مذاکرات مجلس شورای ملی ۳۰ شهریور ۱۳۱۲ نشست ۳۵

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری نهم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نهم

قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نهم
مذاکرات مجلس شورای ملی ۳۰ شهریور ۱۳۱۲ نشست ۳۵

دوره نهم تقنینیه

مذاکرات مجلس شورای ملی ۳۰ شهریور ۱۳۱۲ نشست ۳۵

صورت مشروح مجلس روز پنجشنبه ۳۰ شهریور ماه ۱۳۱۲ (۳۰ جمادی الاولی ۱۳۵۲)

فهرست مذاکرات:

۱) تصویب صورت مجلس

۲) ابراز تأسف وتأثر از فوت مرحوم طباطبائی وکیلی – ختم جلسه.

مجلس دو ساعت قبل از ظهر بریاست آقای دادگر تشکیل گردید.)

صورت مجلس یکشنبه ۲۶ شهریور ماه را آقای مؤید احمدی (منشی) قرائت نمودند.

- تصویب صورت مجلس

[۱-تصویب صورت مجلس ]

رئیس- در صورت مجلس نظری نیست؟

(گفته شد: خیر)

صورت مجلس تصویب شد.

- ابراز تأسف فوت مرحوم طباطبائی وکیلی ختم جلسه

[۲-ابراز تأسف فوت مرحوم طباطبائی وکیلی ختم جلسه ]

رئیس- باز بآن چه دوست نمی‌دارم مواجه شده‌ام و وظیفه مرا بتذکر از امری دعوت می‌کند که یادش دشوار و تذکرش مشکل است. امروز صبح دانستم که میرزا صادق خان طباطبائی وکیلی نماینده محترم آذربایجان مرحوم شده است با حالت تأثر تا این جا آمده وبرای اجرای رسوم وتشریفات آماده شده‌ام. فوت این مرد مهربان و مأنوس خیلی در ما اثر کرده است – قیافه متین و رفتار سنجیده ایشان نصب‌العین ما است

(صحیح است)

این مرد وظیفه شناسی با اینکه کسل و ناتوان بود باز تا آن جا که می‌توانست بتکالیف خودش با وفا وپایدار بود و روزها با مشقت واشکال برای انجام وظایف خودبمجلس می‌آمد

(صحیح است)

حالت تواضع و ادب این مرد محترم نمونه و درخور تقلید بود – بمبادی واصولی که عقیده داشت با وفا و ثابت بود- درمعاشرت ایشان بآسانی فهمیده می‌شد که ثمره یک خانواده نجیب و برآورده یک فامیل شریف است در هر حال ما را بفراق و حرمان خود مبتلا و متأثر ساخت خدایش رحمت فرماید (انشاءالله) و روح او را در پناه خود آسایش دهد. باحترام این حادثه جلسه را ختم و جلسه آتیه روز یکشنبه دوم مهر ماه دستور لوایح موجوده

(صحیح است)

(مجلس یکساعت وسه ربع قبل از ظهر ختم شد).

رئیس مجلس شورای ملی – دادگر

قانون

اصلاح مواد ۲۰۷ الی ۲۱۴ قانون مجازات (مصوب کمیسیون قوانین عدلیه)

ماده واحده

فصل پنجم از باب سیم قانون مجازات عمومی (از ماده ۲۰۷ تا ۲۱۴) و همچنین ماده واحده مصوب هفتم اردیبهشت ۱۳۱۰ در آن قسمتی که راجع باصلاح ماده ۲۰۷ قانون مجازات عمومی است نسخ و مواد ذیل بجای آن تصویب می‌شود.

فصل پنجم: در جنحه و جنایات بر ضد عفت واخلاق عمومی وتکالیف خانوادگی.

ماده ۲۰۷ الف – هر کس بعنف یا تهدید هتک ناموس زنی رابنماید به حبس با اعمال شاقه از ۳ تا ۱۰ سال محکوم خواهد شد وهمین مجازات مقرر است در باره کسی که مرتکب لواط شود. در صورت وجود یکی از علل مشدده ذیل مرتکب اکثر مجازات مزبور محکوم می‌شود:

۱- هر گاه مرتکب معلم یا لله یا مستخدم مجنی علیه یا مستخدم کسی باشد که نسبت بمجنی علیه سمت صحب اختیاری دارد یاکسی باشد که مجنی علیه در تحت اختیار یا نفوذ او واقع شود.

۲- اگر مجنی علیه کمتر از ۱۸ سال تمام داشته باشد.

