مذاکرات مجلس شورای ملی ۹ اردیبهشت ۱۳۱۰ نشست ۲۷
| مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری هشتم | تصمیم‌های مجلس | قوانین بنیان ایران نوین |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری هشتم |
مذاکرات مجلس شورای ملی ۹ اردیبهشت ۱۳۱۰ نشست ۲۷
جلسه ۲۷
مذاکرات مجلس
صورت مشروح مجلس روز یک شنبه ۱۹ اردی بهشت ماه ۱۳۱۰ (۲۱ ذی حجه ۱۳۴۹)
فهرست مذاکرات
۱ - تصویب صورت مجلس
۲ – تصویب شهریه ورثه مرحوم اعتصام الملک
۳ – شور دوم لایحه اقامت اتباع خارجه
۴ – معرفی وزیر طرق
۵ – بقیه شور دوم لایحه اقامت اتباع خارجه
۶ – موقع و دستور جلسه بعد – ختم جلسه
مجلس یک ساعت و نیم قبل از ظهر بریاست آقای دادگر تشکیل گردید
صورت مجلس روز سه شنبه چهاردهم اردی بهشت را آقای مؤید احمدی (منشی) قرائت نمودند
۱ ـ تصویب صورت مجلس
رئیس ـ در صورت مجلس نظری نیست؟ آقای فرشی
فرشی ـ عرض کنم که در جلسه قبل آقای چایچی به واسطه بنده از مقام ریاست استجازه نمودند درصورت مجلس ایشان را غائب بی اجازه محسوب داشته‌اند.
رئیس ـ به طوری که خاطر آقا مسبوق است عاده مرخصی‌ها را می‌فرستیم به کمیسیون عرایض در آن جا شاید جلسه نداشته‌اند و به تأخیر افتاده بعد مراجعه می‌کنیم واصلاح می‌شود. در صورت مجلس نظری نیست؟
(نمایندگان – خیر) صورت مجلس تصویب شد.
۲ ـ تصویب لایحه برقرای شهریه ورثه مرحوم اعتصام الممالک
رئیس ـ دو نفر از آقایان تقاضا کرده‌اند که لایحه شهریه ورثه مرحوم اعتصام الملک را در بودجه اول جزو
عین مذاکرات مشروح بیست و هفتمین جلسه از دوره هشتم تقنینیه (مطابق قانون ۸ آذرماه ۱۳۰۵)
دایره تند نویسی و تحریر صورت مجلس
اسامی غائبین که ضمن صورت مجلس خوانده شده است: غائبین با اجازه ـ آقایان آشتیانی – ارباب کیخسرو – دکتر شیخ – حیدری
غائبین بی اجازه ـ آقایان تیمور تاش – فاطمی – دشتی – دبستانی – حاج محمد رضا بهبهانی – امیر اعلم – میرزا صادق خان اکبر – طلشخان – اعظم زنگنه – چای چی – افخمی – طباطبایی دیبا – دکتر سنگ – عبدالحسین خان دیبا دکتر سمیعی – آقا رضا مهدوی – مژدهی – مسعود ثابتی –
دیر آمدگان بی اجازه - آقایان دکتر طاهری – حاج حسین آقا مهدوی – بوشهری – اسدی – شریعت زاده –معتضدی –
دستور قرار بدهیم (صحیح است) خبر کمیسیون بودجه قرائت می‌شود:
خبر کمیسیون
لایحه برقرای شهریه دوباره وراث مرحوم اعتصام الممالک در کمیسیون بودجه مورد مطالعه واقع نظربه اینکه مرحوم اعتصام الممالک یکی از مأمورین لایق و درست وزارت امور خارجه بوده و خدمات ممتدی به دولت ایران کرده است کمیسیون با پیشنهاد دولت اظهار موافقت نموده وعلی هذا راپورت خود را برای تصویب مجلس شورای ملی تقدیم می‌نماید.
ماده واحده – وزارت مالیه مجاز است از دهم بهمن ماه ۱۳۰۸ ماهیانه ماهیانه شصت تومان به شرح ذیل
ملیحه خانم عیال ماهیانه ۱۰ تومان مادام که شوهر اختیار نکرده پرویز خان خانلری مازندرانی پسر ماهیانه ۲۰ تومان تا سن بیست و چهار سالگی – جمیله خانم خانلری مازندرانی دختر ماهیانه ۱۰ تومان مادام که شوهر اختیار نکرده
پروینه خانم خانلری مازندرانی دختر ماهیانه ده تومان مادام که شوهر اختیار نکرده – اختر خانم خانلری مازندرانی دختر ماهیانه ده تومان مادام که شوهر اختیار نکرده به وارث مرحوم میزرا ابوالحسن خان خانلری مازندرانی از محل اعتبار شهریه و مستمریات پرداخت نماید.
رئیس ـ ماده واحده مطرح است. اشکالی نیست؟ (گفتند خیر) موافقین ورقه سفید خواهند داد.
اخذ آراء به عمل آمده و۸۳ ورقه سفید تعداد شد
رئیس ـ عده حاضر ۹۶ به اکثریت ۸۳ رأی تصویب شد.
۳ – شور دوم لایحه اقامت اتباع خارجه
رئیس ـ خبر کمیسیون داخله راجع به شور دوم ترتیب ورود و خروج و اقامت اتباع خارجه در ایران مطرح است. ماده اول قرائت می‌شود:
ماده ۱ – هر یک از اتباع خارجه برای ورود و اقامت و خروج از ایران باید اجازه مأمورین مربوطه ایران را تحصیل نمایند.
رئیس ـ آقای روحی
روحی – عرضی ندادم
رئیس ـ نظری نیست. موافقین با ماده اول قیام فرمایند
(اکثر برخاستند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده دوم قرائت می‌شود:
ماده ۲ – اجازه ورود به ایران و عبور از آن بوسیله ویزای مأمورین ایران در خارجه در روی تذکره و یا اوراق و شهادت نامه‌های هویت صادره از طرف دولت متبوعه هرکس تحصیل می‌شود
مأمورین ایران در خارجه در موارد ذیل باید از دادن ویزا خود داری نمایند
الف – در صورتی که صحت اسناد ارائه شده را تردید نمایند
ب – اشخاصی که مطابق قوانین ایران تبعه ایران
اسامی موافقین ـ آقایان: فهیمی- میرزا حسین خان فاطمی – طباطبایی وکیلی – مصدق جهانشاهی – فرشی- مؤید احمدی – میرزا علی چایچی – بیات ماکو – دکتر لقمان – میرزا احمد خان صفاری – حاج میرزا حسن خان اسفندیاری – ساکنیان – میرزا محمد علی خان تربیت – مژدهی – رضا قلی خان باستانی – اسکندری- محمد ناصر خان قشقایی خواجوی – کفایی – دکتر عطاءالله خان سمیعی – ثقه الاسلامی – حسنعلی میرزا دولتشاهی – شریفی- دبیر سهرابی – دادور – محمد علی میرزا دولتشاهی – عدل – مقدم – سید کاظم یزدی – حاج حسین آقا مهدوی – مسعودی خراسانی – می‌رسید محمد محیط – بیات – رهبری – عبدالحسین خان دیبا – مجد ضیایی – لاریجانی – رهنما – عراقی – ملک مدنی – مملک آرایی – سید مرتضی وثوق – محمد تقس خان اسعد – جمشیدی – فتحعلیخان بختیار – معتصم سنگ – مولوی – ملک زاده آملی – همراز – هزار جریبی – آصف – میرزا اسدالله فقیه – بنکدار – ابوالحسن خان پیر نیا – امیر دولتشاهی – میرزا یانس – یونس آقا وهاب زاده – بوشهدی – دکتر طاهری – اقبال – میرزا حسین خان بختیار – وهاب زاده – طهرانچی – فتوحی – میرزا سید احمد بهبهانی – لیقوانی – دربانی – مخبر فرهمند – فتح الله خان فزونی – علوی – سبزواری – حکمت – احتشام زاده – آدینه جان یار علی – میرزا حسین خان افشار – موقر- افسر – امیر ابراهیمی – دکتر ملک زاده – میرزا محمد حسین نواب – یاسایی – دکتر احشام زاده – ارگانی –
محسوب شده و بخواهد با اوراق تابعیت غیر ایرانی به ایران مسافرت کنند
ج – اگرحضورخارجی در ایران بر ضد امنیت مملکت و یا نظم عمومی و یا به جهات دیگری منافی مصالح مملکت باشد
د – اگر خارجی در ایران سابقه محکومیت به جنحه مهم و یا جنایت داشته ویا در مملکت خارجه محکوم به جنحه و یا جنایت شده باشد.
ه ـ اگر خارجی قبلاً از ایران اخراج شده باشد
و ـ اگر حضورخارجی در ایران به ملاحظه حفظ الصحه عمومی ویا عملیات منافی عفت صلاح نباشد.
ز – اگر خارجی نتواند اثبات نماید که وسائل تحصیل معاش خود را درایران بوسیله سرمایه و یا مشاغل مفیده خود دارا می‌باشد.
ویزای مأمورین ایران در خارجه علاوه بر حق ورود با مراعات مقررات ماده ۳ حق سی روز اقامت در ایران را نیز به دارنده می‌دهد مواردی که از طرف دولت ترتیب خاصی مقرر بوده است از این قائده مستثنی می‌باشد
رئیس ـ موافقین با ماده دوم قیام فرمایند.
(عده کثیری برخاستند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده سوم:
ماده ۳ – هرگاه یکی از موانع مذکوره در ماده ۲ در موقع ویزا بر مأمور ایران در خارجه مکشوف نبوده و یا بعداً موجود شود مأمورین مربوطه می‌توانند از دادن اجازه توقف دائم یا موقت خود داری نموده وویا اجازه‌های صادره را ملغی نمایند – در هر یک از مواد فوق پس از الغاء اجازه صادره نظمیه محل شخص خارجی را از ایران اخراج خواهند کرد. تشخیص علل مذکوره در این ماده و ماده قبل منحصراً بسته به نظر مأمورین مربوطه ایران است ولی در غیر موارد مذکوره امتناع از دادن اجازه جایز نیست
رئیس ـ آقای روحی –
روحی – عرض کنم که بنده تصور می‌کنم در این ماده یک قسمت فراموش شده است و آن راجع به معامله متقابله است که اینکه ابداً ذکر نشده است هستند از اتباع ایران در ممالک خارجه فرانسه آلمان جاهی دیگر حتی انگلستان که یک مالیات اقامت می‌دهند الآن در آلمان اتباع ما همین پول را دارند می‌دهند شاید یک سال هم نخواهند در آنجا بمانند ولی همین مالیات را می‌دهند در اقامت طولانی هم شبیه این مالیات را می‌دهند و. لی در اینجا این معامله اساسی یعنی معامله متقابله از نظرمحو شده است و اینها همینجور می‌آیند و استفاده می‌کنند و می‌مانند یا می‌روند بدون اینکه حق اقامت را بدهند بنا براین بنده عقیده‌ام این است که اصل باید معاله متقابله باشد و بایستی این را تذکر بدهند مثلاً همانطور که اتباع ما در آلمان می‌دهند اتباع آلمان هم در ایران بدهند اتباع ما که در فرانسه می‌دهند اتباع فرانسه هم بدهند هر چه از اتباع ما می‌گیرند آنها هم اینجا بدهند واین قسمت را هم تصور می‌کنم جایش در همین ماده بوده است و فراموش شده است وبنده می‌خواستم در کلیات بعضی عرایض بکنم که اتفاقاً در شور اول نبودم لهذا در این قسمت این عرض را کردم
مخبر کمیسیون داخله (آقای کازرونی) عرض کنم که در همین قانون یک حقی از برای اقامت اتباع خارجه مقرر شده است از برای ورودشان جداگانه و از برای اقامتشان علیحده حالا مطابقه نمی‌کند با آن حقی که در خارجه می‌گیرند البته ما که مجبور نیستیم در کلیه امور تبعیت از آنها بکنیم. (صحیح است)
رئیس ـ موافقین با ماده سوم قیام فرمایند.
