مرکز پزشکی شاهنشاهی ایران
۷ مهر ماه ۲۵۳۶ دانشکده‌های پزشکی، پیراپزشکی و دوره لیسانس پرستاری مرکز پزشکی شاهنشاهی ایران گشایش یافت. دکتر عبدالحسین ابتهاج سمیعی رییس مرکز پزشکی شاهنشاهی ایران در این آیین باشکوه گفت: این مرکز یکی از مهمترین مرکزهای پزشکی و علمی بین المللی در سنجه با مرکزهای مهم پزشکی جهان مانند کارولنیسکا در سوئد و مایو کلینیک در آمریکا می‌باشد. هدف مرکز و خط مشی کلی این دانشگده آموزش و پروزش افرادی است که در رتبه‌های گوناگون پزشکی سرآمد باشند و بتوانند رهبری آینده پزشکی کشور را به دست گیرند.
شمار داوطلبانی که می‌خواستند وارد این مرکز شوند به اندازه‌ای زیاد بود که از هر پانزده داوطلت لیسانس یک تن وازد دانشکده پزشکی، و از هر ۱۷۵ تن، یک تن وارد پیراپزشکی و هر پنج تن یک تن وارد پرستاری شدند. هدف مرکز و خط مشی کلی دانشکده پزشکی تنها تربیت پزشک متخصص نیست، زیرا این وظیفه را دیگر دانشکده‌های پزشکی بر عهده دارند، وظیفه و هدف این دانشکده آموزش و پرورش افرادی است که در رتبه‌های گوناگون پزشکی سرآمد باشند و بتوانند رهبری آینده پزشکی کشور را به دست گیرند. در آغاز این قرن، آمریکا برای کسب دانش افراد خود را به اروپا می‌فرستاد ولی در درازای هفتاد سال اروپا هیات علمی خود را به آنجا می‌فرستد، ما هم باید نیروی انسانی متخصص خود را در درون کشور پرورش دهیم به گونه‌ای که با کشورهای پیشرفته برابر باشیم و نه پایین تر.
۱۷ دی ماه ۲۵۳۶ شاهنشاه آریامهر رئیس و هیئت مدیره مرکز پزشکی شاهنشاهی را در کاخ نیاوران به پیشگاه همایونی پذیرفتند. هیئت مدیره مرکز پزشکی شاهنشاهی متشکل از پزشکان ایرانی و آمریکایی است. در این باریابی شاهنشاه آریامهر با تأکید بر لزوم گسترش هر چه بیشتر مرکز پزشکی شاهنشاهی فرمودند:
- همکاری شما و خدماتی که انجام داده‌اید و سرگرم انجام آن هستید قابل تقدیر است و امیدوارم این مرکز پزشکی بتواند در ایجاد یک مؤسسه درجه اول و جدی در کشور ما مؤثر واقع شود.[۱]
- ... دانشگاه جندی‌شاپور در خوزستان سابقه‌ای ۱۵۰۰ ساله دارد و طب ما از این دانشگاه شروع شد. ولی می‌بایست اذعان کنیم که تا چند سال پیش تنها چند پزشک در سطح کشور داشتیم و آن‌ها تحصیل کرده خارج بودند. اکنون پزشکان بسیاری در ایران تحصیل کرده‌اند و برای گذراندن مدارج عالی‌تر و دوره‌های تخصصی (پی. اچ. دی) به خارج از کشور می‌روند. خوشوقتم از اینکه می‌بینم برخی از اشخاص که طالب آموختن بیشتر بودند اکنون دریافته‌اند که می‌توانند به کشور خویش بازگردند چون برای خدمتگزاری در راه آرمان‌های علم پزشکی شرایط برایشان مهیا خواهد بود. این تنها خدمت به کشورشان نیست، بلکه خدمت در راه اهداف انسانی و پزشکی محسوب می‌شود.