۳- اگر مجنی علیه زن شوهردار باشد.

۴- اگر مجنی علیه دختر باکره بوده باشد.

۵- اگر مجنی علیه بواسطه ضعف قوای دماغی یا بدنی قادر بمقاومت نبوده باشد

۶- اگر مرتکب مرد متأهل باشد.

۷- در مورد لواط هر گاه بعنف یا تهدید باشد.

هر گاه مرتکب از اقربای نسبی تا درجه سوم و یا از اقربای سبیی درجه اول مجنی علیه (اعم از ذکور و یا اناث) و یا قیم او باشد و یا مأمور دولت باشد که مجنی علیه از طرف مقامات رسمی باو سپرده شده ویا از محارم مجنی علیه باشد مجازات او حبس مؤبد با اعمال شاقه خواهد بود.

ب- هر کس بدون عنف یا تهدید هتک ناموس زنی را بنماید که بیش از ۱۵ سال داشته ولی به سن ۱۸ سال تمام نرسیده است به حبس با اعمال شاقه از ۳ تا ۷ سال محکوم خواهد شد در صورت وجود یکی از علل مشدده مذکور در قسمتهای ۱ ر۳ر۴ر۵ر۶ بند الف مرتکب بحد اکثر مجازات مزبور محکوم می‌شود طرف ارتکاب که تمکین از آن نموده نیز بمجازات حبس در دارالتأدیب از یکسال الی پنجسال محکوم خواهد شد. در صورتیکه مرتکب یکی از اشخاص مذکور در قسمت اخیر بند الف این ماده باشد مجازات او حبس مؤبد با اعمال شاقه خواهد بود. هر گاه مجنی علیه ۱۵ سال تمام یا کمتر داشته باشد مجازات مرتکب همانست که بموجب بند الف این ماده برای هتک ناموس بعنف یا تهدید مقرر شده است.

ج- در غیر مواردمذکور در دو بند فوق هر کس هتک ناموس یکی از محارم خودرا بنماید به ۱۰ تا ۱۵ سال حبس بااعمال شاقه محکوم خواهد شد و همین مجازات مقرر است برای طرف مقابل که تمکین بارتکاب نموده است.

ماده ۲۰۸- الف – هر کس نسبت به دیگری به عنف یا تهدید مرتکب عمل منافی عفتی غیر از هتک ناموس گردد بحبس تأدیبی از شش ماه تا سه سال محکوم خواهد شد – و هر گاه جرم بواسطه موانع خارجی که اراده مرتکب در آن مدخلیت نداشته است واقع نشود مجازات مرتکب از ۳ ماه تا یکسال خواهد بود. در صورت وجودیکی از علل مشدده مذکور در قسمتهای ۱-۲-۳-۴-۵-۶ بند الف ماده ۲۰۷ مرتکب بحداکثر مجازات مذکور فوق محکوم می‌شود. درصورتیکه مرتکب یکی از اشخاص مذکور در قسمت اخیر بند الف ماده ۲۰۷ باشد بحبس مجرد از ۲ تا ۵ سال محکوم می‌شود. هر گاه نتیجه جرم مذکور در این ماده از اله بکارت مجنی علیها باشد مجازات مرتکب همان است که بموجب بند الف ماده ۲۰۷ مقرر شده است. نسبت باحکام مذکور در این ماده وورد مرد اجنبی بفراش زن بدون رضای او و به قصد ارتکاب عمل منافی عفت عنف محسوب می‌شود.

ب- هر کس بدون عنف یاتهدید نسبت بطفلی که بیش از ۱۵ سال داشته ولی به سن هیجده سال تمام نرسیده است مرتکب عمل منافی عفت غیر از هتک ناموس گردد بحبس تأدیبی از شش ماه تا دو سال محکوم می‌شود. هر گاه مجنی علیه پانزده سال تمام یا کمتر داشته باشد مجازات مرتکب همان است که در بند الف این ماده ذکر شده است. درصورت وجودیکی از علل مشدده مذکور در فقره ۱، ۳، ۴، ۵، ۶ بند الف ماده ۲۰۷ مرتکب بحداکثر مجازات مزبور فوق محکوم خواهد شد.

ماده ۲۰۸ مکرر – هر کس ازاله بکارت دختری را بنماید و عمل او مشمول هیچیک از دو ماده قبل نباشد به حبس تأدیبی از یک تا دو سال محکوم خواهدشد.