(اغلب برخاستند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده چهارم قرائت می‌شود:
ماده چهارم – اقامت اتباع خارجه در ایران بر دو قسم است: اقامت موقت و اقامت دائم اقامت دائم در صورتی است که خارجی در خاک ایران اقامتگاه قانونی اختیار نموده باشد و در غیر این صورت اقامت خارجی در ایران
موقت محسوب می‌شود. اجازه اقامت موقت و یا دائم از طرف نظمیه باید داده شود و هیچ یک از اتباع خارجه بدون اجازه مزبور وبیش از مدت معینه در اجازه‌های مذکوره نمی‌توانند در ایران اقامت نمایند. اجازه اقامت موقت و یا دائم قابل تجدید وتمدید می‌باشد.
رئیس ـ آقای طهرانچی
طهرانچی – بنده می‌خواستم یک توضیحی بفرمایید که از اقامتگاه قانونی مقصودشان چیست؟ آیا اگر کسی آمد اینجا و یک جایی را اجاره کرد این اقامت گاه دائمی وقانونی او می‌شود یا منظور از اقامتگاه قانونی چیز دیگری است؟
معاون وزارت داخله (آقای محمد تقی خان اسفندیاری)
اینجا که می‌نویسد اقامتگاه قانونی این تقریباً ترجمه domicile legal دمیسیل لگال است و آن استقرار منافع حیاتی وزندگانی اشخاص است در یک محل معین و معلوم. (صحیح است)
رئیس ـ اقای عدل
عدل – آقای طهرانچی طوری حرف زدند همینطور آقای معاون که بنده هیچ حالیم نشده بنده هم مقصودم همین بود که بفهمم مقصود از اقامت گاه قانونی چیست؟ و آیا لفظ اجازه از اینجا افتاده است یا اینکه اقامت قانونی یک مطلب دیگری است؟ می‌نویسد اقامت اتباع خارجه در ایران بردو قسم است: اقامت موقت واقامت دائم در صورتی است که خارجی در خاک ایران اقامتگاه قانونی اختیار نموده باشد. در صورتی که باید نوشته شود اجازه اقامت دائمی گرفته باشد. اجازه اقامتگاه قانونی گرفته باشد استدعا دارم این قسمت را توضیح بدهند که مقصودشان چیست؟ عرض دیگرم راجع به آخر ماده است که می‌نویسد اجازه دائم یا موقت قابل تجدید و تمدید می‌باشد اجازه دائم که دیگر قابل تمدید نیست دائم دائم است دیگر محتاج به تمدید نیست.
معاون وزارت داخله ـ مقصود از اقاماگاه قانونی همانطوری که عرض کردم استقرار علایق شخص است در یک محل معین از قبیل داشتن خانه ملکی – حرفه تجارتی یا صنعتی و غیر ذالک که معلوم بشود این شخص در آنجا اقامت برای خودش اختیار کرده است. مسئله تمدید هم برای این نوشته شده است که در یک ماده دیگر هست که باید سالی یک دفعه آن اجازه را تمدید نمایند.
رئیس ـ موافقین با ماده چهارم قیام فرمایند.
(عده زیادی برخاستند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده پنجم قرائت می‌شود:
ماده ۵ – اتباع خارجه ملزم می‌باشند در انقضاء مدت اجازه عبور و یا توقف از خاک ایران خارج شوند مگر اینکه از نظمیه تقاضای تمدید مدت کرده و تحصیل اجازه نمایند – در اجازه ورود و عبور ممکن است گذشتن یک یا چندین مرتبه از سرحدات نیز قید شود
رئیس ـ آقای عدل
عدل ـ بنده جمله اخیر این ماده که می‌نویسد در اجازه ورد و وعبور ممکن است گذشتن یک یا چندین مرتبه از سر حدات نیز قید می‌شود. آن روز یک پیشنهادی تقدیم کردم در شور اول عرایضی هم عرض کردم معلوم می‌شود که قابل قبول نبوده است که کمیسیون نپذیرفته است ولی می‌خواهیم این را توضیح بدهند که چطور شده است نکرده‌اند در سرحدات یک کسانی هستند که اینها کثیر المراوده هستند ودر قراء سر حدی نشسته‌اند مثلاً در جلفای روس وایران نشسته‌اند در آستارای روس وایران نشسته‌اند اینها مجبورند به این طرف و آن طرف بروند وبیایند مثلاً تبعه روس است در این طرف دکان دارد یا تبعه ایران است آن طرف دکان دارد اینها لابدند با هم مراوده نمایند. اینها سابقاً یک ترتیب مخصوصی داشت یک تذکره‌های مدت داری داشتند به علاوه یک مسافتی را تعیین می‌کردند مثلاً تا ۸ فرسخ این آدم می‌توانست در خاک خارج با آن شهادت نامه برود ولی این را می‌گیرند و میگوند در اجازه ورود و عبور ممکن است گذشتن یک یا چندین مرتبه
از سر حدات نیز قید می‌شود و بنده تصور می‌کنم این ترتیب یک معایبی دارد و صلاح نیست و همان ترتیب تذکره‌های سابق اگر معمول باشد بهتر است از این حالا اگر نظریاتی غیر از این است توضیح بدهند.
معاون وزارت داخله – یکی از مواد خاصه که مشمول ین ماده می‌شود همین است که آقای عدل بیان فرمودند و در نظامنامه منظور خواهد شد.
رئیس ـ موافقین با ماده پنجم قیام فرمایند
(عده زیادی برخاستند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده ششم قرائت می‌شود:
ماده ۶ – اجازه اقامت دائمی از طرف نظمیه مرکز ناحیه که خارجی می‌خواهد در آن ناحیه اقامتگاه اختیار کند با رعایت مقررات ماده ۳ داده خواهد شد خارجی ممکن است این اجازه را قبل از ورود خود به ایران به واسطه نمایندگان ایران در خارجه تحصیل کند جواز توقف دائمی باید هر سال تجدید شود.
رئیس ـ آقای دشتی
دشتی ـ این جا آقای مخبر توجه بفرمایند (مخبر – بلی) نوشته شده است با رعایت مقررات ماده ۳ این اشتباه است بایید ماده دو باشد زیرا در ماده سوم اصلاً مقرراتی ذکر نشده مقررات راجع به اقامت اتباع خارجی در ماده دوم است وبه نظر بنده اینجا اشتباه شده است وباید ماده دوم نوشته شود و مراجعه و اصلاح بفرمایید
مخبر ـ عرض کنم اگر درست ملاحظه بفرمایید همان ماده سوم است و صحیح است. در ماده سوم مینووویسد اگر موانعی پیدا شد که به مأمورین ایران در خارجه مکشوف نبود یا بعد موجود شد مأمورین مربوطه می‌توانند از داده اجازه خود داری کنند یا اجازه صادر را ملغی نمایند در ماده ششم هم می‌نویسد اجازه اقامت دائم از طرف نظمیه با رعایت مقررات ماده سوم یعنی آن اوضاع واحوالی که در ماده سه معین شده و عرض کردم داده خواهد شد و اینطور معامله می‌کنند و گمان می‌کنم درست باشد با توجه دقیقی که دارید ملاحظه بفرمایید صحیح است.
رئیس ـ آقای دشتی
دشتی ـ عرض کنم که در ماده ۳ ابداً مقرراتی ندارد آقا. در ماده۳ فقط وظائف نظمیه را معین می‌کنند که اگر اشتباهاً یک کسی آمد او را بر میگردانند مخصوصاً عرض کردم در ماده ۳ مقررات ندارد و راجع به اتباع خارجه ابداً مقرراتی در بین نیست و مقررات راجع به ماده دوم است و بنده تعجب می‌کنم مقررات ماده سوم معنی ندارد.
مخبر ـ عرض کردم پس از آنکه ما اجازه ورود دادیم به خارجی و پس از آنکه او وارد شد به موجب ان اجازه صادره اگر بعد یک اوضاع واحوالی کشف شد اجازه او را ملغی می‌کنند یا اگر نداده‌اند که از دادن اجازه خود داری
می‌کنند و در ماده شش ما این مقررات ماده سوم را از جمله شرایط قرار می‌دهیم و می‌گویم باید مأمورین رعایت کنند
این مقررات را و اجازه اقامت بدهند پس راجع به ماده سه است واشکالی ندارد.
رئیس ـ آقای عدل
عدل ـ بنده یک چیزی در نظرم آمد که می‌خواستم در کلیات عرض کنم فراموش شد حالا در این ماده عرض می‌کنم در این ماده ابداً از بابت حقوقی که از بابت ویزا از اتباع خارجی گرفته می‌شود اسمش برده نشده است (یک نفر از نمایندگان – جایش در نظامنامه است آقا) نه آقا این راجع به قانون است این لایحه لایحه قانونی است و در همین ماده که می‌نویسد اجازه اقامت دائمی از طرف نظمیه داده می‌شود باید معلوم شود آیا حقوقی هم گرفته می‌شود؟ یا خیر اگر گرفته می‌شود باید در اینجا قید شود در این ماده هم نشد اقلاً در آخر قانون باید یک ماده اضافه شود که حقوقی اخذ می‌شود یا مطابق ترتیب معامله متقابله خواهد بود که ترتیبش معین باشد.
معاون وزارت داخله ـ اظهاری را که آقای عدل فرمودند مربوط است به قانون تذکره و در قانون تذکره البته رعایت خواهد شد.
رئیس ـ موافقین با ماده ششم قیام فرمایند
(عده زیادی قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده هفتم قرائت می‌شود:
ماده ۷ – اجازه عبور از خاک ایران از طرف نمایندگان ایران درخارجه با رعایت مقررات ماده ۳ داده می‌شود و به خارجی حق می‌دهد در مدت معینه در اجازه نامه در نقاط بین راه توقف نمایند خط سیر ومدت لازم برای عبود ممکن است در اجازه قید شود – مدت را نظمیه می‌تواند لدی الاقتضا تمدید نماید
رئیس ـ آقای مؤید احمدی
مؤید احمدی ـ عرض کنم که این جا نوشته شده است که مدت لازم برای عبور ممکن است در اجازه قید شود
اگر اجازه را اجازه نامه بکنند بهتر است. در اجازه قید شود عبارت ناقص است
مخبر ـ بلی اجازه نامه است. اجازه نامه است
رئیس ـ رأی می‌گیریم به ماده هفتم با این اصلاح موافقین قیام فرمایند. (اکثر برخاستند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده هشتم قرائت می‌شود:
ماده ۸ – هر یک اتباع خارجه مکلف است در ظرف ۴۸ ساعت پس از ورود به هر نقطه از ایران محل توقف خود را کتباً به نظمیه اطلاع دهد هر خارجی که در ایران توقف می‌نماید باید در ظرف ۸ روز پس از ورود به محل توقف شخصاً به نظمیه محل حاضر شده اسم خود را در آنجا ثبت وتصدیقنامه تحصیل نمایند. صاحبان منازل عمومی نیز موظفند توقف هر تبعه خارجی را که بیش از ۴۸ ساعت در آن منازل توقف می‌نمایند به نظمیه اطلاع دهند
احصاییه خارجیان در دفتری که در تشکیلات کل نظمیه مملکتی تنظیم می‌شود تمرکز خواهد یافت وظایفی که به موجب این ماده خارجیان در اطلاع دادن منزل و ثبت اسم به عهده دارند ممکن است به موجب عهد نظامنامه توسط اشخاص دیگر انجام داده شود.
