مذاکرات مجلس شورای ملی ۲۹ اردیبهشت ۱۳۲۸ نشست ۱۶۴
| مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری پانزدهم | تصمیم‌های مجلس | قوانین برنامه‌های عمرانی کشور مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری پانزدهم |
روزنامه رسمی کشور شاهنشاهی ایران
شامل: متن قوانین - تصویب‌نامه‌ها - صورت مفصل مذاکرات مجلس شورای ملی - سوالات - اخبار رسمی - فرامین - انتصابات - آیین‌نامه‌ها - بخش‌نامه‌ها - آگهی‌های رسمی
شماره تلفن: ۵۴۴۸ - ۸۸۹۴ - ۸۸۹۵ - ۸۸۹۶
مدیر سید محمد هاشمی
مشروح مذاکرات مجلس ملی، دوره ۱۵
جلسه: ۱۶۴
صورت مشروح مذاکرات مجلس روز پنجشنبه ۲۹ اردیبهشت ماه ۱۳۲۸
فهرست مطالب:
۱. تصویب صورت مشروح مجلس
۲. تصویب اصلاح قانون استخدام پزشکان
۳. موقع جلسه بعد - ختم جلسه
دو ساعت و نیم قبل از ظهر مجلس به ریاست آقای رضا حکمت تشکیل شد
۱. تصویب صورت مشروح مجلس
رئیس - آقایان نسبت به صورت مشروح مجلس که طبع و نشر شده است نظری ندارند؟
نورالدین امامی - عرض کنم که این صورت مجلس چند دقیقه پیش به دست ما رسیده است و ما وقت نکردیم از این صورت مجلس دو صفحه هم بخوانیم تا بتوانیم نظر خودمان را بگوییم و اعتراض بکنیم.
رئیس - امروز صبح دادهاند.
نورالدین امامی - الان یعنی وقتی که جنابعالی تشریف آوردید صورت مجلس را دادند استدعا می‌کنم که صورت مجلس را روز قبل به ما بدهند که ما قبلاً بخوانیم و بتوانیم اعتراض بکنیم هنوز هم به یک عدهای صورت مجلس را ندادهاند.
کشاورز صدر - بنده یک تذکر مختصری دارم.
رئیس - آقای حاذقی نسبت به صورت مجلس نظری دارید؟ بفرمایید.
حاذقی - عرض کنم توجهی که بایستی از طرف آقایان تندنویسها بشود، نطق ناطق را باید با دقت بنویسند که اغلب با یک تعبیر کوچکی مطلب عرض می‌شود، این جا در موقعی که آقای کشاورز صدر صحبت می‌فرمودند راجع به .....
رئیس - شما آییننامه را توجه نمی‌کنید فقط هر کس در نطق خودش می‌تواند اعتراض کند شما می‌گویید آقای کشاورز صدر...
حاذقی - عرض کنم وقتی که آقای کشاورز صدر اینجا صحبت می‌کردند من تذکری دادم ولی در این صورت مجلس عوضی نوشته شده است، نوشته شده است از زبان من پس که حقوق ورثه ذوالفنون هم بی‌مورد است؟ این بکلی معنی‌اش عوض شده است این است که بنده عرض می‌کنم که توجه بشود به جملاتی که نوشته می‌شود.
رئیس - اصلاح می‌شود. آقای کشاورز صدر فرمایشی دارید؟
کشاورز صدر - بنده هم می‌خواستم عرض کنم که این صورت جلسه را الان به بنده دادهاند.
رئیس - این که گفته شد آقا. آقای دماوندی نسبت به صورت جلسه اعتراضی دارید؟
معتمد دماوندی - بنده عرضی ندارم.
رئیس - آقای اردلان در صورت مجلس نظری دارید؟
اردلان - در صورت جلسه نوشته شده است که بنده عرض کردم لایحه گزارش کمیسیون قوانین دارایی ۲۲ ماده است در صورتی که ۳۲ ماده است و تقاضا دارم که این را اصلاح بفرمایید.
رئیس - اصلاح می‌شود، امروز قانون استخدام پزشکان مطرح است و به یک فوریت آن رأی داده شده است.
معتمد دماوندی - تقاضای نطق قبل از دستور هم شده است.
رئیس - ممکن است در آخر جلسه هم باشد حالا موافق و مخالف باید صحبت بکنند.
یک نفر از نمایندگان - آقای وزیر بهداری تشریف ندارند.
رئیس - فقط در طرح‌ها باید وزیر مربوطه حاضر باشند ولی در لایحه یا یک گزارشی یک نفر از وزرا هم باشند عیبی ندارد اگر آقایان لایحه را که دستور گذاشته شده است دارند دیگر محتاج به قرائت نیست.
گنجهای - در صورت مجلس هم هست.
رئیس - آقای صدرزاده.
صدرزاده - اصولاً بنده راجع به قوانینی که مربوط به امور بهداشتی برای تصویب مجلس تقدیم می‌شود موافق هستم و لازم میدانم که راجع به امور بهداشتی کشور یک قوانین و مقرراتی وضع بود که سر و سامانی پیدا بکند ولی یک نکته را هم می‌خواهم تذکر بدهم و مخصوصاً از آقایان محترم اطبایی که افتخار نمایندگی مجلس را دارند می‌خواهم که در این خصوص دقت بفرمایند و آن این است که در سال ۱۳۱۸ در قانونی که از مجلس گذشته است در ماده ۴ می‌نویسد:
پس از تصویب این قانون پزشکانی که می‌خواهند به هر اسم و رسم تازه وارد یکی از خدمات دولت شوند باید اقلاً مدت دو سال در کشور ایران خارج از مرکز مشاغل طبی انجام دهند. این قانون بسیار خوبی است (صحیح است) برای این که این دانشکده و این دستگاهها غالباً با مالیات‌هابی که مردم بیچاره شهرستانها می‌دهند اداره می‌شود و البته آنها استحقاق دارند از این پول‌هایی که می‌دهند از وجود اطبا در شهرستانها استفاده بکنند ولی متأسفانه بنده می‌بینم که یک راه‌هایی برای این کار پیدا کردهاند؛ و آن این است که مثلاً مریضخانه فیروزآبادی را مریضخانه خارج از مرکز حساب کردهاند (صحیح است) ملاحظه بفرمایید این آقایان پزشکان در منزل خودشان در تهران تشریف دارند و در کمال راحتی میگذرانند و بعد هم به مریضخانه فیروزآبادی می‌روند (صحیح است) این آقایان باید استفاده‌شان به شهرستانها برسد یعنی به همان مردم بیچاره و مفلس و مرضایی که پول می‌دهند و این دانشکده طب را درست می‌کنند، بایستی جناب آقای وزیر بهداری و آقای مخبر کمیسیون اینجا تصریح بفرمایند که مقصود از نقاط خارج از مرکز مریضخانه فیروزآبادی نیست (صحیح است) بلکه بنده معتقدم که آقای وزیر بهداری پرونده آن اشخاصی که دو سال مریضخانه فیروزآبادی را این طور منظور داشته‌اند آنها را امضا نکنند و ضمناً آنها را مکلف بکنند که به شهرستانهای دیگر مثل شیراز، کرمان، و بندر عباس بروند و وظیفه خودشان را انجام بدهند (سزاوار - و سایر شهرستانها) تا استحقاق ترفیع پیدا بکنند من فراموش نمی‌کنم همین آقای دکتر مصباح‌زاده در اوایل سال گذشته در اینجا بیان کردند که اگر یک قابله به بندرعباس بدهید من با این دولت موافقت می‌کنم و حالا من نمیدانم که این یک قابله را هم داده‌اید یا خیر؟ (حاذقی - اسماً دادهاند ولی رسماً خیر) مخالفت بنده از این نظر است که این مورد را مخبر کمیسیون و وزارت بهداری تصریح بکنند و هر گاه آن عیبی که سابقاً بوده است مرتفع می‌کنند من مخالفت خودم را استرداد می‌کنم و الا باز هم مخالفت خواهم کرد (احسنت)
کشاورز صدر - بنده یک اخطاری دارم.
رئیس - بر طبق چه ماده؟
کشاورز صدر - صورت غایبین را عرض می‌کنم که می‌بایستی خوانده شود.
رئیس - بلی گفته شده در جلسه بعد اعلام می‌شود، در آخر جلسه هم اعلام خواهد شد اینجا صورتش حاضر است و اعلام خواهد شد ولی نوشته نشده است که در اول جلسه اعلام شود.
مخبر - موضوعی را که آقای صدرزاده تذکر دادند و مطرح شد اعضای کمیسیون همه موافق بودند که خارج از مرکز حدش معلوم باشد بنده قبول می‌کنم ولی جناب آقای وزیر بهداری تشریف ندارند (دکتر طبا - مانعی ندارد آقا) ممکن است پیشنهادی هم بدهید که شمیرانات و حضرت عبدالعظیم استثنا باشد (دکتر طبا - شمیرانات و حضرت عبدالعظیم مانعی ندارد) (دکتر راجی - چرا استثنا باشد استثنایی ندارد) عرض کنم این موضوعی که راجع به ماماها نوشته شده است علتش این بود که ماماها استخدام می‌شدند ولی به کارهای دیگر گماشته می‌شدند وارد دفتر می‌شدند و یا این که پرستاری می‌کردند و حقوق مامایی می‌گرفتند و به این ترتیب کارشان صرف این قبیل چیزها می‌شد این است که این قسمت برای ماماها گذاشته شده است و اما راجع به بیمارستانهایی که بیش از سی تختخواب دارند و رؤسای بهداری استانها که نوشته شده است از بین پزشکان دیپلمه انتخاب شوند. غالباً بیمارستانها به وسیله پزشک مجازها اداره می‌شوند چون تعداد طبیبهای دیپلمه نسبت به احتیاجات شهرستانها خیلی کم است این است که نسبت به استانها فقط در نظر گرفته می‌شود و بنده با پیشنها آقای صدرزاده موافقم.
صدرزاده - تشکر می‌کنم.
رئیس - آقای اردلان.
اردلان - بنده خواستم در تأیید فرمایش جناب آقای صدرزاده خواهش کنم از آقای مخبر که شمیران را هم قبول کنند که جزء نقاط خارج از مرکز حساب نشود زیرا اغلب اطبا می‌آیند در شمیرانات انجام وظیفه می‌کنند و این مدت را جزء خدمت در شهرستانها حساب می‌کنند این است که بنده تقاضا دارم با این قسمت هم موافقت بفرمایید نظر دیگری که بنده داشتم این بود موقعی که آقای دکتر اقبال وزیر دارایی بودند یک تصویب‌نامه‌ای در شورای عالی بهداشت به وجود آوردند که در ولایات هم نمایندگان وزارت خانه‌ها در کمیسیون بهداشت شرکت داشتند و بنده نماینده وزارت دارایی بودم ما دو ماه در این کمیسیون بهداشت نشستیم و قانون پزشکان را تنظیم کردیم و از سندیکای پزشکان نمایندگان‌شان شرکت کردند و چون این قانون در سال ۱۳۱۸ تنظیم شده بود یک نواقصی دارد که بایستی این نواقص رفع شود و ما منتظر بودیم که مجلس پانزدهم افتتاح بشود آن لایحه را تقدیم مجلس شورای ملی بکنند بنابراین بنده از مخبر محترم کمیسیون تقاضا بکنم که چون با حضور بهترین اطبا ما زحمت این کار را کشیدیم اگر آن لایحه را می‌آوردند بهتر بود.
رئیس - آقای صفوی مخالفید؟
صفوی - متأسفانه آقای وزیر بهداری و معاون وزارت بهداری اینجا تشریف ندارند که یک توضیحاتی راجع به بهداری شهرستانها و این قسمت‌ها به ما بدهند و آقای مخبر کمیسیون هم در خبرهای کمیسیون یک توضیحاتی دادهاند بنده مخالفتم از این نظر است که شهرستانها متأسفانه، بکلی از داشتن طبیب و وسایل بهداشتی محرومند و البته مالیات‌هایی که مردم می‌دهند برای تمام کشور است ولی متأسفانه یک قسمت یعنی شهرستانها استفاده نمی‌کنند ملاحظه بفرمایید یک قسمت مهم بیمارستانها و داروخانه‌ها و غیره در مرکز است و آقایان که از شهرستانها اطلاع دارند میدانند که یک دهم استفاده‌ای که باید شهرستاها بکنند نمی‌کنند و همه مصارف بهداری در تهران است و مردم شهرستانها متأسفانه محرومند بنده اطلاعاتی که دارم در هشتاد فرسخ نود فرسخ فاصله مردم یک طبیب نمی‌بینند و یک طبیب ندارند (سزاوار - اغلب جاها همین طور است) بلی همین طور است بنده هم راجع به تمام شهرستانها عرض می‌کنم طبیب نیست دندانساز نیست ماما و قابله وجود ندارد و اصلاً ماما را مردم ندیده‌اند و اگر متأسفانه یک زایمان و یک آکوشمان غیرطبیعی پیش بیاید متأسفانه باید عرض کنم صدی هشتاد صدی نود از مرضی می‌میرند (صحیح است) و اطبا و دندانسازها و ماماها هیچوقت حاضر نمی‌شوند به نقاط جنوب بروند بنده از حوزه انتخابیه خودم عرض می‌کنم یک طبیب دیپلمه بااطلاع در آنجا هست ولی تنها یک طبیب برای تمام بنادر کافی نیست (صحیح است) در بنادر جنوب، ریک دیلم، در تنگستان و دشتستان یک طبیب وجود ندارد و اگر یک مریض پیدا بشود مجبورند به سی فرسخ، چهل فرسخ آن طرف مریض را ببرند و ممکن است آنها در بین راه تلف بشوند و اگر بخواهند بیایند طبیب را ببرند باز هم ممکن است مریض تلف بشود بنابراین اگر طبیب برای معالجه فوری پیدا نشود اسباب زحمت مردم است، این است که بنده عرض می‌کنم متأسفانه بنادر جنوب از همه جا بدتر است و آقای وزیر بهداری و معاون وزارت بهداری هم تشریف ندارند که در این باره توضیحاتی بدهند و بنده مخصوصاً نظر آقای دکتر ملکی را متوجه می‌سازم و به ایشان تذکر می‌دهم که به ماماها و دندانسازها و اطبا مخصوصاً تأکید کنند که در قسمتهای جنوب و در بنادر جنوب دو سال خدمت خودشان را انجام بدهند و به آن نقاط توجهی بفرمایند زیرا مردم جنوب هم جزو مردم ایران هستند و مالیات می‌دهند لااقل نسبت به مردم آن دیار هم توجهی بفرمایید که امیدوار باشند و بتوانند زندگانی کنند.
رئیس - آقای رضوی.
رضوی - بنده البته با متن و اصل قانون که تنظیم شده و یک تجدید نظری در وضعیت پزشک و ماما و دندانساز شده است به طور کلی موافقم ولی مطابق یک احصائیه و نسبتی که گرفته شده بود از طرف آقایان اطبا و در بعضی جلساتی که این مطالب مطرح می‌شد در آن جلسات قرار شد که برای هر فردی از سکنه ایران در ایالات و ولایات از این بودجه بهداری ما فقط سه ریال قسمت شده است یعنی سهمی که وزارت بهداری در ایالات و ولایات به کار می‌برد به هر کدام سه ریال می‌رسد در حالی که سکنه مرکز نفری دوازده تومان به هر کدامشان سهم می‌رسد این نسبت را بنده عرض کردم برای خاطر این که معلوم بشود... (اسلامی - نفری هفت شاهی است) به هر حال مقصودم این است که نسبت به مصرف بهداری و وجوهی که از بهداری مملکت مصرف می‌شود با اعتراف به این که به طور کلی برای داشتن یک وزارت بهداری خوب و یک حفظ‌الصحه و بهداشت خوب اساساً یک مبلغ خیلی
بیشتری لازم است معذلک این بودجه فعلی با این نسبت و با این تناسب بین مردم کشور تقسیم می‌شود آن وقت این خودش کافی است که معلوم بشود وضعیت بهداشت ایالات و ولایات چطور می‌شود از روی چنین مقدمه‌ای وقتی که باشد آن وقت تمام اطبایی که در تهران تا حالا شروع به تحصیل کردهاند و در هر صورت دارای تصدیق دکترا شدند و به همین نحوی هم که آقایان مذاکره کردهاند در مرکز می‌مانند سهل است افرادی هم که در ایالات و ولایات می‌روند باز حتی‌الامکان مراکز شهرستانها را به نقاط تابعه ترجیع می‌دهند و در نتیجه به طور کلی می‌توانم عرض کنم به استثنای ۶۵ شهر از شهرهای کشور امروز نه طبیب و نه بهداشت هیچکدام را ندارند ولی مطابق یک حسابی که آقایان خبره و بصیر کردند اگر بنا بشود با تمام تفصیلات ما بتوانیم به همین نحوی که فعلاً بهداری داریم بهداری داشته باشیم هر گونه تغییر و تجدید نظری هم در وزارت بهداری بشود به این زودی‌ها برای کشور نافع نخواهد بود مادامی که استخدام و دکتر و اداره و صحیه این قبیل چیزها است اگر بنا بشود که به این نحو وجود بهداری را به جای استخدام دکتر مصرف یک گونه دواهای خاصی از برای مبارزه چهار پنج عمومی که در اطراف و جوانب مملکت عجالتاً با فشار هر چه تمام‌تر به کشتن نفرات بیچاره ایرانی مشغول است اگر برای مبارزه با این امراض به کار برود مطابق حساب دقیقی که به عمل آمده بود به طور کلی مصرف بهداری متناسب نخواهد بود الان البته موضوع تجدید نظر در وضعیت چند صنف از وضعیت آقایان اطبا هست ولی اگر آقای وزیر بهداری تشریف داشتند بنده از ایشان ممکن بود خواهش کنم که صورت را بگیرند و به جای این که تجدید نظر به وسیله این سه، چهار ماده فقط بخواهید اصلاحاتی در وزارت بهداری بکنید اساساً تجدید نظر در تشکیلات وزارت بهداری بشود و کیفیت مبارزه با امراض را به صورت دیگری شروع کنید تا این که امراض بی‌حدی که غالباً در اطراف و جوانب مملکت مشغول است و اسباب زحمت و مرض بچه و بزرگ اهالی این مملکت شده است شاید با یک عمل و لو هر قدر هم کوچک باشد تأمین بشود و به تدریج در ظرف ۶، ۷ سال قابل جلوگیری باشد و الا با این صورت و با این کیفیت و با نداشتن طبیب به نظر بنده به طور کلی از این طور سنخ صحیه داشتن و بهداری داشتن ممکن نیست مملکت ما بتواند با این امراض بومی و امراض ساریه و مسریه که در ایالات و ولایات متداول است بتواند جلوگیری کند این است که چون من موافق با اصل لایحه بودم خواستم عرض کنم که دولت بهترین رویه‌ای که در این کار می‌تواند به کار ببرد و شیوع بدهد این پیشنهاد مواد ثلاثه نسبت به تمام آقایان اطبا و در عین حال وضعیت مبارزه با امراض را در ماده اول و سطر اول قرار بدهید تا این که ولایات و ایالات بتوانند از این قانون وزارت بهداری استفاده‌ای که شایسته و بایسته است بکنند این مواد برای بهداری کشور ما هیچ گونه نتیجه مطلوبه حاصل نخواهد کرد.
