مذاکرات مجلس شورای ملی ۲۸ اردیبهشت ۱۳۲۰ نشست ۹۵
| مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری دوازدهم | تصمیم‌های مجلس | قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری دوازدهم |
دوره دوازدهم قانونگذاری
مشروح مذاکرات مجلس ملی، دوره۱۲
جلسه: ۹۵
صورت مشروح مجلس روز یکشنبه ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۳۲۰
فهرست مطالب:
۱- تصویب صورت مجلس
۲- انتخاب دو نفر ناظر برای ذخیره اسکناس
۳- بقیه شور اول بیماریهای آمیزشی از ماده ۶ تا ماده ۱۶
۴- اعلام نام منتخبین بذای نظارت ذخیره اسکناس
۵- موقع و دستور جلسه بعد - ختم جلسه
مجلس یک ساعت پیش از ظهر به ریاست آقای اسفندیاری تشکیل گردید
صورت مجلس روز یکشنبه ۲۱ اردیبهشت ماه آقای (طوسی) منشی خواندند. اسامی غایبین جلسه گذشته که ضمن صورت مجلس خوانده شده:
غایبین بااجازه - آقایان: دکتر ملک زاده - جلایی - فاطمی - نواب یزدی - اورنگ - دکتر سنگ - عطاءالله پالیزی - خواجه نوری - نمازی - مسعودی خراسانی - ملک مدنی.
غایبین بااجازه - آقایان: نیک پور - پناهی - سلطانی - کیوان.
دیر آمدگان بااجازه - آقایان: نوبخت - صدر.
دیر آمدگان بی اجازه - آقایان: دکتر سمیعی - لیقوانی - نقابت - موقر.
ـ تصویب صورت مجلس
۱ـ تصویب صورت مجلس
رئیس ـ در صورت مجلس نظری نیست ؟(گفته شد ـ خیر) صورت مجلس تصویب شد.
ـ انتخاب دو نفر ناظر برای ذخیره اسکناس
۲ـ انتخاب دو نفر ناظر برای ذخیره اسکناس
رئیس ـ انتخاب دو نفر ناظر ذخیره اسکناس بانک ملی بعمل می‌آید بدوا" پنجنفر بقرعه برای نظارت در استخراج آراء معین می‌شوند.
(اقتراع بعمل آمده آقایان: جرجانی ـ دکتر سمیعی ـ موید ثابتی ـ حمزه تاش شیرازی معین شدند)
رئیس ـ عده حاضر ۱۰۴ نفر اخذ آراء بعمل می‌آید
(اوراق رای جمع آوری شد)
رئیس ـ آقایان جرجانیق ـ دکتر سمیعی ـ موید ثابتی ـ حمزه تاش ـ وشیرازی باتفاق آقای نبیل سمیعی استخراج آراء خواهند آمد.
ـ بقیه شور اول لایحه راجع به بیماریهای آمیزشی ماده ۶ تا ۱۶
۳ـ بقیه شور اول لایحه راجع به بیماریهای آمیزشی ماده ۶ تا ۱۶
رئیس ـ بقیه لایحه بیماریهای آمیزشی وواگیری. مادبرای شور اول مطرح است ماده ششم خوانده می‌شود:
ماده ۶ـ ولی یا سرپرست صغیر یا سفیه یا دیوانه مکلف است که در درمان صغیر یا سفیه یا دیوانه که تحت سرپرستی آنها می‌باشد اقدام کند چنانچه ولی یا سرپرست در فراهم نمودن وسائل درمان مسامحه نماید وبیماری صغیر یا مجور بحال سرایت باقی بماند ولی یا سرپرست بحبس از هشت سال تا یکماه وبکیفر نقدی از پنجاه تا پانصد ریال محکوم می‌شود.
رئیس ـ آقای انوار
چانوار ـ این ماده در کمیسیون هم صحبت شد ویکنفر از همکاران کمیسیون اظهار داشتند وبنده هم در همانجا عرض کردم که این کیفری که برای ولی یا سرپرست قرار داده شده است نسبت باین عمل این کیفر کم است حالا اصل موضوع این است که یکنفر از آقایان فرمودند که ما در عدلیه دیدیم که قیم کم پیدا می‌شود یا اینکه سرپرست پیدات نمی‌شود یا اینکه مثلا" کسی نیست که ملاحظه کند سرپرست باشد یا ولی باشد فرضا" این حرف درست باشد باعث نمی‌شود که ما بیائیم حق یک صغیر یا سفینه یا دیوانه أی را پا مال کنیم باید وزارت دادگستری مکلف باشد که به تعیین قیم اگر معین ننماید مسئول کار خودش است ما نباید بیائیم برای ولی صغیر یا سرپرست سفینه یا دیوانه در مقام عمل نکردن بتکلیف خودش کم کیفر قرار دهیم وجرمش را خلافی قرار بدهیم چرا؟ بعلت اینکه قیم کم پیدا می‌شود؟ ماده این است که صغیر یا دیوانه در مقام عمل نکردن بتکلیف خودش کم کیفر قرار دهیم وجرمش را خلافی قرار بدهیم چرا؟ بعلت اینکه قیم کم پیدا می‌شود؟ ماده این است که صغیر یا دیوانه یا سفینه که تحت سرپرستی هست ولی هست دارای ناخوشی سرایت کننده است است که جان را بهدر می‌دهد وباعث می‌شود که اسباب زیان جامعه واقع شود همچو جائی غیر از این است که ما بیائیم واین تکلیف را خیلی کم بیان کنیم آنکسی که مکلف است در حفظ صغیر یا سرپرست یا قیم او باشد ودر تخلف او عقاب بزرگی باشد که حتما" عمل بکند وبگذارد صغیر از بین برود ومرضش سرایت کند عبارت این است که اگر ولی یا سرپرست به نسبت بمحجور علیه یا کسیکه در تحت قیومت اوست در مداوا کردن او محامحه کند که این مرض در سفینه یا مولی علیه بماند کیفرش هشت روز تا یکماه است وجزای نقدی از پنجاه الی پانصد ریال است بنده نظرم این است که ملاحظه اینجا باید ملاحظه حفظ نفوس وعدم سرایت مرض اینکه کاملا" بدانند که ما می‌خواهیم امروز در واقع مجهز شویم برای معالجه کردن این امراض ساریه که در مملکت بوده است این است که کیفرها وعقاب‌ها را خیلی شدیدمیکنیم تا بدانند که تکلیف چیست اینجا حبس هشت روز تا یکماه معین شده بنده پیشنهادی می‌کنم که آقای وزیر دادگستری هم توجه بفرمایید مطابق نظامنامه أی که ما داریم پ۱یشنهاد در شور اول که می‌شود بکمیسیون در شور اول جواب ندارد ودر کمیسیون بحث می‌کنند آنوقت اکثریت بهر کدام واقع شد رای می‌دهند نه اینکه مجرد اینکه در شور اول پیشنهادی کردم اگر ولی یا سرپرست صغیر مسامحه دا مداوا کند از دو ماه تا شش ماه واز سیصد ریال تا هزار ریال کیفر داشته باشد ما باید فشار بیاوریم وعملی کنیم نه اینکه مسامحه وسستی کنیم وبه انشاء الله درست می‌شود وفردا بهتر می‌شود بگذارانیم خیر آقا اینطور درست نمی‌شود این هم پیشنهاد بنده.
