مرکز طبی کودکان
مرکز طبی کودکان در سال ۱۳۴۷ مورد بهره برداری قرار گرفت. جمعیت طرفداران مرکز طبی کودکان به ریاست عالیه شهبانو فرح پهلوی در سال ۱۳۴۰ بنیان شد. هدف این جمعیت ساختن و اداره مرکز طبی کودکان در تهران بود. جمعیت طرفداران مرکز طبی کودکان هزینه ساخت بیمارستان و تمامی تجهیزات بخشهای گوناگون آن را پرداخت سازمان این جمعیت از شورای عالی، هیات مدیره و بازرس عالی تشکیل می‌شود. عضوهای شورای عالی این جمعیت بنیان گذاران و مسولین امور بهداشتی و آموزشی کشور می‌باشند. وزیر بهداری، وزیر آموزش و پرورش، رییس دانشگاه تهران و رییس دانشکده پزشکی دانشگاه تهران عضو شورای عالی هستند. هیات مدیره پنج نفری جمعیت برگزیده از جانب شورای عالی برای دو سال می‌باشد. فرح پهلوی بازرس عالی را برای درازای یک سال منصوب می‌کند. .[۱]
بیمارستان مرکز طبی کودکان اولین بیمارستان فوق تخصصی کودکان در ایران به سبک جدید می‌باشد.
تاریخچه
ساخت این بیمارستان در سال ۱۳۳۷ آغازشد. پیشنهاد دهنده ساخت آن مرحوم دکتر حسن اهری بوده‌اند. او تفکر ساخت این مرکز را ره‌آورد بازدیدی که به همراه مرحوم دکتر محمد قریب بنیانگزار طب نوین اطفال ایران از بیمارستانهای کودکان شهر تورنتو و چند مرکز علمی ویژه کودکان در آمریکا داشتند ذکر نمودند.
منبع مالی ساخت این بیمارستان همچون سایر مراکز طبی کودکان نیکوکاران پیش بینی شد و دکتر حسن اهری در تحقق این هدف به کمک افراد و سازمانهای نیکوکار اعتقاد داشت و خود نیز به عنوان اولین نفر اندوخته خود را در فروردین سال ۱۳۴۰ برای این منظور اهدا نمود. ایشان در مراجعه به افراد نیکوکار با ارائه شواهد و آمار موجود در مورد مرگ و میر و شیوع بیماریهای کودکان نظر آنان را جهت ساخت این مرکز جلب نمود. ولی از آنجائی که این مبالغ نمی‌توانست پاسخگوی هزینه‌های ساخت و تجهیز این بیمارستان باشد به ناچار دست استمداد به سوی سازمانهای ملی و دولتی دراز نمودند و سرانجام موضوع ساخت این مرکز در برنامه سوم دولت ایران قرار گرفت و مسئولیت اجرای این طرح در دی ماه ۱۳۴۰ به خود دکتر اهری واگذار گردید. طرح ساختمانی این بیمارستان از نقشه بیمارستانهای اطفال کانادا، آمریکا و سوئیس الگو گرفته شده و نمای هوائی آن طرح حرف H انگلیسی (ابتدای کلمه Hospital) که در طراحی برخی بیمارستانها بکار گرفته شده می‌باشد. هرچند این طرح طی سالیان بعد با تغییرات ساختمانی بیمارستان تاحدی تغییر نموده‌است. عملیات ساختمانی بیمارستان در مهرماه سال ۱۳۴۲ شروع گردید. در هنگام ساخت بیمارستان دکتر حسن اهری همواره از نزدیک بر امور طراحی، ساخت و تجهیز بیمارستان نظارت دقیق و مستمر می‌نمود.
علاوه بر کمک افراد خیر، سازمان برنامه وقت، دانشگاه تهران و جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران مشارکت داشتند و خرید تجهیزات خارجی بیمارستان با واسطه نهضت بین‌المللی صلیب سرخ صورت گرفت و بدین ترتیب صرفه جویی قابل توجهی در صرف اعتبارات آن بعمل آمد.
