مصاحبه رادیو تلویزیونی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در فرودگاه کانکون مکزیک ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۳۵۴
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
برنامه عمرانی پنجم/سال ۱۳۵۴ خورشیدی دی تا اسفند ماه | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | برنامه عمرانی پنجم/سال ۱۳۵۴ خورشیدی فروردین تا خرداد ماه |
مصاحبه رادیو تلویزیونی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در فرودگاه کانکون مکزیک ۲۴ اردیبهشت ماه ۱۳۵۴
با بودن حضرت رئیس جمهوری مکزیک
(در فرودگاه کانکون)
- سرمایهگذاری ایران در کشورهای دیگر
- ما از سرمایهگذاری در کشورهای صنعتی جهان دو منظور داریم.
- نخست آنکه از این طریق به مهارت فنی و تکنولوژی آنان کاملاً دست یابیم، دیگر آنکه درآمد ما از نفت، که منابعی تمامشدنی است، همچنان ادامه یابد و حتی پس از پایان یافتن ذخایر نفتی، کشور ما دارای منابع درآمد ثابتی باشد. از این رو پول خود را بایستی به نحو عاقلانهای سرمایهگذاری کنیم. با این حال سال گذشته که نخستین سال افزایش درآمد نفت ما بود، کشور ما تعهد کرد که معادل تقریباً هفت درصد از تولید ناخالص خود را برای کمک به کشورهای خارجی اختصاص دهد و این درصد کمک در سراسر تاریخ جهان بیسابقه بودهاست. میتوانم رقم وامهایی را که با شرایط آسان به هند، پاکستان، مصر، اندونزی و بسیاری از کشورهای افریقایی دادهایم ذکر کنم، اما امسال درآمد ما بسیار کاهش یافتهاست. این کاهش در وهله اول به سبب استخراج کمتر نفت، و در مرحله بعد کاهش حدود سی تا سیوپنج درصد از قدرت خرید ما از درآمد نفت بودهاست. با این حال سیاست کشور ما این است که مستقیماً در طرحهای مورد توافق طرفین در برخی از کشورهای در حال توسعه جهان سرمایهگذاری کنیم، یا مشترکاً با دیگر کشورهای در حال توسعه جهان مانند ونزوئلا که آن کشور هم ثروتی دارد، یا با مکزیک در صورت تمایل این کشور اقدام به سرمایهگذاری در یک کشور ثالث بکنیم. بدیهی است که کشور ثالث نیز یک کشور در حال توسعه خواهدبود.
- مداخله نظامی
- چرا باید بعضی از کشورهای بزرگ صحبت از شانتاژ درمورد نفت بکنند، ولی افزایش دائم بهای کالاهای دیگر مانند گندم، روغن نباتی و غیره را شانتاژ به شمار نیاورند؟ چند لحظه پیش اشاره کردم که سیوپنج درصد از قدرت خرید بهای نفت ما به خاطر همین افزایش بهای سایر کالاها کاسته شدهاست.
- درمورد دخالت نظامی در کشورهای نفتخیز باید بگویم که اگر چنین شود، قانون جنگل اعلام شدهاست. این کار نه بر پایه موازین اخلاقی است، نه منطبق با حقوق بینالمللی، بلکه مبیّن زورگویی اقویا است، مانند ماهیهای بزرگ که ماهیهای کوچک را میبلعند.
- همکاری با ابرقدرتها
- ابرقدرتها در جهان تا حدی دارای نفوذ هستند و ما ناچاریم که با این واقعیت روبهرو باشیم، اما اگر همه کشورهای عضو سازمان ملل متحد آنقدر عقل داشتهباشند که خواهان عدالت شوند، تصور میکنم که عدالت برقرار خواهدشد. ما مطلقاً خواهان خرد شدن ابرقدرتها، به ویژه امریکا نیستیم و از این امر سودی عاید ما نمیشود، ولی این سخن به معنی آن نیست که ما حاضریم حتی ذرهای از حقوق قانونی و منافع ملی خود را از دست بدهیم. فکر میکنم ما درمورد حقوق قانونی خود موفق خواهیمشد، زیرا با گذشت زمان امریکا روزبهروز بیشتر لحنی آمیخته با همکاری به خود میگیرد.
- متروی مکزیک
- به طوری که شنیدهام متروی کشور شما یک اثر عالی مهندسی است و فیلمی نیز درباره سیستم فاضلاب کشور شما دیدهام. برنامههای عمرانی که در کشور شما با ابتکار مهندسان مکزیکی صورت میگیرد، فوقالعاده و همراه با کارآیی فراوان است، به طوری که در برخی موارد کارهای مهندسی شما در شرایط بسیار دشوار صورت گرفتهاست.