نقابت مخبر کمیسیون دادگستری ـ در جواب بیانات آقای انوار مختصر جواب نا قابلی از طرف بنده خدمتشان تقدیم می‌شود وآن این است که خود کبرسن یا سوابق آقای انوار اقتضا دارد که خیلی در تشدید کیفرها جدی نباشد ولی بحمدالله قوای ایشان بقدر خوب است که همیشه جدیت وشدت در عمل می‌فرمایند ولی یک قدری توجه بفرمایند در امور کیفری عملی را که اشخاص مرتکب می‌شوند ممکن است مشمول مقررات یکی از مواد قانون کیفری باشد روز باشد مقرون بآزاد باشد قتل بشکند در بشکند آنوقت باعتبار تخریب مال یا عنوان نفس عمل یا چیزهای دیگر مجازات می‌شوند حالا ولی یا سرپرست اگر یک مسامحه أی در عمل بکند که موجب شود که آن مکفول عنه او دچار یک زحماتی شود باید دید نحوه عمل او هست آن مجازاتها درباره او اعمال می‌شود از نظر اینکه یک فرمول ودستوری دارد در اجرایکوقت است که چند جرم دسته بندی شده آنوقت آن جرمی که داشته باشد معین می‌شود واگر تکرار کرده باشد مجازات زیادتر می‌شوند نقد وجرم زیادتر می‌شوند یک مقرراتی دارد بنابراین نمی‌شود صرفا" کگفت این عقابی که اینجا معین شده است وخوب است یک مجازات سخت تری معین شود تا اینکه اشخاص جدی شوند ودر کمیسیون هم صحبت شد اول هم کمتر از این بود بنا به پیشنهاد آقای انوار وروی رعایت احترام پیشنهاد ایشان تشدید موضوع بیشتر شد وحالا تصور می‌کنم باز هم کافی است ولی با وجود این نظری ایشان دارند وپیشنهاد داده‌اند برای شور دوم در کمیسیون مورد بحخث واقع خواهد شد.
رئیس ـ پیشنهاد آقای انوار بکمیسیون رجوع می‌شود. آقای دکتر طاهری:
دکترطاهری ـ بنده دیگر عرضی ندارم
رئیس ـ آقای اعتبار
اعتبار ـ بنده دراین ماده موافق هستم فقط می‌خواهم عرض کنم که اگر موافقت بفرمائید رئیس خانواده راهم بسرپرست در این ماده بیفزاید چون هر خانواده أی رئیس وسرپرستی دارد خانواده اش شامل دایه وکلفت وغیره هم هست بهتر می‌تواند این وظیفه را انجام بدهد واز مرض کسان خودش جلوگیری بکند وبرای مراجعه به پزشک هم چون مجازاتی برای اینکار مقرر شده است بهتر می‌تواند او را آگاه کند وبنظر بنده اگر موافقت بفرمائید ضرری ندارد.
هاشمی مخبر کمیسیون کشور ـ سر پرست قانونی غیر از سرپرست امور خانواده است از نقطه نظر صغار ومحجورین قانون یک سرپرست معین می‌نمایند که غیر از آن است معذالک پیشنهاد خوبی است پیشنهاد بفرمائید.
رئیس ـ ماده هفتم:
ماده ۷ـ بهداری موظف است اشخاصی را بمناسبت پیشه خود ممکن است باعث انتشار در بیماریهای آمیزشی شوند مکلف کند که در روزهای معین در بنگاههای بهداری یا نزد پزشکانی که بهداری معین می‌نماید برای معاینه حاضر شوند ودر صورتیکه تشخیص شود بیماری آنها در مرحله واگیری است از ادامه پیشه ممنوع تا موقیکه گواهی نشده است که بیماری آنها قابل سرایت نیست چنانچه بدون تحصیل پروانه عدم امکان سرایت را به پیشه خود ادامه دهند بهشت روز تا دوماه حبس تادیبی و۵۱ تا پانصد ریال ویا بیکی از این دو کیفر محکوم می‌شوند.
رئیس ـ ماده هشتم:
ماده ۸ـ اداره کل بهداری مکلف است برای مبارزه با انتشار بیماری آمیزشی بر طبق این ماده آئین نامه أی ومقررات وضع نماید.
معدل ـ بنده در ماده هفت پیشنهادی کرده بودم
رئیس ـ پیشنهاد شما بکمیسیون رجوع می‌شود.
معدل ـ استدعا می‌کنم امر بفرمائید بخوانند
(شرح زیر خوانده می‌شود)
پیشنهاد می‌کنم تبصره زیر بماده ۷ اضافه شود
تبصره ـ موسس ومدیر بنگاههای عمومی امثال گرما به‌ها ومهمانه‌ها ومغازه‌های إذا فروشی ونظائر آن اگر کارگر مریضی را با علم بموضوع بکار بگیرند بهشت روز تا دوماه حبس تادیبی و۵۰تا ۵۰۰ ریال یا بیکی از این دو کیفر محکوم می‌شوند ـ معدل
رئیس ـ پیشنهادی هم آقای اعتبار کرده‌اند
در ماده ۶ پیشنهاد می‌کنم در اول ماده اضافه شود رئیس هر خانواده وولی الی آخر ماده ـ اعتبار
رئیس ـ بکمیسیون ارجاع میشودماده نهم قرائت می‌شود.
