مصاحبه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر با خبرنگار آسوشیتدپرس ۲۶ بهمن ماه ۱۳۴۹
| سخنرانیهای محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | تصمیمهای مجلس |
مصاحبه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر با خبرنگار آسوشیتدپرس ۲۶ بهمن ماه ۱۳۴۹
وضع اقتصادی جهان
اگر اقتصاد جهان آزاد دچار هرج و مرج شود و تورمی ناموزون و لجام گسیخته پدید آید، این اقتصاد ورشکسته خواهدبود. ایران در عین حال که قراردادهای موجود خود را با کنسرسیوم شرکتهای نفت محترم خواهد شمرد، لیکن مالا این مناسبات باید تغییر کند.
ما امیدواریم روزی ایران بتواند خود نفت را استخراج کند و فرآوردههای مختلف از آن بسازد و در بازاریابی و عرضه آن شرکت کند. البته این هدف یک آرزوی بزرگ است و ممکن است در زندگی یک نسل دیگر تحقق پذیرد. یکی از طریق رسیدن به این هدف ممکن است آن باشد که در شرکتهای بینالمللی نفت سرمایهگذاری شود، به طوری که ایران در منافع صنعت نفت از استخراج تا پمپ بنزین سهیم شود. ایران از مشارکت در این زمینه استقبال میکند و البته ما درهای خود را به روی سرمایههای خارجی نخواهیم بست. چون در غیر این صورت کشورهای دیگر هم درهای خود را به روی ما خواهند بست.
ما وحدت ده کشور عضو سازمان کشورهای صادرکننده نفت «اوپک» را میستاییم و توصیه میکنیم که کشورهایی که مس و پنبه صادر میکنند، گروههای مشابهی تشکیل دهند تا بتوانند قیمتهای منصفانهای از مصرفکنندگان بگیرند.
من ادعا ندارم که مانند «سنونسان» به حمایت از فقرا برخاستهام، ولی این موضوعی است که سالها به آن فکر کردهام. وضع کنونی جهان که در آن گروهی از دارایی زیاد میترکند و برخی از گرسنگی میمیرند، قابل قبول نیست. اوضاع جهان به شکل کنونی که در آن ثروتمندان غنیتر و فقیران فقیرتر شوند، نمیتواند ادامه یابد و اگر ادامه پیدا کند انفجار بزرگی روی خواهد داد. مثلاً در امریکای جنوبی فقر که بیشتر نتیجه قیمتهای نازل مواد و فقدان اصلاحات است، منجر به شورش شدهاست.
البته همه ما نمیتوانیم از سطح زندگی یکسان برخوردار شویم، ولی باید موازنه و تعادلی هم به وجود آید. باید در این مورد تفاهم داشت که جهان قابل تجزیه و تقسیم نیست، و در این صورت علوم و تکنولوژی کهنگی و بطلان تمام «ایسم»ها را ثابت خواهند کرد.
جزایر ایران در خلیج فارس
پس از خروج انگلستان از خلیج فارس، ایران چند جزیره را که مشرف بر دهانه خلیج فارس است، تصرف خواهد کرد و در صورت لزوم برای این کار به زور متوسل خواهدشد. این جزایر متعلق به ما است و ما نقشههای دریاداری انگلیس و مدارک دیگری داریم که این موضوع را ثابت میکند. ما آنها را اگر لازم شود با زور پس خواهیم گرفت، چون من نمیخواهم ناظر حراج رفتن کشورم باشم. این جزایر، یعنی ابوموسی و تنبها، از مدتها پیش از طرف انگلیس به عنوان جزایر متعلق به سرزمینهای مورد مصالحه ساحل عربی خلیج فارس که تحتالحمایه انگلیس هستند تلقی شدهاست، ولی انگلیسها بدون تردید خواهند رفت و میراث استعماری آنها نیز باید رخت بربندد. انگلیسیها خواهندرفت، چون به چه استناد میتوانند بمانند؟ چه کسی به آنها اختیار دادهاست که دایه و معلم کشورهای خلیج فارس باشند؟
وقتی انگلیسیها به خلیج فارس آمدند ایران کشوری ضعیف بود و آنها لازم دیدند که این جزایر را برای مبارزه با راهزنان دریایی اشغال کنند، ولی این جزایر همیشه متعلق به ما بودهاست و انگلیسیها پس از خروج نمیتوانند آنها را به کس دیگری بسپارند. ما تنها کشوری هستیم که امکانات اقتصادی و نظامی لازم را برای حفظ و حمایت از این منطقه داریم.
البته ما آرزومندیم که تمام کشورهای منطقه به حفظ ثبات خلیج فارس کمک کنند، ولی نیروی نظامی را یک شبه نمیتوان ایجاد کرد. برای ایجاد یک نیروی دریایی و یک نیروی هوایی بیست سال وقت لازم است. ایران قصد افزودن بر قلمرو خود در خلیج فارس ندارد، و به موضوع بحرین به عنوان یک مثال اشاره میکنم که در مورد آن ایران پس از رفراندومی که در این جزیره در سال پیش صورت گرفت از ادعای خود صرفنظر کرد و اضافه میکنم که بحرین اکنون یکی از بهترین دوستان ما در خلیج فارس است. ما فقط میخواهیم که اعضای برابر در جامعه آزاد کشورهای خلیج فارس باشیم.