رئیس - پیشنهادی راجع به کفایت مذاکرات رسیده است.
دکتر ملکی - بنده مخالفم باید جواب بدهم.
رئیس - آقای دکتر ملکی
دکتر ملکی - بنده می‌خواهم در جواب آقای دکتر رضوی عرض کنم که فقط بنادر در جنوب تنها نیست بلکه تمام شهرستانهای ایران بدبختانه از حیث بهداشت خیلی عقب هستند (صحیح است) و نقاط جنوب و بنادر جنوب را هم دیده‌ایم البته بنده دیده‌ام که وضع بهداری آن نقاط به چه ترتیبی است بیشتر مردمانش چشم ندارند و در جزیره قشم و جزیره لارک دو سه نفر چشم‌دار بیشتر دیده نمی‌شود و همین طور است بهداشت عمومی سایر شهرستانها و همین طور که جناب آقای رضوی توضیح دادند البته اگر جلوگیری از بیماری بشود آن وقت البته در وضعیت بهداشت عمومی یک بهبودی خاصی پیدا خوهد شد جناب آقای وزیر بهداری تشریف دارند فرمایشات آقایان را اطلاع حاصل خواهند کرد و توجه خواهند کرد و یکی هم در بنادر یکصد و پنجاه میلیون تومان برای بهداشت عمومی بودجه منظور شده است و امیدوارم که اگر شروع به اقدام شود بهبودی زندگی در وضع بهداشت عمومی حاصل گردد چیزی که بنده راجع به این لایحه می‌خواستم تذکر بدهم این است که در ماده واحده نوشته شده است که: مشمول ماده چهار قانون خدمتگذاری پزشکان مصوب ۲۱ - ۵ - ۱۸ خواهند بود در صورتی که اینجا اشتباه شده است به جای ۲۱ بایستی ۷ - ۵ - ۱۸ نوشته شود و بایستی اصلاح گردد.
رئیس - پیشنهاد کفایت مذاکرات از آقای دکتر طبا و حاذقی رسیده است آقای دکتر طبا.
بعضی از نمایندگان - مخالفی نیست آقا دکتر طبا بنده خواستم عرض کنم آقایانی که مخالفت کردند بیشتر جنبه موافق داشتند چون این ماده واحده به نفع نمایندگان خارج از مرکز و شهرستانهای خارج از مرکز است و کسی مخالف نبود.
رئیس - مخالفی نیست؟ پیشنهادات قرائت می‌شود.
ملک مدنی - مخالفم
رئیس - با پیشنهاد مخالفید؟
ملک مدنی - بلی.
رئیس - بفرمایید.
دکتر طبا - پس اجازه بفرمایید بنده توضیح بدهم.
ملک مدنی - بنده با کفایت مذاکرات مخالفم از دو جهت پیشنهادی هم در این خصوص در یک قسمتی دادهام. عرض کنم ما آقا اینجا که نشسته‌ایم باید ولایات و شهرستانها را هم در نظر بگیریم (صحیح است) این مرکز که تهران باشد بخدا ولایات را خراب کرده است (صحیح است) مردم بدبخت شهرستانها تمام بیچاره کرده آنهایی که متمول و متعین هستند برای این که تهران آسایشش زیادتر است کافه و رستوران اینجا زیادتر است، دانسینگ بیشتر است، مسجد و محراب هم هست اینجا می‌آیند که آسایشش فراهم است و از دست مأمورین دولت هم آسوده هستند این طبقه بدبخت و بیچاره که هم در ولایات نشستهاند نه کار دارند و نه عوایدی که به کسی بدهند (صحیح است) شما در این دو سه ساله که مملکت ما دچار وفقه بود و هرج و مرج بود. چقدر بنا توی این شهر تهران بنا شده (صحیح است) کاخ‌های عظیم، بناهای سی اشکوبه که توی خیابان سعدی و مغازه‌ها که ساخته شده است اینها تمام با بازوی ناتوان کارگر ضعیف ولایات درست شده است (صحیح است) باید پا شوند بیایند تهران دیروز کارگری را در ساعت شش و نیم بعد از ظهر برای آسفالت خیابان در سر چهارراه فردوسی دیدم که به والله من در توی اتومبیلم متأثر شدم تا شش و نیم بعد از ظهر این دستگاه دولت کارگر را ولش نمی‌کند برود سر زندگیش آقای مهندس هدایت نشسته حمایت از کارگر می‌کند (مهندس خسرو هدایت - قانون کار را بگذرانید) چرا شما کارگر را ولش نمی‌کنید که برود سر زندگیش چرا باید کارگر بیچاره بیش از هشت ساعت کار کند؟ مگر این آدم نیست، مگر این بشر نیست این کاخ‌های وزارت دارایی، کاخ‌های وزارت بهداری شما وکلای ولایات هستید اینجا نشسته‌اید نتیجه این قانون باز این می‌شود که دویست تا پانصد نفر دندانساز و ماما و داروساز را باز استخدام کنید و در تهران بنشینند یکی از اینها نخواهد رفت به ولایات بنده به این جهت مخالفت کردم و به خدا گناه میدانم هر چه شما به این مؤسسات تهران کمک بکنید به خرابی ولایات کمک کرده‌اید (صحیح است)
دکتر طبا - بنده می‌خواهم توضیح بدهم.
رئیس - آقای دکتر طبا توضیح می‌خواهید بفرمایید باید اول داده باشید و در موقع خودش توضیح ندادید بنابراین رأی می‌گیریم آقایانی که با کفایت مذاکرات موافقند قیام کنند (اکثر برخاستند) تصویب شد. حالا پیشنهادات قرائت می‌شود. (پیشنهاد آقایان صدرزاده و فولادوند به شرح زیر قرائت گردید)
مقصود خارج از مرکز و درج در ماده ۴ قانون پزشکان شهرستانها و بخش‌های خارج از حوزه تهران است و بالجمله شمیران و حضرت عبدالعظیم خارج از مرکز محسوب نمی‌شود.
رئیس - آقای صدرزاده.
صدرزاده - بنده ضمن مخالفتی که کردم بیان کردم و دیگر هم محتاج به تکرار نیست وضعیت شهرستانها و محرومیت‌های آنها به نحوی است که جناب آقای ملک مدنی بیان کردند و ما باید در این دو سه ماهی که باقی مانده است به آخر مجلس وضعیت شهرستانها را از لحاظ محرومیت‌ها و عقب افتادگی‌هایی که دارند جبران کنیم (صحیح است).
مخبر - بنده قبول می‌کنم.
رئیس - آقای امیر تیمور.
امیر تیمور - بنده تمنا می‌کنم آقای مخبر توجه بفرمایید به عرضی که می‌کنم بسیار نظر و نیت خوبی است که اطبای خارج از تهران بروند ولی اگر مامایی شوهر داشت و شوهر او اجازه نداد تکلیفش چیست؟ (همهمه نمایندگان).
یک نفر از نمایندگان - فرمایش آقای امیر تیمور کاملاً صحیح است.
رئیس - توجه می‌دهم آقایان را، آقایان تندنویسها شکایت دارند که نمی‌توانند بنویسند و نمی‌شنوند خوبست آقایان نظم جلسه را رعایت کنید.
دکتر طبا - مقصود از این قانون این نیست که همه ماماها بروند در خارج از مرکز کار کنند مقصود از این قانون این است که ماماها و دندانپزشکانی که می‌خواهند استخدام دولت را قبول کنند آنها باید دو سال از
خدمتشان را خارج از مرکز انجام دهند و به طوری که آقایان میدانند در نتیجه مذاکراتی که در پشت همین تریبون شد همه آقایان نمایندگان محترم تقاضا می‌کنند که برای ولایات و اطراف توجه بیشتری بشود (صحیح است) و این قانون قانونی است که مطابق منویات تمام نمایندگان مجلس شورای ملی تنظیم شده است و گمان می‌کنم هیچ گونه نگرانی نباشد یک مامایی که اگر شوهرش نمی‌گذارد از تهران خارج بشود مجبور نیست که در استخدام دولت قرار بگیرد (صحیح است)
رئیس - رأی می‌گیریم به پیشنهاد آقایان فولادوند و صدرزاده ...(یکی از نمایندگان - قبول کردند) میدانم مطابق نظامنامه جدید اگر آقای وزیر بهداری هم قبول کنند باز باید رأی گرفت پس تمنا می‌کنم یک قدری هم آییننامه را مطالعه بفرمایید. بنابراین رأی گرفته می‌شود به پیشنهاد آقایان صدرزاده و فولادوند آقایانی که موافقند قیام کنند (اکثر برخاستند) قابل توجه شد پیشنهاد دیگری قرائت شود.
(پیشنهاد آقایان کشاورز صدر فولادوند به شرح ذیل قرائت گردید)
پیشنهاد می‌کنیم انتخاب پزشکان در وزارت بهداری جز به شغل وزارت و معاونت و مدیر کل فنی به کارهای غیرفنی و اداری مطلقاً ممنوع است.
رئیس - آقای کشاورز صدر.
کشاورز صدر - غالباً دیده شده است که با نیاز کافی که به اطبا و پزشکان داریم وقتی که استخدام می‌شوند یا بازرس عالی می‌شوند یا مدیر کل ادارای یا رئیس کارگزینی به عقیده بنده ما با این احتیاج مفرطی که داریم مصلحت در این است که به استنثنای پست وزارت و مدیرکل فنی و معاونت بقیه آقایان به مشاغل فنی گماشته بشوند و این یک کمکی است که دولت کرده است استدعا می‌کنم که این را قبول بفرمایید. (صحیح است)
رئیس - آقای دکتر فلسفی مخالفید؟
دکتر فلسفی - بلی، بنده از این جهت مخالفت کردم که وزارت بهداری یک وزارتخانه فنی است بنابراین آنهایی هم که در محیط آن وزارتخانه کار می‌کنند. بازرس هستند بایستی یک محیطهای فنی را بازرسی کنند. کسی که یک بیمارستان بازرسی می‌کند قدر مسلم این است که بایستی طبیب باشد.
مخبر - همان طوری که آقای دکتر فرمودند بنده هم تصور می‌کنم که وزارت بهداری یک امور فنی است و آقایان پزشکان در این امور بیشتر وارد هستند مثلاً فرض بفرمایید در وزارت بهداری الان کسانی هستند برای تشخیص مثلاً باید داروهای تخصصی را امتحان کرده آزمایش کنند رئیس کارگزینی وزارت بهداری باید فنی باشد برای این که یک رئیس کارگزینی بهداری که می‌خواهد یک جراحی برای یک شهرستانی بفرستد باید برای شهرستان تشخیص بدهد که امراض آن از چه نوع است این است که استدعا می‌کنم آقای کشاورز صدر پس بگیرند. فقط وزارت بهداری می‌تواند که اشخاص غیرفنی نگمارد.
رئیس - به پیشنهاد آقای کشاورز صدر رأی گرفته می‌شود (دکتر فلسفی - این پیشنهاد صحیح نیست) آقایانی که موافقند با این پیشنهاد قیام کنند (اکثر برخاستند) قابل توجه شد. پیشنهاد دیگری قرائت بشود.
(پیشنهاد اقای دکتر عبدالله معظمی به شرح زیر قرائت گردید)
پیشنهاد می‌کنم به تبصره یک ماده واحده مربوط به اصلاح قانون استخدام پزشکان بعد از کلمه استخدام جمله نمودهاند اضافه شود.
رئیس - آقای دکتر معظمی.
دکتر معظمی - قبلاً بنده می‌خواستم اینجا یک تذکری بدهم برای این که حضور وزیر در برنامه مجلس لازم است و بهتر است اطلاع بدهند که وزیر حاضر شود از این لحاظ حق بود که آقای وزیر بهداری تشریف داشته باشند....
رئیس - آقا بنشینید این که وضع مجلس نیست نه من می‌شنوم نه منشیها و نه تندنویسها نظم مجلس را رعایت کنید.
دکتر معظمی - البته از وظایف آقایان نمایندگان است که به رئیس مجلس کمک بکنند (صحیح است) که مجلس اداره بشود و طریقهاش هم این است که سکوت بکنند و ببینند آقای رئیس چه می‌فرمایند عرض کنم اینجا نوشته شده است که به نام فن مامایی استخدام می‌نمایند فقط به کار زایمان بگمارند. همچنین اشخاصی هستند که در وزارت بهداری ماما هستند ولی در عین حال به عنوان پرستاری و چیزهای دیگر استخدام شدهاند و ماما هم در ایران کم است مقصود این است که اشخاصی که ماما هستند و به سمتهای دیگری گماشته شدهاند آنها هم به کار مامایی گماشته شوند و در آتیه هم بنده می‌خواستم اشخاصی که استخدام می‌شوند مشمول این قانون باشند.
مخبر - پیشنهاد جناب آقای دکتر را بنده قبول می‌کنم مقصود از این لایحه هم همین بوده است.
رئیس - به پیشنهاد آقای دکتر معظمی رأی گرفته می‌شود آقانی که موافقند قیام کنند (اکثر برخاستند) قابل توجه شد، پیشنهاد دیگری قرائت بشود.
(پیشنهاد آقایان نورالدین امامی و بهادری به شرح زیر قرائت گردید)
ریاست محترم مجلس شورای ملی - اینجانبان پیشنهاد می‌نماییم تبصره ذیل به ماده واحده اضافه شود:
تبصره ۳ - عموم پزشکان و داروسازان و دندانسازان و ماماها که من بعد از دانشکدهها خارج می‌شوند که شغل دولتی ندارند چنانچه اگر بخواهند در مرکز مشغول طبابت شوند مشمول قانون دو سال خارج از مرکز هستند.
رئیس - آقای امامی.
نورالدین امامی - استدعا می‌کنم آقایان توجه بفرمایید، اشخاص آزاد را نمی‌شود محکوم به اقامت در جایی کرد ولی این آقایان سالها به خرج دولت و به خرج ملت ایران در دانشکده پزشکی چه داخلی و چه خارجی تحصیل کردهاند (دکتر راجی - هیچ هیچون چیزی نیست) صدی یک نیست، یا هزاری دو نیست آقایان خودتان میدانید که قابلهها ۵ سال ۶ سال می‌روند تحصیل می‌کنند و بعد به عنوان این که شوهر من راضی نیست و یا این که شوهر ندارم در خیابانهای تهران راه می‌روند در صورتی که اقصی نقاط ایران بندرعباس یک قابله به خودش ندیده است، ماکو الان ده سال است ما زحمت می‌کشیم یک قابله نمی‌توانیم بفرستیم به آنجا، در ماکو جایی که صد هزار نفوس دارد یک پزشکیار وجود ندارد برای این که اشخاص در آنجا برای معالجه نمی‌توانند زیاد خرج کنند ولی در تهران پانصد تومان پانصد تومان کاسبی می‌کنند اینجا اقای پروفسور جمشید اعلم استاد عالیمقام و دوست صمیمی من هستند ایشان روزی هزار تومان عایدی دارند، با ماهی دو هزار تومان نمی‌توانند زندگی بکنند مگر این که قانون آقایان را مکلف بکند در خارج از مرکز انجام وظیفه بکنند، تا وقتی که این قانون دانشکده طب بگذرد و مردم از لحاظ پزشک راحت بشوند استدعا می‌کنم آقایان نمایندگان ولایات وضعیت مردم را در نظر بگیرید و به درد آنها برسید مردم بیچاره شهرستانها از بی‌طبیبی از بین رفتند.
نمایندگان - احسنت.
رئیس - آقای دکتر راجی.