ماده ۹ هر کس بداند مبتلا به بیماری آمیزشی واگیر بوده است ویا آنکه موضوع واحوال شخصی او طوری باشد که بایستی حدس بزند که بیماری او واگیر است و بواسطه آمیزش او طرف متقابل مبتلا شود وبمراجع قضائی شکایت کند مبتلا کننده به حبس تادیبی از سه ماه تا یکسال محکوم می‌شوند.
تعقیب فقط در موقعی مشخص می‌شود که خواهان خصوصی شکایت خود را مسترددارد تعقیب وهمچنین اجرای کیفر موقوف می‌شود.
رئیس ـ آقای انوار
انوار ـ در این ماده عبارتی هست در کمیسیون هم عرض کردم حالا هم بازنه این است که ایراد داشته باشیم تلفیق این عبارت یک جوری است که در واقع باعث نگرانی است می‌نویسد هر کس بداند یا اوضاع واحوال شخصی او طوری باشد که حدس بزند بیماری او واگیر است این شخص عقاب را مترتب بر فعل خود این که می گویدنا خوشی او همچو باشد که حدس بزند این فعل محقق نمی‌شود می‌گوید من حدس نزدم بنده عرض می‌کنم عبارت باید این طوری باشد هر کس بداند یا بایستی حدس بزند این یعنی چه؟ هیچ وقت کسی همچو حدسی نمی‌زند بر فرض‌ها هم که حدس بزند چون عقاب دارد می‌گوید من حدس نزدم. بایستی اوضاع واحوال طوری باشد که حدس بزند مرض او واگیر است در این صورت عقاب او این است که حبسش می‌کند بنده خواستم عرض کنم که (بایستی حدس بزند) را بردارند بنویسند اوضاع واحوال او طوری باشد که گواهی دهد نه اینکه تکلیف را بار بر خودش بکنیم بگوئیم خودش حدس بزند این هیچ وقت متحقق نمی‌شود مگر اینکه یک جوری بیان کنند که من بفهمم.
رئیس ـ آقای اوحدی
اوحدی ـ جمله آخر این ماده نهم عظمت آثار این لایحه را از بین می‌برد زیرا که در صدر این ماده صریحا" نوشته شده کسی که بداند مبتلا بامراض آمیزشی است و داخل در عملیات شود وطرف خودش را مبتلا کند این جا علم استن ودانش است وحدس هم نیست تردید هم نیست قطع است که بداند مبتلا است بمرضی که سرایت می‌کند بدیگری آنوقت طرف اگر رفت وشکایت کرد مقدار حبس وزندانی محکوم می‌شود خودش را استرداد کرد این معاف می‌شود وکیفر بدون اجرا می‌ماند نتیجه این قانون چیست؟ وق تی که ما رای بدهیم باین مسئله
اوحدی ـ جمله آخر این ماده نهم عظمت آثار این لایحه را از بین می‌برد زیرا که در صدر این ماده صریحا" نوشته شده کسی که بداند مبتلا بامراض آمیزشی است و داخل در عملیات شود وطرف خودش را مبتلا کند این جا علم استن ودانش است وحدس هم نیست تردید هم نیست قطع است که بداند مبتلا است بمرضی که سرایت می‌کند بدیگری آنوقت طرف اگر رفت وشکایت کرد مقدار حبس وزندانی محکوم می‌شود خودش را استرداد کرد این معاف می‌شود وکیفر بدون اجرا می‌ماند نتیجه این قانون چیست؟ وق تی که ما رای بدهیم باین مسئله داخل شود در یک عملیاتی ویک عده أی را گرفتار بکند دانسته آنوقت می‌نویسد پای مجازات که آمد باید معاف بشود بمحض اینکه طرف عریضه خودش را پس بگیرد این جا عنوان عموم است خصوصی عنوان عمومیت است جامعه در این جا نظر دارد اگر یک مردی که می داند خودش مبتلا بفلان مرض است وموجب واگیری یک خانواده ایرا فراهم می‌کند که نسل او هم گرفتاری می‌شود واینها تمام منافع وعوائدش که مال جامعه است اینها را از بین می‌برد بمحض این که طرف مقابل بالتماس والحاح وبخواهش نمی دانم زید وعمر وبکر بیاید پس بگیرد عریضه خود را با این عده أی گرفتار کرده است خودش هم معاف می‌شود بنده معتقدم این جمله آخر باید برداشته این استرداد موجب عدم اجرای مکافات وکیفر می‌گردد اگر آقای وزیر کشور با این عرایض ومقدماتی که عرض کردم موافقت می‌فرمایند که تغییرداده شود فهوالمطلوب والا اگر یک توضیحات دیگری دارند ممکن است بنده را متقاعد کند بفرمائید.
