پیام اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در روز کارگر ۱۱ اردیبهشت ماه ۲۵۳۷ شاهنشاهی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۱ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۷:۰۹ توسط Bellavista1 (گفتگو | مشارکت‌ها) (added Category:کارگران ایران using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
برنامه عمرانی ششم/سال ۲۵۳۷ شاهنشاهی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران

مصاحبه‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی بر پایه تاریخ
ShahanshahPaperTimberIndustriesGilan2537.jpg

پیام اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در روز کارگر ۱۱ اردیبهشت ماه ۲۵۳۷ شاهنشاهی

کارگران عزیز،
یازدهم اردیبهشت، روز جهانی کارگر را به همه شما زنان و مردان کوشا و شریف و میهن‌پرست شادباش می‌گویم و از خداوند بزرگ مسئلت دارم سالی که پیش رو دارید، مثل سال‌های گذشته قرین خوشبختی و توفیق بیشتر در خدمت به ملت و مملکت باشد.
شما کارگران این کشور، که همراه با میلیون‌ها کارگر سراسر جهان روز کارگر را جشن می‌گیرند، به یقین در زمره معدود جامعه کارگری دنیای امروز هستید که با برخورداری از مترقی‌ترین قوانین حمایتی کار و تأمین اجتماعی، وضعی استثنایی یافته‌اید، به خصوص اینکه در عین بهره‌گیری از کلیه اصول انقلاب، مستقیماً از دو اصل مهم آن، یعنی قانون سهیم‌کردن کارگران در منافع کارگاه‌های صنعتی و تولیدی، و قانون گسترش مالکیت واحدهای تولیدی، برخوردار گشته‌اید. وقتی سخن از برگزاری جشن روز کارگر به میان می‌آید، میلیون‌ها کارگر ایرانی در همان حال که با غرور افتخار چنین روزی را گرامی می‌دارند، از خود می‌پرسند که چگونه سال‌های پیش کارگران پیشرفته‌ترین جوامع صنعتی دنیای آن روز تنها به خاطر دست‌یابی به ابتدایی‌ترین حقوق پیش‌بینی‌شده در مقررات کار، یعنی حفظ و تثبیت هشت ساعت کار در روز، چنین امتیازی را یک پیروزی نامیدند، که تازه به دست آوردن آن هم با درگیری‌ها و مقاومت‌ها و مبارزه‌های دامنه‌دار روبه‌رو بوده‌است.
متأسفانه اگر به تاریخ روابط و رویدادهای کار و کارگری کشور خودمان نیز بنگریم، مشاهده می‌کنیم که صرفنظر از اینکه در ۵۰ و ۶۰ سال پیش اصولاً صنعتی نداشته‌ایم تا جامعه‌ای به نام کارگر داشته باشیم، در همان محدوده صنایع دستی و سنتی نیز روابطی برقرار بوده که نه از نظر دین، نه از نظر منطق و نه از نظر وجدان بشری قابل قبول و تحمل بوده‌است.
خوشبختانه امروز دیگر از آن تلخکامی‌ها و محرومیت‌ها در این مملکت، نه تنها در زمینه مسائل کار و صنعت دیده نمی‌شود، بلکه به دلیل برخورداری از انواع آزادی‌ها و در سایه ثبات سیاسی و امنیت اجتماعی و رشد و توسعه اقتصادی، مسائلی که به عنوان مشکلات کار میلیون‌ها انسان در بسیاری از کشورهای جهان عنوان می‌شود، برای ملت و مملکت ما مفهومی ندارد. به خصوص شما کارگران از نظر امتیازاتی که از هر حیث به شما داده شده‌است، و باز به جهت حمایت‌هایی که به منظور تأمین هر چه بیشتر رفاه و زندگی کارگران این کشور معمول می‌گردد، ارج و منزلتی شایسته به دست آورده‌اید و آزادانه در اجتماعات سالم کارگری و مجالس قانونگذاری از حقوق صنفی و حرفه‌ای خود سخن می‌گویید. به همین دلیل است که یک کارگر ایرانی امروز به کارگر بودن خویش می‌بالد، زیرا لغت کارگر و مفهوم کار در فضای سیاسی، فضای انقلابی و فضای عصر رستاخیز معنایی دیگر یافته‌است.
شما کارگران که اکنون در لوای اصول شاه و ملت از ماهیت یک کارگر اجیر و مزدگیر به کارگری صاحب سهم تغییر شخصیت داده‌اید، در مقابل آنچه انقلاب اصیل ملی به شما داده‌است، دین بزرگی به عهده دارید. ادای چنین دینی مستلزم کار و تلاش بیشتر، کسب مهارت‌های برتر و افزایش و بهبود انواع تولیدات صنعتی است.
خواست ما و انتظار مملکت در مقابل آنچه به شما ارزانی شده‌است، این است که شرافت و حرمت کار را ارج نهید، یعنی تمام عواملی را که با روح و شرف کارگری شما به هم آمیخته‌است، به خدمت ملت و مملکت درآورید.
از خدای بزرگ می‌خواهم به شما کارگران شرافتمند و کوشای این مملکت خوشبختی و پیشرفت هر چه بیشتر عطا فرماید و در پناه حمایت‌هایی که همواره نسبت به شما ابراز خواهیم داشت، هر روزتان روز پیروزی و روز کارگر باشد.

نگاه کنید به

  • قانون کار - مصوب ۲۶ اسفند ماه ۱۳۳۷ کمیسیون مشترک کار مجلس شورای ملی و مجلس سنا