مذاکرات مجلس شورای ملی ۲۲ آذر ۱۲۹۰ نشست ۳۳۰
| مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری دوم | تصمیم‌های مجلس | درگاه انقلاب مشروطه |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری دوم |
مجلس شورای ملی ۲۲ آذر ۱۲۹۰ نشست ۳۳۰
جلسه ۳۳۰
صورت مجلس روز پنجشنبه ۲۲ ذی حجه ۱۳۲۹
مجلس نیم ساعت قبل از غروب آفتاب در تحت ریاست آقای مؤتمن الملک افتتاح شد.
صورت مجلس روز جمعه نهم را آقای میرزا رضا خان نائینی قرائت نمودند.
اسامی غائبین جلسه قبل- بدون اجازه آقایان حاج آقا- لواءالدوله- حاج امام جمعه- فرزانه مریض- آقا سید محمد باقر ادیب- آقا محمد بروجردی.
رئیس- در صورت مجلس ملاحظاتی هست؟ (اظهاری نشد) صورت مجلس تصویب شد
(در این موقع آقای رئیس قیام فرموده و عموم حضار نیز بر حسب دعوت ایشان قیام نمودند)
رئیس- در این موقع که بنده قیام کرده و آقایان را هم دعوت به قیام نمودم نه برای این است خبر وحشت اثر فوت مرحوم آیت الله خراسانی را به آقایان عرض کنم به ایشان بگویم که بعالم اسلامی یک مصیبت بزرگی وارد آمده است خیر عرض بنده دادن این خبر دل خراش نیست زیرا که آن شخص بزرگ از آن اشخاصی نبود که رحلت و فوت او مثل صدای رعدی اثر نکند و پژمردگی و افسردگی که در حال آقایان مشاهده می‌کنم بهترین گواهی است که در حقیقت امر مسبوق هستند از اثرات وخیمه این فاجعه عظمی خدمت آقایان چه عرض بکنم که از بنده بهتر می دانند و چه بگویم که بر معلومات ایشان افزوده شود. اگر عرض کنم که رکن اعظم مملکت ما به فقدان آن شخص بزرگ گم شده است کم گفته‌ام و اگر عرض بکنم بواسطه رحلت این شخص بزرگ صدمه و مصیبت عظمی به مملکت و مشروطیت و ملیون وارد آمده است نتوانسته‌ام بطور کامل احساسات خود را بیان کنم. آقایان هم نباید منتظر باشند که بنده شرح و بیان صفات آن شخص بزرگ را توضیح بکنم بنده این جرأت را ندارم برای اینکه صفات این شخص بزرگ طوری است که لسان بنده از بیان آن عاجز است و قدرت این جسارت را هم ندارم زیرا که می‌ترسم اگر بخواهم صفات یک چنین شخص بزرگی را بیان کنم بواسطه عجزی که دارم می‌ترسم از صفات آن مرحوم کاسته شود فقط یک چیزی را می‌خواهم بگویم که از گفتن آن نمی‌توانم صرفنظر کنم و آن این است که این شخص بزرگ با یک ثبات قدم و عزم راسخی که محیرالعقول بوده در پیشرفت و اعلای کلمه حقه پیش قدم بوده و هرگونه صدمات و لطمات را برای پیشرفت و ابقاء این کلمه حقه متحمل شد تمام هم و غمش برای استقلال مملکت و پیشرفت مقاصد اسلامیت و مشروطیت بود در همین راه زندگانی کرد و در همین راه هم مُرد. از ما در این موقع چه بر می‌آید بغیر از اینکه سوگواری و تعزیه داری کنیم لهذا بنده به نام ملت به مجلس شورای ملی تکلیف می‌کنم که این جلسه را به علامت تعزیه داری ختم کرده و از روز شنبه تا روز سه شنبه در مسجد جنب مجلس مشغول تعزیه داری و سوگواری باشیم.
در این موقع آقای رئیس و سایر نمایندگان با حالت سکوت از مجلس خارج شده و جلسه یک ربع قبل از غروب ختم شد.