مـــرغ دل بیدل شیرازی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| ســر و کارم به ســر زلف کســی افتادست | که در آن دام چو من بسته بسی افتادست |
| ناله ای میرســدم با اثر از سینه به گوش | مـــــرغ دلباز مگـــر در قفســی افتادست |
| این بود شعلۀ عشق تو که در سینۀ ماست | آتشـــی را که به خاشـاک و خسی افتادست |
| یا بـود وادی ایمــن که در آن مــوسی را | از ره دور نظــــــــر بـر قبســـی افتادست |
| گشــت بیـدار مگـر بخــت کـه شهبــازی را | میـــل خاطــــر به شـــــکار مگســی افتادست |
| جان رسـید اسـت بلب در غـم او بیدل را | کار این خستـــه به آخــــر نفســی افتادست |
در ویکی‌پدیا موجود است:
M rastgar ۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۶:۵۶ (UTC)