نقابت (مخبر کمیسیون دادگستری) ـ آن قسمتیکه آقای انوار بیان فرمودند که کیفر گناهکاران دائر مدار حدس زدن خود اوست قضیه این طور است هر کسی که مبتلا به بیماری است ومی داند که مبتلی است این جا بحثی درش نیست واشکالی نیست حالا وقتی است که شخصی میگوئید من نمی‌دانستم آقا. خوب وضعیت او را نگاه می‌کنند
ا
Page 5 missing
بر بیگناهی شخصی که حکم صادر کرده باشد ولی بالاخره باز می‌تواند یا به تهدید یا به تخویف یا بسوء نیت مزاحم کسی واقع شوند بنابراین یک اشخاصی که کاملا معروفند وبد نام می‌باشند اینها توانستند این قانون را بوسیله دست کنند وهر ساعت اسباب زحمت مردم وآبروی مردم بشوند پیشنهادی هم در این خصوص کرده‌ام وحالا تقدیم می‌کنم
رئیس ـ آقای اعتبار
اعتبار ـ عرض می‌کنم بنده بنظرم مقررات این ماده حرف درست حسابی است از اینجهت دارد که اگر ارش صرف نظر کنیم البته یک مقرراتی در أئین نامه برای این کار بگذارانیم زیرا همان طور که أقای معدل فرمودند ممکن است یک سوٌ استفاده هائی در این کار بشود البته یک اشخاصی که مردمان ساده هستند اینها هیچوقت نمی أیند بدادگاه که أقای نقابت می‌فرمایند ملاحظه می‌شود اینها می أید زیر دست یک مشت مردمی که شاید چندان به حیثیت علاقمند نیستند ودر نتیجه نه تنها او خودش اهمیت نمی‌دهد بلکه ممکن است ألت دست دیگران شده ویک اغراضی در این کار پیدا بشود که موجب زحمت بشود وکار ایجاد شود که ما در محظور از این جهت بنده معتقدیم جناب أقای وزیر کشور این ماده را بیشتر مطالعه بفرمایند واساس ازش صرفنظر نمایند وبعد در أن أئین نامه که خواهند نوشت یک مواردی برای این منظور بگذارند که از نظر عمل این قانون عملی باشد والا از نظر این ماده عملی شدنسش خیلی مشکل است (صحیح است)
مخبر کمیسیون کشور (هاشمی) ـ پیش بینی ثابت کرد که نظر بهمان چیزی بود که مذاکره شد که شاید طرف افراد خانواده‌ها باشند وتاثیر داشته باشد در زندگانی عمومی واین قسمتی که آقای اعتبار فرمودند که ممکن است سوء استفاده بشود وآقای معدل فرمودند ممکن است بدست اشخاص بد سابقه وبد نام بیفتد واسباب خانه‌ها را فراهم بیاورد بنظر بنده در اغلب مواد کیفری همین ایراد وهمین بحث وارد است که آن کسی که منظورش ایذاده اشخاص است ممکن است سوء استفاده هائی بکند با وجود این اگر را بهتری وعملی تری برای این موضوع می‌بینید البته پیشنهاد بفرمائید بیائید بکمیسیون ومذاکره بشود.
رئیس ـ دو پیشنهاد رسیده است راجع بماده نهم
پیشنهاد آقای معدل
پیشنهاد می‌کنم در ماده ۹ جمله زیر اضافه شود اشخاصی که ببدنامی معروف هستند نمی‌توانند مدعی واقع شوند
پیشنهاد آقای انوار ـ
مقام محترم ریاست ـ پیشنهاد می‌کنم در ماده ۹ عوض کلمه که بایستی حدس بزند نوشته شود که دلالت کند
رئیس ـ ماده دهم قرائت می‌شود
ماده ۱۰ـ هر زنی که مبتلا بکوفت باشد در صورتی که بداند یا اینکه اوضاع والاحوال شخصی او طوری باشد که بایستی حدس بزند که بیماری او واگیر است وکودک سالم شخص دیگری را با پستان خود شیر می‌دهد بحبس است تا دو تا هفت روز یا کیفر نقدی از پنج تا پنجاه ریال محکوم می‌شود.
در صورتیکه طفل براثر عمل مبتلا بکوفت شود مرتکب بیک تا سه ماه تادیبی وپرداخت ۳۰۰ تا ۱۰۰۰ ریال وبهر دو کیفر محکوم خواهند شد.
همین کیفر درباره کسی نیز اجرا می‌شود که طفل مبتلا بکوفت را با علم بآن بزن سالمی بسپارد که از پستان خود او را شیر می‌دهد وآن زنی مببتلا بکوفت گردد تعقیب بزه نامبرده در قسمت اخیر این ماده موکول به شکایت خواهان خصوصی است.
رئیس- آقای انوار
Page 7 missing
نا حق آورد وجلوه داد او محکوم کنیم آیا این بهتر است که راهی پیش پای مردنم بگذاریم که هر کس دایه بگیرد اگر کسی رفت وتصدیق را مخفی کرد یا تصدیق را مخفی کرد یا تصدیق خلاف واقعی آورد وجلو داد آنوقت او را محکوم کنیم.
مخبر کمیسیون کشور ـ ماده یازدهم منظور ایشان را تامین کرده است واینکه راجع بماده نهم فرموند اشخاص بدنام سوء استفاده کنند این را باز بنده تذکر می‌دهم اگر این موضوع را قائل شویم اینجا یک بابی باز می‌شود.
رئیس ـ ماده یازدهم قرائت می‌شود.
ماده ۱۱ـ هر شخصی که می‌خواهد طفلی را بدایه بسپارد موظف است قبل از آنکه دایه پستان بدهن طفل بگذارد طفل ودایه را بوسائل مقتضی بتوسط پزشک امتحان نموده وگواهینامه بهداشتی بدست آورد که طفل یا دایه مبتلا به سیلفیس نبوده وخطری متوجه طفل یا دایه نیست در صورت تخلف بسه تا هفت روز حبس ویا پنج اه ریال کیفر نقدی محکوم می‌شود ودر صورت ابتلاء طفل یا دایه کیفر متخلف حبس تادیبی از دو ماه تا ششماه خواهد بود.
رئیس ـ ماده دوازدهم قرائت می‌شود.
ماده ۱۲ـ هر گاه بهداری بوجود کسی که مبتلا به بیماری آمیزشی واگیر است اطلاع یافت می‌تواند بوسائل مقتضی بازجوئی کند که بیمار در ظرف مدت مقرر بدرمان نپرداخته او را الزام بدرمان نماید.
رئیس ـ ماده سیزدهم قرائت می‌شود:
ماده ۱۳ـ پزشکان آزاد وکلیه بنگاههای بهداری که معاینه ودرمان بیماری آمیزشی می‌نمایند موظفند در آخر هر ماه عده بیماریهای آمیزشی را که دیده‌اند وقبلا بپزشک دیگری مراجعه ننموده‌اند بدون ذکر نام ومشخصات بیمار ببهداری بفرستند.
طریقه فرستادن شماره بیماران بموجب آئین نامه أی ایست که بهدری کل تعیین خواهد کرد.