ماده ۲۰۹- الف- هر کس به عنف یا تهدید و یا حیله کسی را برای عمل منافی عفت یا برای وادار کردن بعمل مزبور برباید یا مخفی کند بحبس مجرد از دو تا ۵ سال محکوم خواهدشد مگر اینکه بمیل خود وقبل از صدور قرار مجرمیت و بدون اینکه نسبت به مجنی علیه مرتکب عمل منافی عفتی شده باشد او را به منزلی که از آنجا ربوده و یا بمنزل کسان او و یا بمحل مطمئنی که در دسترس کسان او باشد براسند که در این صورت مرتکب به یکماه الی شش ماه حبس تأدیبی محکوم می‌شود. در صورت وجود یکی از علل مشدده مذکور در فقره ۱ر۲ر۳ر۴ر۵ر۶ بند الف ماده ۲۰۷ مرتکب بحداکثر مجازات فوق محکوم می‌شود.

ب- هر کس بعنف یا تهدید یا حیله شخصاً یا بوسیله دیگری زنی را برای ازدواج با او برباید یا مخفی کند بحبس تأدیبی از یک تا سه سال محکوم خواهد شد مگر اینکه مرتکب بمیل خود و قبل از صدور قرار مجرمیت بدون اینکه نسبت بمجنی علیها مرتکب عمل منافی عفتی شده باشد او را به منزلی که از آنجاربوده و یا بمنزل کسان اوو با بمحل مطمئنی که دردسترس کسان او باشد که در اینصورت بحبس تأدیبی از هشت روز تا دو ماه محکوم می‌شود. در صورت وجود یکی از علل مشدده مذکور در فقره ۱ر۲ر۳ر۴ر۵ر۶ بند الف ماده ۲۰۷ مرتکب بحداکثر مجازات مقرر فوق محکوم می‌شود.

ج- اگر کسی شخصی را که بیش از ۱۵ سال داشته ولی بسن ۱۸ سال تمام نرسیده است با رضایت او برای عمل منافی عفت برباید یا مخفی کند بحبس تأدیبی از یک تا سه سال محکوم خواهد شد.

د- هر کس شخصاً یا بوسیله دیگری زنی را که بیش از ۱۵ سال داشته ولی بسن ۱۸ سال تمام نرسیده است با رضایت او برای ازدواج با او برباید یا مخی کند بحبس تأدیبی از سه ماه تا یکسال محکوم خواهد شد.

در مورد بند ب و د این ماده اگر مجنی علیها راضی بزدواج گشته وقبل از صدور قرار مجرمیت ازدواج هم بعمل آمده باشد دیگر مرتکب تعقیب نخواهد شد مگر اینکه مطابق مقررات قانون ازدواج قابل تعقیب باشد که در اینصورت بمجازات مقرر در آن قانون محکوم می‌شود. در موارد مذکور در اینماده اگر عمل مرتکب مشمول یکی از مواد دیگر اینفصل باشد که مستلزم مجازات سخت تر است مرتکب بمجازات اشد محکوم خواهد شد.

ماده ۲۱۰- هر کس علناً عملی مرتکب شود که منافی عقت است و یا عفت عمومی را جریحه دار می‌نماید بحبس تأدیبی از یکماه تا یکسال یا به تأدیه ۲۵۰ الی ۵۰۰۰ ریال ریال جزای نقدی محکوم خواهد شد.

ماده ۲۱۱- اشخاص ذیل بحبس تأدیبی از ششماه تا سه سال و به تأدیه غرامت از ۲۵۰ الی ۵۰۰۰ ریال محکوم می‌شوند:

۱- کسیکه عادتاً جوان کمتر از ۱۸ سال تمام را اعم از ذکور و اناث بفساد اخلاق و یا شهوت‌رانی تشویق کند و یا فساد اخلاق و یا شهوت رانی آنها را تسهیل نماید.

۲- کسیکه عادتاًدیگری را اعم از ذکور و اناث بمنافیات عفت وادارد یا وسائل ارتکاب را برای او فراهم سازد.

۳- قواد و یا کسیکه فاحشه خانه‌ای دایر ویا اداره کند و یازنی را برای شهوت رانی غیر اجیر کند.

۴- کسیکه جوان کمتر از ۱۸ سال تمام را برای شهوت رانی غیر ببرد و یا او را وادار به رفتن کند ویا او را برای این مقصود اجیر کند.