دکتر راجی - بدون این که بنده بخواهم عرض کنم به آقایان پیشنهادی که فرمودند کاملاً روی احساسات است و اساساً متوجه نیستند که در ولایات طبیب نیست ماما نیست و ما به عده کافی نه ماما داریم نه طبیب و نه داندانساز به جای این ابراز احساسات خیال می‌کنم خوب است که دولت را مکلف بکنید پیش از هر کار این دانشکدهها را در ولایات افتتاح کند و طبیب و ماما تربیت کنند در تمام ایران ۱۵۰۰ الی ۱۸۰۰ طبیب بیشتر وجود ندارد (کشاورز صدر - همه آقا آمدهاند به تهران) از این ۱۵۰۰ نفر هشتصد نفر در تهران هستند و بعضی از شهرستانهایی که در حدود سیصد هزار نفر جمعیت دارند و یک طبیب ندارند چه بنادر جنوب چه مرکز شمال هیچ فق نمی‌کند و این راه کار نیست، این هشتصد نفر هم که در ترهران هستند نسبت به ولایات البته زیادتر هم هستند باید هم به روند به خارج ولی با این پیشنهاد آنها مجلس شورای ملی سلب آزادی می‌کند از اشخاص و این رویه مجلس خوب نیست می‌فرمایید که به خرج دولت خیلی از اشخاص هستند که به خرج دولت درس نخواندهاند، شما بنده را می‌شناسید یک شاهی حقوق از دولت نگرفتم خواستم این نکته را متذکر شده باشم لذا استدعا می‌کنم پیشنهادتان را پس بگیرید، آقای رئیس امر بفرمایید یک مرتبه دیگر هم پیشنهاد را بخوانند بعد رأی بگیرید.
فولادوند - گمان می‌کنم که این پیشنهاد یک اصلاحی لازم داشته باشد من بعد که از دانشکده خارج می‌شوند. (دو مرتبه به شرح سابق قرائت شد)
دکتر طبا - این پیشنهاد قابل رأی نیست.
دکتر عبده - اجازه می‌فرمایید بنده اخطار دارم. پیشنهاد باید ارتباط داشته باشد با ماده واحده
فولادوند - ایشان این طور پیشنهاد کردهاند که من بعد که از دانشکده خارج می‌شوند.
رئیس - قانون استخدام پزشکان است کاملاً ارتباط دارد.
دکتر فلسفی - این که مسئله استخدام نیست.
رئیس - آقای مخبر.
مخبر - بنده می‌خواستم توضیح بدهم که آقای نورالدین امامی اطلاع حاصل بفرمایند که اشخاصی که با خرج دولت تحصیل کردهاند، آنهایی که در اروپا
تحصیل می‌کنند یک مقرراتی بوده است که خود محصلین آن را قبول کردهاند که پس از مراجعت از اروپا در ایران سالهای چندی با یک حقوق معینی برای دولت کار بکنند و بیشتر آنها هم این وظیفه خودشان را انجام دادهاند آنهایی هم که به خرج خودشان تحصیل کردهاند چه در اروپا و چه در ایران آزادی اشخاص را نمی‌شود از آنها گرفت یعنی این که بگویید آنهایی هم که با حقوق دولت تحصیل نکردهاند مجبور هستند که به روند به ولایات و کار بکنند (برزین - باید بروند آقا) یا فرض بفرمایید بگوییم یک عده مهندسینی که در اروپا تحصیل کردهاند مجبور هستند به روند در ولایات مهندسی بکنند و این عمل سلب آزادی از اشخاص است.
برزین - سلب آزادی نیست (همهمه نمایندگان) (زنگ رئیس)
رئیس - آقایان این که وضع نمی‌شود آقایان نمی‌گذارید ناطق صحبت بکند. آدم نمی‌فهمد چه می‌گوید.
دکتر طبا - آقای رئیس این پیشنهاد برخلاف قانونی اساسی است چطور می‌شود برخلاف قانون اساسی رفتار کرد و آزادی اشخاص را سلب کرد، مربوط به استخدام نیست.
نمایندگان - رأی - رأی
رئیس - یک مرتبه دیگر قرائت می‌شود توجه بفرمایید (به شرح سابق قرائت شد)
دکتر فلسفی - مربوط به استخدام نیست این پیشنهاد.
رئیس - شغل دولتی ندارد. درست است من تصور می‌کردم شغل دولتی دارند آنها را نباید ملزم کرد (نمایندگان - صحیح است) پیشنهاد آقای کشاوز صدر قرائت می‌شود.
(به شرح ذیل قرائت شد)
پیشنهاد می‌کنم به اشخاصی که از تاریخ تصویب این قانون مادامی که ۵ سال در خارج طبابت نکردهاند پروانه طبابت داده نشود (صحیح است)
رئیس - آقای کشاورز صدر
کشاورز صدر - آقایان استدعا می‌کنم توجه بفرمایید اگر ملاحظه فرمودید غیر وارد است بنده پس می‌گیرم.
رئیس - این در صورتی است که استخدام دولتی را قبول کرده باشند و الا غیر از آن موردی ندارد.
کشاورز صدر - آقای رئیس من توضیح می‌خواهم بدهم من نمی‌گویم پروانه ندهند شرط دادن پروانه است آقایان استدعا می‌کنم توجه بفرمایید من یقین دارم که خود آقای دکتر طبا هم موافقت خواهند فرمود (مکی - با اینوضع ما نمی‌شنویم) (بعضی از نمایندگان - پیشنهاد چیست آقا) بنده استدعا می‌کنم از آقایان آقای رئیس آقایان گوش نمی‌کنند، آقایان توجهی به عرایض من بکنید اگر دیدید غیر وارد است بنده پس می‌گیریم شبیه این را الان در دادگستری داریم عمل می‌کنیم میگویند یک نفر دکتر حقوق یا یک نفر لیسانسیه حقوق وقتی که بیرون می‌آید دوره کار آموزی خودش را باید طی کند و برود در ولایات یا در هر کجا که کانون وکلا معین کرد پروانه داد باید برود وکالت کند، همه حقوق او هم در جای خودش محفوظ است ما هم قربان احتیاج داریم به پزشک باید آقایان برای ولایات یک فکری بکنید بنده می‌گویم حقی نداریم اطبا را مجبور کنیم که حتماً بروند به ولایات ولی اگر وزارت بهداری دید که به مقدار کافی در تهران طبیب هست می‌تواند بگوید با یک شرط پروانه می‌توانیم بدهیم به کسی که پنج سال در خارج کار کرده و مجرب شده است و اگر کسی پنج سال در خارج کار نکرده و مجرب نشده است در تهران نمی‌توانیم به او اجازه طبابت بدهیم، مقصود بنده از دادن این پیشنهاد همین بود و پیشنهاد بنده اجباری نیست خواهش می‌کنم آقایان اگر توجه بفرمایید خیال می‌کنم که موافق باشید، یعنی یک شاگرد مدرسه طب مادامی می‌تواند طبابت کند که پنج سال کار کرده باشد در خارج از تهران چون در تهران اطبای مجرب زیاد است، اینها پنج سال در خارج کار می‌کنند بعد می‌آیند به تهران و این یک مطلب بسیار روشنی هم هست، آقای وزیر بهداری این به نفع آقا است (صحیح است)
دکتر عبده - بنده مخالفم.
کشاورز صدر - پنج سال به سه سال آقایان میگویند تبدیل شود بنده قبول می‌کنم (زنگ رئیس)
رئیس - آخر آقایان چه عرض کنم ... درست صحبت کنید، مطابق نظامنامه، چه عیبی دارد که نطق آقایان منظمتر و بهتر ادا شود.
رئیس - آقای وزیر بهداری بفرمایید.
وزیر بهداری - بنده موافقم برای آن که در شهرستانها پزشک کم دارند و اغلب آقایان هم میگویند منتها پنج سال زیاد است سه سال بفرمایید (صحیح است - احسنت)
رئیس - با اصلاحی که شد یعنی با سه سال آقای وزیر بهداری قبول کردند، رأی گرفته می‌شود آقای وزیر فرهنگ پیشنهاد کردند که یک قدری تناقض دارد باید اصلاح عبارتی بشود بعد رأی بگیریم بفرمایید آقای وزیر فرهنگ.
وزیر فرهنگ - اجازه بفرمایید بنده یک اصلاحی عبارتی خواستم بکنم، عرض کنم پیشنهادی که کردند یک قدری تناقض دارد باید اصلاح عبارتی بشود، میگویند پروانه طبابت برای ولایات هم داده نشود یا این که خود میگویند پروانه طبابت برای تهران فقط داده نشود؟
رئیس - اصلاح می‌کنند یک مرتبه دیگر قرائت می‌شود آقایان توجه بفرمایید بعد رأی گرفته می‌شود
پیشنهاد می‌کنم پزشکان و ماماها و داروسازان و دندانسازان بعد از این که از دانشکدهها خارج می‌شوند مادامی که سه سال در خارج طبابت نکردهاند پروانه طبابت داده نشود.
کشاورز صدر - یا از خارج به ایران می‌آیند.
رئیس - با این پیشنهاد مخالفی نیست؟
دکتر فلسفی - بنده مخالفم.
دکتر راجی - بنده هم مخالفم.
دکتر عبده - بنده مخالفم.
کشاورز صدر - آقای وزیر بهداری قبول کردند.
رئیس - آقای دکتر عبده مخالفید؟ بفرمایید.
دکتر عبده - عرض کنم احساسات آقایان نمایندگان محترم شهرستانها برای داشتن طبیب جهت شهرستانها قابل تقدیر است و هیچ کس منکرش نیست ولی گاهی اتفاق می‌افتد ما یک تصمیماتی با عجله و شتاب می‌کردیم و فکر عکسالعملش را نمی‌کنیم (سزاورا - این قابل دفاع نیست) اجازه بدهید بنده حق دارم نظر خودم را بگویم آقایان هم مخالف هستند بعد بفرمایند.
رئیس - آقای سزاوار صحبت نکنید بعد هم اخطار می‌کنم نظم مجلس را رعایت کنید.
دکتر عبده - عرض کنم شما هر نوع مقرراتی برای اطبای مستخدم دولت وضع کنید حق دارید و هیچ کس منکر این نیست ولی یک کسی که به خرج خودش رفته است تحصیلات ابتدایی و تحصیلات متوسطه، عالیهاش را انجام داده شما حق ندارید به آنها تحمیل کنید (همهمه نمایندگان).
رئیس - آقای نورالدین امامی به شما تذکر می‌دهم شما حق ندارید صحبت کنید.
دکتر عبده - حال عرض می‌کنم عکسالعملش چیست، عاقل آدمی است که وقتی تصمیم می‌گیرد فکر عاقبت آن را بکند، شما به اندازه کافی داوطلب برای دانشکده طب ندارید (همهمه نمایندگان) (معتمد دماوندی - زیاد هم درایم امسال هزار نفر مراجعه کردند و دویست نفر بیشتر نپذیرفتید این حرف چیست می‌زنید) ولی اگر شما این کار را کردید نتیجهاش این خواهد شد که اشخاصی که امروز داوطلب برای تحصیل در دانشکده طب هستند وقتی که می‌بینند مقررات شما آنها را محدود می‌کند و برخلاف اصل آزادی شغل و حرفه آنها را محدود می‌کند دنبال تحصیل نخواهند رفت.
بعضی از نمایندگان - اینطور نیست.
رئیس - آقایان شما چرا این طور می‌کنید شما که مخالف آزادی نطق و بیان هستید، مخالفید بیایید اینجا نظر خودتان را بگویید، اگر آقایان مخالف هستید بعد باید صحبت کنید.
معتمد دماوندی - پروپاکاند برای وکالت دوره ۱۶ می‌کنند یک وکیل حق دارد بیاید این جا حرف خودش را بزند شما هم اگر مخالف هستید بعد صحبت می‌کنید این اقدام شما عکسالعمل شدیدی برخلاف مصالح مملکت و مصالح تعلیماتی مملکت دارد.
نمایندگان - این طور نیست.
برزین - بنده موافقم.
گنجهای - بنده اخطار دارم.
رئیس - برطبق چه مادهای.
گنجهای - راجع به همین منقصت دارد این کار اصلاً.
رئیس - منقصت دارد ولی شما طبق چه ماده اخطار دارید؟
گنجهای - طبق همان منقصت.
رئیس - پس وارد نیست دارند مذاکره می‌کنند که منقصت مرتفع بشود. آقای برزین بفرمایئد.
معتمد دماوندی - آقای برزین این را بگویید که هزار نفر داوطلب هست برای دانشکده طب (زنگ رئیس).
رئیس - آقایان ماشاءالله رشد خودتان را امروز نشان دادید.
برزین - عرض کنم در این مملکت شهرداری برای بقالی یک مقرراتی دارد یکی کسی که می‌خواهد بقالی داشته باشد باید آن را رعایت کند، دولت یک
مؤسساتی را با پول عمومی و با پول بیتالمال تأسیس کرده و در دسترس جامعه گذاشته تا افراد بروند آنجا تحصیل کنند، این اشخاص هم باید برای مملکت خدمت کنند (احسنت) اگر خدمت نکنند مضرترین افراد جامعه هستند (صحیح است) بنابراین دولت می‌گوید من پروانه می‌دهم به تو که طبیب هستی به شرط این که حداقل به روی در شهری که متولد شدهای دو سال سه سال طبابت کنی پول هم می‌گیری (احسنت) بنابراین این قانون به منفعت جامعه ایرانی است نهایت سه سال را من خواهش می‌کنم دو سال بکنید (صحیح است).
مکی - اگر یک روز پزشکان اعتصاب کردند نتیجه چه خواهد شد؟
رئیس - رأی گرفته می‌شود. اشخاصی که در استخدام دولت هستند دول سال در خارج خدمت می‌کنند این اشخاص هم باید برطبق آنها دو سال خارج از مرکز خدمت کنند.
حاذقی - سه سال باشد.
رئیس - آخر یک چیزی باید باشد که عملی باشد. آقایان اگر موافقت می‌کنید با این شرط دو سال باشد.
کشاورز صدر - دو سال را بنده قبول می‌کنم.
بعضی از نمایندگان - اصلاح آقای وزیر فرهنگ هنوز تصحیح نشده (همهمه نمایندگان).
رئیس - با این اصلاح به دو سال قرائت می‌شود آقایان توجه بفرمایید.
(مجدداً قرائت شد)
بعضی از نمایندگان - پروانه طبابت در تهران داده نخواهد شد.
رئیس - آقای مخبر.
مخبر - عرض کنم آقایان از یک طرف میگویند ما در شهرستانها طبیب نداریم و از طرف دیگر می‌خواهند مشکلاتی فراهم کنند که این یک عده هم نروند طبابت کنند آن وقت شما از کجا طبیب خواهید آورد که بفرستید بندرعباس و به این ترتیب دیگر بعد از این هیچ کس حاضر نخواهد شد برود تحصیل کند، اینگونه قوانین به نظر من موقعی باید تصویب بشود که این پزشکان در دوره احتیاط باشند وقتی که ما طبیب نداریم اصولاً باید طبیب را تشویق کنیم که جوانان ما بروند تحصیل طب کنند، در این جا چندین بار گفته شده است که پزشکان زیاد پول در می‌آورند بنده خودم پزشک هستم پزشکانی ما در همین تهران در کشور ایران می‌شناسیم که حتی کرایه‌خانه خود را نمی‌توانند بپردازند البته یک عده پزشکانی هم هستند که پول زیاد در می‌آورند ولی اینها یک عده انگشت‌شمار هستند همه پزشکان را با آنها مقایسه نفرمایید، اینها همه اوقات خود را در اختیار جامعه گذاشتهاند و این قبیل پزشکان کم و نایاب هستند باید اینها را تشویق کرد، همین آقایان نمایندگان که اینجا نشستهاند پس از تصویب این قانون فرزندان خود را به تحصیلات دیگری خواهند گمارد برای این که پزشکان در این مملکت منافع مالی زیاد دارند اگر یک آماری از پزشکان این مملکت تنظیم شود مشاهده خواهید کرد که آقایان پزشکان سن زیادی نمی‌کنند و بیشتر آنها در جوانی می‌میرند و دائم آقایان اظهار می‌کنند که اینها روزی هزار تومان در می‌آورند (بعضی از نمایندگان - خیلی هستند) نیستند آقا شاید یکی دو نفر باشد تازه اینها هم هزار تومان در نمی‌آورند.
رئیس - آقای مخبر تمام شد؟
مخبر - اجازه بفرمایید یکی هم این است که این پیشنهادی که شده است در این پیشنهاد یک اصلاح عبارتی باید بشود که آقای وزیر فرهنگ هم فرمودند یعنی اجازه طبابت داده می‌شود ولی در تهران داده نمی‌شود.
رئیس - رأی گرفته می‌شود به پیشنهاد آقای کشاورز صدر، البته، در تهران اجازه داده نمی‌شود ولی در خارج اجازه داده می‌شود وقتی که دو سال خدمت را در شهرستانها انجام دادند می‌توانند بیایند در تهران طبابت کنند آقایانی که با این پیشنهاد موافقند قیام کنند. (اکثر برخاستند) مورد توجه شد (احسنت) پیشنهاد آقای صفوی قرائت می‌شود.
(به شرح ذیل قرائت شد)
پیشنهاد می‌کنم یک سال طبابت در بنادر جنوب و نقاط بد آب و هوا مساوی با دو سال خدمت در سایر شهرستانها باشد.
نمایندگان - صحیح است.
حاذقی - قانون جداگانهای دارد.
رئیس - آقای صفوی بفرمایید.
صفوی - عرض کنم بنادر جنوب متأسفانه از سایر نقاط از حیث بهداشت عقب است و احتیاج خیلی خیلی بیشتر دارد، از طرف دیگر از نقطه‌نظر بد بودن آب و هوای بنادر جنوب و نقاطی مانند خوزستان و غیره بایستی یک تمایزی داشته باشند (صحیح است) همان طور که بیشتر مزایا به مأمور می‌دهند در این قسمت هم باید یک مزایایی داشته باشند این بود که بنده پیشنهاد کردم یک سال خدمت در جنوب و نقاط بد آب و هوا برابر با دو سال خدمت در جاهای دیگر باشد (صحیح است)
جمعی از نمایندگان - مخالفی ندارد.