ماده ۱۴ـ پزشکان آزاد وکلیه بنگاههای بهداری که معاینه ودرمان بیماریهای آمیزشی را می‌نماید باید حتی المقدور بوسیله پرسش از بیمار کوشش نمایند کانون سرایت ب یماری را تعیین نموده ودر موقع مقتضی بدون ذکر تام ومشخصات بیمار اطلاعات کافی برای تجسس وبر طرف نمودن کانون انتشار بیماری ببهداری مربوط بفرستدکه اقدام لازم بعمل آتید.
رئیس ـ ماده پانزدهم:
ماده ۱۵ـ وزارت کشور نقاطی را که در این فصل قانون در آنجا باید اجرا شود معین خواهد کرد.
رئیس ـ ماده شانزدهم قرائت می‌شود
فصل دوم ـ بیماری واگیردار
ماده ۱۶ـ آبله کوبی دو ماه اول ولادت وتجدید آن در ۷ سالگی و۱۳ سالگی و۲۱ سالگی مطابق آئین نامه مخصوص اجباری است واولیاء اطفال موظفند کهبرای آبله کوبی کودکان خود اقدام نمایند در موقع شیوع بیماری آبله کوبی عمومی واجباری را اعلام می‌نماید ودر این مورد کلیه پزشکان کشور موظفند اشخاص را که برای امر مراجعه می‌نمایند برایگان آبله کوبی نمایند.
مدیران دبستان ودبیرستان وآموزشگاهها ودانشگاهها در موقع ورود دانش آموزان ودر نقاطی که بهداری کل اعلام می‌نماید وکلیه بنگاههای ملی ودولتی وبازرگانی در موقع استخدام کارمندان وشاگرد باید گواهی آبله کوبی مطالبه نمایند.
متخلفین از این ماده وهمچنین اولیاء واطفال چنانچه تا یکماه پس از آگهی بهداری با آبله کوبی طفلی که تحت سرپرستی آنها است یا بتجدید مایه کوبی خود اقدام نمایند بسه الی هفت روز حبس و۱۰ الی ۵۰ ریال کیفر نقدی محکوم خواهند شد.
رئیس ـ آقای دکتر جوان
دکتر جوان ـ این ماده شانزده بنظر بنده یکی از مواد مهم این قانون است که اگر نواقصی داشته باشد تقریباً می‌شود گفت که تمام قانون ناقص خواهد بود و از این جهت بنده معتقد هستم که چون موضوع آبله چیزی است که البته وقتی اپیدمی در یک محلی می‌شود و عمومیت پیدا می‌شود و عموم را تهدید می‌کند همان طور که دولت در نظر گرفته و در این قانون پیش‌بینی شده باید مقررات سختی باشد تا جلوگیری از شیوع مرض بشود در این ماده بنده معتقدم دستوری که داده شده برای جلوگیری کافی است ولی نقص عمده از نظر حقوقی دارد که اساس ماده را متزلزل کرده و توجه مخصوصی را که دولت در جلوگیری این قبیل بیماری‌ها دارد تقریباً بی‌اثر کرده است. در این ماده دو قسمت برای آبله‌کوبی پیش‌بینی کرده یکی این که می‌گوید اجباری است این خیلی صحیح است مخصوصاً در مواردی که مسری است یک قسمت هم اولیای اطفال را مجبور کرده است که در این موقع به آبله کوبی اقدام کنند این ماده صحیح است مدیران دبستان و مدیران و متصدیان بنگاه‌ها را هم مکلف کرده که تقاضای گواهی آبله کوبی از اطفال و کارمندان بکنند این هم خیلی صحیح است بالاخره یک کیفر خلافی هم برای تخلف آنها پیش‌بینی کرده خوب این هم بد نیست صحیح است ولی قسمت دیگری که می‌شود گفت یگانه وسیله است برای جلوگیری از این مرض و آن این است که در موقع شیوع آبله تمام پزشکان کشور مکلف هستند آبله کوبی مجانی را قبول نمایند یعنی وقتی در یک محلی یک اپیدمی پیدا شد و آبله عمومیت پیدا کرد تمام پزشکان کشور مکلف هستند آبله کوبی را به رایگان قبول کنند ولی با وجود تمام اهمیتی که این قانون دارد مجازات پزشک‌های متخلف را (که اگر پیدا بشود) به قدری کم گرفته که اصلاً از اهمیت این قانون کاسته. می‌نویسد پزشکی که در موقع شیوع آبله از قبول درمان آن خودداری کند و تخلف از این قانون بکند مجازاتش سه روز حبس خلافی است چون جرایم در قانون البته به چند قسم منقسم شده خلاف و بزه کوچک و بزه بزرگ و جنایت در تمام کتب حقوقی از نظر علمی تعریفی برای هر یک از این بزه‌ها پیدا نکرده‌اند فقط تعریفی که پیدا کرده‌اند می‌گویند ما از روی مجازاتش می‌فهمیم که آیا این جرم خلاف است یا جنحه است یا جنایت اگر دیدیم کیفر نقدی است این جرم را می‌گوییم خلاف است وقتی دیدیم تا دو ماه است می‌گوییم این بزه کوچک است و بالاخره بزه بزرگ و جنایت از روی کیفر معلوم می‌شود حالا این قانون با این اهمیتی که دارد و این وسیله خوبی که دولت و بهداری پیش‌بینی می‌کنند که هر وقت اپیدمی می‌شود تمام پزشکان کشور مکلفند آبله کوبی بکنند آنوقت مجازات متخلف را خلافی قرار داده‌اند روی این اصل اگر بخواهیم بدانیم اهمیت این ماده چقدر است می‌بینیم سه روز حبس خلافی تعیین شده پس بنابراین اهمیت و مقام این دستوری که اینجا داده است به اندازه درجه خلافی است پس به نظر بنده خلافی قرار دادن این مجازات این قانون را کوچک می‌کند و یک نقص دیگری که در اینجا دارد این است که می‌گوید مدیران دبستان و متصدیان بنگاههای عمومی که فقط گواهی آبله باید از شاگردان و کارمندان مطالبه بکنند و غفلت کرده‌اند و گواهی را مطالبه نکرده‌اند این یک تخلفی است که مجازاتش خلافی است آن وقت در مقابل این یک نفر پزشک هم که در موقع شیوع مرض که تمام اطفال دارند از بین می‌روند به او مراجعه کرده‌اند و آبله کوبی را قبول نکرده این هم مجازاتش خلافی است و بین این دو تا تساوی است در صورتی که این دو جرم است و باید از هم تفکیک بشود. به