رئیس ـ موافقین با ماده هشتم قیام فرمایند.
(اکثر قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده نهم قرائت می‌شود:
ماده ۹ ـ هرخارجی که در ایران اقامت دارد باید از دولت متبوعه خود سندی داشته باشد که هویت وتابعیت اورا ثابت نماید. نظمیه محل می‌تواند لدی الاقتضاء به خارجی که به عللی نتوانسته است سند سابق الذکر را تحصیل کند جواز موقتی برای اقامت یا اجازه مخصوص برای خروج از ایران بدهد و در این صورت نظمیه محل حق دارد. محل توقف موقت خارجی را در ایران یا خط السیر او را معین و محدود کنند ممکن است در اسناد مثبته تابعیت حارجی و همچنین در جواز اقامت موقتی اسامی زوجه و اولاد و احفاد ذکور واناث خارجی و برادران و خواهران که او به حد بلوغ نرسیده و در تحت کفالت و همراه اوهستند نیز ثبت شود
رئیس ـ آقای عدل
عدل ـ بنده این لفظ ممکن است را در اینجا نمی‌فهمم چه معنی دارد. بعقیده بنده به جای ممکن است لازم است باید نوشته شود. البته یک تبعه خارجی که اجازه می‌گیرد اینجا اقامت کند البته باید اسامی تمام همراهان او نوشته شود در اینجا واجازه داده شود و الا این را به اختیار مأمورین گذاردن خوب نیست. میگوید ممکن است محجبور که نیست بنویسد پس لازم است باید باشد که حتماً مأمور موظف باشد این کار را بکند نه اینکه مختار باشد.
مخبر ـ اولاً این ممکن است که اینجا نوشته شده معنایش این نیست که این کار را مأمور نکند. در نظامنامه هم راجع به همین موضوع توضیحات بیشتری داده خواهد شد و اگر چنانچه جناب عالی یک نظر خاص دارید ممکن است آن نظریه تان که حالا لازم هم نیست اظهار بشود در نظام نامه قید بشود و نظر جنابعالی البته درآن جا تأمین خواهد شد.
رئیس ـ آقای طاهری
طاهری ـ این جا راجع به اشخاصی که به عللی نتوانسته‌اند این سند هویتشان را تحصیل کنند می‌نویسد که نظمیه می‌تواند جواز موقتی به او بدهد. توضیحی که آقای معاون دادند برای موقتی و دائم قسمت دائم این بود که خارجی در اینجا بتواند یک شغل و منزل و حرفه تهیه کند اگر مقصود از دائم این است که پس چرابه این اشخاص باید جواز موقتی بدهند وجواز دائم که سال به سال تجدد می‌توانند بکنند نمی‌توانند بهشان بدهند؟ این را خواستم توضیح بدهند
مخبر ـ جواز دائم را ما هیچ وقت تعبیر و تأویل نکردیم که عبارت این است که صاحبش دارای یک شغل یک حرفه ویک سرمایه وغیره باشد ما به طور کلی گفتیم اجازه دائم آن است که مدتش یک ساعت یک سال است و ممکن است تجدید بشود اینرا ما اسمش را دائم گذاشتیم موقت هم ان است که یک ماه به طور مطلق و علی العموم داده می‌شود و ممکن است اگر چنانچه مقتضی باشد و صلاح بدانند همین اجازه موقت را هم تکرار و تجدید بکنند و بیش از این را هم دولت صلاح نمی دانسته و البته هر تبعه خارجی که در ایران است بایستی نسبت به دولت مطبوعه خودش اطاعت و انقیاد داشته باشد دولت ایران هم مجبور نیست برای هر کجا یک اسباب زحمتی برای خودش ایجاد کرده باشد
رئیس ـ آقای دکتر طاهری
طاهری ـ آقای مخبر ماده چهارم را که همین الآن تصویب شد گویا از نظرشان رفته است میگوید اقامت دائم در صورتی است که خارجی در ایران اقاماگاه قانونی اختیار نموده باشد پس از ان اقامت قانونی تعبیر شد به اینکه کسی در اینجا منزل داشته باشد کسب و تجارت داشته باشد بنابر این اقامت دائم مستلزم این کار است که در این صورت کسیی که نتوانسته باشد به عللی مسئله هویت خودش را که یا اینجا ملزمش کرده‌ایم تحصیل کند یعنی جوازی را که ما بهش می‌دهیم نمی‌توانذ اقامت دائم داشته باشد یعنی یک سال بهش جواز می‌دهیم که خانه داشته باشد یا کسب کند بنده که لزومی نمی‌بینم برای این کار
مخبر ـ اولاً این توضیحی را که آقای معاون دادند راجع به اقامتگاه بود نه اقامت گفتند اقامتگاه عبارت از نقطه‌ای است که شخص دارنده اجازه در آنجا کسبی کاری معاشی داشته باشد و آنجا را برای اقامت خودش اختیار کرده باشد راجع به اقامتگاه بود اما اقامت اقامت مجرد گفتیم یا موقت است یا دائم موقتش یک ماه است دائمش یک سال بااجازه داشتن واجازه دادن برای تمدیدش است.
رئیس ـ آقای طهرانی
طهرانی ـ عرض کنم در اینجا اگر یک کسی به عللی نتوانسته است آن سند را تحصیل کند البته دولت اینجا یک نظری ملاحظه کرده است تسهیلاتی قائل شده است برای کسانی که به یک جهتی مثلاً مقصر سیاسی بوده است یا جهات دیگری به ایران مهاجرت کرده‌اند به یک جهاتی به ایران آمده‌اند و نمی‌توانند بروند ولی این جواز موقتی که در اینجا قید شده است همان دردسر و زحمت را برای آنها ایجاد خواهد کرد ما که نمی‌خواهیم برای آنها تضییق فراهم کنیم جهت ندارد ما که چنین نظری نداریم یک کسی که به یک جهات و عللی به مملکت ایران آمده باشد ووجود اوهم مضر نباشد که در نظر نداریم برای او زحمتی تولید کنیم و البته دولت هم در نظر دارد مطابق قوانین او هم مثل همه افراد حقوقش همه چیزش محفوظ بماند ودر صورتی که ضرری هم برای مملکت نداشته باشد بماند هم مانده است بنا بر این تصور می‌کنم بهتر این است که آن موقتی را در بردارند و فقط جواز باشد این را بگذارند به اختیار دولت نظر می‌کند اگر این شخص کسی است که ضرر ندارد وجودش ماندنش ضرری ندارد مصلحتی است جواز به او می‌دهند والا شما این جور مجبور کنید یک مواردی که به یک جهتی یا علتی که خودتان هم ذکر کردید به ایران مسافرت کرده بعد هر ماهه بیاید جواز بگیرد این را تصدیق کنید که یک تضییق و زحمتی است خوب ملاحظه بفرمایید یک انقلابی در افغان شد ویک عده مردمانی آمده‌اند به
خاک ایران و هچ منظوری هم ندارد کاسب هستند تاجرند و به یک جهتی نمی‌توانند مراجعت کنند ما مجبور کنم اینها را که هر ماهی یک مرتبه بیایند جوازشان را عوض کنند این ک زحمت است ضرری هم به حضورش در ایران نیست فقط ممکن است این را بگذارند تحت اختیار نظمیه اگر لازم دید جواز موقت می‌دهد و اگر لازم ندید و یک آدمی بود که صلاح نمی‌دانست جواز نمی‌دهد و بنده یک پیشنهادی هم کرده‌ام.
مخبر ـ دولت ایران می‌خواهد با تمام دول و مخصوصاً با دولی که دوستند با اتباع وبا افراد خودشان به طور تساوی معامله کنند و این موضوعی را که جنابعالی در نظر دارید و اظهار می‌فرمایید یک موضوعی است که دولت بعد از مطالعات زیاد سوای آنچه که پیشنهاد کرده است بیشترش را صلاح ومقتضی ندیده است و در عین حال البته همان اجازه موقت هم ممکن است که باز تجدید بشود لیکن ما بیاییم یک عده معدودی را که متصف به آن اوصافی است که جنابعالی فرمودید و آن منظوری را که دارید اینها را بیایند توفیر قرار بدهند با سایر اتباع دول دولت همچو کاری نخواهند کرد و نمی‌شود
طهرانی ـ این فرمایشات که فرمودند بنده را قانع نکرد عرض کنم یک قوانین عمومی و بین المللی هست که اتباع خارجه مقصرین سیاسی مثلاً یک وقت در ایران انقلاب بوده است یک عده از اتباع ایران مسافرت کرده‌اند رفتند به پاریس آلمان فرانسه به انگلستان و جاهای دیگر ماندند خوب آنها را تحت الحفظ بر گرداندند و گفتند آقا باید جواز موقت داشته باشید؟! تا یک مدتی که ایران انقلاب بود ییک موانعی داشتند ماندند بعد برگشتند ممکن است ییک انقلاباتی در ممالک همسایه ما یا دورتر ایجاد بشود و یک مردمانی به یک عللی که خودتان هم قید کردید بیایند به خاک ایران ما اینها را مجبور کنیم و بگوییم که آقا تو آدم صحیح هم هستی تجارت و کسب هم می‌کنی انقلابی هم نیستی ولی مجبور هستی که همه ماهه بیایی از ما جواز بگیری این دلیل می‌خواهد البته باید معامله متقابله کرد من از شما سؤال می‌کنم آیا در ممالک دیگر با ما هم این معامله را می‌کنند؟! اگر یکی از محترمین شما بروند در آنجا ایشان را مجبور می‌کنند که شما باید همه هفته بیایی جواز بگیری؟! اگر می‌کنند شما هم بکنید.
معاون وزارت داخله ـ عرض می‌شود اینجا یک مواردی دارد که اگر بنده بخواهم آنها را تشریح کنم یک قدری اسباب اشکال و تأمل است ولی چیزی که هست این جا مقید کرده است نظمیه را که جواز موقتی برای اقامت بدهند اگر اینجا مقصود این است اگر صلاح بود آن اشخاص ماندنشان اجازه دائم به آنها می‌دهند البته اگر وجود آنها مضر نبود اجازه خواهند داد.
رئیس ـ آقای افسر
افسر ـ بنده با لایحه موافقم اگر مخالفی بود اجازه بفرمایید.
رئیس ـ پیشنهادی از آقای عدل رسیده است:
پیشنهاد می‌کنم عبارت ممکن است در اول ماده ۹ تبدیل به لازم است بشود
رئیس ـ آقای عدل
عدل ـ جوابی که آقای معاون دادند طوری مختصر بود مثل اینکه یک علت سیاسی داشت که نخواستند بفرمایند بنده هم هر چه فکر می‌کنم می بینم که هیچ علتی ندارد واین لفظ ممکن است بد است برای اینکه ممکن است که یک تبعه خارجه با اولاد و احفاد وارد شوند در آنجا و تذکره هم نداشته باشند اصلاً قانون برای این وضع می‌شود
که در ایران اشخاص خارجی بی تذکره و بی جواز نیایند شما این را می‌نویسید ممکن است و این اختیار را می‌دهد به نظمیه که نظمیه اگر خواست تذکره و اجازه به ا و می‌دهد و اگر نخواست اجازه به او نمی‌دهد بنده عقیده‌ام این است که باید حکماً باید نظمیه را ملزم کرد که همراهانی که دارد از قبیل دختر و پسر و برادر و اینها از همه اینها جواز اخذ شود در تذکره‌های ایران هم همینطور معمول است این است که بنده پیشنهاد کردم
که یا به کلی لفظ ممکن است حذف شود یا اینکه لازم است شود.