اگر مرتکب یکی از جرمهای فوق شوهر یا پدر یا مادر یا قیم یا یکی از اشخاص دیگر مذکور در قسمت اخیر بند الف ماده ۲۰۷ باشد بدو سال تا چهار سال حبس مجرد محکوم خواهد شد. همین حکم در موردی نیز مقرر است که مرتکب متوسل به عنف یا تهدید شده باشد و یا شخصی که درمورد او جرم واقع شده است سابقه فحشاء اخلاقی نداشته باشد. حکم بمجازاتهای مذکوره در این ماده در صورتی نیز صادر خواهد شد که شروع وارتکاب جرم در مملکت واحد بعمل نیامده باشد.

ماده ۲۱۱ مکرر – درتمام موارد مذکور در مواد این فصل هر گاه سن مجنی علیه مؤثر در مجازات مرتکب باشد مرتکب نمی‌تواند متوسل بجهل خودبر سن او گردد.

ماده ۲۱۲- کسانیکه عالماً مرتکب یکی از اعمال ذیل شوند بحبس تأدیبی از ششماه تا سه سال محکوم خواهند شد:

۱- هرزن شوهردار که با مردی رابطه نامشروع داشته باشد.

۲- هر مرد زن دار که با زنی رابطه نامشروع داشته باشد.

۳- هرمردی که با زن شوهردار رابطه نامشروع داشته باشد.

۴- هر زنی که در قید زوجیت یا عده دیگری است مزاوجت نماید.

۵- هر مردیکه زن شوهردار یا زنی را که در عده دیگری است ازدواج کند.

۶- هر عاقدی که زن شوهردار یا زنی را که درعده دیگری است برای مردی تزویج کند.

در مورد فقره ۲ این ماده زوجه و در مورد فقره ۱و ۳ زوج تنها سمت مدعی خصوصی داشته و تعقیب جزائی موکول بشکایت اوست در صورت استرداد شکایت تا صدور حکم نهایی ازطرف مدعی خصوصی تعقیب جزائی موقوف می‌شود. در مورد سایر فقرات نیز شوهر سمت مدعی خصوصی داشته ولی تعقیب جزائی موکول بشکایت او نمی‌باشد.

ماده ۲۱۲ مکرر – هرکس مرتکب یکی از جرمهای مذکور در ماده ۲۰۷و۲۰۸و۲۰۸ مکرر و۲۰۹ گردد علاوه بر مجازاتهای مقرر به تأدیه خسارات معنوی مجنی علیه که در هر حال کمتر از ۵۰۰ ریال نخواهد بود محکوم می‌شود – بنفع مجنی علیهی که فحشاء اخلاقی او مسلم باشد حکم خسارت داده نخواهدشد. در مورد جنحه و جنایات مذکور در مواد ۲۰۷و۲۰۸و۲۰۸ مکرر و فقره دوم ماده ۲۱۲ اگر ازدواج بین مرتکب و مجنی علیها ممکن بوده واین ازدواج بعمل آید متهم و شرکاء یا معاونین او اگر باشند از تعقیب و مجازات معاف خواهندشد.

ماده ۲۱۳ الف- اشخاص ذیل بحبس تأدیبی از شش ماه تا دو سال محکوم خواهند شد.

۱- هر کس که عایدات حاصله از فحشاء زنی را وسیله تمام یا قسمتی از معیشت خود قرار دهد.

۲- هر کسی که فاحشه‌ای را در شغل فاحشه گی حمایت کند.

ب- هر کس زنی را برای رفتن بخارجه تشویق کند و یامسافرت او را بخارجه تسهیل نماید و عالم باشد باینکه آن زن در خارجه بشغل فاحشگی مشغول خواهد شد بحبس تأدیبی از یک سال تا سه سال محکوم می‌شود. در موارد ذیل مرتکب بحبس تأدیبی از دو سال تا چهار سال محکوم خواهد شد.

۱- در صورتیکه زن کمتر از هیجده سال تمام داشته باشد.

۲- در صورتیکه مرتکب برای انجام مقصود خود بعنف یا تهدید ویا حیله متوسل شده باشد.

ماده ۲۱۳ مکرر – اشخاص ذیل بحبس تأدیبی از یک ماه تا یکسال محکوم خواهندشد:

۱- هر کس نوشته یا طرح – یا گراور – یا نقاشی – یا تصاویر – یا مطبوعات یا اعلانات – یا علائم- یا فیلم سینما و بطور کلی هر شیئی دیگری را که عفت و اخلاق عمومی را جریحه دار نماید برای تجارت یا توزیع ویا معرض انظار عمومی گذاردن بسازد یا نگاه بدارد.

