشوقتیم که کشور ما به پیروی از سنت تاریخی خود در اشاعه فرهنگ و دانش، وظیفه‌ای را که در این راه بر عهده داشته، در زمینه ملی و بین‌المللی تا آنجا که برای آن ممکن بوده، انجام داده‌است.
ما از اینکه تجارب و ابتکارات ما در این باره توانسته‌است مورد استفاده کشورها و اجتماعات دیگر در این جهاد مقدس بشریت قرارگیرد، احساس رضایت می‌کنیم، ولی بدیهی است که کار ما به همین جا پایان نمی‌یابد، بلکه همانطور که قبلاً گفته‌ام، باید کلیه نیروها و منابع انسانی و مالی کشور تجهیزشود و همه سازمانهای ملی و دولتی که با امر پیکار با بی‌سوادی ارتباط دارند، من‌جمله؛ ارتش، سازمان برنامه، وزارت آموزش و پرورش، وزارت کار، با کمیته ملی پیکار جهانی با بی‌سوادی همکاری و معاضدت کامل به عمل آورند.
تا زمانی که وزارت آموزش و پرورش امکان پذیرش کلیه اطفال لازم‌التعلیم کشور را در دبستانها نیافته‌است، کمیته‌های پیکار با بی‌سوادی باید همّ خود را در پذیرفتن اطفالی که به کلاس و مدرسه راه نیافته‌اند، مصروف دارند و به تدریج نوجوانان و جوانان بزرگسال را که سرمایه معنوی مملکت هستند، باسواد کنند، تا از سواد خود در راه انجام بهتر و بیشتر مشاغلی که دارند، حداکثر استفاده را بنماید.
ما باید این جهاد مقدس را روزبه‌روز وسیع‌تر و مؤثرتر سازیم تا با یاری خداوند متعال و کوشش مردان و زنانی که در این راه صمیمانه تلاش می‌کنند، بی‌سوادی را در کشور خود از میان برداریم.
توفیق همه مردم نیک‌اندیش جهان و سازمان جهانی یونسکو و سازمانهایی را که در راه پیکار با بی‌سوادی گام برمی‌دارند، خواستاریم.