وزیر بهداری - بنده هم موافقم.
رئیس - قبول کردند ولی باید رأی گرفت.
دهقان - بنده یک تذکری به نام مخالف اجازه بدهید بدهم.
رئیس - بفرمایید.
دهقان - بنده می‌خواستم از نماینده محترم تقاضا کنم که به جای بنادر جنوب بنویسند بنادر جنوب و نقاط بد آب و هوا.
رئیس - پس شما گوش ندادهاید همین طور نوشتهاند آقایانی که با این پیشنهاد موافقند... (جمعی از نمایندگان - اکثریت نیست) (ابوالقاسم امینی - اجازه بفرمایید بنده مخالفم) بفرمایید.
امینی - مطلبی را که بنده می‌خواستم تذکر بدهم این است که مبادا این پیشنهاد به این منجر شود که مثلاً این کسانی که در نقاط بد آب و هوا خدمت کردهاند یک سالشان معادل خدمتی باشد که دو سال در جاهای دیگر بکنند و آن وقت این یک پیشنهاد خرجی می‌شود از حیث رتبه که وکیل نمی‌تواند ولی اگر مقوصدشان این نباشد یعنی یک سال خدمت کند به جای دو سال بدون ترفیع این ممکن است.
رئیس - اینجا پیشنهاد شده است اشخاصی که به نقاط بد آب و هوا می‌روند به جای دو سال مدت خدمتشان یک سال باشد این ربطی به ترفیع ندارد. آقای فولادوند.
فولادوند - بنده می‌خواستم تذکری بدهم که آقایان دانسته رأی بدهند این تذکری که آقای امینی فرمودند راجع به دو سال و یک سال این را در قوانین داریم که در نقاط بد آب و هوا یک سال دو سال حساب می‌شود و منظور جناب آقای صفوی این بود که اگر یک یک سال طبیبی رفت به بندرعباس بعد بتواند برگردد به مرکز.
رئیس - رأی گرفته می‌شود به پیشنهاد آقای صفوی آقایانی که موافقند قیام کنند (اکثر برخاستند) قابل توجه شد پیشنهاد آقای نبوی قرائت می‌شود.
(به شرح زیر قرائت شد)
پزشکان، دندانسازان، داروسازان، ماماها و سایر صاحبان مشاغل طبی که به خدمت دولت پذیرفته می‌شوند باید سه سال در شهرستانها و بخش‌های ولایات انجام وظیفه نمایند و نصف مدت مزبور در نقاط بد آب و هوا گماشته خواهند شد.
رئیس - آقای نبوی.
نبوی - عرض کنم که اطبای مورد احترام تمام جوامع هستند هیچ اجتماع و کشوری نیست که احتیاج به طبیب نداشته باشد و در ایران هم همیشه مورد احترام بودهاند و حالا هم هستند و طبابت یک شغلی است که بایستی با اعتقاد و ایمان توأم باشد و اطبای ما واقعاً دارای این دو صفت هستند اما همان طور که آقایان به تفصیل اینجا گفتند و من تکرار نمی‌کنم ولایات احتیاج شدیدی به طبیب دارد و الان اینجا آقایان تصویب فرمودند اطبایی که مستخدم دولت نیستند و با خرج خودشان می‌خواهند زندگی بکنند و شغل دولتی قبول نکنند اینها دو سال بایستی در خارج خدمت بکنند و چون بین اطبایی که مستخدم دولت نیستند با آنها که استخدام دولت را قبول خواهند کرد باید یک فرقی باشد بنده پیشنهاد کردم که آن اطبایی که مستخدم دولت نیستند دو سال بروند ولی آنهایی که مستخدم هستند سه سال قانونی که قبلاً گذشته است ماده چهارش اینها را دو سال می‌نویسد. بنده استدعا کردم آقایان توجه بفرمایند که در ولایات اطبایی که می‌خواهند شغل دولتی قبول کنند سه سال کار کنند که آن سه سال یک سال و نیمش در نقاط بد آب و هوا باشد و این باعث بهبود وضع طبی ولایات خواهد شد و الا اگر آنها را هم دو سال بکنیم مدتی است غیرکافی برای این منظور.
وزیر بهداری - بنده موافقم (احسنت)
مهندس هدایت - بنده مخالفم.
رئیس - بفرمایید.
مهندس هدایت - غالب آقایان نمایندگان شهرستانها خیال می‌کنند با این پیشنهادهایی که تصویب شده است خدمتی به شهرستان خودشان می‌کنند و حال این که اشتباه است (موسوی - درست است، اشتباه نیست) (کشاورز صدر - قبول کردند) قبول کردند میدانم. نظامنامه جدید را شما نخواندید ولی به آن رأی دادید با وجود قبول بنده حق دارم صحبت بکنم. پیشنهادی که شده این است که پزشکانی که از دانشکده می‌آیند بیرون برای این که بتوانند در تهران طبابت کنند باید دو سال بروند در شهرستانها و این منجر به این می‌شود که یک شهرستانی که الان طبیب ندارد مثل ماکو که
آقای امامی خوئی مثل زدند و طبیب ندارد یک طبیبی که از دانشکده آمده بیرون می‌رود آنجا در صورتی که این هیچ گونه تجربه و سابقه ندارد (کشاورز صدر - چرا توهین به اطبا می‌کنید؟ این کار کرده) آقا توهین توهین با تجربه فرق دارد آقای کشاورز صدر بنده موافقم با تمام این پیشنهادها ولی نه به محض اتمام دانشکده باید گفته شود که هر طبیبی هر مامایی هر دندانسازی باید یک موقعی را در خارج خدمت بکنند، باید در ضمن ۱۰ سال ۲۰ سال سه سال هم بروند خارج. بنده با اینش مخالفم که این را موکول کردهاند به خروج از مدرسه این را در یک مجالی بگذارید که یک قدری هم تجربه به دست آورده باشد نرود به شهرستانها همه را بکشد.
رئیس - آقای دکتر اعتبار مخالفید؟
دکتر اعتبار - مخالفم ولی آقای مهندس هدایت صحبتشان راجع به چیز دیگر بود.
نبوی - آقای رئیس بنده اخطار نظامنامه دارم.
رئیس - برطبق چه مادهای؟ (نبوی - ماده راجع به پیشنهادها) برطبق آییننامه جدید باید ماده را گفت و بعد اخطار کرد (نبوی - باید یک موافق و یک مخالف صحبت بکنند) خوب همین طور هم شد آقای مهندس خسرو هدایت مخالف صحبت کردند موافق هم ندارد. حالا رأی می‌گیریم به پیشنهاد آقای نبوی آقایانی که موافقند قیام کنند (عده کمی برخاستند) تصویب نشد پیشنهاد آقای کهبد قرائت می‌شود.
(به شرح زیر قرائت شد)
ریاست محترم مجلس شورای ملی - اینجانب پیشنهاد می‌نمایم که در تبصره دوم کلمه سی تبدیل به بیست شود و کلمه استان به شهرستان تبدیل شود.
فولادوند (منشی) - تبصره دوم این است که: وزارت بهداری مکلف است که رؤسای بیمارستانهایی که بیش از سی تختخواب دارند و رؤسای بهداری استانها را از بین پزشکان دیپلمه انتخاب کند ایشان میگویند کلمه سی تختخواب تبدیل به ۲۰ شود و کلمه استان هم به شهرستان.
رئیس - اقای کهبد
کهبد - عرض کنم این کلمهای که بنده در اینجا عرض کردم در اینجا نوشته شده است بیمارستانهایی که دارای سی تختخواب باشند مثلاً بیمارستانی در یک شهرستان هست و دارای سی تختخواب نیست طبیب دیپلمه در آنجا نباید باشد و این به عقیده بنده صحیح نیست و از طرفی هم استانها را وقتی ذکر کردند مثلاً شهر عراق یک شهر معظمی است و بهداری هم دارد این دلیل ندارد که رئیس بهداریش دیپلمه نباشد یا بوشهر یا شاهرود و یا غیر از آن.
وزیر بهداری - بنده یک توضیحی می‌دهم و قبول می‌کنم البته آقایان تصدیق می‌فرمایند که ما باید در همه جا دکترهای دیپلمه داشته باشیم ولی متأسفانه وزارت بهداری نمی‌تواند در تمام نقاط کشور آنها را بفرستد بعضی از این پزشکان هستند که مجاز هستند ولی فوقالعاده مجرب هستند و حسن اداره دارند بنده می‌خواستم اینجا تفکیک بشود که به جای رؤسای بیمارستانها رؤسای فنی بیمارستانها نوشته بشود و الا کسی که یک رتبه اداری دارد و کارهای اداری یک بیمارستان را اداره می‌کند این را نمی‌شود برداشت این است که استدعا می‌کنم آنجا نوشته شود رؤسای فنی بیمارستانها و آن صحبتی هم که آقای کهبد تذکر دادند راجع به استانها ممکن است بنویسند استانها و شهرستانها ولی در قسمت اول مخصوصاً بنویسند رؤسای فنی بیمارستانها.
رئیس - آقای دکتر فلسفی.
دکتر فلسفی - عرض کنم که بنده متأسفم که یک قانونی راجع به یک طبقهای از افراد این مملکت که بالاترین مدارج تحصیلی را می‌پیمایند آوردهاند و دارند سرنوشت یک صنفی را عوض می‌کنند البته این مطلب صحیح است که ما طبیب نداریم ولی علت طبیب نداشتن را بایستی جستجو کرد پارسال ۸۰۰ نفر رفت به طرف دانشکده پزشکی و دویست نفر بیشتر قبول نکردند شما بودجه وزارت بهداری را به بینید بودجه وزارت بهداری را بایستی زیاد بکنید تمام اقلام بودجه مملکتی را بیاورید ببینید پایینترین قلم بودجه بودجه وزارت بهداری است به علاوه یک چیزی در قانون پزشکان هست و آن قانون را باید بیاورند اینجا و آن وقت آقایان هر نظری دارید بفرمایید بنده خیلی متأسفم که جناب آقای وزیر بهداری هم کمک می‌فرمایند با وجود این که خودشان هم طبیب هستند. این لایحه با جلب نظر اغلب از آقایان نمایندگان تنظیم شد برای یک مورد خاصی، چون ماماها نمی‌آمدند در ولایات این لایحه تنظیم شد و آورده شد و حق این نبود که به تازند به یک عده بیچاره طبیب که عالیترین مدارج تحصیلی را در این مملکت طی می‌کنند و یک عده انگشت‌شماری از این اطبا هستند در مملکت که عایدی زیاد دارند ولی باقی پزشکان زندگی عادی خودشان، معاش روزانهشان را نمی‌توانند تأمین بکنند این است که بنده با این پیشنهادهایی که داده شده است و مخصوصاً با پیشنهاد آقای کشاورز صدر مخالفم که آقایان موافقت فرمودند و حالا هم با این پیشنهادی که گفته شد که ۲۰ تختخواب و گفتهاند سی تختخواب بیست تختخواب بشود بنده مخالفم و چیزی که باید عرض بکنم این است که پزشک به اندازه کافی نداریم و لو این که این اطبایی که در تهران هستند همه هم بروند بیرون باز هم نداریم، بعضی از نقاط هست که بیست تختخواب دارد و بیمارستان هم دارد ولی شما طبیب دیپلمه نمی‌توانید آنجا بفرستید ولی ناچار می‌شوید که مطابق این پیشنهاد در آن بیمارستان را ببندید و تعطیلش بکنید مثلاً فرض کنید یک بیمارستان ۲۰ تختخوابی دارید در کدام نقطه فرض کنید در گنبد قابوس و طبیب دیپلمه هم نمی‌توانید بفرستید آن وقت این بیمارستان را باید تعطیل بکنید این است که بنده با این پیشنهاد آقای کهبد مخالفم و خصوصاً از آقایان استدعا دارم که نسبت به اطبا این طور نتازند. شما اگر به طبیب احتیاج دارید در دانشکده پزشکی را باز کنید و هر سال ۸۰۰ نفر داوطلب بپذیرید، بودجه دانشکده پزشکی را زیاد کنید، بودجه وزارت بهداری را زیاد کنید نه این که به یک طبقه تحصیل کرده این قدر بتازید (احسنت).
رئیس - آقای دکتر راجی (دکتر راجی - مخالفم) آقای دکتر عبده (دکتر عبده - مخالفم) آقای ملک مدنی.
ملک مدنی - عرض کنم که آقای دکتر فلسفی رفیق عزیز بنده بی‌جهت عصبانی شدند عرض کنم ما نمایندگان ولایات نمی‌خواهیم به یک طبقه تحصیل کرده یک طبقهای که از هر حیث طرف احترام و تکریم جامعه ملت ایران و مخصوصاً نمایندگان مجلس هست، ما نمی‌خواهیم نسبت به آنها تضییقی کرده باشیم ما می‌خواهیم برای مردمی که در کرمانشاه نشستهاند و با زحمت و کار خودشان دستگاه کشور را میگردانند ما می‌خواهیم برای آنها اسباب آسایش فراهم کنیم (احسنت) (دکتر فلسفی - آقای یک قانونی خاصی بیاورید برای آنها) اجازه بفرمایید آقای رئیس اعلام کردند که صحبت نکنید هر کس هر چه دارد باید بیاید پشت این تریبون صحبت کند. بنده کسی هستم که ۲۴ سال است در تهرانم و ۱۱ دوره وکیل بودهام و از تمام شما آقایان سوابقم بیشتر است در مجلس. عرض کنم ده دفعه تا به حال در این مجلس مطرح شده که ما باید به ولایات و شهرستانهای کوچک کمک بکنیم (صحیح است) اینها هم مردم این آب و خاکند، اینها هم سرباز می‌دهند، مالیات می‌دهند، عوارض می‌دهند همه کار می‌کنند به چه دلیل باید هر کوچهای از این شهر تهران که شما از آن عبور می‌کنید پنج شش طبیب داشته باشد الان همین دور بهارستان را نگاه کنید پنجاه دکتر اطراف اینجا هست اما آن شهرستانی که جنابعالی از آنجا انتخاب شدهاید. گرگان اگر گرگانی که یکی از شهرستانهای درجه اول کشور همشه بوده و هست ودر مرز هم واقع شه سه نفر طبیب داشت؟ (دکتر فلسفی - بیست نفر طبیب دارد) این شهر همدان که آقای برزین اینجا هستند، همدان یکی از شهرهای قدیم ایران است و همیشه هم مرکز طب بوده، اگر پنج نفر طبیب آنجا بود (صحیح است) کسی نمی‌رود در ولایات پس ما ناچاریم به نام حمایت از مردم شهرنشین و ده‌نشین ولایات و قصبات و قراء این اقدامات را بکنیم. اشتباه نشود ما قصد توهین نداریم نسبت به آقایان اطبا برای این که سوءتفاهمی نشود عرض کردم که اطبا خیلی هم مورد احترام هستند و ویزیت سه تومانشان را سی تومان کردهاند باز هم مردم به آنها احترام می‌کنند نصف شب هم اگر در خانهاش بروند در را می‌بندد و سراغ مردم نمی‌رود (دکتر طبا - همه که این طور نیستند) قبول دارم جناب آقای دکتر طبا ما احترام می‌گذاریم به آقای دکتر طبا و احترام برای ایشان قائل هستیم ولی آخر حساب دارد شما ۱۲ نماینده از تهران دارید و ۱۲۴ نفر نماینده دیگر مال ولایات هستند بایستی حق ولایات را محفوظ کرد بنده خیلی تقدیر می‌کنم که عرضی را که تقریباً یک ساعت پیش اینجا کردم مورد توجه آقایان نمایندگان محترم ولایات واقع شد و با این پیشنهاداتی که دادند حق موکلینشان را در ولایات حفظ کردند. حالا هم پیشنهاد آقای کهبد به نظر بنده صحیح است برای چه؟ برای این که ما عملاً میبینیم که این بیمارستانهای ولایات را طبیبهای مجاز اداره می‌کنند و اطبای دیپلمه پا نمی‌شوند بروند آنجا و ما هم هر وقت حرف بزنیم گرفتار همین تعرضات جناب آقای دکتر فلسفی و سایر آقایان واقع می‌شویم پس عجالتاً موافقت بفرمایید که رؤسای بیمارستانها... ما خودمان من باب مثال بنده الان عرض می‌کنم بنده شهر ملایر را عرض می‌کنم که دو تا بیمارستان دارد یک بیمارستان پنجاه تختخوابی دارد و یک بیمارستان سی تختخوابی، بنده الان سالها است در تهران هستم و آقایان دکتر طبا و آقایان وزرا هم نسبت به بنده بیلطف نیستند والله هر چه خواستیم یک
طبیب بفرستیم آنجا نشد و فقط یک طبیب مجاز در آنجا است که چندین سال است او را نگه داشتهایم این هم همان است که در اسدآباد بوده است نمی‌روند در شهرستانها. به علاوه باید یک قانونی گذراند که عملی باشد و این پیشنهاد آقای کهبد به نظر بنده صحیح است و خواهش می‌کنم آقایانی هم موافقت بفرمایند (صحیح است - احسنت)
یمین اسفندیاری - بنده هم یک پیشنهادی عرض کرده بودم.
رئیس - آقای دکتر ملکی.