معاون وزارت داخله ـ در خارجه ممکن است که به بعضی از کسانی که همراه دارندگان تذکره هستند تذکره‌های جداگانه داده شود یا اینکه در یک تذکره اسامی همه نوشته شود اگراین اشخاص دارای تذکره علیحده باشند ممکن است که نظمیه جواز علیحده بدهد واگر دارای یک تذکره باشندکه یک جواز خواهد داد.
رئیس ـ آقایانی که پیشنهاد آقای عدل را قابل توجه میدانند. قیام فرمایند
(عده قلیلی قیام نمودند)
رئیس ـ قابل توجه نشد. پیشنهاد آقای مجد ضیایی قرائت می‌شود:
مقام ریاست معظم بنده پیشنهاد می‌کنم لفظ ممکن است حذف ونوشته شود در اسناد مثبته الخ
رئیس ـ آقای مجد ضیایی
مجد ضیایی ـ اعتقاد بنده این است که این پیشنهادی که بنده کرده‌ام همان نظر آقای عدل را تأمین می‌کند و هم منظور آقای معاون را.
امیر تیمور کلالی ـ یک مرتبه دیگر پیشنهاد قرائت می‌شود
(مجدداً خوانده شد)
رئیس ـ عبارت را می‌خوانیم با این حذف معلوم می‌شود (آقای مؤید احمدی (منشی) به شرح ذیل قرائت نمودند)
ممکن است در اسناد مثبته تابعیت خارجی و همچنین در جواز اقامت موقتی اسامی زوجه و اولاد و احفاد ذکور و اناث خارجی و برادران وخواهران او که به حد بلوغ نرسیده ودر تحت کفالت و همراه او هستند نیز ثبت شود
مخبر ـ بسته است به نظر مجلس بعقیده بنده همان پیشنهادی است که آقای عدل دادند و رد شد معذالک موکول به رأی مجلس است
رئیس ـ پیشنهاد آقای عدل تبدیل عبارت (ممکن است) بود به (لازم) و پیشنهاد ایشان حذف کلمه ممکن است است (افسر – معنا یکی است ولی لفظاً دوتا است) بلی لفظاً دو تا است. آقایانی که پیشنهاد آقای مجد ضیایی را قابل توجه میدانند قیام فرمایند
(چند نفری قیام نمودند)
رئیس ـ قابل توجه نشد. آقای طهرانی پیشنهاد تان را امضاء نکرده‌اید
طهرانی ـ بنده منظورم فقط این بود که لفظ موقت حذف شود در صورتی که نظمیه وجود آن تبعه خارجی را مخل دانست اجازه نمی‌دهد در صورتی که ندانست بهش می‌دهد فقط پیشنهاد بنده این است
پیشنهاد آقای طهرانی
پیشنهاد می‌کنم در ماده (۹) سطر چهارم وسط سطر جواز موقتی برای اقامت موقتی حذف شود. به طور مطلق نوشته شود جواز اقامت داده می‌شود.
رئیس ـ نظر آقای مخبر چیست
معاون وزارت داخله ـ عقیده بنده این است که همینطوری که در این ماده نوشته شده است اصلح است برای اینکه کسی که تابعیت خارجی او مطابق یک سندی محرز شده باشد مجبور است که ان سند را ارائه دهد والا ناچار است که ازجازه اقامت موقتی تحصیل نماید
طهرانی ـ بنده استرداد می‌کنم
رئیس ـ پیشنهاد آقای طهرانی را آقای افشار قبول کردند
افشار ـ دلائل بنده را آقای طهرانی فرمودند.
معاون وزارت داخله ـ بنده هم جواب عرض کردم
رئیس ـ آقایانی که پیشنهاد آقای افشار را قابل توجه میدانند قیام فرمایند (عده قلیلی برخاستند)
رئیس ـ قابل توجه نشد. رأی گرفته می‌شود به ماده چهارم موافقین با ماده چهار قیام فرمایند (اکثر برخاستند)
تصویب شد.
۴ ـ معرفی آقای وزیر طرق
رئیس – آقای رئیس الوزرا فرمایشی دارید؟
رئیس الوزراء ـ (آقای هدایت) عرض بنده مختصر است در نتیجه حسن مراقبت و خدمات این مدت آقای کاظمی
کفیل طرق را به وزارت طرق معرفی می‌کنم
نمایندگان - صحیح است مبارک است
۵ ـ بقیه شور و لایحه اقامت اتباع خارجه
رئیس ـ ماده ۱۰ قرائت می‌شود:
ماده ۱۰ – اجازه خروج از ایران از طرف نظمیه محل اقامت د ائمی یا موقتی خارجی به او داده خواهد شد.
رئیس ـ موافقین با ماده ۱۰ قیام فرمایند
(اغلب قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده یازدهم قرائت می‌شود
ماده ۱۱ ـ خارجی را ممکن است در موارد ذیل لزخاک ایران اخراج و یا محل توقف او را تغییر داد:
الف ـ اگر بر خلاف مقررات این قانون رفتار نماید.
ب ـ در صورتی که مطابق مقررات مواد ۳ – ۴ اجازه عبور و یا توقف خارجی ملغی شود.
تصمیم اخراج را اداره نظمیه به موقع اجرا می‌گذارد.
در هر موقعی که تصمیم اخراج اتخاذ شود و تأخیر اجرای منافی مصالح مملکتی نیست از طرف نظمیه و یا از طرف ادارات ذی صلاحیت دیگر آن تصمیم و مهلتی که برای اجرا داده می‌شود به شخصی که باید اخراج شد اخطار خواهد شد.
هر گاه خارجی تقبل کند که در مدت معینه از ایران خارج بشود آزادانه خارج خواهد شد و الا تحت الحفظ اخراج می‌شود. مصارف اخراج در مواردی که خارجی باید تحت الحفظ اخراج شود از محل عواید مقرره به موجب ماده (۱۴) تأدیه خواهد شد.
رئیس ـ آقای عدل
عدل ـ در آخر این ماده می‌نویسد که در مدت معینه از ایران خارج شود این سطر مدت معینه شاید به خیر آن خارجی هم تمام بشود اینجا باید نوشته شود در مدت معینه که از طرف نظمیه معین می‌شود و الا ممکن است بگوید که من تا سه سال دیگر خارج می‌شود باید نوشته شود: هر گاه خارجی تقبل کند که در مدت معینه که از طرف نظمیه مهلت داده می‌شود یاتعیین می‌شود همین طور هم پیشنهاد شده است.
مخبر ـ عرض می‌شود اجازه دهنده منحصر نظمیه نیست که ما اینجا نظمیه را معین کنیم گاهی ممکن است که حکومت بدهد ممکن است دولت بدهد در هر صورت این مأمورین صلاحیت داری هم که در بعضی جاها ذکر شده برای این است که منحصر به نظمیه نیست معذالک اگر یک عبارتی داشته باشید که وافی به این منظور باشد پیشنهاد می‌کنید چون منظور دولت هم غیر ازاین نیست پیشنهاد کنید قبول خواهد شد و
گمانم هم این است که در نظامنامه تصریح خواهد شد
رئیس ـ موافقین با ماده یازده
عدل ـ بنده پیشنهاد دارم
رئیس ـ تأمل بفرمایید پیشنهاد آقای عدل
پیشنهاد می‌کنم در ماده ۱۱ پس از عبارت در مدت معینه (که از طرف مأمورین صلاحیت دار تعیین می‌شود) نوشته شود.
عدل ـ عرضکنم اولاً این که آقای مخبر این تذکرات را که داده می‌شود عطف می‌کنند به نظامنامه نظامنامه برای توضیح قانون است ولی بعضی نواقص هست که نظامنامه رفع نمی‌کند بنده عرض می‌کنم این که می‌نویسد در مدت معینه این شامل می‌شود که تعیین هم از طرف آن تبعه خارجه است و هم از طرف دولت در صورتی که باید منحصراً از طرف ادارات صلاحیت دار باشد و دست تبعه خارجی را کوتاه کرد همینطور که خودتان هم مواقفت فرمودید خوب است نوشته شود هر گاه خارجی تقبل کند که در مدت معینه که از طرف مقامات صلاحیت دار تعیین می‌شود از ایران خارج بشود.
مخبر ـ مانعی ندارد قبول می‌کنم.
رئیس ـ آقای طاهری
طاهری ـ عرض می‌شود عبارت را اگر به این طور اصلاح کنند بهتر است: در مدتی که از طرف مقامات
صلاحیت دار تعیین می‌شود. این عبارت خوب نیست (معینه) را حذف کنید در مدتیی که از طرف مقام صلاحیت دار تعیین می‌شود.
معاون وزارت داخله ـ بنده موافقم
مخبر ـ بنده هم موافقم
رئیس ـ آقای مخبر هم همینطور؟
مخبر ـ بلی بنده هم قبول می‌کنم
رئیس ـ با این اصلاحی که شد قرائت می‌کنیم بعد رأی می‌گیریم. (هر گاه خارجی تقبل کند که در ندتی که تز طرف مقامات صلاحیت دار تعیین می‌شود از ایران خارج بشود آزادانه خارج خواهد شد و الا تحت الحفظ اخراج می‌شود)
رئیس ـ موافقین با ماده ۱۱ با وضعی که اصلاح شد قیام فرمایند.
(اکثر قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده ۱۲ قرائت می‌شود:
ماده ۱۲ – در مواقعی که از اعطای جواز اقامت امتناع شده و تصمیم اخراج از طرف مقامات ذی صلاحیتی که دولت معین می‌کند اتخاذ می‌شود خارجی حق خواهد داشت به وزارت داخله مراجعه کرده تقاضای تجدید نظر در تصمیم مزبور را بنماید
این تقاضا کتباً و یا تلگرافاً بوسیله مقام صلاحیت داری که تصمیم را اتخاذ کرده داده خواهد شد ولی خارجی می‌تواند مدلول تقاضای خود را مستقیماً هم به وزارت داخله ارسال دارد
تقدیم تقاضای تجدید نظر موجب تعویق اجرای تصمیم اخراج به استثناء مواردی که اخراج از نقطه نظر مصالح مملکتی فووریت دارد خواهد بود ولی ممکن است تا تعیین نتیجه تجدید نظر نظمیه خارجی را در تحت مراقبت مخصوص خود قرار دهد
رئیس ـ آقایانی که با ماده ۱۲ موافق هستند قیام فرمایند
(اغلب برخاستند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده ۱۳ قرائت می‌شود
ماده ۱۳ – برای حفظ امنیت و یا مصالح عمومی و یا به ملاحظات صحی هیئت وزرا می‌توانند تصمیمات ذیل را که ورود و اقامت وخروج و عبور خارجیان را محدود یا مشروط می‌نماید اتخاذ کنند:
الف – جلوگیری از کلیه یا قسمتی از مراودات سر حدی
ب ـ منع توقف موقتی یا دائمی در بعضی از مناطق یا عبور از بعضی مناطق ایران
ج ـ اتخاذ وسائل مخصوص نظارت نسبت به خارجیان در موارد فوق العاده
رئیس ـ آقایانی که با ماده ۱۳ موافقند قیام فرمایند
(اکثر برخاستند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده چهارده قرائت می‌شود:
ماده ۱۴ – برای صدور اجازه موقت و یا دائم و یا تمدید اجازه عبور خارجیان حقوق ذیل اخذ خواهد شد
۱ ـ برای تمدید اجازه عبور و صدور و اجازه اقامت موقت و تجدید آن معادل یک ریال طلا
۲ ـ برای صدور اجازه اقامت دائم و تجدید آن معادل دو ریال طلا
رئیس ـ موافقین با ماده چهارده قیام فرمایند
(اکثر قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده پانزده قرائت می‌شود:
ماده ۱۵ ـ اشخاص ذیل به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال و به جزای نقدی از صد تومان تا هزار تومان و یا به یکی از این دو مجازات محکوم می‌شوند مگر اینکه جرم آنها مشمول قوانینی گردد که مجازات سخت تری معین کرده باشد:
۱ ـ هر کس تذکره یا جواز اقامت یا جواز عبور جعل کنند و یا با علم به مجعول بودن آنها را استعمال نماید و یا این قیبل اوراق مجعوله را برای دیگری تحصیل نماید
۲ ـ هر کس عامداً در نزد مأمورین ذی مدخل برای تحصیل تذکره و یا جواز اقامت و یا جواز عبور شهادت
کذب داده و یا اظهارات خلاف واقع نماید و یا موضوعاتی را که در تشخیص تابعیت موثر است کتمان نماید و یا تذکره ویا جواز اقامت و یا جواز عبور و یا ورقه هویتی را که وسائل مزبور تحصیل شده است عامداً استعمال کند
۳ ـ هر کس عامداً بدون داشتن اسناد و جواز لازم از سر حد ایران عبور کند و همچنین هر کس که از راههای غیر مجاز و یا سرحدات ممنوعه عبور نماید.