عقیده بنده اساساً در تمام این قانون این بهترین ماده است برای این که پیش‌بینی شده است که از این آقایان مخصوصاً پزشک‌ها از کمک و مساعدت‌شان استفاده شود که آبله کوبی رایگانی را در موقع شیوع قبول کنند و بنده می‌خواستم اینجا یک توضیحی عرض کنم خوشبختانه در نتیجه ترقیاتی که در تمام شئون اجتماعی ما پیدا شده و احتیاجات ایجاب کرده برای تمام اصناف از بازرگانان تا کسبه و بقال سر کوچه یک مقررات مخصوصی وضع شده است مثلاً نسبت به پانزده سال قبل وکلای دادگستری را مقایسه کنیم همه از آنها شکایت داشتند امروز در نتیجه این مقررات سختی که برای آنها از مجلس گذشته است و مراقبت‌هایی که وزارت دادگستری می‌کند و سازمان‌های خوبی که پیدا کرده‌اند بالاخره یک سازمانی دارند کانون وکلا دارند از تخلفات آنها کاسته شده و اگر مراجعه به آمار بکنیم شکایت‌ها دیگر قابل مقایسه نیست. همچنین بازرگانان این کشور که این همه مقررات برای آنها وضع شده و الان در هر کار مختصری که می‌خواهند اقدام کنند باید روی مقررات و قوانین پیش بروند و الا مجازات می‌شوند و در نتیجه این مقررات است که امروز کارهای بازرگانی ما این قدر ترقی و پیشرفت کرده و از این گذشته کوچک‌ترین کسبه را در این کشور می‌بینیم روی مقررات زندگانی می‌کنند و در نتیجه این مقررات شئون اجتماعی ما دارد پیش می‌رود. وقتی کوچک‌ترین آنها را فرض کنیم دلال‌ها اینها مقررات و مسئولیت‌هایی دارند تکالیفی دارند که در موقع خودش باید رعایت کنند ولی متأسفانه با این که پزشکان کشور ما حقیقتاً یک مردمانی هستند که شغل آنها صد درصد مورد احتیاج جامعه است اگر درست دقت کنیم یک مقرراتی که حقیقتاً آنها را تابع کرده باشد نگذاشته است و بنده تصور می‌کنم که این هم نه این است که قصور بوده و البته از طرف دولت در قسمت‌های بهداری کاملاً مراقبت شده حالا چرا این طور شده شاید قوانین و مقرراتیکه گذشته است به توسط خود آقایان بوده و نخواسته‌اند مقررات سختی که باید باشد بگذارند. امروز اگر یک وکیل دادگستری را ببینید اگر حق‌الزحمه‌ای را که وزارت دادگستری معین کرده زیادتر بگیرند فوراً تعقیب می‌شود درباره آقایان پزشکان هم باید همین طور باشد چه فرق می‌کند این هم حرفه است شغل است امروز وکلای دادگستری کانونی هست سخنرانی‌ها می‌شود آنهایی که تجربه بیشتری دارند نصایحی می‌دهند آنهایی که تجربه کمتر دارند تجربه می‌بینند یک مقرراتی دارد ولی متأسفانه در مورد آقایان پزشکان نه یک همچو کانونی دارند نه مقرراتی دارند بنده معتقدم البته همه پزشک‌ها این طور نیستند همین طور که در هر صنفی اشخاص خوب هست مخصوصاً در بین آقایان پزشکان یک عده هستند که خیلی مردمان انسان‌پرست و خیلی مردمان خوبی هستند و مخصوصاً در این چند ساله عده زیادی هم که تحصیلات‌شان در خارج تمام شده و آمده‌اند کارشان فقط انسان‌پرستی است ولی متأسفانه در بین آقایان چنان که در هر صنفی هست عده‌ای به قدری آزاد هستند که خودشان را مقید به چیزی نمی‌دانند و مقید به هیچ مقرراتی نیستند اگر یک مریضی شب پیدا شد نمی‌آیند که هیچ اصلاً تلفن منزل‌شان جواب نمی‌دهد و همچنین در قیمت‌های حق‌الزحمه مقصود بنده از این عرایض این است که اینها بایستی دارای مقررات باشند و یگانه مقررات مفیدی که ما داریم مقرراتی است که در این ماده نوشته شده که وقتی اپیدمی پیدا شد این آقایان پزشکان نباید به مردم بگویند آبله کوبی کار سهلی است ما قبول نمی‌کنیم بروید بهداری کل برای این که در موقع سرایت آبله به قدری اطفال در زحمت هستند که اگر تمام مؤسسات بهداری و بنگاه‌ها هر قدر هم زیاد باشد کفایت نخواهد کرد این است که اینجا قید شد تمام پزشک‌ها باید به رایگان آبله کوبی را قبول کنند و اگر نکردند باید برایشان مجازات بیشتری معین کرد نه این که سه روز حبس که برای آن پانزده ریال می‌دهد و می‌رود پی کارش مقصود بنده باز هم پزشکان متخلف است نه آن کسانی که اگر قانون هم نباشد مراقبت می‌کنند که نظایرش را در مجلس داریم این بود که بنده پیشنهادی دادم و در آن پیشنهاد تفکیک کردم اولیای اطفال که باید آبله اطفال‌شان را بگویند و مدیران دبستان که باید حتماً ورقه آبله‌کوبی مطالعه کنند اگر نکردند مجازات آن حتماً خلافی است ولی قسمت دیگر را بنده در ضمن ماده پیشنهاد کردم که در موقع شیوع آبله کوبی اگر پزشکی تخلف کرد از قبول این امر مجازات او باید خیلی بیشتر از اینها باشد که در اینجا پیش‌بینی شده و به هر حال بنده راجع به پزشکان متخلف پیشنهاد کردم که بایستی این آقایان تابع مقررات و قوانینی باشند و در این مواد باید پیش‌بینی بشود اما به طور کلی بنده در این قانون می‌بینم که برای آقایان پزشک‌ها وظایفی قید شده در دو سه ماده یکی این که تعداد بیماریهای واگیری را که می‌بینند اطلاع بدهند و این یک تکلیف رسمی نشد نام مریض را هم که نمی‌گویند وظیفه دوم این است که مجازات آن خیلی بالا گرفته شده می‌نویسد که اگر یک نفر پزشک به وسیله آگهی مردم را فریب بدهد در قسمت معالجه مرض مجازاتش شش ماه حبس