دکتر ملکی - به عقیده بنده پیشنهاداتی که می‌شود باید صورت عملی بودنش را هم آقایان در نظر بگیرند. اولاً در کمیسیون نظر آقایان این بود که باید اصلاً رؤسای تمام بیمارستانها طبیب دیپلمه باشند (صحیح است) بعد در آنجا اظهار شد که به اندازه کافی طبیب دیپلمه نداریم و اگر این پیشنهادی که داده شده است مورد تصویب واقع شود بیمارستانهای کوچک شهرستانها بدون رئیس خواهد ماند. و آقایان میدانند که در بیمارستانهای کوچک فقط یک طبیب بیشتر کار نمی‌کند که هم رئیس است و هم طبیب و این است که اگر بنا بشود این را هم بکنیم طیبیب دیپلمه و دیپلمه هم وزارت بهداری پیدا نکند آقایان هم هر روز مراجعه کنند بگویند طبیب نداریم خودتان پیدا کنید تا بفرستیم آن وقت توجه خواهند فرمود که بیمارستانهای شهرستانها بیرئیس و به دو سرپرست باقی خواهد ماند این است که بنده می‌خواستم از آقای کهبد تقاضا کنم که قبول بفرمایند که این روی یک حسابی بوده است که تنظیم شده است و اما راجع به پیشنهادی که وزارت بهداری مکلف است رؤسای فنی بیمارستانها را طبیب دیپلمه بگذارد برای این است که چون بعضی از بیمارستانها دارای دو رئیس است یکی هست که قسمت مالیش را، قسمت دفترداری و حسابداریش را اداره می‌کند و یکی هم رئیس فنی است که قسمت پزشکیش را اداره می‌کند البته این باید تصریح بشود که قسمت فنی بیمارستان و قسمت اداری و البته مقصود اینجا این است که رئیس فنی بیمارستان می‌بایستی از بین پزشکان دیپلمه انتخاب شود.
رئیس - رأی گرفته می‌شود به پیشنهاد آقای کهبد آقایان موافقین قیام کنند (اکثر برخاستند) قابل توجه شد. پیشنهاد آقای ابوالقاسم امینی قرائت می‌شود.
(به شرح زیر قرائت شد)
استخدام پزشکان نباید مشمول بخشنامه ممنوعیت استخدامی وزارت دارایی قرار گیرد (صحیح است)
رئیس - آقای امینی
ابوالقاسم امینی - اشکالی که پیدا کرده است در دستگاه دولت این است که دولت شده است وزارت دارایی و وزارتخانههای متبوعه. وزارت دارایی یک بخشنامه می‌فرستد به وزارتخانههای دیگر و کار آن وزارتخانهها را فلج می‌کند. الان پنج ماه است یک نفر متخصص رادیو سکپی برای رشت تهیه کردهایم برای بیمارستان پورسینا. بودجه آن هم تهیه شده است به صرف این که وزارت دارایی یک بخشنامهای صادر کرده استخدام جدید ممنوع است (یک نفر از نمایندگان - خودشان استخدام می‌کنند) این پیشنهاد را تقدیم نمودم و لو این که میدانم ضرورت ندارد یک همچون چیزی در لایحه ولی می‌خواستم تذکر بدهم که نباید بخشنامه وزارت دارایی در استخدام پزشکان تأثیر داشته باشد (صحیح است).
رئیس - آقای دکتر عبده.
دکتر عبده - بنده با اساس این فکر موافقم ولی با طرز تنظیم ماده پیشنهادی موافق نیستم اشخاصی که دیپلم می‌گیرند آنها دیپلمشان تنها کافی نیست برای اجرای طبابت آقای وزیر بهداری توجه بفرمایند عرض می‌کنم همان طور که در سایر کشورها بنده اطلاع دارم مرسوم است فقط با دیپلم نمی‌شود طبابت کرد بایستی طبیب پروانه طبابت هم داشته باشد وزارت بهداری بایستی احتیاجات تمام کشور را در نظر بگیرد حوائج مرکز و حوائج سایر شهرستانها را در نظر بگیرد و در پرانهای که به اطبا می‌دهد با رعایت احتیاجات بگوید آقا من پروانه به شما می‌دهم به شرطی که مثلاً در همدان طبابت کنید (کشاورز صدر - ما هم که همین را گفتیم) نخیر آقا شما به طور مطلق گفتید که دو سال از مرکز برود بیرون اما کجا برود معلوم نیست اگر تخلف کرد و از تهران بیرون نرفت که در قانون ذکر می‌شود که استخدام اطباء مشمول بخشنامه وزارت دارایی نخواهد شد این از لحاظ استیل قانونگذاری صحیح نیست.
ابوالقاسم امینی - بنده پیشنهاد را پس می‌گیرم مقصودم تذکری بود
(پیشنهاد آقای دکتر متین دفتری به شرح زیر قرائت شد)
پیشنهاد می‌کنم این تبصره به گزارش کمیسیون بهداری اضافه شود.
تبصره - طبابت آزاد در هر حوزه محتاج به پروانه وزارت بهداری خوهد بود که با در نظر گرفتن احتیاجات شهرستانها صادر خواهد شد.
دکتر متین دفتری - بنده متأسفم که امروز راجع به اطبا که طبقه دانشمند کشور هستند یک تصمیماتی از روی عصبانیت گرفته شد و این پیشنهاداتی که از طرف آقایان می‌شود و تصویب هم شد عملی نخواهد بود و به ضرر آقایان خودشان هم خواهد بود (صحیح است) آقای نورالدین امامی اینجا مطمئن باشند که با این پیشنهاد طبیب به ماکو نخواهد رفت تازه وقتی که به او گفتید برو بیرون به مشهد خواهد رفت ولی به ماکو نخواهد رفت (نورالدین امامی - ما هم گفتیم به یک جایی برود) خوب چه فرق می‌کند باز در یک جای ایران ممکن است اطبا هجوم بیاورند از طرفی از کجا می‌شود ثابت کرد یک گواهی‌نامه می‌آورند که در یک مؤسساتی خدمت کردهاند این چه محرومیت و محدودیتی است به عقیده بنده اجرای این مقررات به این سختی وزارت بهداری را دچار اشکال می‌کند (صحیح است) بنده این پیشنهاد را به این منظور تقدیم کردم همان طور که در تمام دنیا هم مرسوم است و در همین جا طبابت کرد چکارش می‌کنید (دکتر بقایی - بدون پروانه چطور چیز بکنند البته کار خلاف قانون می‌شود در مملکت، ولی حق ندارند) به عقیده بنده این اصلاح هم واقعاً لازم است البته ایران که تهران نیست ولی باید کاری کرد که اجرا بشود و عملی بشود (صحیح است) وزارت بهداری را ما باید اختیار بدهیم که در تقسیم پروانههای طبابت احتیاجات کشور را در نظر بگیرد و خودش با آنها مذاکره بکند و با رضایت این کار بشود و الا اگر بنا باشد با اجبار یک طبیب را فرستادن به یک جایی شما الان ملاحظه می‌فرمایید وضعیت اقتصادی ولایات یک طوری است که مردم همه می‌آیند به مرکز و شهرها همه در واقع گداخانه شده شما می‌خواهید طبیبها را مجبور کنید به روند به گداخانهها، این نمی‌شود طبیب باید مطب داشته باشد بخصوص طبابت که کار آسانی نیست به نظر بنده به جای تمام این پیشنهادها که عملی نخواهد شد آقایان به وزارت بهداری اختیار بدهید که با توجه به پروانههای طبابت آنها خودشان احتیاجات خارج از مرکز را در نظر بگیرند یعنی مثلاً مادام که همدان طبیب ندارد شما پروانه طبابت ندهید و الا با دو سال یا سه سال خارج رفتن و این که بگویند حتماً به رو بیرون این عملی نخواهد بود.
مخبر - عرض کنم این که آقای دکتر متین دفتری می‌فرمایند که موقعی اجازه طبابت داده می‌شود که به روند از وزارت بهداری هم پروانه طبابت بگیرند طبیبها بدون اجازه طبابت هم نمی‌کنند البته این پروانه از وزارت فرهنگ صادر می‌شود.
اما قسمت دوم که برای شهرستانها معین می‌شوند البته تصدیق می‌فرمایند که قوانین وقتی خوب اجرا می‌شود که مجریانش او را خوب اجرا بکنند یک همچون موضوعی اگر باشد ممکن است خدای نکرده یک مقتضیاتی پیش بیاید به یک طبیب بگویند تو مجبور هستی بروی بندرعباس و به یک طبیب دیگر هم که مشخصات دیگری داشته باشد بگویند برو به شاهپور و آنجا طبابت کن این البته مرسوم بوده است و باید در اختیارشان باشد و بنده خواهش می‌کنم از جناب آقای دکتر متین دفتری این قسمت را بگذارند به نظر یک کمیسیونی که تشخیص می‌دهد طبیب را به کجا بفرستند و الا یک ادارهای فردا در وزارت بهداری تشکیل می‌شود که هر کس دارای شرایطی هست می‌فرستند به نقاط خوب و یک عده طبیبهای بیچاره که ممکن است خیلی معلوماتشان هم خوب باشد به جاهای بد آب و هوا و جاهای غیرمناسب فرستاده خواهند شد.
رئیس - آقای دکتر مجتهدی مخالفید؟
دکتر مجتهدی - بنده اجازه می‌خواهم یک دقیقه راجع به این پیشنهاد آقای دکتر متین دفتری عرایضی بکنم ایشان می‌فرمایند که این جا از روی عصبانیت راجع به یک طبقه ممتازه یک پیشنهاداتی می‌کنند و مقدرات آنها را با کمال سرعت می‌خواهند تعیین کنند از طرف دیگر می‌فرمایند که این پیشنهادها یعنی پیشنهاد آقای کشاورز صدر و آقای نورالدین امامی برخلاف آزادی و انسانیت است حالا ایشان پیشنهاد می‌کنند که پروانه دادن یعنی حق طبابت کردن را بدهند بدست یک وزارتخانهای که هر جور دلش می‌خواهد بکند مثلاً بنده بعد از ۲۰ سال که زحمت کشیدهام و به خرج خودم تحصیل کردهام اگر بخواهم به هموطنان خودم خدمت کنم باید دو سال تبعید به شوم من از آقایان خواهش می‌کنم توجه بفرمایند اینها تمام عکسالعمل این است که وزارت بهداری تا حال آن طور که لازم است به وظایف خود عمل نکرده است، وزارت بهداری سازمان ندارد، در دو دوره ما اینجا نیستیم سازمان نوشتیم من از آقایان
می‌خواهم خواهش بکنم با عجله این پیشنهادها را ندهند اگر چه همه آقایان حقدار هستند ولی خواهش می‌کنم همهشان پس بگیرند این سازمان وزارت بهداری در کمیسیون وزارت بهداری تصویب شده است آن سازمان می‌آید به مجلس و آن وقت تمام این نواقص رفع می‌شود.
وزیر بهداری - پیشنهاد جناب آقای دکتر متین دفتری البته برای این است که نقاط دور از مرکز که طبیب ندارند به آن نقاط طبیب فرستاده بشود. (بعضی از نمایندگان - بلندتر ما نمی‌شنویم) عرض می‌کنم که پیشنهاد جناب آقای دکتر متین دفتری از این لحاظ است که نقاط مختلفه کشور بعضی جاها بخصوص طبیب ندارند وزارت بهداری بتواند طبیب بفرستد وزارت بهداری این وظیفه را به عهده دارد و این عکسالعملی که آقای دکتر مجتهدی فرمودند عکسالعمل کمی طبیب است برای جمعیت ایران ما باید شش هزار نفر پزشک داشته باشیم در صورتی که دو هزار نفر پزشک داریم از این نقطه‌نظر بنده خواهش می‌کنم از جناب آقای دکتر متین دفتری که این پیشنهاد خودشان را پس بگیرند وزارت بهداری معین خواهد بود از بین آن آقایانی که به شهرستانها می‌روند آن شهرستانهایی که طبیب کم دارند بروند.
دکتر متین دفتری - با این وعدهای که فرمودید پس می‌گیریم
(در این موقع مقام ریاست صندلی را ترک و آقای گنجهای نایب رئیس اشغال نمودند)
(پیشنهاد آقای حائری‌زاده به شرح زیر قرائت شد)
وزارت بهداری می‌تواند دخترها و خانمها را از مقررات فوق معاف نماید.
نایب رئیس - آقای حائری‌زاده
حائری‌زاده - قانون را برای هوی و هوس نباید نوشت بلکه برای اجرای عملباید نوشت خانمها در تمام دنیا و مخصوصاً در دیانت اسلام یک امتیاز و یک احترامی دارند که مردها آن درجه از امتیاز و احترام بر ایشان در قوانین معین نشده است و امتیاز و احترامی که به آنها داده می‌شود به مردها داده نمی‌شود با اوضاع و احوال مملکت دختری که از مدرسه بیرون آمده لزومی ندارد که او را بفرستند به شهرستانها در تهران هم دستگاه فرهنگی دستگاه بهداشتی به اینها احتیاج دارد این است که من پیشنهاد کردم اجباری را که باید دو سال بروند بیرون نسبت به خانمها و دخترها این موضوع رعایت نشود و اگر وزارت بهداری دید که اشکالی هست برای فرستادن آنها به شهرستانها مجبور نباشد که آنها را بفرستد به ولایات اگر ممکن بشود نروند به شهرستانها و از این قسمت معاف باشند ولی اجبار این که حتماً بروند به ولایات نسبت به خانمها و دخترها اگر آقایان موافقت بفرمایند در عمل دچار اشکال نمی‌شود.
اردلان - بنده مخالف هستم.
نایب رئیس - آقای دکتر طبا.
دکتر طبا - این لایحه در درجه اول برای این اینجا پیشنهاد شد که مخصوصاً ماماها و داروسازها و دندانسازان را به خارج بفرستند (صحیح است) چون این ماده چهارمی که ذکر شده است برای پزشکان این قیدی که دو سال در خارج خدمت بکند در قانون استخدام کشور هست، این قانون برای اطبا هم هست، و این پیشنهاد آقای حائری‌زاده به نظر من صحیح به نظر نمی‌رسد و البته یک دختر یا یک زن شوهرداری که نخواهد به خارج برود وارد استخدام دولت نمی‌شود این که برای مشاغل آزاد نیست برای استخدام دولت است چون در ولایات و شهرستانها خود آقایان میدانند همان طور که برای اطبا در اشکال هستیم برای قابله هم همان قدر دچار اشکال می‌باشیم (صحیح است) این وضعیتی که قابلهها دارند و در ادارات دولتی به عناوین مختلفه استخدام شدهاند ولی کار نمی‌کنند این باید از بین برود و دو سال در خارج خدمت بکنند و کار بکنند و بعد به مرکز برگردند (صحیح است - احسنت)
مخبر - بنده می‌خواهم از جناب آقای حائری‌زاده استدعا کنم که پیشنهاد خودشان را پس بگیرند و ماماها هم که بالاخره مورد احتیاج عامه هستند و مخصوصاً برای شهرستانها مورد احتیاج آن زیاد است و اگر چنین چیزی باشد که ماماها نروند به شهرستانها (حائری‌زاده - من مصلحت را این طور میدانم قبول نمی‌کنید نکنید) و همه در تهران بمانند و اگر قید شود که وزارت بهداری نتواند خانمها و دخترها را به خارج بفرستد آنها هم طبعاً می‌بایستی شامل این استثناء باشند و آن وقت این کار در وزارت بهداری عملی نخواهد بود.
نایب رئیس - رأی می‌گیریم به پیشنهاد آقای حائری‌زاده آقایانی که موافقند قیام کنند (عده کمی برخاستند) قابل توجه نشد پیشنهاد آقای یمین اسفندیاری قرائت می‌شود.
(پیشنهاد آقای یمین اسفندیاری به شرح زیر قرائت شد)
تبصره دو از ماده واحده گزارش کمیسیون بهداری لغو شود.
یمین اسفندیاری - بنده می‌خواهم از آقایان خواهش کنم که افراط و تفریط و تظاهر را یک قدری کنار بگذارند که از این قانون یک نتیجه خوبی بگیریم ما حالا می‌خواهیم در اواخر دوره پانزدهم یک قدری کار کنیم ولی این پیشنهاداتی که داده می‌شود و مطلبی که گفته می‌شود نتیجه مطلوبی از آن گرفته نمی‌شود بنده راجع به بهداری عرایضی دارم و به جناب آقای دکتر اعلم‌الملک هم ارادت دارم و منظورم هم فقط ایشان نیستند اساس کار بهداشت این مملکت بدبختانه خیلی عقب است و وقتی که ما به جاهای دیگر می‌رویم و وضعیت نقاط دیگر عالم را نگاه می‌کنیم میبینیم در این جا به آن چیزی که رشته حیات ما است بدبختانه کمتر توجه می‌شود و کمتر می‌تواند برای مرم وسیله سعادت باشد (مکی - وسیله مجازات کم است آقا) تأمل بفرمایید چهار کلمه هم بنده عرض کنم بنده در ۲۵ سال قبل موقعی که در بنادر خلیج کارگذار کل بنادر بودم وقتی که به تمام بنادر می‌رفتم انگلیس‌ها در آنجا در ایران یک تشکیلاتی داشتند حالا نمی دانم دارند یا نه، نظرم هست در آن موقع آقا دکترهای خیلی خوب از لندن می‌آمدند در بنادر و جزایر خلیجفارس و طبابت می‌کردند ولی کیک مقرارتی داشتند تمام وسائل برای این دکترها در آنجا فراهم بود و حقوق خوب هم می‌گرفتند، آقای وزیر بهداری توجه می‌فرمایید تا آن روزی هم که می‌بایست در آنجاها باشند همه قسم وسائل برایشان فراهم بود و روزی هم که می‌خواستند بروند هیچ تشبثی هم نداشتند یکی جانشینش می‌آمد و آن هم می‌رفت به جای دیگر در صورتی که در محلهای بد آب و هوا زندگانی می‌کرد در پاریس که بنده این سفر بودم .... (کشاورز صدر - آقا قصه پاریس را نگویید).... تأمل کن آقا. دکتر ۷۹ ساله بنده را معالجه می‌کرد که عمل یدی انجام می‌داد که حتی یکی از هموطنان ما...