۴ ـ هر کس برای اثبات هویت و یا تابعیت خود اسناد یا اوراق و یا ورقه هویت متعلق به دیگری را ستعمال کند وهر کس برای اثبات تابعیت و یا هویت یک نفر خارجی اسناد و اوراق و ورقه هویت متعلق به خود یا غیر را به دیگری بدهد
۵ ـ هر خارجی که برای فرار از اجراء تصمیم اخراج که در باره او اتخاذ شده است مخفی شود ویا پس از اخراج شدن از ایران مجدداً بدون اجازه به خاک ایران مراجعت کند.
۶ – هر کس در یکی از اعمال مذکوره فوق شرکت یا معاونت کرده باشد شروع به ارتکاب جرمهای مذکورهدر این ماده در حکم ارتکاب خواهد بود.
هر کس برای استفاده از حقوقی که به موجب این قانون و یا نظامات مربوطه به آن می‌توان تحصیل نمود در خارجه مرتکب یکی از اعمال مذکوره در فقرات ۱ و ۲ و ۴ این ماده بشود پس از آمدن به ایران تعقیب و مجازات خواهد شد مگر در موارد ذیل:
الف ـ در صورتی که در خارجه به موجب حکم قطعی محکوم و مجازات هم اجرا شده باشد.
ب – در صورتی که نسبت به تعقیب یا اجراء مجازات مطابق قوانین ایران مرور زمان حاصل شده باشد.
رئیس ـ عرض کنم در این مورد جرم که نوشته شده است از صد تومان تا هزار تومان بنده عقیده دارم که تبدیل به ریال شود و تومان در این مملکت دیگر استعمال نخواهد شد. مثل اینکه در یک ماده قبل از این هم (در ماده چهارده) برای کسب و تحصیل اجازه یک ریال نوشته شده است. این است که بنده عقیده دارم در این مورد صد تومان به دویست ریال و هزار تومان به دو هزار ریال تبدیل شود در این بابت پیشنهادی هم تقدیم کرده‌ام
رئیس ـ پیشنهاد آقای فرشی
پیشنهاد آقای فرشی
این بنده پیشنهاد می‌کنم که در ماده ۱۵ جزای نقدی ازصد تومان تا هزار تومان تبدیل به پول ریال شده نوشته شود از دویست ریال تا دو هزار ریال الی آخر ماده
فرشی ـ بنده گمانم این است که توضیحاتم را دادم و عرض کردم
مخبر ـ بنده قبول می‌کنم
رئیس ـ آقای وزیر داخله هم همینطور؟
وزیر داخله ـ بلی
رئیس ـ پیشنهادی از آقای دکتر طاهری رسیده است قرائت می‌شود:
پیشنهاد آقای دکتر طاهری
پیشنهاد می‌کنم در فقره ۶ قسمت اخیر آن خذف شود.
دکتر طاهری ـ اینجا چون در موقع مذاکرات به بنده نوبت نرسید و قطع شد این است که پیشنهاد کردم. در فقره ۶ می‌نویسد (شروع به ارتکاب جرمهای مذکوره در این ماده در حکم ارتکاب خواهد بود) این عبارت خیلی کش دار لاستیکی است که مقصود از شروع چیست؟ در چندین نمره است ۶ تا ۷ تا و اینها ممکن است که یک اقدامات خیلی جزئی را منتسب بکنند به اینکه این شروع به ارتکاب در این جرم بوده است. قلم دست گرفتی می‌خواهی فلان کار را بکنی یا آنکه قدم آن طرف گذاشتی می‌خواستی فرار کنی یا این که مخفی بشوی این است که به عقیده بنده این عبارت کش دار است یا باید توضیح بدهند که مقصود از شروع به ارتکاب جرم چیست یا حذف شود.
معاون وزارت داخله ـ راجع به شروع موضوع جنایت در قانون تصریح شده است ولی راجع به جنحه هیچ تصریحی نشده است در اینجا متذکر شده‌اند که بایستی بر طبق قانون عمل شود و در این قسمت که می‌فرمایید ترتیب شروعش چه جورخواهد بود ترتیب شروع را خود قانون مجازات معین کرده است که به چه ترتیب خواهد بود از روی همان رفتار خواهد شد.
رئیس ـ آقایانی که با پیشنهاد آقای دکتر (طاهری استرداد می‌کنم)
رئیس ـ رأی می‌گیریم به ماده ۱۵ موافقین با ماده ۱۵ قیام فرمایند.
(اکثر قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده ۱۶ قرائت می‌شود:
ماده ۱۶ – هر خارجی که مقررات این قانون و یا نظامات و احکامی را که بر طبق این قانون صادر می‌شود رعایت نکند به جزای نقدی از شش تومان تا سیصد تومان محکوم خواهد شد مگر اینکه برای جرم اودر این قانون با قوانین دیگر مجازات سخت تری معین شده باشد همین مجازات در باره صاحبان منازل عمومی نیز مجری خواهد شد که به تکلیف مقرر در ماده ۸ عمل نکرده باشند
رئیس ـ آقای فرشی
فرشی ـ به طوریکه در ماده قبل نظر بنده تأمین شد در این ماده هم خوب است شش تومان تبدیل به ریال شود.
مخبر ـ نفهمیدم بنده چه می‌گویند آقا
دکتر طاهری ـ آقا می‌گویند ریال نوشته شود
رئیس ـ آقای طاهری
طاهری ـ این قسمت که آقای فرشی فرمودند در آن ماده هم فرمودند اساساً عیب ندارد ولی ما هنوز مجبور به این کار نیستیم زیرا هنوز تومان هم از اعتبار قانونی نیفتاده است و ما بودجه مملکتی را چندی پیش تصویب کردیم به تومان تصویب کردیم در خود بودجه دولتی نوشتیم پول تومان و پهلوی هر دو و چون هنوز از جریان قانونی نیفتاده است مانعی ندارد تومان هم باشد اشکالی ندارد.
رئیس ـ آقای هزار جریبی
هزار جریبی ـ در آن جمله بنده عرض کردم راجع به منازل عمومی این اساساً اشکال دارد همه جا را می‌گویند منازل عمومی و این یک ظلمی به تبعه ایران وارد می‌شود و آن وقت می‌گویند فلان آدم آمده است اینجا و منزل عمومی بوده است چرا اطلاع نداده‌اید و اسباب زحمت مردم می‌شوید و حال آنکه یک کسی که وارد سر حد ایران می‌شود و می‌آید به داخله لابد اجازه داشته است ودر سر حد هم دیده‌اند نظمیه دیده است اگر به شهر می‌آید نظمیه می‌بیند و اگر همینطور ما مجمل بگذاریم هر کس که وارد می‌شود همه را می‌چسبند ک این مهمان شما خارجی است و اسباب زحمت مردم می‌شوند بعلاوه ما یک مقرراتی در اینجا مثل خارجه نداریم که تمام وقتی وارد می‌شوند در یک مهمان خانه در یکجایی صورت بدهند و صورت بگیرند همچو چیزی نیست اندر داخل شما اینجا مجازاتی هم مینوسید و می‌گویید بعد از ده روز هم این قانون باید اجرا شود و این قانون برای تمام مملکت است و همانطور که عرض کردم این قسمت اسباب زحمت می‌شود خوب است این را توضیح بفرمایید.
وزیر داخله ـ این قانون برای یک مصالحی وضع می‌شود که بایستی البته مواردش را در نظر گرفت و طوری در نظر گرفت که آن استفاده که منظور است از این قانون حاصل شود اگر اشخاص بی اجازه در این مملکت بیایند یا به هر قصدی در هر صورت یک جاهایی و متعمد باشند و سوءنیتی داشته باشند در یک جاهایی و یک خانه‌های شخصی که وارد نمی‌شوند در منازل عمومی وارد می‌شوند بنا براین مجبوریم یک مراقبتهایی داشته باشیم و منازل عمومی هم به طوریکه عرض کردم اطلاق می‌شود به مسافر گاههای عمومی. اگر بنا باشد که یک قسمتی از آن منازل عمومی راما استثناء کنیم هر چه باید واقع بشود در آن قسمت مستثنی واقع می‌شود و در چند
قسمت اصلاً آن منظور به عمل نمی‌آید ما مجبوریم که منازل عمومی را تحت این مقررات بیاوریم وبرای این که صاحبان منازل عمومی هم آشنا باشند البته حالیشان می‌کنیم نظامنامها ترتیب می‌دهیم ابلاغ می‌کنیم و آن منظوری که ما از این قانون داریم معمول می‌داریم و اگر غیر از این بکنیم نقض آن منظور خواهد شد.
رئیس ـ آقای وثوق
وثوق ـ اینجا در ماده ۱۶ می‌نویسید (هرجایی که مقررات و یا نظامات واحکامی را که بر طبق این قانون صادر می‌شود رعایت نکند به جزای نقدی از شش تومان تا سیصد تومان محکوم خواهد شد) در ماده ۱۱ تخلف از مقررات این قانون را با خراج یا تغییر محل توقف قرار می‌دهد اینها با هم منافات دارد مقصود از این ماده چیست کسی که بر خلاف مقررات این قانون رفتار کند درخارجه؟ در اینجا می‌نویسد کسی ک بر خلاف مقررات ایین قانون رفتار کرد به جزای نقدی محکوم می‌شود توضیح بدهند مقصود چیست
وزیر داخله ـ عرض کردم که آقا یک تخلفات عمومی است از مقررات این قانون بطور کلی که مشمول این ماده می‌شود و آن جایی که مجازاتهای خاصی معین کرده است مثلاً راجع به جعل و تزویر اسناد راجع به استعمال او. راق دیگران به اسم خودش اینها یک موارد خاصی است که برای آن موارد علاوه بر این یک مجازات دیگری هم معین کرده است آنها موارد خاصی است که مجازات خاصی دارد.