است این هم اگر نبود در قانون کیفر عمومی ما داریم که هر کس به وسایل تقلبی کسی را فریب بدهد که یک استفاده مادی بکند ولو دو تومان هم بگیرد مجازات او بیش از اینها است و این که اینجا نوشته شده است قائم‌مقام آن ماده‌ای است که در قانون کیفر عمومی بوده است اگر ما به این قانون نگاه کنیم هر جا که اسمی از مرتکب هست پشت سرش هم همان طور که آقای انوار فرمودند نوشته شده است مجازات خلافی دارد و در قانون کیفر عمومی ماده ۲۷۶ هست که بیشتر روی آن ماده کار می‌کنند و در آن ماده اجازه داده شده است به بهداری‌ها و شهرداری‌ها و بنگاههای دولتی که در قسمت‌های بهداری و شهرداری آنچه که لازم باشد و می‌خواهند مقرراتی وضع کنند و حتی مجازاتی وضع کنند از این جهت بنده معتقدم از اول این قانون که مجازاتش خلاف است و مجازات‌های خلافی و نقدی معین کرده محتاج نبوده است و می‌توانستند بر طبق همان ماده آئین‌نامه بنویسند و در روزنامه‌ها منتشر کنند و همه را مطلع کنند و روی آن کار کنند پس وقتی که قانون می‌آید به مجلس برای این است که دولت و بهداری چون نمی‌تواند موادی وضع کند قانون می‌آورند و اما در خلاف که این طور نیست بر طبق ماده ۲۷۶ این اختیار را داشته‌اند که کیفر خلافی را معین کنند پس این قانون نظر به اهمیت موضوعی که داشت حقاً از بهترین قوانینی است که به مجلس آمده ولی چون حقیقتاً دولت نتوانسته است روی ماده ۲۷۶ کیفر تعیین نماید آمده است و این قانون را آورده است که مجازات خلاف معین کرده است حالا که این موضوع که چکیده این قانون است آمده در این ماده قانون و کیفر آن را هم خلاف معین کرده است و به نظر بنده این کار اصل قانون را از اهمیت انداخته است این است که بنده پیشنهاد کردم و معتقدم در قسمت آقایان پزشک‌ها بیشتر دقت شود و مخصوصاً نسبت به آئین‌نامه باید در نظر بگیرند یک عده غیر از پزشک‌ها را نیز وارد کنند تا یک قدری بیشتر جلوگیری شده و قانون بهتر اجرا شود و بیشتر کمک شود به جلوگیری از بیماری‌ها.
وزیر کشور- بنده می‌دانستم وقتی این قانون در مجلس شورای ملی طرح شود یک عده از آقایان نمایندگان محترم موقع را مغتنم شمرده و بیاناتی راجع به امور بهداری عموماً و نسبت به پزشک‌ها خصوصاً خواهند فرمود همین طور همین انتظار را دارم نسبت به بودجه بهداری که در کمیسیون بودجه مطرح می‌شود- آقای دکتر جوان فرمایشاتی فرمودند بنده تا یک حدی با ایشان موافقت می‌کنم مخصوصاً از زمانی که بهداری کل در تحت نظر مستقیم خود من اداره می‌شود بایستی اذعان کنم که از بین آقایان اطباء یک دسته هستند که آن طوری که باید و شاید به وظیفه خودشان عمل نمی‌کنند ولی در عین حال از ذکر این حقیقت ناگزیرم که بین آقایان پزشکان اشخاص دیگری هم هستند شاید می‌شود گفت اکثریت آنها کسانی هستند که نه تنها روز بلکه شب را نیز وقف مردم کرده‌اند در هر موقع و هر ساعت که اشخاص مراجعه کرده‌اند مضایقه ننموده‌اند البته در هر قسمتی بد و خوب هست البته ما سعی می‌کنیم که آنهایی که به وظیفه خود عمل نمی‌کنند آنها هم به وظیفه خود عمل کنند در قسمت فرمایش آقای دکتر جوان راجع به کیفرها فرمودند که اینها خلافی و کم است البته بنده از فرمایشات‌شان این طور استنباط کردم البته ذکر کیفرها از لحاظ اهمیت است و در قانونی که مهم می‌دانیم خواستیم از آن استفاده کنیم و کیفرها را ذکر کنیم سعی می‌شود آئین‌نامه‌هایی که تدوین می‌شود منظور آقا را تأمین کند و به نظر بنده شاید جای این کیفرها ماده ۲۲ باشد به این معنی ماده ۲۲ را طوری تنظیم کنیم که نظر آقا نسبت به ماده ۱۳ و ۱۴ و ۱۶ تأمین شود و این چیزی است که خود بنده فکر کردم حالا می‌توانم عرض کنم مسلماً البته آن پیشنهاد به کمیسیون می‌آید و مطالعه می‌کنیم که ببینیم چه مجازاتی برای آقایان پزشک‌ها قرار بدهیم نکته دیگری که باید خدمت‌تان عرض کنم این استکه ما با یک حوصله و یک تشریفاتی این قانون را تهیه کرده‌ایم که پس از این که لایحه تهیه شد یک عده از آقایان پزشکان مطالعه کرده و دادند به دسته دیگر که غیر پزشک بودند بعد آمد به وزارت دادگستری آنها هم مطالعات خودشان را کردند و تمام جوانب و اطراف کار را مطالعه کردند و آمد به کمیسیون و به طور اجمال یک نکته را نیز لازم می‌دانم عرض کنم و آن این است که واقعاً پزشکی که وظیفه خودش را خوب بداند و بداند که چه باید بکند یک روز حبس هم برای او خیلی است یک جرم یک تومانی هم برای او که در جرائد نوشته شود کافی است همین طور که عرض کردم این نسبت به پزشکانی است که وظایف خودشان را انجام نمی‌دهند و الا آقایانی که وظایف خودشان را انجام می‌دهند کاری نخواهند کرد که موجب کی مجازاتی بشود در قسمت این که مجازات کم است یا زیاد در کمیسیون مباحثه می‌کنیم اما راجع به کار پزشکان اشاره کردند برای صنوف مختلفه و رسته‌های این آقایان بنده به آقا وعده می‌دهم که موضوع در وزارت کشور و بهداری کل مورد مطالعه است و امیدوار هستم که به زودی یک قانون تهیه کرده و به مجلس بیاوریم که نظر آقا تأمین شود و رفع نگرانی شود.