ماده ۶۳ را عرض می‌کنم.
هنوز به دست من نیامده است که من رعایت کنم بفرمایید طبع کنند و به دست من بدهند تا مهم رعایت کنم.... عرض کنم ۷۹ سال از سنش رفته بود و این ۷۹ ساله طبیبی بود که یکی از آقایان خراسانیها در آنجا گرفتار مرض کلیه بود و سنگ کلیهاش را در آورد با چه درشتی! که واقعاً بینظیر بود و این اظهار می‌کرد به بنده که من ۷۹ سال از سنم می‌گذرد من در این فرانسه وزیر شدم قبول نکردم (کشاورز صدر - مریض مرده یا زنده است) نخیر زنده است الان هم در خراسان است؟ سپهبد شدم قبول نکردم وکیل شدم قبول نکردم سناتور شدم قبول نکردم و کارم را به خوبی انجام می‌دهم و تا این سن که رسیدهام و مردم را طبابت می‌کنم هم خودم وجدان دارم که فردی را به صدمه نیندازم و هم دستگاهی هست، شرافت من است که من در این سن بتوانم یک همچون عملیاتی را انجام بدهم همان طور که آقای ملک مدنی فرمودند ما به آقایان دکترها احترام می‌کنیم و وجود آنها را هم برای مملکتمان لازم می‌شمریم و خیلی هم به آنها احتیاج داریم و خیلی هم بعضی از آقایان دکترها مثل رفیق محترم عزیز بنده جناب آقای دکتر لقمانالملک که وزیر بهداری بودند در کابینه جناب آقای حکیمالملک ایشان دلشان خیلی نازک بود (کشاورز صدر - بسیار مرد خوبی است) بسیار مرد خوبی است، بسیار مرد خدمتگذاری است، بسیار مرد وطنپرستی، عالمی، شریفی دیگر می‌توانم چه بگویم بنده می‌گویم دو کلمه شوخی کردم با نهایت ارادت که داشتم از ما رنجیده خاطر شدند در صورتی که حق با او بود منهم حرفی نزدم چندین مرتبه هم معذرت خواستم اما قبول نکردهاند و بنده هم شب و روز دلتنگم که مبادا یک مرضی بگیرم که فقط آقای دکتر لقمانالملک باید به بنده را معالجه بکنند آن وقت بنده در خظر خواهم بود (خنده نمایندگان) بنده عرض می‌کنم آقای وزیر بهداری این مادهای که اینجا می‌گذارید این نقض غرض است جنابعالی در اینجا از یک طرف دیپلمهها را قبول می‌کنید و از طرف دیگر مردمان بدبخت و لو مریضخانه یک تختخوابی هم باشد شما به دست اشخاصی می‌گذارید آنها را که یعنی ما به شما اهمیت نمی‌دهیم چرا؟ برای این که یا باید سی تختخواب باشد یا بنا به پیشنهاد آقای کهبد بیست تختخواب باشد (یکی از نمایندگان - آقا اینها مربوط به پیشنهاد نیست) آقا تأمل بفرمایید من حذفش را پیشنهاد کردم، تقاضای حذفش را کردم اینجا می‌نویسد:
تبصره ۲ - وزارت بهداری مکلف است که رؤسای بیمارستانهایی که بیش از سی تختخواب دارند و رؤسای بهداری استانها را از بین پزشکان دیپلمه انتخاب نماید بنده اصلاً مخالف هستم، بنده عرض می‌کنم که آقای وزیر محترم بهداری که علاوه بر مقام وزارت بهداری، علاوه بر تصدی کار بهداری دارای مقام علمی هستند...
امامی اهری - آقای رئیس اخطار نظامنامه دارم.
نایب رئیس - آقای یمین شما پنج دقیقه بیشتر حق صحبت ندارید.
یمین اسفندیاری - آن نظامنامه به دست بنده نرسیده است و پنج دقیقه نیست نیم ساعت است (امامی اهری - پیشنهاد لغو نمی‌شود، پیشنهاد تجزیه بشود) آقا حذف بکنید. (سزاوار - حذفش هم نمی‌شود کرد) آقا بنده نظر خودم را می‌گویم (سزاوار - نمی‌شود آقا) بنده می‌گویم وقتی که آقای وزیر بهداری توجه فرمودند به عرایض من، البته میدانند که من منظور شخصی ندارم و می‌خواهم مردمی که در شهرستانها در هرگوشهای (همهمه نمایندگان) آقای کشاورز صدر جنابعالی وقتی که تشریف می‌آورید اینجا نمیدانید که اینجا جه مزخرف‌هایی می‌فرمایید (خنده نمایندگان). (کشاورز صدر - آقا من اخطار نظامنامه‌ای دارم) بنده هم مثل جنابعالی بنده خیلی از شما معذرت می‌خواهم اخطار هم نکنید (زنگ رئیس) (کشاورز صدر - چرا نامربوط حرف می‌زنید) خیلی معذرت می‌خواهم از شما ببخشید آخر شما اوقاتتان تلخ می‌شود (کشاورز صدر - حالا شما مزخرف می‌گویید یا من) بنده، بنده نماینده جنابعالی در فراکسیون اتفاق هستم. (زنگ رئیس) بنده عرض می‌کنم جناب آقای وزیر بهداری شما باید تمام مردم این مملکت را باید طبیب درست کنید وقتی که تشخیص می‌دهید اشخاص دیپلمه بایستی در روی بیمارستانهای سی تختخوابی باشند و یک امتیازی داشته باشند با دیگران، درد همهاش این است که می‌فرمایید ما نداریم لااقل وقتی که خودتان وزیر بهداری هستید و میدانید اشخاص دیپلمه بر دیگران از هر حیث ترجیح دارند خودتان این کار را بکنید چرا سند به دست مردم می‌دهید. (صحیح است).
نایب رئیس - چون به پیشنهاد آقای یمین نمی‌شود رأی گرفت بنابراین پیشنهاد دیگری خوانده می‌شود.
(پیشنهاد آقای دکتر بقایی به شرح زیر قرائت شد)
انتقالات اعتبارات دانشگاه تهران به ولایات ممنوع است. (بعضی ازنمایندگان - تشریف ندارند) پیشنهاد دیگری قرائت بشود.
(پیشنهاد آقای کشاورز صدر به شرح زیر قرائت گردید)
پیشنهاد می‌کنم مدت نظام وظیفه جزء مدت خدمت و کار در خارج از مرکز محسوب نخواهد شد.
نایب رئیس - مربوط نیست آقا.
کشاورز صدر - جناب آقای وزیر بهداری قبول کردند و آقایان تأیید کردند که اشخاصی که از دانشکده بیرون می‌آیند باید دو سال در خارج از مرکز دو سال در خارج به آنها پروانه داد که طبابت بکنند و مادام که این دو سال را انجام ندادهاند در تهران اجازه داده نمی‌شود بنده خواستم عرض کنم دوره نظاموظیفه که اگر در شهرستانها بروند مربوط به این موضوع نیست و جزء این مدت محسوب نمی‌شود این بود نظر بنده.
نایب رئیس - آقای امیرتیمور.
امیرتیمور - بنده می‌خواستم به نماینده محترم آقای صدر کشاورز تذکر بدهم که هیچ چیز مانع از خدمت وطن نیست (کشاورز صدر - عرایض بنده تحریف شده است) خدمت وظیفه باید انجا بشود و مقدم بر کلیه وظایف است این که این، بعد هم از آقای وزیر بهداری خواهش می‌کنم که این تبصره چیز زایدی است و خودتان انتخاب بکنید خود آقا پس بگیرید این تبصره را.
ابوالقاسم امینی - این را کمیسیون اضافه کرده است.
وزیر بهداری - این تبصره پیشنهاد وزارت بهداری نبوده است و در کمیسیون بهداری اضافه شده است ولی چون به این ترتیب اصلاح کردند که رؤسای فنی در هر حال دیپلمه باشند وزارت بهداری مانعی نمی‌بیند که حذف بشود تبصره آخر بسته به رأی مجلس است در صورتی که حذف بکنند رؤسای فنی شهرستانها که نوشته شد.
نایب رئیس - موضوع پیشنهاد آقای کشاورز صدر مطرح است البته این به جای خودش محفوظ است و مربوط به این نیست.
وزیر بهداری - وزارت بهداری موافق است با این که خدمت نظام وظیفه محسوب نشود.
کشاورز صدر - با این توضیحی که دادند که محسوب نخواهد شد این دو سال به آن دو سال پس گرفتم.
نایب رئیس - پیشنهاد دیگری قرائت بشود.
(پیشنهاد آقای ملک مدنی به شرح زیر قرائت شد)
اصلاح زیر را به تبصره ۲ پیشنهاد می‌نمایم.
روسای بیمارستان شهر تهران باید پزشک دیپلمه باشند.
وزیر بهداری - قبول می‌کنم.
رئیس - آقای ملک مدنی.
ملک مدنی - بنده این پیشنهاد را که کردم یک اصلاح عبارتی در تبصره ۲ بود، عرض کنم در تبصره ۲ می‌گوید: وزارت بهداری مکلف است که رؤسای، بیمارستانهایی که بیش از سی تختخواب دارند و رؤسای بهداری استانها را از بین پزشکان دیپلمه انتخاب نماید. خود جنابعالی میدانید که البته رؤسای بیمارستانهای تهران باید طبیب دیپلمه داشته باشند ولی برای ولایات شما به قدر کافی طبیب دیپلمه ندارید بفرستید این یک موانع و اشکالی برای انجام این کار فراهم خواهد کرد، بنابراین بنده این پیشنهاد اصلاحی را کردم و این را خواهش می‌کنم جنابعالی و جناب آقای مخبر قبول فرمایید که تسهیلی بکند در کار ولایات (مکی - کسی هست که دیپلمه نباشد) طبیب مجازند، طبیب مجازها با دیپلمه مدرسه تفاوت دارند.
مخبر - عرض می‌کنم جناب آقای ملک مدنی گمان می‌کنم یک سوءتفاهمی شده است در این تبصره ۲ در تبصره ۲ نوشته شده است، وزارت بهداری مکلف است که رؤسای بیمارستانهایی که بیش از سی تختخواب دارند و رؤسای بهداری استانها را از بین پزشکان دیپلمه انتخاب نماید. این دیگر دلیل نیست که اگر از سی تختخواب کمتر بشود یک پزشک مجاز بگذارند آن را هم ممکن است پزشک دیپلمه بگذارند به علاوه اگر از سی تختخواب بیشتر شد حتماً باید دیپلمه باشد دیگر نمی‌شود پزشک یا طبیب مجاز آورد گذاشت رئیس بیمارستان ولی ممکن است یک بیمارستانی ۵ تختخواب داشته باشد و رئیسش را هم دکتر دیپلمه بگذارند اگر وزارت بهداری به اندازه کافی دکتر دیپلمه در اختیار داشته باشد البته باید رؤسای فنی بیمارستانهای ولایات هم دیپلمه باشند این است که چون نظرشان تأمین است پیشنهاد خودشان را پس بگیرند.
دهقان - بنده مخالفم.
وزیر بهداری - با نظر آقای مخبر کمیسیون موافقم.
دکتر فلسفی - آقا بنده مخالفت کردم پیشنهاد را قرائت کنید.
(به شرح سابق قرائت شد)
نایب رئیس -آقای دکتر فلسفی مخالفید؟ بفرمایید.
دکتر فلسفی - عرض کنم بنده یک مثلی را به آقای ملک مدنی عرض می‌کنم تشکیلات بیمارستانهای تهران وضع خاصی است یعنی یک بیمارستانی قسمتهای مختلفه جراحی و طبابت دارد البته بیمارستانها فنی هستند و یک جایی نیست که بشود اداره امور بیمارستانها را یک شخص غیرفنی اداره بکند بنابراین رئیس خاصی برای بیمارستان نیست مقصود بنده این است که آقای دکتر آشتیانی هم گویا اطلاع دارند به همین ترتیب است.
ملک مدنی -اجازه بفرمایید که من توضیح بدهم شاید تحریف شده باشد آقای دکتر ملکی مخبر کمیسیون اظهار می‌کنند که رؤسای فنی بیمارستانها قرار شده است که دیپلمه باشند و رؤسای غیرفنی می‌توانند پزشک مجاز باشند ما الان در ولایات مبتلا به ما است و نداریم بفرستیم فردا هم که سرکار هستند حقوق به آنها نمی‌رسد و می‌روند بنده ناچارم که توضیح بدهم و به اطلاع آقایان برسانم بنابراین وقتی که می‌فرمایند رؤسای فنی است بنده پس می‌گیرم مقصودم کمک به بیمارستانهای ولایات است.
نایب رئیس - پیشنهاد دیگر قرائت می‌شود.
(پیشنهاد آقای دکتر شفق به شرح زیر قرائت شد)
پیشنهاد می‌کنم تبصره ذیل به ماده واحده اضافه شود:
وزارت بهداری مکلف است حداقل واکثری برای دستمزد طبیبان و جراحها تعیین کند و بعد از صدور تصویبنامه اعلام دارد.
نایب رئیس - آقای دکتر شفق
دکتر شفق - بنده توضیح زیادی در این باب دارم و به طبیبان و پزشکان درجه اول این کشور اعتقاد دارم که هم اشخاص منصفی هستند ولی حقیقت امر این است که یک عده از طبیبان هستند که بیش از لوزم دستمزد می‌گیرند باید در ردیف محتکرین آنها را محسوب داشت و این نتیجهای که فعلاً داده است و بنده اطلاع دارم این است که اشخاص متوسط و نه تنها اشخاص فقیر مجبور می‌شوند به روند هجوم بیاورند به مریضخانههای دولتی مجانی که آنجا هم به هیچ وجه من الوجوه جا نیست بنده در این اواخر اطلاع پیدا کرم که برای یک عمل آپاندیست سه هزار تومان خرج شد و برای یک عمل لوزتین هفتصد تومان گرفته‌اند اشخاصی را بنده می‌شناسم (مکی - طبیبش کی بوده) (صدرزاده - چکار به طبیبش دارید) در مملکت اگر بنا است یک عدالت اجتماعی باشد (صحیح است) جا دارد که تمام طبقات این عدالت
اجتماعی را مرعی دارند، عدلت اجتماعی منحصر به بازرگانان یا مالک که نیست همه طبقات بایدرعایت بکنند و از این لحاظ بنده فکر می‌کنم که اگر وزارت محترم بهداری یک حداقل و اکثری برای میزان دستمزد معین کند و مردم تکلیفشان معلوم شود خیلی به جا خواهد بود.
وزیر بهداری - مانعی ندارد وزارت بهداری قبول می‌کند.
نایب رئیس - آقای نبوی.
نبوی - این پیشنهاد جناب اقای دکتر شفق از روی کمال ایمان و حسن ظن تنظیم شده ولکن در قوانین بایستی رعایت ترتیب را کرد یعنی پیشنهادها و قوانین طوری باید باشد که قابل اجرا هم باشد اگر طبیبی بیانصاف بوده و اضافه پول گرفته معلوم نیست که تمام اطبا این طور باشند و به اضافه ما اگر بخواهیم این را عمل کنیم معلوم نیست که ما چه جور باید به او ابلاغ کنیم اگر یک کسی نصف شبی طبیبی را درخواست و آن طبیب نرفت و حاضر نشد ما که نمی‌توانیم مجبورش کنیم، شخص طبیب نبایستی اینقدر بیایمان باشد که تا یک پول گزافی در آن دل شب از آن مریض نگیرد مراجعه نکند ولی اگر خدای نکرده یک چنین طبیبی بود هیچ وقت این قانون او را مجبور نخواهد کرد و بنابراین اگر این قانون بگذرد و ما بخواهیم آن را اجرا کنیم قابل اجرا نخواهد بود همان طور که در اول عرض کردم در قواینن باید رعایت طرفین و رعایت همه بشود و این قانون به نظر من بسیار مفید است و اگر بشود اجرا کرد چون قابل اجرا نیست بنده عقیده ندارم که آقای دکتر شفق در پیشنهاد خودشان پافشاری بفرمایند.
دهقان - بنده موافقم.
نایب رئیس - آقای صدرزاده.
صدرزاده - کلیه اشخاصی که تماس با امور اجتماعی دارند آزادی آنها باید در یک حدودی باشد که آزادی و آسایش دیگران را اخلال نکند ملاحظه می‌فرمایید وکلای دادگستری در سابق می‌توانستند برای هر دعوائی هر مبلغی حقالوکاله دریافت کنند و این کار اسباب اختلال امور قضایی شده بود، بالاخره اینطور در نظر گرفتند که برای آنها یک میزانی حقالوکاله معین کنند که از آن میزان تجاوز نکنند (صحیح است) بنابراین چون اطبا بیشتر از وکلا تماس با مردم دارند باید دستمزدی که می‌گیرند تابع یک مقرراتی باشد و تعدی و تجاوز به مردم نکنند به علاوه کار آنها کار روحانی است که انجام می‌دهند و باید آسایش مردم را بر منافع خودشان مقدم بدارند، بنده تصور می‌کنم پیشنهادی را که جناب آقای دکتر شفق فرمودهاند بسیار مفید و لازم است، در عین حال هم حقوق اطبا را محدود نکرده است زیرا که ذکر شده است که وزارت بهداری یک میزان حداقل و اکثری را در نظر بگیرد و وزارت بهداری هم طوری میزان را معین نخواهد کرد که موجب زیان آنها و دماغ سوختگی آنها بشود بنابراین این بنده با این پیشنهاد موافقم.