همزمان با تصویب طرح ساخت این مرکز جمعیتی را به نام جمعیت طرفداران مرکز طبی کودکان تشکیل شد که در سال ۱۳۴۴ به ثبت رسیده و دارای شخصیت حقوقی گردید. این جمعیت هزینه بستری بیماران بی بضاعت و برگشت آنان به شهرهای خود را تقبل می‌نمود و بیماران بستری شده در این مرکز هیچگونه هزینه‌ای برای بستری، درمان و دارو پرداخت نمی‌نمودند. در آبان ماه سال ۱۳۴۶ با جلب نظر مسئولین دانشگاه تهران و تصویب آئین نامه‌های مربوطه اداره مرکز به جمعیت طرفداران مرکز طبی کودکان واگذار گردید و جمعیت نیز مسئولیت آماده سازی و افتتاح مرکز را برعهده گرفت. سه ماه پس از این واقعه یعنی در ۲۸ اسفندماه ۱۳۴۶ دو واحد درمانگاهی فیزیوتراپی و دندانپزشکی مرکز افتتاح گردید. به دنبال آن در اردیبهشت سال ۱۳۴۷ درمانگاه بهداشت کودکان و در شهریور ماه همان سال درمانگاه بیماریهای کودکان و بخش یک بستری بیماران آماده گردید. سرانجام در آبان ماه سال ۱۳۴۷ سایر بخشهای بیمارستان آماده و بیمارستان رسماً افتتاح گردید.
این عبارت در صفحه اول قرآنی که برای افتتاح مرکز آورده شده بود نوشته شده و در کتابخانه بیمارستان محفوظ می‌باشد:
| « | در روز چهارشنبه دهم آبانماه سال ۱۳۴۷ شمسی (اول نوامبر ۱۹۶۷ میلادی) که مصادف با ۲۷ رجب ۱۳۸۷ قمری و عید بزرگ مبعث بود این قرآن را به مرکز طبی کودکان آوردم و به فضل خدای متعال و همکاری کارکنان این مرکز موفق به تکمیل وسایل و تجهیز شدیم و روز چهارشنبه پانزدهم آبانماه ۱۳۴۷ (۶ نوامبر ۱۹۶۸ میلادی) که مصادف با شب میلاد حضرت قائم (۱۴ شعبان ۱۳۸۸ قمری) بود علیاحضرت فرح پهلوی شهبانوی ایران مرکز طبی کودکان را افتتاح و از این جهت مورد پسند و رضایت خداوند گردید. دکتر حسن اهری | » |
در این مرکز از ابتدای تاسیس از از جنبه آموزشی به دانشگاه تهران وابسته بود ولی از جنبه اداری مستقل و زیر نظر جمعیت اداره می‌شد. بسیاری از بخشهای فوق تخصصی کودکان از ابتدای تاسیس پیش بینی و راه اندازی شد و آموزش رده تخصصی بیماریهای کودکان که تا قبل از این به صورت آسیستانی و بدون صدور مدرک آکادمیک پزشکی بود، به شکل پیشرفته و امروزی با شروع به کار این بیمارستان آغاز شد و طی سالهای بعد نیز آموزش رده فوق تخصصی پزشکی به آن اضافه گردید. ویژگی‌های آموزشی، تحقیقاتی و درمان این بیمارستان سبب شد این بیمارستان، مرکز ریفرال بیمارهای کودکان ایران به ویژه بیماران صعب‌العلاج شده و تاکنون نیز (با وجود تاسیس بیمارستانهای دیگر کودکان) باقی‌مانده‌است.
این مرکز پس از انقلاب اسلامی اداره این مرکز به وزارت بهداری و از سال ۱۳۶۴ با انحلال وزارت بهداری به دانشگاه علوم پزشکی تهران واگذارشد.
بخشهای بیمارستان
بخشهای که در حال حاضر در این مرکز فعال هستند عبارتند از:
بخشهای بستری بیمار:
- نوزادان و مراقبتهای ویژه نوزادان
- بخش مراقبتهای ویژه کودکان
- بیماریهای عفونی کودکان
- بیماریهای کلیه کودکان
- بیماریهای خون کودکان
- بیماریهای غدد و متابولیک کودکان
- جراحی کودکان و نوزادان
- بیماریهای گوارش کودکان
- بیماریهای ایمونولوژی و آلرژی
- بیماریهای قلب کودکان
- بیماریهای روماتولوژی کودکان
- بیماریهای اعصاب کودکان داخلی
- جراحی اعصاب کودکان
- ارولوژی کودکان
- ارتوپدی کودکان
بخشهای سرپایی:
- دیالیز کودکان
- پزشکی هسته‌ای کودکان
- واکسیناسیون
- اورژانس
- درمانگاه‌های فوق تخصصی کودکان
منبع
- ↑ انتشارات دفتر مخصوص شهبانو، تهران، ۱۳۵۴، ص. ۱۲۲ - ۱۲۴