رئیس ـ آقای فرشی
فرشی ـ بنده می‌خواستم در جواب آقای دکتر طاهری عرض کنم اینکه مثال زدند به بودجه که پارسال به تومان نوشتیم بودجه برای یک سال است و این قانون برای همیشه است و سال آینده پول ما ریال خواهد بود آنوقت در زحمت خواهیم بود بهتر است که از حالا تبدیل به ریال کنند
مخبر ـ اکثر قوانین وهمچنین مجازاتها و جرائمی که در سایر قوانین مقرر شده است همه را به قران نوشته‌ایم البته هر وقتی که عملاً قران معاملاتش از بین رفت و ریال عملاً جای گزین آن شد هر تغییراتی که در سایر قانین نسبت به قران می‌دهند در اینجا هم بالطبیعه شامل خواهد بود و این چندان چیز نافع یا مضری نیست و به این جهت هم بنده در اینجا قبول کردیم
رئیس ـ آقای وثوق
وثوق ـ فرمایشات آقای وزیر داخله بنده را قانع نکرد زیرا که در این ماده نوشته‌اند (علاوه بر آن مجازات ک در ماده قبل تعیین شده به جزای نقدی از شش تومان تا سیصد تومان محکوم خواهد شد) عقیده بنده این است که توج بفرمایند و ماده را درست کنند که تناقض پیدا نکند و الا بنده مقصودی نداشتم
وزیر داخله ـ این ماده ۱۶ را آقا ملاحظه بفرمایند می‌نویسد مگر مجازات سخت تری معین شده باشد همین جواب آقاست دیگر یک تخلفات کلی و یک مجازاتهای خاصی در موارد خاصی است که در ماده ۱۶ هم تصریح شده است
رئیس ـ آقای طهرانچی
طهرانچی ـ راجع به موضوعی که آقای فرشی فرمودند چون در ماده قبل فرموده بودند تبدیل تومان به ریال خوب است در اینجا هم قبول کند زیرا یک جا ریال و یک جا تومان این خوب نخواهد بود
رئیس ـ آقای طهرانی
طهرانی ـ آقای هزار جریبی یک اظهاری کردند که آقای وزیر داخله جواب دادند که اگر ما در مورد صاحبان منازل عمومی این مجازت را اجرا کنیم منظور حاصل نمی‌شود ولی تصدیق بفرمایید که یک کسی که مستقیماً یک جرمی را مرتکب شده باشد تا یک کسی که وظیفه خودش را عمل نکرده باشد فرق دارد این جرم نیست غفلت کرده است اطلاع بدهد این تأخیرش را با جرم آن موافق و یک نحو حساب کنیم با کسی که تکلیفش بوده
است برود به نظمیه بگوید که من وارد شده‌ام یک سان قرار بدهیم سزاوار نیست و بنده تصور می‌کنم بهتر است که در قست ثانی مجازاتش را تخفیف بدهید و اقلاً وسه تومان تا صد تومان معین کنید که اگر صاحبان منازل عمومی اطلاع ندادند ورود خارجی را بعد از ۴۸ ساعت از سه تومان تا صد تومان مجازات شوند والا با این ترتیب ممکن است یک چیزهایی ایجاد شود خاصه در یک جاهای دور از مراکز اعراضی چیزهایی باشد که تولید زحمت بکند برای مردم و بنده پیشنهاد می‌کنم که این طور ماده را اصلاح کنند حالا می‌نویسیم که از سه تومان تا صد تومان مجازات شوند.
مخبر ـ صاحبان منازل عمومی همان طور که اظهار فرمودید مراتبشان را یک قدری به عقیده بنده باید بالاتر برد نه از سه تومان تا صد تومان نهایت این است که کمیسیون پذیرفت و از شش تومان تا سیصد تومان معین کرده بنده عرض می‌کنم و عقیده دارم که باید از شش تومان تا شش هزار تومان معین کرد چون این یک کسی است که به وطن خودش خیانت کرده است یک نفر خارجی اگر برای یک اعمالی که مضر به وطن شما است مضر به مسلک و سیاست شما است وارد ایران شد و یک نفر از صاحبان منازل عمومی عالماً عامداً او را راه داد اطلاع هم نداد بنده عقیده‌ام این است که اومحکوم به اعدام است سیصد تومان هم هیچ اهمیت ندارد (صحیح است آقا)
رئیس ـ پیشنهاد آقای فرشی قرائت مشود:
این بنده پیشنهاد می‌کنم که در ماده ۱۶ (به طوری که در ماده ۱۵ قبول شد) تبدیل به ریال شود از دوازده ریال تا شش صد ریال نوشته شود
رئیس ـ آقای فرشی
فرشی ـ یک جا درقانون برای اخذ اجازه موقت یا غیر موقت ریال معین می‌کنند در یک جای دیگر می‌نویسد تومان در یک قانون که دو نرخ مختلف نمی‌شود دو پول نمی‌شود و اینکه بنده ریال نوشتم برای این است که پول مملکت بعد از این ریال خواهد بود و این قانون هم برای همیشه است و اینکه تعبیر می‌کنند که چون در سابق پول قران یا تومان بوده است حالا هم باید تومان بنویسیم معنی ندارد و بنده عقیده‌ام این است که آقای مخبر ایین را قبول بفرمایند
مخبر ـ چون قبلاً هم عرض کردم و مطلب دارای اهمیتی نیست نفیا و اثباتاً به همین دلیل بنده هم قبول می‌کنم
رئیس ـ نظر دولت همین است که به ریال تبدیل شود.؟
وزیر داخله ـ بلی
رئیس ـ موافقین با ماده ۱۶ با اصلاحی که آقای فرشی فرمودند وآقای مخبر هم قبول کردند قیام فرمایند
(اغلب قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده هفده قرائت می‌شود:
ماده ۱۷ ـ محاکمه متخلفین از مقررات این قانون در محاکم عمومی بعمل خواهد آمد
رئیس ـ موافقین با ماده هفدهم قیام فرمایند
(اکثر برخاستند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده ۱۸ قرائت می‌شود:
ماده ۱۷ ـ اشخاص ذیل از مقررات این قانون مستثنی خواهند بود
۱ ـ کسانی که دارای مصونیت سیاسی هستند
۲ ـ مأمورین قنسولی دول خارجه وافراد عائله آنها هم که با هم در یک خانه زندگانی می‌کنند واعضاء رسمی آنها. ولی اگر اتباع ایران از طبقات مذکوره مقیمین در یکی از ممالک خارجه از مزایای مزبور کلاً یا بعضاً بهره مند نباشند نسبت به اتباع مملکت مزبور از طبقات فوق معامله متقابله خواهد شد
از طرف مأمورین ایران به مشمولین فقرات ۱ و۲ این ماده برای ورود به ایران و همچنین برای عبور و خروج ویزای سیاسی داده می‌شود به شرط معامله متقابله
۳ ـ اعضاء هیئتهای اعزامیه دول خارجه که با موافقت دولت ایران وارد ایران می‌شوند و کسان دیگری
که دارای ویزای سیاسی مأمورین ایران باشند
تبصره ـ مقررات مربوط به اجرای این ماده از طرف وزارت امور خارجه با موافقت وزارت داخله ضمن نظامنامه مخصوص تعیین می‌شود
رئیس ـ موافقین با ماده ۱۸ قیام فرمایند.
(اغلب قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد ماده ۱۹ قرائت می‌شود:
ماده ۱۹ – راجع به اعضاء و اجزای کشتیها ومسافرینی که قصد ورود و اقامت ایران را نداشته واسناد لازمه که به موجب این قانون باید دارا باشند ندارند ودر موقع توقف موقتی کشتیها در بنادر ایران پیاده میشووند ووزارت اموور خارجه و وزارت داخله و وزارت مالیه نظامنامه مخصوص تدوین وبا اداره کل تشکیلات نظمیه مملکتی و مأمورین مربوطه بنادر ابلاغ خواهند نمود.
رئیس ـ موافقین با ماده نوزدهم قیام فرمایند
(اکثر قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده ۲۰ قرائت می‌شود:
ماده ۲۰ ـ خارجیانی که در تاریخ اجرای این قانون در ایران می‌باشند باید در ظرف دو ماه از تاریخ مزبور مستقیماً به نظمیه محل اقامت خود مراجعه کرده اجازه اقامت تحصیل نمایند دوائر نظمیه برطبق ماده ۴ و ۹ عمل خواهند نمود
رئیس ـ موافقین با ماده ۲۰ قیام فرمایند
(اغلب نمایندگان قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده ۲۱ قرائت می‌شود
ماده ۲۱ ـ در نقاطی که نظمیه تأسیس نشده باشد وظائفی را که به موجب این قانون برعهده آن محول است حاکم یا نماینده حکومت محل انجام خواهند داد
رئیس ـ موافقین با ماده بیست و یک قیام فرمایند
(اغلب قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده ۲۲ قرائت می‌شود
ماده ۲۲ ـ ماده واحده مصوبه ۱۱ تیر ماه ۱۳۰۸ کمیسیون عدلیه مجلس شورای ملی منسوخ است.
رئیس ـ موافقین با ماده ۲۲ قیام فرمایند.
(اغلب قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. ماده ۲۳ قرائت می‌شود:
ماده ۲۳ ـ این قانون ده روز پس از تصویب به موقع اجرا گذارده می‌شود
رئیس ـ آقای دکتر طاهری
دکتر طاهری ـ به عقیده بنده مهلتی که برای اجرای این قانون منظور شده کم است بعلاوه در مرکز و ولایات هم باید تفاوتی داشته باشد برای اینکه در مرکز سهلتر است ابلاغ واطلاعش در ولایات دور است مخصوصاً نقاطی است که مشکل است به فاصله ده وز اصلاً به اطلاعشان برسد این است که بنده معتقدم در مرکز دو هفته و در ولایات
یکماه یا درمرکز ده روز ودر ولایات بیست روز باشد
مخبر ـ دراینجا این مدت برای آن کس که باید بیاید و جواز بگیرد نیست البته او پس از اینکه بهش ابلاغ شد و بهش اطلاع داده شد آنوقت این کار را باید بکند دولت متقبل می‌شود میگوید من ده روز پس از تصویب این قانون را به موقع اجرا می‌گذارم البته به موقع اجرا آوردن پس از آن است که مقدمات اجرایش را فراهم کرده باشد واین ده روز را هم برای اطلاع جنابعالی عرض می‌کنم که برای تهیه وتدوین نظامنامه این قانون است والا ممکن است همین امروز به تمام ایالات و ولایات ابلاغ شود اما آن طرفی که باید بیاید و جواز بگیرد تا زمانی که از طرف مأمورین مربوطه بهش ابلاغ نشده باشد که کاری به او ندارند و البته بعد از اینکه ابلاغ شد باید معمول شود
رئیس ـ آقای طهرانچی
طهرانچی ـ این توضیحی که آقای مخبر فرمودند این طور نیست برای اینکه قانون که تصویب شد. پس از ده روز اجرا می‌شود ومتخلفین هم مجازات می‌شوند همانطور اشخاصی که مسافرند و وارد می‌شوند آنها هم مکلف
هستنند. در ظرف چهل و هشت ساعت اطلاع بدهند اگر اطلاع دهد آنها هم جریمه خواهند شد و تاریخ اجرا پس از ده روز است یعنی به مجرد اینکه ده روز گذشت هر کس بر خلاف مقررات رفتار نموده باشد باید مجازات شود همینطور که آقای طاهری فرمودند مدت قدری کم است و به علاوه به عقیده بنده باید وزارت داخله مکلف باشد که بوسیله اعلانات در جراید به اطلاع عامه برسانند
وزیر داخله ـ پیشنهاد بدهید آقا
رئیس ـ آقای ملک مدنی
ملک مدنی ـ به عقیده بنده همان طور که آقای طهرانچی هم فرمودند این موضوع در دسترس مردم نیست ومتخلصین هم که پس از ده روز به موجب این قانون مجازات می‌شوند بنا براین به عقیده بنده بعد از گذشتن این قانون کسانی که از خارج وارد می‌شوند یک تکالیف خاصی دارند وباید به این قانون عمل کنند به نظر بنده باید یک ماه مهلت برای اجرای این قانون در نظرگرفت که عملی باشد خوبست که آقای وزیر داخله هم موافقت بفرمایند
وزیر داخله ـ عرض کردم پیشنهاد بدهید این را هم برای توضیح عرض می‌کنم که نظر بر این است که بر هیچ کس صدمه وارد نشود و نظرسخت گیری نیست ونظر این است که این قانون موافق مطلوب ومنظور به موقع اجرا گذارده شود و تسهیلاتش هم رعایت شود بنا براین چنانچه آقایان پیشنهادی بفرمایند راجع به یک قدری تمدید مدت بنده هم موافقت می‌کنم اما تصور نمی‌کنم که موقع باشد و مصلحت هم نیست که فرقی در مدت بین مرکز و سایر نقاط (یعنی ولایات) بگذاریم فرقی از جهت مدت نمی‌شود گذاشت زیرا که عملیات مربوط به هم است بنا براین مدت باید واحد باشد منتهی قدری ممتدتر یک مأمورینی که می‌آیند از خارجه اگر آن مراحل قانونی را طی نکرده باشند و آن مراسم به عمل نیامده باشد آنوقت در مرکز نظمیه آن اقدامات را نمی‌تواند به عمل بیاورد و همینطور بالعکس بنا براین باید مدت واحد باشد برای مرکز و سایر جاها ولی قدری ممتد تر باشد بنده هم قبول می‌کنم.
