پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر به مناسبت آغاز بیست و سومین سال بنیاد نهادن سازمان ملل متحد ۲ آبان ماه ۱۳۴۷
| برنامه عمرانی چهارم | درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر | کنفرانس جهانی حقوق بشر - تهران ۲ تا ۲۳ اردیبهشت ماه ۱۳۴۷ |
پیام اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر به مناسبت آغاز بیست و سومین سال بنیاد نهادن سازمان ملل متحد ۲ آبان ماه ۱۳۴۷
آغاز بیست و سومین سال تأسیس سازمان ملل متحد را به همه مردم نیکاندیش جهان تبریک میگوییم و امیدواریم این سال در تاریخ سازمان ملل متحد، سالی امیدبخش باشد. ولی در این هنگام که سالی تازه در عمر این بزرگترین مجمع جهانی تاریخ بشر فرامیرسد، نمیتوانیم نگرانی عمیق خویش را از مشکلاتی که اکنون در راه پیشرفت وظایف و مأموریتهای این سازمان پدید آمدهاست، پنهان داریم.
بیست و سه سال پیش که پس از سهمگیترین جنگ تاریخ بشر، این سازمان بزرگ بینالمللی بنیاد نهادهشد، هم هدف و هم آرزوی همه مردم جهان از تأسیس آن این بود که در آینده این مجمع جهانی مرجع اساسی حل اختلافات کشورها و ملل گردد و به صورت نیروهایی مافوق قدرتهای ملی درآید تا از این راه بتواند برای همیشه عامل تجاوز و زورگویی و قدرتنمایی و استیلاطلبی را که در طول قرون بسیار، آن همه قربانی به نوع بشر تحمیل کرده و مایه آن همه محرومیتها و تیرهروزیها و بیعدالتیها شدهبود، از میان بردارد و جامعه بشری برای نخستین بار در تاریخ عمر پرماجرای خویش واقعاً احساس امنیت کند.
آرزوی ما که از کشورهای مؤسس این سازمان بزرگ جهانی بودیم و آرزوی همه مردم نیکاندیش جهان در آن هنگام این بود که سرانجام نیروی عقل و منطق بر خودخواهیها و اغراض و ماجراجوییها پیروز گردد و در سایه آرامش و تفاهم جهانی که علت وجودی این سازمان به شمارمیرفت، نوع بشر بتواند آن نیروهای عظیم مادی و معنوی را که تاکنون غالباً در راه تخریب و ویرانی به کار رفتهاست، صرف ایجاد دنیایی مرفه و جامعهای خوشبخت و پیشرفته کند که از تمام مواهب علم و دانش انسانی بهرهمند باشد و برای همیشه جهل و فقر و بیماری و گرسنگی و بیعدالتیهای اجتماعی از آن رخت بربسته باشد.
متأسفانه اکنون همه ما با نگرانی عمیقی شاهد آن هستیم که این سازمان جهانی که قدرت آن قبل از هر چیز وابسته به پشتیبانی صادقانه و واقعی همه ملل عضو آن است، با خطرناکترین بحران دوره عمر خویش مواجه شدهاست و مشکلاتی که از آغاز در راه آن وجود داشتهاند، به جای آنکه با همکاری و حسن تفاهم بینالمللی تدریجاً از میان برداشته شدهباشد، به صورت حادتر از گذشته عرض اندام کردهاند. اکنون بار دیگر دورنمای شوم جنگ سرد همه جا به چشم میخورد. بودجههای تسلیحاتی که حتی صرف یک قسمت جزئی از آنها برای رهانیدن جامعه بشری از بلایای فقر و بیسوادی و گرسنگی و بیماری کافی است، به جای آنکه کاهش یابد، زیادتر میشود.
فاصله میان ملل ثروتمند و ملل تنگدست روز به روز توسعه مییابد. بسیاری از ملل به ظاهر از استقلال سیاسی بهرهمند شدهاند، ولی اعمال نفوذهای مختلف مانع از آن میشود که آنها از این استقلال در راه حل واقعی مشکلات خود و بالابردن سطح زندگانی خویش استفاده کنند. در بسیاری از نقاط جهان مشاهده برادرکشیها و قتلعام بسیار غمانگیز ناشی از آن وجدان بشری را عمیقاً آزار میدهد. تبعیضات نژادی که برای بشر پیشرفته قرن بیستم شرمآور و تحمل ناپذیر است، هنوز در قسمتهایی از جهان به چشم میخورد، و قدرتطلبی نیرومندان به صورتهای مختلف، راه را بر اجرای هدفهای عالی سازمان ملل متحد مسدودمیکند. با این همه چنانکه بارها گفتهایم، در جامعه امروزی جهان هیچ عاملی مثبتتر از این سازمان بینالمللی برای تأمین منافع واقعی اجتماع بشری وجودندارد، زیرا این سازمان بر اساس آن آرمانها و معتقداتی پیریزی شدهاست که هر عقل و منطق سلیمی در هر عصر از تاریخ بشری، آنها را شرط تأمین سعادت و رفاه نوع بشر دانستهاست. اگر این قدرت معنوی که برای اولین بار در تاریخ تلاشهای انسانی به صورتی چنین وسیع و جهانی تجلی کردهاست این بار نیز مغلوب نیروهای اهریمنی و غرایز زورگویی و قدرتطلبی شود، در این صورت دورنمایی که در برابر جامعه بشری قرار خواهدگرفت، دورنمای یک زندگانی پر از نگرانی و وحشت در دنیایی خواهدبود که کابوس یک جنگ اتمی همواره بر آن سایهافکن است.
این نتیجه منطقی تمام کوششهایی است که بشر در طول هزاران سال با خون دل و عرق جبین و با قربانیکردن بهترین فرزندان خود در آرزوی بهبود مادی و معنوی زندگانی خویش به عمل آوردهاست.
بنابراین اکنون که طلیعه سالی تازه در تاریخ کوتاه حیات سازمان ملل متحد آغاز میشود، وظیفه خود میدانیم که به نمایندگی از طرف فرهنگ کهنسال ایرانی که همواره روح معنویت و بشر دوستی و تفاهم تاروپود آن را تشکیل دادهاست توجه همه زمامداران جهان را بدین حقیقت جلب کنیم که در صورت ادامه راهی که درست خلاف آرمانها و هدفهای سازمان ملل متحد است، بشریت را دچار فاجعهای خواهندساخت که دیگر نه بزرگ و نه کوچکی بر جای خواهدماند، و از همه مردم نیکاندیش جهان نیز که عمیقاً از مشاهده ضعف آن ایدهآلهایی که این سازمان بینالمللی مظهر آن است نگران هستند دعوت کنیم که روزبهروز بر تلاش و همبستگی خود در راه دفاع از این آرمانها بیفزایند و تمام نیروهای خویش را به کار اندازند تا همچنان صدای منطق و عقل سلیم در دنیایی که حقاً میتواند به برکت دانش و کوشش، به صورت بهشتی برای نسلهای آینده جامعه بشری درآید، طنینانداز شود.