نایب رئیس - رأی گرفته می‌شود به پیشنهاد آقای دکتر شفق، آقایانی که موافقند قیام کنند (اکثر برخاستند) قابل توجه شد پیشنهاد آقای عباس اسلامی قرائت می‌شود:
(به شرح زیر قرائت شد)
پیشنهاد می‌کنم شرح زیر به عنوان تبصره به لایحه بهداری اضافه شود.
کلیه اطبایی که فعلاً در استخدام وزارت بهداری یا دولت می‌باشند و در خارج مرکز خدمت ننمودهاند مکلفند مدت یک سال لاقل در خارج مرکز نیز خدمت نمایند و الا نصف حقوقی را که دولت به آنها می‌دهد درسال مستحق دریافت خواهند بود.
نایب رئیس - آقای اسلامی بفرمایید.
اسلامی - عرض کنم همه اقایان تشریف آوردند اینجا داد از بی‌طبیبی زدند علاوه بر این که در شهرستانها طبیب نیست به مرکز خیلی کم است اصلاً چشم پزشک یا جراح به هیچ وجه پیدا نمی‌شود اگر یک عمل جراحی یا یک معاینه چشم در شهرستانها پیش بیاید اگر پول ندارند باید در آنجا بمیرند، بنده این پیشنهاد را کردم که همه آقایان اگر موافق هستند نسبت به این که دانشجویانی که در آینده از دانشکده بیرون می‌آیند مکلف هستند که به روند به شهرستانها، این آقایان پروفسورها این آقایان پزشکان درجه اول که در تهران هستند لااقل یک سال به روند به شهرستانها، آن قسمتهایی که مریض در آنجا زیاد است و این اشخاصی که باید تحت معالجات جراحی قرار بگیرند آنها رسیدگی بکنند اگر می‌خواهند نروند اگر در استخدام وزارت بهداری هستند وزارت بهداری برای مدت یک سال نصف حقوق به آنها بدهد که نصف حقوق آنها را به دیگران بدهند که با حقوق بیشتری به شهرستانها به روند بنده توضیح زیادتری ندارم استدعا می‌کنم آقایان که نسبت به شهرستانها حسن نظری دارند نسبت به این پیشنهاد موافقت فرمایند.
نایب رئیس - آقای رضوی مخالف هستند؟
رضوی - بلی.
نایب رئیس - بفرمایید.
رضوی - در حالی که احتیاج ولایات را به پزشک مکرر آقایان گفتهاند ولی مشمول قانون را نسبت به گذشته منظور کردهاند به نظر بنده کار خوبی نیست (صحیح است) به این معنی که به هر صورت یک تشکیلاتی بر طبق احتیاج وقت داده شده اگر از امروز بر طبق پیشنهاداتی که شده لایحهای که تنظیم شده ما بخواهیم تشکیلات بهداری را واقعاً به این صورت در بیاوریم و آقایان پزشکان را از حالا بفرستیم به ایالات و ولایات فکر می‌کنم کافی باشد و الا قبول این قضیه نسبت به گذشته اینجا یک بحرانی پیش می‌آید که می‌ترسم نتیجه خوبی نداشته باشد و بنده تقاضا می‌کنم آقای اسلامی پیشنهاد خودشان را پس بگیرند.
نایب رئیس - آقای مخبر.
مخبر - قبل از این که این قانون به مجلس بیاید ماده ۴ قانون استخدام پزشکان بوده است که دو سال باید در خارج خدمت بکنند و بعد از آن می‌توانند به تهران بیایند و این موضوع را وزارت بهداری ملحوظ داشته است و اگر هم نسبت به بعضی از پزشکان اتفاقاً ملحوظ نشده است باید بعد از این موضوع را در نظر بگیرند و ملحوظ بدارند این است که بنده تصور می‌کنم که توضیح بیشتری لازم نداشته باشد برای این که اشخاصی که در وزارت بهداری کار می‌کنند مطابق قانون هفتم مرداد دول سال می‌بایست در خارج از تهران کار بکنند و به این جهت بنده خیال می‌کنم که آقای اسلامی توجه بفرمایند و پیشنهاد خودشان را مسترد دارند.
اسلامی - اجازه می‌دهید بنده با یک توضیحی پس می‌گیرم.
نایب رئیس - توضیح لازم ندارد.
اسلامی - می‌خواهم پس بگیرم اجازه بفرمایید.
نایب رئیس - توضیح لازم ندارم پس می‌گیرید یا رأی بگیریم.
اسلامی - پس نمی‌گیرم رأی بگیرید.
نایب رئیس - آقایانی که با پیشنهاد آقای اسلامی موافقند قیام بفرمایند (عده کمی برخاستند) قابل توجه نشد پیشنهاد دیگر ایشان قرائت می‌شود.
(به شرح ذیل قرائت شد)
وزارت بهداری مکلف است از مجموع اطبایی که در استخدام خود دارد در مرکز وحومه آن بیش از بیست درصد آنها استفاده ننماید و بقیه را به شهرستانها اعزام دارد.
نایب رئیس - آقای اسلامی.
اسلامی -عرضکنم آقای وزیر بهداری گویا یا آقای مخبر بودند که فرمودند در تمام کشور ۱۸۰۰ نفر یا ۱۷۰۰ نفر طبیب داریم بنده خیال می‌کنم که ۱۲۰۰ نفر در تهران تنها باشند بنده پیشنهاد کردم که از کلیه اطبائی که وزارت بهداری در اختیار دارد بیست درصدش در تهران باشند و بقیه آنها در شهرستانها طبابت کنند که اطبایی که در تهران هستند بیش از ۲۰ درصد مجموع اطبایی که در استخدام دولت هستند نباشند حالا این را هم رأی ندهید.
نایب رئیس - آقای حاذقی مخالف هستند؟ بفرمایید.
حاذقی - عرض کنم البته این پیشنهاد مطابق با یک طرحی است که عده زیادی از آقایان امضا فرمودند با قید دو فوریت و جزو دستور مجلس است ولی بایستی با مطالعه و دقت در حضور آقای وزیر بهداری طرح بشود و اتفاق نظر بشود و بعد تصویب بشود و به مجلس عرض بشود البته نظر آقای اسلامی صحیح است که حداکثر پزشکان در تهران بیش از ۲۰ درصد مجموع اطبای کشور نباشند ولی با داشتن حال حاضر و با داشتن این دستگاهها ممکن است که اخلالی در اداره بیمارستانها و آن دستگاهها بشود و بایستی با حضور آقای وزیر بهداری طرح و دقت بشود و راههای لازم برای تأمین این منظور پیشبینی بشود که در سال فعلی از نظر تقسیم اعتبارات بهداری و همچنین پزشکان به همه شهرستانها از روی عدالت و نصفت به طوری که هم موجب اخلال دستگاهها نشود رفتار بشود.
نایب رئیس - آقای دکتر فلسفی مخالفید؟ بفرمایید.
اسلامی - البته اطبای دیپلمه منظور است.
نایب رئیس - رأی می‌گیریم به پیشنهاد آقای اسلامی، آقایانی که موافق هستند قیام بفرمایند (عده
کمی برخاستند) قابل توجه نشد پیشنهاد آقای سزاوار قرائت می‌شود.
(به شرح ذیل قرائت شد)
پیشنهاد می‌کنم، هر یک از صاحبان مشاغل طبی که از طرف وزارت بهداری مأمور خدمت خارج از مرکز می‌شوند چنانچه به معاذیری امتناع از انجام وظیفه بنمایند از خدمت وزارت بهداری برکنار و تا قبل از انجام دوره خدمت خود در خارج به خدمت پذیرفته نخواهد شد.
نایب رئیس - آقای سزاوار.
سزاوار - توجه عموم آقایان نمایندگان به این لایحه بهداری. این واقعاً نشانه توجهی است به موضوع بهداشت و بهداری. مملکت و بنابراین به نظر بنده لازم است جناب آقای وزیر بهداری خوشوقت باشند از این که علاقه مخصوصی هم نمایندگان مرکز و هم شهرستانها نسبت به وضع بهداشت این مملکت دارند، البته بهداشت این مملکت خوب نیست بنده در تمام کارهای حوزه انتخابیهام که اقدام می‌کنم باور کنید وقتی که کارم به وزارت بهداری می‌رسد میدانم وزارت بهداری هم در مضیقه و محظور هست می‌بایستی به آن وزارتخانه کمک بشود برای این که مکرر شده است بنده دو سال برای یک قابله زحمت کشیدم وزارت بهداری هم ابلاغ را صادر کرد، یکی گفت من شوهر ندارم بیرون نمی‌روم و دیگری گفت من شوهر دارم با شوهرم باید بروم اضافه فلان می‌خواهم در این صورت به هیچ وجه دکتر و قابله و این اشخاصی که تحصیل کردهاند بنده البته از یک طبقه اینها تقدیر می‌کنم که مایل هستند از مرکز خارج بشوند و به وضع مردم بیچاره شهرستانها رسیدگی کنند ولی سایرین نمی‌روند بنابراین وزاررت بهداری هم هیچ گونه گناه و تقصیری در این مورد ندارد، محظور دارد بنده خودم یک وقت در وزارت بهداری دیدم که یک دکتر را مأمور خارج کرده بودند آن شخص با یک طرز عجیبی و با یک کلمات زنندهای آمد آنجا به مدیر کل اظهار کرد و درب را هم زد به هم و رفت برای این که به مأموریت خارج نرود. بنده که این پیشنهاد را کردم برای این کردم که اگر ابلاغ دادند به یک مأموری که برود به خارج و او متعذر شد به یک معاذیری و نرفت وزارت بهداری بایستی به خدمتش خاتمه دهد و تا نرود آن خدمت را انجام ندهد حق ندارند او را به خدمت بپذیرند (صحیح است)
وزیر بهداری - با این پیشنهاد آقای سزاوار موافقم.
دکتر فلسفی - بنده مخالفم.
مکی - بنده مخالف بودم.
نایب رئیس - آقای مکی بفرمایید.
مکی - بنده خواستم توجه آقایان را به یک نکته اساسی جلب کنم، شریفترین طبقه و بهترین صنف خدمتگذار اجتماع اطبای مملکت هستند (صحیح است) و بنده می‌بینم آقایان از لحاظ این که کمک به بهداشت مملکت شده باشد با حسن نیت یک پیشنهاداتی می‌دهند که به این قانون اضافه شود و در حقیقت مجموع این پیشنهادات و مجموع این مذاکرات این صنف شریف و خدمتگذار را در مملکت عصبانی می‌کند، شما پیشنهاد می‌کنید که اگر یک طبیبی را خواستند به یک نقطهای بفرستند نرفت به خدمتش خاتمه بدهند بلکه یک طبیبی به مرض قلب گرفتار باشد و یک قطعه مرتفعی برایش خوب نباشد و یا این که یک طبیبی به مرض اعصاب مبتلا باشد او نتواند در نقاط مرتفع خدمت کند و یا این که یک طبیبی مبتلا به امراض ریوی باشد که نتواند زمین پستی زندگی کند و حتماً باید یک نقطه مرتفعی برود (سزاوار - آن البته عذر موجه است) ولی آقایان با این پیشنهادات دارید یک روح عصیان و عصبانیتی تولید می‌کنید، شما نبایستی این طبقه شریف را که خدمتگذار مملکت هستند به عصیان و طغیان وادار بکنید طبیب در ایران کم داریم، ما باید وسایل و دستگاههایی را به وجود بیاوریم که به این طبقه اطبا افزوده شود یعنی پزشکان ما زیاد بشوند، شما دارید یک کاری می‌کنید که مردم را از طبابت و شغل طبابت منصرف می‌کنید و مردم را وادار می‌کنید که یک شغل دیگری را برای خود انتخاب کنند، طبیبی که با خرج خودش رفته است به اروپا و تحصیل کرده است و می‌خواهد نزد خانواده خودش، فامیل خودش باشد بچه مناسبت باید به او پروانه طبابت ندهید، نمیدانم او می‌رود بنایی می‌کند، سفتهبازی می‌کند، مقاطعه‌کاری می‌کند، از یک مقاطعه‌کار هم که بدتر نیست شما نسبت به یک طبقهای از مملکت شاید حسن نیت داشته باشید ولی مجموع این پیشنهادات این طبقه را به عصیان وادار می‌کند اطبای خوب شما که ازاروپا می‌آیند زیر بار طبابت نمی‌روند و می‌روند دنبال سفتهبازی و این کار خیلی بیشتر از طبابت هم برایشان عایدی خواهد داشت استدعا می‌کنم پیشنهادات را تعدیل بکنید بنده یک پیشنهادی کرده بودم که ضمن آن تقاضای تنفس کرده بودم که تذکری به آقایان نمایندگان عرض کنم که یک تجدید نظری در این پیشنهاد آقایان بفرمایند که واقعاً یک طوری نباشد که این طبقه خدمتگذار مملکت را عصبانی و به طغیان وادار کنید.
نایب رئیس - آقای دکترفلسفی موافقید؟
دکتر فلسفی - مخالفم.
نایب رئیس - آقای صدرزاده.
صدرزاده - عرض کنم که این پیشنهاداتی که از طرف آقایان وکلا تقدیم شده است همه از روی حسن نیت بوده است (صحیح است) و همه آقایان وکلا نسبت به اطبا با نظر تکریم و احترام می‌نگرند (صحیح است) و هیچ صحبتی که برخلاف این باشد ما نباید بکنیم اما هر کس که بخواهد استخدام دولت را قبول بکند باید شراطی که دولت معین می‌کند اطاعت کند (صحیح است) نمی‌خواهد آزاد است (صحیح است) در اینجا پیشنهاد آقای سزاوار این است که کسی که می‌خواهد استخدام دولت را قبول کند نقطهای را که معین میکتند باید برود البته قانون هم باید ضمانت اجرائی داشته باشد اگر قبول نکرد تالی فاسدش هم باید معین باشد تالی فاسدش این است که او را استخدام نمی‌کنند به نظر بنده این پیشنهاد بسیار خوبی است و آقایان رأی بدهید.
نایب رئیس - رأی می‌گیریم به پیشنهاد آقای سزاوار آقایانی که موافقند قیام کنند (اکثر برخاستند) قابل توجه شد پیشنهاد آقای باتمانقلیج قرائت می‌شود
(به شرح ذیل قرائت شد)
پیشنهاد می‌کنم تبصره ذیل به ماده واحده اضافه شود: هر خانوادهای که بخواهد اولادان خود را به اروپا بفرستد و تعهد نماید که این شخص تحصیل طب خواهد نمود دولت مکلف است برای تحصیل آن محصل ارز دولتی بفروشد.
حاذقی - اولاد خود را بگویید الف و نونش زیاد است.
نایب رئیس - پیشنهاد آقای تباتمانقلیج چون وارد نیست بنابراین فقط به خواندن آن اکتفا شد، پیشنهاد آقای اسلامی قرائت می‌شود.
باتمانقلیج - بنده باید توضیح بدهم.
نایب رئیس - آقا وارد نیست.
باتمانقلیج - آقای رئیس کجای این وارد نیست.
نایب رئیس - موقع قانون اعزام محصل به اروپا بفرمایید.
(پیشنهاد آقای اسلامی به شرح ذیل قرائت شد)
وزارت بهداری مکلف است برای اعزام پزشک به شهرستانهای کوچک که اطبا از عزیمت به آن محلها امتناع می‌کنند بین عدهای از اطبای مأمور اعزامی را به قید قرعه انتخاب نماید و چنانچه مأموری که به قید قرعه انتخاب گردید از عزیمت به محل مربوطه ابا نماید به خدمت وی خاتمه داده خواهد شد.
نایب رئیس - آقای اسلامی بفرمایید.
بعضی از نمایندگان - مطابق مقررات نباید خوانده شود.
اسلامی - این پیشنهاد بنده به قید قرعه است و پیشنهاد آقای سزاوار قید قرعه را ندارد نوبت به پیشنهاد بنده که رسید بر طبق مقررات باید باشد. پیشنهاد آقای سزاوار قید قرعه نداشت در نظام بنده اطلاع دارم برای اعزام افسران و مأموین اعزامی برای نقاط بد آب و هوا به قید قرعه انتخاب می‌شوند برای این که دیگر نه وکیل نه وزیر نه دبیر هیچ وقت آن جا مراجعه نمی‌کنند، غالباً اطبا یا برادرشان وکیل است یا پسر عمویشان وزیر است بالاخره اعمال نفوذ می‌کنند برای اعزام اطباء به شهرستانهای کوچک آقای دکتر راجی فرمودند که ممکن است طبیب متخصص نباشد بنده عرض می‌کنم اگر جراح باشد بین جراحان (دکتر راجی - بنده همچون حرفی نزدم) معذرت می‌خواهم یکی از آقایاین در همین ماکو که فرمودند کسی نمی‌رود آنجا یک عده اطبا تعیین می‌کنید و قرعه می‌کشید به هر کسی که قرعه افتاد باید برود و اگر نرفت به خدمتش خاتمه می‌دهند این است پیشنهاد بنده مخبر هم موافق است آقای وزیر هم موافق است.
نایب رئیس - آقای دکتر ملکی.
دکتر ملکی - یکی از عللی که وزارت بهداری دچار اشکال می‌شود علتش همین امتناع پزشکان است و آقای اسدی که پیشنهاد کردند هر طبیبی که می‌خواهد به یکی از شهرستانهای کوچک برود باید قرعه بکشند این قرعه تبعیض را از بین خواهد برد و بین تمام پزشکانی که برای خارج از مرکز تعیین شدهاند قرعهکشی می‌شود که بچه شهرستان و استانی برود. این است که بنده موافقت می‌کنم و جناب آقای وزیر بهداری هم نظر موافق دارند.
نایب رئیس - آقای دکتر راجی مخالفید؟ بفرمایید.