رئیس – آقای طهرانی
طهرانی ـ بنده عرضی ندارم
رئیس ـ پیشنهاد آقای احتشام زاده قرائت می‌شود:
پیشنهاد آقای احتشام زاده
پیشنهاد می‌کنم ماده ۲۳ به طریق ذیل اصلاح شود
ماده ۲۳ این قانون از پانزدهم خرداد ۱۳۱۰ به موقع اجرا گذارده می‌شود
احتشام زاده ـ بطوری که خود آقای وزیر داخله فرمودند البته مقتضی است که وسائل اجرای این قانون بطور خوبی منظور شود که درظرف این مدت کاملاً وسائل اجرای این قانون فراهم شود و به عقیده بنده از ۱۵ خرداد تاذ امروز بیست و پنج شش روز باقی مانده است که در ظرف این مدت این قانون به اطلاع عامه برسد از این جهت بنده این پیشنهاد را کردم
رئیس ـ نظر آقای مخبر؟
مخبر ـ بنده موافقم
رئیس ـ گمان می‌کنم که خود آقای طهرانچی ودکتر طاهری هم تأمین شده است؟
(گفتند – بلی)
رئیس ـ رأی می‌گیریم به ماده ۲۳ با اصلاحی که آقای احتشام زاده کرده‌اند موافقین قیام فرمایند
(اکثر قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد. مذاکراه در کلیات ثانی است. آقای یاسایی
یاسایی ـ بنده در توضیحی را که می‌خواهم بدهم این است که در یکی از مواد این قانون نوشته شده بود که متخلفین به محاکم عمومی مراجعه و محاکمه می‌شوند چون عبارت ماده این است که هرکس از مقررات این قانون تخلف کند او را باید ببرند در عدلیه محاکمه کنند و بعضی مواد دارد که دولت لدی الاقتضا می‌تواند روی یک مصلحت سیاسی یک اشخاصی را از
مملکت اخراج نماید در کمیسیون عدلیه هم قانونی گذشت که با تصویب این قانون آن قسمت الغا شد در آنجا یک اختیار برای دولت بود ولی در این قانون این اختیار گذارده شده است بنظرمحاکم عمومی و می‌بایستی به حکم عدلیه باشد برای اینکه عبارت این ماده است که متخلفین از مقررات این قانون باید در محاکم عمومی محاکمه شوند و با ترتیب درجات ابتدایی و استیناف و تمیز و آن حقوقی که قانوناً مقرر است به نظر بنده این یک چیزی است که درست جور در نمی‌آید زیرا که اگر مصلحت اقتضا کرد که یک کسی را از مملکت خارج کنند این مشمول ماده هفده است وباید آنرا بیرونش کرد و حالا اینرا فرستاده به عدلیه واین جریان طولانی محاکمات عدلیه را طی کردن به نظربنده درست جور در نمی‌آید وصحیح نیست این را بنده می‌خواستم عرض کنم
وزیر داخله ـ عرض کنم اینکه پیش بینی شده است که در موارد تخلف در محاکم عمومی محاکمه بشود این از نقطه نظر ثبوت تخلف این قانوناست از نقطه نظر مجازاتها البته یک مجازاتهایی است که خود محکمه معین می‌کند اما مجازات اخراج البته آن بسته به نظر دولت است وتصورمیکنم این محاکمه هم مانع از اجرای آن اختیار دئلت نخواهد بود و در این مورد جای نگرانی نخواهد بود البته هم رعایت مقررات قانونی می‌شود از نقطه نظر محاکمه وثبوت تخلف و هم از نقطه نظر تعیین مجازات و اجرای نظریات دولت که به نظر بنده هیچکدام با هم معارضه نخواهد کرد در عمل بعضی از نمایندگان – صحیح است مذاکرات کافی است
رئیس ـ موافقین با مجموع قانون قیام فرمایند
(اکثر قیام نمودند)
رئیس ـ تصویب شد.
وزیر داخله ـ استدعا می‌کنم اگر وقت هست یک لایحه مالی است راجع به بعضی اعتبارات جزء نظمیه اگر خبرش رسیده است مطرح شود.
رئیس ـ آقای شریعت زاده فرمایشی دارید؟
شریعت زاده ـ بنده یک تذکر نظامنامه دارم.
رئیس ـ بفرمایید
شریعت زاده ـ بعضی از مواد این قانون متضمن جنبه مالی بود که مقرر می‌دارد برای جواز عبور و اینها مبلغی مالیلت گرفته شود بنده تصور می‌کنم که مشمول فقره سوم ماده ۷۸ باشد و برای تذکر بعرض رساندم که ا گر تصویب می‌فرمایند با ورقه اخذ رأی شود
رئیس ـ بطوری که خاطر آقا مسبوق است بسیاری از زلوایح که از تصویب مجلس شورای ملی می‌گذرد یک جنبه پرداخت و دریافتی هم دارد این هر وقت یک چیز متحقق سالیانه منطبطی باشد با ورقه رأی می‌گیریم ولی یک وقت یک مسائل مالی در لایحه به نظر می‌رسد که از آثار و چیزهایی است که از قانون ناشی می‌شود (صحیح است) اینها را با قیام و قعود رأی می‌گیریم سابقه هم دارد و همینطور هم تاکنون عمل کرده‌ایم (صحیح است) لایحه مورد تقاضای آقای وزیر داخله فعلاً حاضر نیست
۶ ـ موقع و دستور جلسه یعد – ختم جلسه
رئیس ـ جلسه آینده اگر موافقت بفرمایید پنجشنبه ۲۳ اردیبهشت دستور شور اول الحاق دولت ایران به مقررات ماده ۳۶ اساسنامه دیوان داوری بین المللی و بعد لایحه راجع به اعتبار جهت ملبوس و رختخواب نظمیه که مورد تقاضای آقای وزیر داخله بود و عهد نامه ایران ولیتوانی (مجلس یک ربع ساعت بعد از ظهرختم شد)
رئیس مجلس شورای ملی ـ دادگر
قانون
برقراری ماهی شصت تومان شهریه درباره ورثه مرحوم میرزا ابوالحسن خان خانلری
ماده واحده ـ وزارت مالیه مجاز است از دهم بهمن ماه ۱۳۰۸ ماهیانه شصت تومان به شرح ذیل:
ملیحه خانم عیال ماهیانه ده تومان مادام که شوهر اختیار نکرده
پرویز خان خانلری مازندرانی پسر» بیست» تا سن بیست و چهار سالگی
جمیله خانم» ده» مادام که شوهر اختیار نکرده
پروینه خانم» ده»»»»»
اختر خانم» ده»»»»»
به وارث مرحوم میرزا ابوالحسن خان خانلری مازندرانی از محل اعتبار شهریه و مستمریات پرداخت نماید.
این قانون که مشتمل بر یک ماده است در جلسه نوزدهم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و ده شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید. رئیس مجلس شورای ملی ـ دادگر
قانون
راجع به ورود واقامت اتباع خارجه در ایران
ماده ۱ ـ هر یک از اتباع خارجه برای ورود واقامت و خروج از ایران باید اجازه مأمورین مربوطه ایران راتحصیل نمایند.
ماده ۲ ـ اجازه ورود به ایران و عبور از آن بوسیله ویزای مأمورین ایران در خارجه در روی تذکره و با اوراق و شهادت نامهای هویت صادره از طرف دولت مطبوعه هر کس تحصیل می‌شود
مأمورین ایران در خارجه درموارد ذیل باید از دادن ویزا خود داری نمایند
الف ـ در صورتی که صحت اسناد ارائه شده را تردید نمایند
ب ـ اشخاصی که مطابق قوانین ایران محسوب شده و به خواهند با اوراق تابعیت غیر ایرانی منافی مصالح مملکتی باشد
ج ـ اگر حضور خارجی در ایران بر ضد امنیت ممکت و یا نظم عمومی ویا به جهات دیگری منافی مصالح ممکتی باشد
د ـ اگر خارجی در ایران سابقه محکومیت به جنحه مهم و یا جنایت داشته ویا در ممکت خارجه محکوم به جنحه و یا جنایت شده باشد.