۲- هر کس اشیاء مذکور در فوق راشخصاً یا بوسیله دیگری وارد یا صادر کند بنحوی از انحاء آنها را منتشر نماید.

۳- هر کس ولو بطریق غیر علنی تجارت اشیاء فوق را بنماید و یا بنحوی از انحاء متصدی یا واسطه هر قسم معامله راجع بآنها گردد ویا آنها منتشر کرده ویا بمعرض انظار عمومی گذارد ویا معمولا از کرایه دادن اشیاء مذکور تحصیل مال نماید.

۴- هر کس برای تشویق بمعامله اشیاء مذکور در فوق ویا ترویج آن اشیاء بنحوی از انحاء اعلان یا اعلام نماید که فلان شخص فاعل یکی از اعمال ممنوعه فوق می‌باشد و همچنین هر کس اعلان یا اعلام نماید که چگونه یا بوسیله چه اشخاص یکی از اشیاء مذکور در فوق را می‌توان مستقیماً یا بطور غیر مستیم بدست آورد. محکمه حاکمه باید حکم ضبط یا معدوم نمودن اشیاء مذکور را بدهد.

مفاد این ماده شامل اشیائی نخواهد بود که از محصولات صنایع مستظرفه محسوب و یا جنبه علمی داشته و برای مقاصد علمی باشخاصیکه سن آنها بیش از ۱۸ سال است فروخته شده ویا در موزه‌ها بمعرض انظار عموم گذارده می‌شود.

ماده ۲۱۴- هر کس حاضر برای دادن مخارج ضروری زن خود در صورت تمکین زن نشود و طلاق هم ندهد بحبس تأدیبی از سه ماه تا یکسال محکوم خواهد شد. هر کس با داشتن استطاعت نفقه سایر اشخاصی را که مطابق قانون واجب النفقه او می‌باشند ندهد به مجازات فوق محکوم خواهد شد. در مورد این ماده تعقیب منوط به شکایت مدعی خصوصی است ودر صورت استرداد شکایت با انجام یکی از دو شق مذکور در قسمت اول این ماده (دادن مخارج یا طلاق) تعقیب و یا اجرای حکم موقوف می‌شود.

ماده ۲۱۴ مکرر – الف – از نقطه نظر قوانین جزئی (خواه این قانون و خواه قوانین جزائی دیگر) مقصود از ارتکاب عمل بطور علنی ارتکاب آن در مرئی و منظر عموم است اعم از اینکه محل ارتکاب از امکنه عمومی باشد یا نه ویا ارتکاب آن در امکنه ایست که معد برای پذیرفتن عموم باشد از قبیل حمامهای عمومی و قهوه خانه و نمایشگاه ومانند آن.

ب- هر کس یکی از جرائم مذکوره در این فصل را از روی غرض بکسی نسبت بدهددر صورتیکه جرم مزبور در محکمه ثابت نشود مفتری به نصف حداقل مجازاتی که نسبت بدهد در صورتیکه جرم مستلزم مجازات حبس مؤبد با اعمال شاقه باشد مفتری به حبس موقت با اعمال شاقه که کمتر از سه سال نباشد محکوم خواهد شد. درصورتیکه مفتری از مأمورین کشف جرایم باشد مجازات او ضعف مجازات فوق است.

ج- وزارتین عدلیه و داخله می‌توانند مقرراتی را که برای جلوگیری از انتشار فحشاء لازم بدانند تنظیم کنند مشروط بر ایکه مجازاتی که بموجب آن معین می‌شود از دو ماه حبس تأدیبی واز یکهزار ریال جزای نقدی تجاوز نکند.

چون بموجب قانون ۴ تیرماه ۱۳۱۲ «وزیر عدلیه مجاز است لوایح قانونی را که بمجلس شورای ملی پیشنهاد می‌نماید پس از تصویب کمیسیون قوانین عدلیه بموقع اجرا گذارده و پس از آزمایش آنها در عمل نواقصی را که درضمن جریان ممکن است معلوم شود رفع وقوانین مزبوره را تکمیل نموده ثانیاً برای تصویب بمجلس شواری ملی پیشنهاد نماید» علیهذا (قانون اصلاح مواد۲۰۷ الی ۲۱۴ قانون مجازات عمومی) مشتمل بر یک ماده که در تاریخ هیجدهم شهریور ماه یکهزار و سیصد ودوازده شمسی بتصویب کمیسیون قوانین عدلیه مجلس شورای ملی رسیده قابل اجرا است.

رئیس مجلس شورای ملی- دادگر