پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر به مناسبت برگزاری هشتمین دوره شورای وزیران سازمان همکاری عمران منطقه‌ای ۲۵ فروردین ۱۳۴۷

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نسخهٔ قابل چاپ دیگر پشتیبانی نمی‌شود و ممکن است در زمان رندر کردن با خطا مواجه شوید. لطفاً بوکمارک‌های مرورگر خود را به‌روزرسانی کنید و در عوض از عمبکرد چاپ پیش‌فرض مرورگر خود استفاده کنید.
برنامه عمرانی چهارم درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۴۷ خورشیدی تازی

پیمان سنتو


پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر به مناسبت برگزاری هشتمین دوره شورای وزیران سازمان همکاری عمران منطقه‌ای ۲۵ فروردین ۱۳۴۷

هشتمین دوره اجلاسیه شورای وزیران همکاری عمران منطقه‌ای در دوران بسیار پراهمیتی از تاریخ مللِ در حالِ توسعه، تشکیل می‌گردد. هنوز بیش از چند هفته از جلسه اخیر کنفرانس ملل متحد درباره توسعه و تجارت نمی‌گذرد که شما در این مجلس گردآمده‌اید. نمی‌توان ادعاکرد که دومین اجلاس کنفرانس توسعه و تجارت گامی مثبت به سوی حل مسایل و مشکلات واقعی کشورهای در حال توسعه برداشته‌است. حتی هدفهای کم‌اهمیت به تحقق نپیوسته‌است.

من چندین بار در موارد مختلف به مشکل عظیم و اساسیِ اجتماع بین‌المللی نسل آینده، یعنی به دنیایی که به کشورهای ثروتمند و ملل فقیر تقسیم شده‌است، اشاره کرده‌ام. دنیایی که در آن ملل ثروتمند پیوسته بر ثروت و مکنت خود می‌افزایند، درحالی که ملل فقیر همچنان فقیرتر می‌شوند.

کشورهایی که از نظر اقتصادی توسعه یافته‌اند، بیش از این نخواهندتوانست جزیره خوشبختی خویش را در میان دریای خروشانی که از فقر و بدبختی موج می‌زند، حفظ و حراست کنند. در واقع بی‌اعتنایی ملل توسعه‌یافته، نسبت به تلاش و کوشش پی‌گیری که برای جلوگیری از تقسیم جهان به ملل ثروتمند و تهیدست انجام می‌شود، کاری بس خطرناک است. جای بسی نگرانی است که می‌بینیم ۷۵ درصد از جمعیت جهان فقط با ۱۵ درصد از مجموع درآمد آن زندگی می‌کنند، در حالی که ۸۵ درصد از این درآمد فقط به ۲۵ درصد از جمعیت جهان تعلق دارد. این تقسیم منطقی و عادلانه نیست و حتی به نفع ملل پیشرفته نمی‌باشد.

دومین جلسه کنفرانس ملل متحد این حقیقت را کاملاً آشکار ساخته‌است که هر چند در تجزیه و تحلیل نهایی بار مسئولیت توسعه اقتصادی ملتها بر دوش خود آنها قراردارد، دنیای در حال توسعه باید روابط اقتصادی و بازرگانی را در داخل مرزهای خود از طریق سازمانهای منطقه‌ای یا بین چند منطقه افزایش دهد.

در همکاری عمران منطقه‌ای، ما شرایط لازم را برای تولید وایجاد صنایع سنگین فراهم آورده‌ایم، ولی این صنایع فقط با در اختیارداشتن بازارهای وسیع در مناطق بزرگ اقتصادی قابل دوام خواهندبود.

در اینجا است که فعالیتهای همکاری عمران منطقه‌ای جنبه‌ای اساسی پیدامی‌کند و می‌تواند در حفظ صلح و امنیت در این منطقه حیاتی جهان اثر قطعی داشته‌باشد و ما باید همه کوششها و منابع موجود خود را در راه وصول به همین هدف به جریان اندازیم.

بنابراین موجب خرسندی و رضایت خاطر ما است که می‌بینیم همکاری عمران منطقه‌ای طریق مثبت و خردمندانه‌ای را برگزیده و در آن به سوی کمال پیش می‌رود و پیوسته این حقیقت را به خاطر دارد که پیروزی ملتها به قدرت نظامی آنان نیست، بلکه در موفقیت آنها در مبارزه علیه فقر، جهل، بی‌سوادی و بی‌عدالتی اجتماع نهفته‌است.

بیش از این نمی‌توان اهمیت مساعی مشترک را در زمینه‌های اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی تأکیدنمود. اعتقاد راسخ دارم که در سایه روح دوستی و تفاهم که از دیرباز قلوب مردم پاکستان و ترکیه و ایران را به هم پیوسته‌است، این مساعی مشترک به موفقیتهای شایان و ذی‌قیمتی منتهی خواهدگشت. موفقیت مذاکرات شما را آرزومی‌کنم.