ه ـ اگر خارجی در ایران قبلاً از ایران اخراج شده باشد
و ـ اگرحضور خارجی در ایران به ملاحظه حفظ الصحه عمومی و یا عمومی و یا عملیات منافی عفت صلاح نباشد
ز ـ اگر خارجی بتواند اثبات نماید که وسائل تحصیل معاش خود را در ایرن بوسیله سرمایه یا مشاغل مفیده خود دارا می‌باشد
ویزای مأمورین ایران در خارجه علاوه بر حق ورود با مراعات مقررات ماده ۳ حق سی روز اقامت در ایران را نیز به دارنده می‌دهد
مواردیکه از طرف دولت ترتیب خاصی مقرر بوده است از این قاعده مستثنی می‌باشد
ماده ۳ ـ هر گاه یکی از موانع مذکوره در ماده ۲ در موقع ویزا بر مأمور ایران در خارجه مکشوف نبوده و یا بعداَ موجود شود مأمورین مربوطه می‌توانند از دادن اجازه توقف دائم یا توقیف خود داری نموده و یا اجازه‌های صادره را ملغی نمایند. در هر یک از موارد فوق پس از الغا اجازه صادره نظمیه محل شخص خارجی را از ایران اخراج خواهد کرد تشخیص علل مذکوره در این ماده قبل منحصراً بسته به نظر مأمورین مربوطه ایران است ولی در غیر موارد مذکوره امتناع از دادن اجازه جایز نیست
ماده ۴ ـ اقامت اتباع خارجه در ایران بر دو قسم است:اقامت موقت و اقامت دائم اقامت دائم در صورتی است که خارجی در خاک ایران اقامتگاه قانونی اختیار نموده باشد و در غیر این صورت اقامت خارجی در ایران موقت محسوب می‌شود
اجازه اقامت موقت ویا دائم از طرف نظمیه باید د اده شود و هیچ یک از اتباع خارجه بدون اجازه مزبور و بیش از مدت معینه در اجازه‌های مذکوره نمی‌توانند در ایران اقامت نمایند. اجازه اقامت موقت و یا دائم قابل تجدید و تمدید می‌باشد
ماده ۵ ـ اتباع خارجه ملزم می‌باشند در انقضاء مدت اجازه عبور ویا توقف از خاک ایران خارج شوند مگر اینکه از
نظمیه تقاضای تمدید مدت کرده و تحصیل اجازه نمایند
در اجازه ورود و عبور ممکن است گذشتن یک یا چندین مرتبه از سرحدات نیز قید شود
ماده ۶ ـ اجازه اقامت دائمی از طرف نظمیه مرکز ناحیه که خارجی می‌خواهد در آن ناحیه اقامتگاه اختیار کند با رعایت مقررات ماده ۳ داده خواهد شد. خارجی ممکن است این اجازه را قبل از ورود خود به ایران بوسیله نمایندگان ایران در خارجه تحصیل کند جواز توقف دائمی باید هر سال تجدید شود
ماده ۷ ـ اجازه عبوراز خاک ایران از طرف نمایندگان ایران درخارجه با رعایت مقررات ماده ۳ داده می‌شود و به خارجی حق می‌دهد در مدت معینه در اجازه نامه درنقاط بین راه توقف نمایند خط سیر و مدت لازم برای عبور ممکن است در اجازه نامه قید شود مدت را نظمیه می‌تواند لدی الاقتضا تمدید نماید
ماده ۸ ـ هر یک از اتباع خارجه مکلف است درظرف ۴۸ ساعت پس از ورود به هر نقطه از ایران محل توقف خود را کتباً به نظمیه اطلاع بدهد
هر خارجی که در ایران توقف می‌نماید باید در ظرف ۸ روز پس از ورود به محل توقف شخصاً به نظمیه محل حاضر شده اسم خود را در آنجا ثبت و تصدیق نامه تحصیل نماید. صاحبان منازل عمومی نیز موظفند توقف هر تبعه خارجی را که بیش از چهل و هشت ساعت در آن منازل توقف می‌نمایند به نظمیه اطلاع دهند
احصاییه خارجیان دردفتری که در تشکیلات کل نظمیه مملکتی تنظیم می‌شود تمرکز خواهد یافت وظائفی را که به موجب این ماده خارجیان در اطلاع دادن منزل و ثبت اسم به عهده دارند ممکن است به موجب نظامنامه به توسط اشخاص دیگر انجام داده شود
ماده ۹ ـ هر خارجی که در خاک ایران اقامت دارد باید از دولت متبوعه خود سندی داشته باشد که هویت و تابعیت او را ثابت نماید
نظمیه محل می‌تواند لدی الا قتضاء به خارجیکه به عللی نتوانسته است سند سابق الذکر را تحصیل کند جواز موقتی برای اقامت یا اجازه مخصوص برای خروج از ایران بدهد و در این صورت نظمیه محل حق دارد محل توقف موقت خارجی را در ایران یا خط سیر او را معین یا محدود کند
ممکن است در اسناد مثبته تابعیت خارجی و همچنین در جواز اقامت موقتی اسامی زوجه و اولاد و احفاد ذکور و اناث خارجی و برادران و خواهران او که به حد بلوغ نرسیده و در تحت کفالت و همراه او نیز هستند نیز ثبت شود
ماده ۱۰ ـ اجازه خروج از ایران ازطرف نظمیه محل اقامت دائمی یا موقت خارجی به او داده خواهد شد
ماده ۱۱ ـ خارجی را ممکن است در موارد ذیل از خاک ایران اخراج و یا محل اقامت او را تغییر داد
الف ـاگر بر خلاف مقررات این قانون رفتار کند
ب ـ در صورتی که مطابق مقررات مواد ۳ و ۴ اجازه عبور و یا توقف خارجی ملغی شود
تصمیم اخراج را اداره نظمیه به موقع اجرا می‌گذارد
در موقعی که تصمیم اخراج اتخاذ شود وتأخیر اجرای آن منافی مصالح مملکتی نیست از طرف نظمیه و یا ا ز طرف ادارات ذی صلاحیت دیگر آن تصمیم و مهلتی که برای اجرا داده می‌شود به شخصی که باید اخراج شود اخطار خواهد شد
هر گاه خارجی تقبل کند که در مدتی که از طرف اداره صلاحیت دار تعیین می‌شود از ایران خارج بشود آزادانه خارج خواهد شد والا تحت الحفظ اخراج می‌شود مصارف اخراج در مواردی که خارجی باید تحت الحفظ اخراج شود از محل عواید مقرره به موجب ماده ۱۴ تأدیه خواهد شد
ماده ۱۲ ـ در مواقعی که از اعطای جواز اقامت امتناع شده وتصمیم اخراج از طرف مقامات ذی صلاحیتی که دولت معین می‌کند اتخاذ می‌شود خارجی حق خواهد داشت به وزارت داخله مراجعه کرده تقاضای تجدید نظر در تصمیم مزبور را بنماید.
این تقاضا کتباً و یا تلگرافاً بوسیله مقام صلاحیت داری که تصمیم را اتخاذ کرده داده خواهد شد ولی خارجی می‌تواند مدلول تقاضای خود را مستقیماً هم به وزارت داخله ارسال دارد.
تقدیم تقاضای تجدید نظر موجب تعویق اجرای تصمیم اخراج به استثناء مواردیکه اخراج از نقطه نظر مصالح مملکتی فوریت دارد خواهد بود ولی ممکن است تا تعیین نتیجه تجدید نظر نظمیه خارجی را در تحت مراقبت مخصوص خود قرار دهد
ماده ۱۳ ـ برای حفظ امنیت و مصالح عمومی و یا به ملاحظات صحی هیئت وزرا می‌توانند تصمیمات ذیل را که ورود و اقامت و خروج و عبور خارجیان را محدود یا مشروط می‌نماید اتخاذ کند
الف ـ جلوگیری از کلیه یا قسمتی از مراودات سرحدی.
ب ـ منع توقف یا دائمی در بعضی از مناطق با عبور از بعضی مناطق ایران
ج ـ اتخاذ وسائل مخصوص نظارت نسبت به خارجیان در موارد فوق العاده
ماده ۱۴ – برای صدور اجازه موقت و یا دائم و تمدید اجازه عبور خارجیان حقوق ذیل اخذ خواهد شد
۱ ـ برای تمدید اجازه عبور و صدور اجازه موقت و تجدید آن معادل دو ریال طلا
۲ ـ برای صدور اجازه اقامت دائم و تجدید آن معادل دو ریال طلا
ماده ۱۵ ـ اشخاصی ذیل به حبس تأدیبی از سه ماه تا یک سال و به جزای نقدی از دویست ریال تا دو هزار ریال و یا به یکی ار این دومجازات محکوم می‌شود مگر اینکه جرم آنها مشمول قوانینی گردد که مجازات سخت تری معین کرده باشد:
۱ـ هر کس تذکره با جواز اقامت یا جواز عبور جعل کند و یا با علم مجعول بودن آنها را استعمال نماید و یا این قبیل اوراق مجعوله را برای دیگری تحصیل نماید
۲ ـ هر کس عامداً در نزد مأمورین ذی مدخل برای تحصیل تذکره و یا جواز اقامت و یا جواز عبور شهادت کذب داده و یا اظهارات خلاف واقع نماید و یا موضوعاتی را که درتشخیص تابعیت مؤثر است کتمان نماید و یا تذکره و یا جواز عبور و یا ورقه هویتی را که به وسائل مزبور تحصیل شده است عامداً استعمال کند
۳ ـ هر کس عامداً بدون داشتن اسناد و جواز لازم از سرحد ایران عبورکند وهمچنین هرکس که از راههای غیر مجاز ویا سرحدات ممنوعه عبور نماید
۴ ـ هر کس برای اثبات هویت و تابعیت خود اسناد یا اوراق و یا ورقه هویت متعلق به دیگری را استعمال کند و هرکس برای اثبات تابعیت و هویت یکنفر خارجی اسناد واوراق و یا ورقه هویت متعلق به خود و یا غیر را به دیگری بدهد
۵ ـ هر خارجی که برای فرار از اجراء تصمیم اخراج که در باره او اتخاذ شده است مخفی شود ویا پس از اخراج شدن از ایران مجدداً بدون اجازه به خاک ایران مراجعت کند
۶ـ هر کس در یکی از اعمال مذکوره فوق شرکت یا معاونت کرده باشد شروع به ارتکاب جرمهای مذکوره در این ماده در حکم ارتکاب خواهد بود
هر کس برای استفاده از حقوقی که به موجب این قانون و یا نظامات مربوطه به آن می‌توان تحصیل نمود در خارجه مرتکب یکی از اعمال مذکوره در فقرات ۱ و ۲ و ۴ این ماده بشود پس از آمدن به ایران تعقیب و مجازات خواهد شد مگر در موارد ذیل:
الف ـ در صورتی که در خارجه به موجب حکم قطعی محکوم ومجازات هم اجرا شده باشد.
در صورتی که نسبت به تعقیب یا اجراء مجازات مطابق قوانین ایران مرور زمان حاصل شده باشد
ماده ۱۶ ـ هر خارجی که مقررات این قانون ویا نظامات و احکامی را که بر طبق این قانون صادر می‌شود
رعایت نکنند به جزای نقدی از دوازده ریال تا ششصد ریال محکوم خواهد شد مگر اینکه برای جرم او دراین قانون یا قوانین دیگر مجازات سخت تری معین شده باشد
همین مجازات درباره صاحبان منازل عمومی نیز مجری خواهد شد که به تکلیف مقرر در ماده ۸ عمل نکرده باشند
ماده ۱۷ـ محاکمه متخلفین از مقررات این قانون در محاکم عمومی بعمل خواهد آمد
ماده ۱۸ ـ اشخاص ذیل از مقررات این قانون مستثنی خواهند بود:
۱ ـ کسانی که دارای مصونیت سیاسی هستنند
۲ـ مأمورین قنسولی دول خارجه و افراد عائله آنها که با هم در یک خانه زندگانی می‌کنند و اعضاء رسمی انها ولی اگراتباع ایران از طبقات مذکوره مقیمین در یکی از ممالک خارجه از مزایای مزبور کلاً یا بعضاً بهره مند نباشند نیست به اتباع مملکت مزبور از طبقات فوق معامله متقابله خواهد شد
از طرف مأمورین ایران به مشمولین فقرات ۱ و ۲ این ماده برای ورود به ایران و همچین برای عبور و خروج از ایران ویزای سیاسی داده می‌شود به شرط معامله متقابله
۳ ـاعزای هیئتهای اعزامیه دول خارجه که با موافقت دولت ایران وارد ایران می‌شوند و کسان دیگری که دارای ویزای سیاسی مأمورین ایران باشند
تبصره ـ مقررات مربوطه به اجرای این ماده از طرف وزارت امور خارجه با موافقت وزارت داخله ضمن نظامنامه مخصوص تعیین می‌شود
ماده ۱۹ ـ راجع به اعضاء و اجزای کشتیها و مسافرینی که قصد ورود و اقامت ایران را نداشته و اسناد لازمه که به موجب این قانون باید دارا باشند ندارند و درموقع توقف موقتی کشتیها در بنادر ایران پیاده می‌شوند وزارت امور خارجه و وزارت داخله و وزارت مالیه نظامنامه مخصوص تدوین و به اداره کل تشکیلات نظمیه مملکتی و مأمورین مربوطه بنادر ابلاغ خواهد نمود
ماده ۲۰ ـخارجیانی که در تاریخ اجرای این قانون در ایران می‌باشند در ظرف دوماه از تاریخ مزبورمستقیماً به نظمیه محل اقامت خود مراجعه کرده اجازه اقامت تحصیل نمایند. دوائر نظمیه بر طبق ماده ۴ و ۹ عمل خواهند نمود
ماده ۲۱ – در نقاطی که نظمیه تأسیس نشده باشد وظائفی را که به موجب این قانون بر عهده آن محول است حاکم یا نماینده حکومت محل انجام خواهد داد
ماده ۲۲ – ماده واحده مصوبه ۱۱ تیرماه ۱۳۰۸ کمیسیون عدلیه مجلس شورای ملی منسوخ است
ماده ۲۳ – این قانون از پانزدهم خرداد ماه یک هزار و سیصد و ده شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید
رئیس مجلس شورای ملی – دادگر