- غیر اتمی شدن خاورمیانه
- ایران پیشنهاد کرد که منطقه خاورمیانه عاری از سلاحهای هستهای شود. فکر نمیکنم کسی مخالف این پیشنهاد باشد، ولی چند کشور هنوز معاهده منع گسترش سلاحهای هستهای را امضا نکردهاند، برخی از کشورهای عضو سازمان ناتو هم از این وحشت و نگرانی دارند که ممکن است سرانجام در جنگ بعدی خاورمیانه، برخی از سلاحهای هستهای به کار رود. البته همه چیز امکان دارد و به همین جهت است که ما معتقدیم باید بر اساس قطعنامههای شماره 242 و 338 شورای امنیت سازمان ملل متحد، راهحل عادلانه و منصفانهای برای مسئله خاورمیانه پیدا شود. اگر به این وضع ناهنجار خاتمه دهیم، به آسانی میتوانیم همه را به پذیرفتن پیشنهاد غیر اتمی شدن منطقه خاورمیانه وادار کنیم. درمورد عضویت مکزیک در اوپک برای ما بسیار مایه خرسندی است که مکزیک را به عضویت اوپک بپذیریم، اما اخذ تصمیم در این باره به عهده مکزیک است و مکزیک باید بررسی کند که صادرات نفتش به چه میزان است، زیرا اعضای اوپک اکثراً صادرکننده نفت هستند.
- همبستگی کشورهای در حال توسعه
- جهان ما در حال تغییر و تحول است. جهان نو باید بر اساس عدالت بیشتر و حمایت زیادتر از حقوق کلیه ملتها استوار باشد. اگر ما خواهان نابودی کشورهای صنعتی شویم، خود را نیز نابود خواهیمکرد، ولی آنها باید بسیاری از امتیازات غیر ضروری خود را که بر اساس اختلاف پیشرفت تکنولوژی آنان نسبت به کشورهای در حال توسعه به دست آمده، رها کنند. تلاش برای به دست آوردن این تکنولوژی مستلزم آن است که بین کشورهایی چون کشور من و دیگر کشورهایی که دارای آیندهای امیدبخش هستند، مانند کشورهای امریکای لاتین، همکاری نزدیک به وجود آید، ولی ما باید مراقب باشیم که شما در مکزیک با آینده درخشانی که در انتظارمان است، و ونزوئلا و دیگر کشورهای مشابه، همان اشتباهاتی را که کشورهای بزرگ صنعتی مرتکب شدند و ما آنها را به خاطر ارتکاب آن سرزنش میکنیم، مرتکب نشویم. اطمینان دارم که ما مرتکب چنین اشتباهاتی نخواهیم شد و این امر حائز نهایت اهمیت است.
- امریکا و صلح خاورمیانه
- امریکا در استقرار صلح خاورمیانه میتواند نقش مهمی بازی کند، ولی مسئله اینجا است که اسرائیل تا چه حد در این مورد حاضر به همکاری خواهدشد. ما معتقدیم که تاکنون اسرائیل مایل به همکاری نبودهاست، و الا کوششهای دکتر کیسینجر به نتیجه مثبت میرسید. اگر این کوششها به نتیجه نرسد، کنفرانس ژنو را در پیش خواهیمداشت. هر چند که امریکا در این کنفرانس تنها نخواهدبود، با این حال میتواند نقش مهمی را به عهده گیرد. باید کاری کرد که امکانات برقراری صلح در خاورمیانه فراهم شود، زیرا در غیر این صورت فاجعه بزرگی رخ خواهدداد. کلیه کسانی که میتوانند به یافتن راهحل این مسئله کمک کنند و مسلماً این راهحل بر اساس قطعنامههای سازمان ملل متحد خواهدبود، نباید از این کمک دریغ ورزند.
- مکزیک در حال تحول و پیشرفت
- نظری که در دیدار از مکزیک نسبت به این کشور پیدا کردهام، خیلی بیشتر از حد انتظار من بودهاست. من در این کشور مشاهده کردم که مکزیک از یک رهبری پر توان برخوردار است، به طوری که در همه موارد منافع ملت را در نظر دارد. همچنین در این کشور احساسات میهنپرستانه و علاقه مردم به ورزش و روحیه همکاری بین مقامات مسئول را مشاهده کردم. به علاوه شاهد یک تحول جالب دیگر نیز بودم و آن گفت و شنود بین دولت و دانشجویان کشور شما است، در حالی که هفت هشت سال پیش وضع به این گونه نبود، بنابراین بدون غلو، باید بگویم که خاطرات بسیار مثبتی از کشور زیبای شما به همراه میبرم.
- سرمایهگذاری در کشورهای دیگر
- قبلاً گفتم کشورهایی مانند مکزیک، ونزوئلا و کشور خود من، اشتباهاتی را که کشورهای صنعتی مرتکب شدند و ما آنها را به خاطر این اشتباه سرزنش میکنیم، مرتکب نخواهندشد. ما مسلماً در کشورهای یکدیگر، یا متفقاً در یک کشور ثالث سرمایهگذاری خواهیمکرد. سرمایهگذاری در جایی که سود نیاورد، کار آدمهای بیفکر است. هیچ انسان عاقلی چنین کاری نمیکند، همه چیز باید بر پایه منطق باشد، البته روحیهای که منجر به این سرمایهگذاری میشود، نباید روحیهای استعمارگرانه باشد.