دکتر راجی - عرض کنم که بنده خیال می‌کنم
که امروز مجلس برای این که افکار عمومی را یک قدری ساکت بکند به جای این که برای محدودیت استفاده تجار و ملاکین و متفذین نمی‌تواند کاری بکند امروز روزی است که هی میگویند حکیمباشی را بینداز، اجازه بدهید، پیشنهاداتی که بدون مطالعه در این مجلس امروز به عنوان تبصره تقدیم شده اصلاً رشته امور بهداری و بهداشتی و وزارت بهداری و تمام اینها را مختل خواهد کرد (صحیح است) و خوشوقتم که از روزی که این مجلس به مجلس سنا رأی داده تمام این قوانین باید برود به مجلس سنا و در آنجا تجدید نظر بشود (جمعی از نمایندگان - هنوز که تشکیل نشده است این طور نیست) برای این که اگر همین طور بدون تحقیق و مطالعه مجلس رأی داده و اقای وزیر بهداری را مکلف کند که جز معاونش دیگران را بریزند بیرون اگر در یک شهرستان فردا وبا بیاید، طاعون بیاید، یک ناخوشی دیگر بیاید آن لسانیسه حقوق یا لیسانسیه ادبیات که در وزارت بهداری نشسته هیچ کاری نمی‌تواند بکند. آقای اسلامی پیشنهاد فرمودند که از اطبا آنهایی که به شهرستانهای کوچک می‌روند به حکم قرعه بروند. این اولاً که اقتدار وزارت بهداری را کم می‌کند (صحیح است) وزارت بهداری باید این قدر روی مستخدمین خودش نفوذ داشته باشد که وقتی بگویند برو برود و یک عده اشخاصی هستند که اینها بستگی دارند به مقامات و اشخاص بانفوذ و اینها اگر با قرعه هم باشد باز قرعه به نامشان نخواهد افتاد (احسنت).
نایب رئیس - رأی می‌گیریم به پیشنهاد آقای اسلامی آقایانی که موافقند قیام کنند (عده کمی برخاستند) قابل توجه نشد. پیشنهاد آقای دکتر فلسفی قرائت می‌شود.
(به شرح زیر قرائت شد)
اینجانب پیشنهاد می‌نمایم پزشکانی که دوره اسیستانی خود را میگذرانند حق طبابت در تهران را داشته باشند.
نایب رئیس - آقای دکتر فلسفی.
دکتر فلسفی - عرض می‌کنم، استدعا دارم توجه بفرمایید، اطبایی که از دانشکده طب می‌آیند بیرون، اینها مطابق برنامه دانشکده طب بایستی دوره تخصصی را بگذرانند مثلاً برای دوره تخصص جراحی سه سال، برای تخصص چشم دو سال اینها ناچارند که در مرکز بمانند منتها اینها شش سال تحصیل کردهاند و اگر بخواهند سه سال دیگر هم بمانند بضاعتشان اجازه نمی‌دهد و ناچارند که دوره تخصصی راول کنند و به روند از این به بعد شما دیگر متخصص نخواهید داشت، شما دیگر جراح نخواهید داشت، (کشاورز صدر - این طور نیست) اجازه بفرمایید، اینکار بنده است آقای کشاورز صدر همیشه از روی انصاف به روید، اما این توضیحاتی که بنده دادم برای این است که آن وقت خیال نکنید که همه به این وسیله در مرکز می‌مانند مثلاً قسمت جراحی آقای پروفسور عدل، ایشان ده نفر اسیستان قبول می‌کنند و این ده نفر برای سه سال است و در سالهای بعد هم نیست این ده نفر بعد از سه سال جراح هستند و بدین ترتیب ولایات شما جراح خواهد داشت ولی اگر بگویید که بلافاصله پس از فارغالتحصیل شدن بروند به ولایات یا این که در اینجا حق طبابت نداشته باشند اینها دیگر حاضر نمی‌شوند که دوره اسیستانی را بگذرانند یعنی دیگر پنج سال بعد شما متخصص نخواهید داشت در صورتی که بیشتر به متخصص احتیاج دارید به یک عده جراح به یک عده که حال احتیاج داریم این است که بنده خواهش می‌کنم با این پیشنهاد موافقت بفرمایید زیرا طبق این پیشنهاد منتها در ظرف سه سال ۵۰ نفر حق طبابت در مرکز را خواهند داشت اما این گشایشی است برای پیشرفت در تخصص و برای پیشرفت تحصیلات طب هم خوب است (نورالدین امامی - اما این گشایش را نمی‌خواهیم) خوب، بکنید شما افتادهاید روی دنده لجاجت.
نایب رئیس - آقای دهقان مخالفید؟ بفرمایید.
دهقان - آقای دکتر فلسفی این قدر که به فن خودشان علاقه دارند به حوزه انتخابیهشان مثل این که علاقه ندارند آخر آقای دکتر فلسفی شما مثل این که استنباط نمی‌فرمایید که ولایات طبیب ندارند یعنی چه استنباط این را نمی‌فرمایید، نمیدانید این بدبختیها که جانشان در خطر است و وسیله ندارند و طبیب نیست به درد اینها به رسد چه می‌کشند؟ آن وقت در تهران شما انواع و اقسام طبیبها است، انواع و اقسام وسایل هم هست و باز هم شما دست و پا می‌کنید که این چهار نفری هم که از ولایات می‌آیند اینجا درس بخوانند و برگردند به ولایتشان و برای مردم طبابت بکنند و به درد مردم برسند اینجا نگاه دارید و مردم ولایات در این بدبختی باقی بمانند. بنده می‌خواهم حضور آقایان عرض کنم که اگر قوانین ما متخصص و قسمتهای تخصصی را تعیین کرده است و اگر شاگرد مدرسه طب که مدرسه طب را تمام کرد موظف است که این کور تخصصی را ببیند ذکرش در اینجا لازم نیست برای این که ذکرش در اینجا موجب سوءاستفاده می‌شود و این قانون را ما با کمال میل گذراندیم که اطبا بروند در ولایات و اگر این تبصره را ما تصویب بکنیم در واقع این قانون لغو می‌شود و دیگر از آن استفاده نمی‌شود (صحیح است)
نایب رئیس - آقای دکتر راجی.
دکتر راجی - آقایان متوجه هستند که طبیبی که تازه از مدرسه می‌آید بیرون چون بنده خودم این مرحله را انجام دادهام میدانم که این طبیب تجربه زیاد ندارد و آقایان می‌خواهند این را بفرستند به شهرستانها ولی بنده عرض می‌کنم که طبیب کم تجربه آن قدری که آقایان اصرار دارند ممکن است برای ولایات این کار آن قدرها مفید واقع نشود لذا موافقت بکنید که بماند و دوره تکمیلیاش را در تهران ببیند تجربه حاصل بکند و بعد از آن که متخصص شد برود اینها باید در رشتهای که انتخاب کردهاند تحقیقات کنند و دوره تکمیلی برای خودشان قائل بشوند و انجام بدهند.
دهقان - آقا ذکرش لازم نیست.
دکتر راجی - چرا ذکرش لازم است آقا بنده در موقعی که شما حرف می‌زدید من حرفی نزدم ولی شما می‌فرمایید که ذکرش لازم نیست در صورتی که ذکرش لازم است مگر در شهرستانها روزنامهنویس لازم نیست پس بردارند روزنامهنویسها را بفرستند به شهرستانها.
نایب رئیس - رأی می‌گیریم به پیشنهاد آقای دکتر فلسفی آقایانی که موافقند قیام کنند (عده کمی برخاستند) قابل توجه نشد پیشنهاد آقای رضوی قرائت می‌شود.
(به شرح زیر قرائت شد)
رؤسای بیمارستانها مادامی که جا و وسیله پذیرایی دارند نمی‌توانند بیماران محتاج عمل و جراحی را رد نمایند.
نایب رئیس - آقای رضوی.
رضوی - بنده خیلی خوشحالم که الحمدالله اغلب آقایان نمایندگان معلوم می‌شود که یا مریضدار نشدهاند و یا مریضهایی که محتاج مراجعه به بیمارستانها باشد نداشتهاند اغلب اشخاص بیچاره ولایتی که از ولایات و شهرستانها می‌آیند در مرکز و به مرض آپاندیست و این قبیل مرضها مبتلا شدهاند و محتاج می‌شوند به جراحی، اینها را می‌برند در این بیمارستان در آن بیمارستان در بیمارستان سوم در بیمارستان چهارم، این یکی می‌گوید آقای دکتر نیست، آن یکی می‌گوید جا نداریم آن یکی می‌گوید امروز مجال نیست و بالاخره اغلب اتفاق افتاده که بیماری بر اثر جا نبودن و جا نداشتن جانش به خطر افتاده است و از بین رفته است در همین مدت نزدیک دو ماه سه ماه پیش یک نفر از اصطهبانات آمده بود و به همین وضعیت دچار شده بود تا عاقبت رفتهاند پولی قرض کردهاند اعانه جمع کردهاند و او را بردهاند به یکی از بیمارستانهای شخصی و با دادن ۹۰۰ تومان او را پذیرفتند. این است که بنده به موجب این تبصره خواستم یک وظیفهای را ایجاد کنم برای آقایان پزشکان محترم که روزی که بیمارستانها جا دارند من باب رقابت با یکدیگر که یک مبدأ خطر پیدا کردن مریض است عرض بکنم که بر اثر سایر تفننها از قبیل این که حالا شب است، دیر است، خیلی خسته بودیم، امروز کار کردیم، جای دیگر هست و این قبیل بهانهها مریض محتاج به جراحی را رد نکنند این پیشنهاد شده است و اگر دقت شود تصور می‌کنم این یک وظیفهای باشد که اگر آقایان مقید باشند بیشتر رعایت کنند و این یا کمکی به فقرا و بیچارگان این مملکت باشد.
نایب رئیس - آقای مخبر
مخبر - این پیشنهاد آقای رضوی مثل این است که پیشنهاد بکنند که در بیمارستان در فلان اوقات به مریض غذا هم بدهند. این البته جزء وظایف بیمارستان است که مریض محتاج به جراحی را عمل بکنند و اصلاً بیمارستان برای این درست شده است که اگر یک نفر را آنجا بردند در آنجا بپذیرند و اگر یک بیماری مراجعه کرد و با وجود این که جا داشتند او را نپذیرند متخلف باید مورد تعقیب وزارت بهداری قرار بگیرد و بنابراین چون این مقررات آلان هست بنده خواهش می‌کنم که ایشان پیشنهادشان را پس بگیرند.
نایب رئیس - آقای رضوی پس گرفتند. (رضوی - خیر بنده پس نگرفتم) رأی می‌گیریم به پیشنهاد آقای رضوی آقایانی که موافقند قیام بفرمایند (عده کمی برخاستند) قابل توجه نشد حالا باید رأی بگیریم به ماده واحده (باتمانقلیج - آقا بنده پیشنهاد دادم، قبل از اعلام رأی بنده پیشنهاد کردم آقای رئیس آخر بنده پیشنهادی کردهام باید مطرح شود) آقای باتمانقلیج نظم مجلس را رعایت کنید و الا بنده مجبورم اخطار بکنم به شما
باتمانقلیج - بنده که جسارتی نکردم ولی بنده پیشنهاد کردهام من یک وکیلم حق دارم پیشنهاد کنم
نایب رئیس - رأی می‌گیریم به ماده واحده با اصلاحاتی که شده با تبصره اول آقایانی که موافقت دارند قیام کنند (اکثر برخاستند) تصویب شد رأی می‌گیریم به تبصره دوم چون تجزیه شده است مطابق نظر آقای یمین اسفندیاری بنابراین به تبصره دوم علیحده رأی می‌گیریم آقایانی که موافقند قیام کنند (اکثر برخاستند) تصویب شد. حالا رأی می‌گیریم به ماده واحده با دو تبصره یعنی کلیات لایحه آقایانی که موافقت دارند قیام بفرمایند (اکثر برخاستند) ماده واحده با دو تبصره و پیشنهادات اصلاحی تصویب شد آقای وزیر دادگستری بفرمایید.
وزیر دادگستری (آقای دکتر سجادی) - بنده عرض زیادی ندارم و دو تا لایحه است که تقدیم می‌کنم برای اجرای منویات اعلیحضرت همایون شاهنشاهی که در زمینه مبارزه با فساد که در روز شرفیابی آقایان نمایندگان مجلس شورای ملی و مجلس مؤسسان بیان فرمودند لایحهای تنظیم شده که اینک تقدیم می‌شود. در اینجا پیشبینی شده است که هیئتی مرکب از هفت نفر از کارمندان بصیر و مورد اعتماد دولت به پرونده کلیه مستخدمین رسیدگی بکنند و این کارمندان را به سه طبقه تقسیم کنند. اول با توجه به احتیاجات حقیقی سازمانهای دولتی کسانی را که واقعاً وجودشان مورد احتیاج است در خدمت نگاه دارند (صحیح است) طبقه دوم کسانی هستند که از افراد نالایق و غیرمتقی تشکیل نمی‌شوند ولی نسبت به سازمانی که این آقایان تشخیص می‌کنند لازم است وجودشان زاید خواهد بود به این طبقه از کارمندان حقوق داده خواهد شد که تا موقعی که شغلی در قسمتهای انتفاعی برای آنان در نظر گرفته شود. طبقه سوم اشخاص فاسدی هستند که باید برای همیشه از دستگاه دولت طرد شوند (احسنت - احسنت) و به هیچ وجه هم در آینده به خدمت قبول نشوند (احسنت) این را بنده تقدیم می‌کنم (دهقان - با دو فوریت بدهید آقا) نخیر فوریت نمی‌خواهد برود به کمیسیون دادگستری لایحه دیگری هم هست برای تعیین تکلیف اموال حزب منحله توده و دولت در نظر گرفته است اموال این حزب را برای توسعه تعلیمات ابتدایی مجانی تخصیص بدهد (احسنت) (دهقان - وجوه بانکشان را هم مواظب باشدی سوءاستفاده نکنند) ضمناً خواستم از اقایان رؤسای شعب استدعا کنم در موضوع معرفی یک نفر از هر شعبه به کمیسیون دادگستری از هر شعبهای یک نفر معین بکنند و تقاضا کنم که این را زودتر تعیین بفرمایند به جهت این که اگر این کار نشود کمیسیون دادگستری نمی‌تواند وظایف خودش را انجام دهد.
نایب رئیس - لوایح تقدیمی آقای وزیر دادگستری طبع و توزیع و به کمیسیونهای مربوطه احاله خواهد شد.
دکتر بقایی - باید قرائت بشود.
نایب رئیس - فوریت ندارد قرائت نمی‌شود آقای وزیر دارایی.
وزیر دارایی – عرض کنم اخیراً دولتها متوجه شدهاند که در زمینهای زیر دریا ممکن است یک ذخایر طبیعی وجود داشته باشد مثل نفت و غیره و از همین جهت دولتها متوجه شدند که مقداری از سواحل دریاهایشان باید محدود باشد و تعیین بشود که اگر منابعی در زیر دریا باشد بتوانند در مواقع مقتضی از آن استفاده بشود. دولت ایران هم که در قسمت شمال و جنوب دریاهایی دارد و مخصوصاً در قسمت جنوب مسلم شده است که یک منابع زیردریایی هست ناچار باید توجه بکنیم که یک قانونی هست و یک اصطلاحی هم شده است که اول این اصطلاح را آمریکاییها وضع کردهاند و میگویند فلان بحری. یک قانونی برای این کار تهیه شده است ولی چون محتاج به طرح در کمیسیونهای مربوطه است به صورت لایحه از طرف دولت تقدیم می‌شود که به کمیسیونهای مربوطه ارجاع شود چون این احتیاج به توضیحات مفصلی دارد که باید در کمیسیون داده شود و بعد از اظهار نظر کمیسیون به مجلس شورای ملی ارجاع شود (صحیح است - احسنت)
۲ - موقع جلسه بعد - ختم جلسه
نایب رئیس - لایحه طبع و توزیع و به کمیسیون مربوطه احاله می‌شود. آقای وزیر دارایی تقاضا کردند که لایحه جمعآوری غله جزء دستور جلسه آینده قرار گیرد (صحیح است) بنابراین برابر ماده آییننامه جدید جزو دستور روز یکشنبه خواهد بود و رأی برای این موضوع گرفته خواهد شد آقایان یک قدری تأمل بفرمایید که رأی بگیریم - آقایانی که با جزء دستور قرار گرفتن لایحه جمعآوری غله موافقند قیام بفرمایند (اکثر برخاستند) تصویب شد، جلسه روز یکشنبه ساعت ۹ و یک ربع.
(مجلس یک ربع بعد از ظهر ختم شد)
رئیس مجلس شورای ملی - رضا حکمت
شماره ۵۴۵/ د روز و دستور جلسه آینده ۳۱/۲/۳۲۸
نظر به ماده ۹۲ آییننامه داخلی مجلس شورای ملی روز و ساعت تشکیل جلسه آتیه و دستور آن برای درجه در روزنامه رسمی کشور شاهنشاهی به استحضار می‌رسد:
روز تشکیل جلسه - یکشنبه اول خرداد ماه ۱۳۲۸
ساعت تشکیل جلسه - سه ساعت قبل از ظهر
دستور جلسه:
لایحه جمعآوری مازاد غله
قانون استخدام آقای دلپی
قانون تأسیس دانشگاههای شهرستانها
قانون مقررات هواپیمایی کشور
قانون آموزش و پرورش اجباری مجانی
قانون اصلاح قانون تأسیس دانشگاه
قانون معافیت ماشینآلات کشاورزی از عوارض گمرکی
قانون مالیاتها
اداره دفتر مجلس شورای ملی