رئیس- آقای دکتر ادهم.
دکتر ادهم- بعد از فرمایشاتی که جناب آقای وزیر کشور بیان فرمودند بنده دیگر عرض مهمی ندارم و آنچه باید بفرمایند فرمودند در این که میان هر جامعه و صنفی ممکن است اشخاصی پیدا شوند که به وظایف خودشان عمل نکنند و همین طور که فرمودند در هر صنفی ممکن است اشخاصی باشند که به وظیفه خود عمل کنند و به نظر بنده ممکن است در میان وکلاء دادگستری نیز اشخاصی یافت شوند که به هیچ وجه به وظایف خود آشنا نباشند نه این که به طور کلی به طور استنثناء گفته شود در میان آقایان پزشکان ممکن است اشخاصی پیدا شوند که به وظایف خودشان عمل نکنند ولی روی هم رفته به طور کلی پزشکان در هر دوره طرف اطمینان و طرف توجه و طرف تکریم عموم بوده‌اند و تصور نمی‌کنم یک طبیب شرافتمندی پیدا شود در مواقعی که محتاج به او باشند از خدمت و مساعدت و کمک به بهداشت عمومی یا مردم مضایقه کند اگر اتفاقاً یک همچو شخصی پیدا شود نمی‌شود گفت کلاً همه این طور هستند این مسئله استثنایی است و برای رعایت همین حیثیت و شرافت خودشان تصور می‌کنم این مجازاتی هم که معین شد خیلی هم زیاد است و همان طوری که آقای وزیر هم فرمودند یک پزشک شرافتمند حاضر نمی‌شود یک محکومیت ولو یک ساعت حبس هم باشد برای او صادر شود یا یک قران جریمه بدهد و همین طور که فرمودند باز هم در کمیسیون صحبت می‌کنیم.
رئیس- پیشنهادات ماده ۱۶ قرائت می‌شود:
به نظر اینجانب ماده ۱۶ قانون شامل موضوعاتی است که باید از حیث تعیین کیفر از یکدیگر تفکیک شود لذا دو ماه به شرح زیر در اصلاح ماده ۱۶ پیشنهاد می‌گردد:
ماده ۱۶- آبله کوبی در دو ماهه اول ولادت و تجدید آن در ۷ سالگی ۱۳ سالگی و ۲۱ سالگی مطابق آئین‌نامه مخصوص اجباری است و اولیاء اطفال موظفند که برای آبله کوبی کودکان خود اقدام نمایند.
مدیران دبستان و دبیرستان و آموزشگاه‌ها و دانشکده‌ها در موقع ورود دانش‌آموزان و در نقاطی که بهداری کل اعلام می‌نماید کلیه بنگاههای ملی و دولتی و بازرگانی در موقع استخدام کارمندان و شاگرد باید گواهی آبله کوبی مطالبه نمایند متخلفین از این ماده و همچنین اولیای اطفال که تا یک ماه پس از آگهی بهداری به آبله کوبی طفلی که زیر سرپرستی آنها است و یا به تجدید مایه کوبی اقدام ننماید به کیفر خلافی مطابق آئین‌نامه محکوم خواهند شد.
ماده ۱۶ مکرر- در موقع شیوع بیماری آبله بهداری کل آبله کوبی عمومی و اجباری را اعلام می‌نماید و در این مورد کلیه پزشکان کشور موظفند اشخاصی را که برای این امر مراجعه می‌نمایند به رایگان آبله کوبی نمایند و پزشک متخلف از این ماده از ۲ تا ۶ ماه زندانی تأدیبی محکوم خواهد شد. دکتر جوان.
رئیس- به کمیسیون رجوع می‌شود.
- اعلام نتیجه انتخاب نظار ذخیره اسکناس
[۴- اعلام نتیجه انتخاب نظار ذخیره اسکناس]
رئیس- نتیجه انتخاب دو نفر نظار بانک قرائت می‌شود. مقام عالی ریاست مجلس شورای ملی
نتیجه استخراج برگ‌های آراء راجع به انتخاب دو نفر ناظر ذخیره اسکناس بانک ملی که در جلسه ۲۸ اردیبهشت ۱۳۲۰ اخذ رأی به عمل آمده به ترتیبی است که در زیر به عرض می‌رسد:
شماره آراء گرفته شده ۱۰۱- شماره حضار در موقع اعلام اخذ رأی ۱۰۴
حائزین اکثریت: آقای مؤید احمدی ۷۸ رأی آقایان لیقوانی ۷۱ رأی.
آقایان سزاوار- طالش- دکتر سمیعی- نیک‌پور- محمد آ]وند- طوسی- افشار- نمازی هر یک یک رأی داشته‌اند. ۱۷ برگ هم سفید بوده است.
رئیس- آقایان مؤید احمدی و لیقوانی برای ذخیره اسکناس معین شوند.
- موقع و دستور جلسه بعد- ختم جلسه
[۵- موقع و دستور جلسه بعد- ختم جلسه]
رئیس- تصویب می‌فرمایید جلسه را ختم کنیم. جلسه آتیه روز یکشنبه چهارم خرداد سه ساعت قبل از ظهر دستور لوایح موجوده.
(مجلس بیست دقیقه بعد از ظهر ختم شد)
رئیس مجلس شورای ملی- حسن اسفندیاری