مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۸ بهمن ۱۳۰۷ نشست ۲۶

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری هفتم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری هفتم

قوانین بنیان ایران نوین
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری هفتم
مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۸ بهمن ۱۳۰۷ نشست ۲۶

مذاکرات مجلس شورای ملی ۱۸ بهمن ۱۳۰۷ نشست ۲۶

مذاکرات مجلس

دوره هفتم تقنینیه

صورت مشروح مجلس روز پنج شنبه ۱۸ بهمن ماه ۱۳۰۷ مطابق ۲۶ شعبان المعظم ۱۳۴۷

جلسه: ۲۶

صورت‌مجلس روز پنجشنبه ۱۸ بهمن‌ماه ۱۳۰۷ مطابق ۲۶شعبان‌المعظم ۱۳۴۷

فهرست مطالب:

۱- شور و تصویب لایحه منع برده فروشی

۲- شور ثانی و تصویب قانون ذبایح

۳- قانون منع برده‌فروشی

۴- قانون مالیات ذبایح

(مجلس یکساعت ونیم قبل از ظهر بریاست آقای دادگر تشکیل گردید)

(صورتمجلس یوم سه شنبه شانزدهم بهمن را آقای اورنگ قرائت نمودند)

غائبین با اجازه جلسهٔ قبل

آقایان: حیدری- آشتیانی- مفتی-سید مرتضی خان وثوق-دبستانی-ایلخان-تیمورتاش-

غائبین بی اجازه جلسه قبل

آقایان: میرزا حسن خان وثوق- آقازاده سبزواری موقر- حاج رحیم آقا- میرزاابوالفضل- جلائی- محمد تقی خان اسعد- شیخ محمد جواد- حاج حسین آقا مهدوی- شیخعلی مدرس- حاج حسن آقا ملک- حاج غلامحسین ملک- محمد آخوند.

دیرآمدگان با اجازه جلسه قبل

آقایان: عدل- عراقی

دیر آمدگان بی اجازه جلسه قبل

آقایان: شریعت زاده- اکبر میرزا مسعود- قوامملک مدنی.

رئیس- آقای ملک مدنی.

ملک مدنی-بنده در جلسه گذشته یک پیشنهادی راجع براهدارخانه‌های حومه شهر کرده بودم وگویا در صورت مجلس راهدارخانه‌های جزء شهر نوشته شده خواستم استدعا کنم اصلاح شود. رئیس-در صورت مجلس مخالفی نیست.

(گفتند خیر)

رئیس-صورت مجلس تصویب شد آقای وزیر عدلیه فرمایشی دارید.

وزیرعدلیه-دولایحه است که تقدیم می‌کنم یکی لایحه بودجه است که می‌رود بکمیسیون بودجه ویک لایحه دیگری است که تقاضا شده است باقید دو فوریت در مجلس مطرح شود.

(لایحه مذبور به شرح آتی قرائت شد)

ساحت محترم مجلس شورای ملی اگر چه عملی برده فروشی مدتها است درایران متروک گردیده ولی چون دیده می‌شود گاهی از خارج ایران اشخاصی با برده وارد خاک ایران شده وغافل از اینکه ایران بموجب تعهدات بین المللی هیچکس رادرخاک خود بعنوان برده نمی‌شناسد گاهی آزادی برده را موکول بصدور جواز خاصی میدانند دولت لازم دید که بوسیله وضع قانونی امر بردگی رابطور روشن وقطعی از بین برده وبدون اینکه برده خودرا محتاج بحصول جواز خاصی بداندآزادی اورا از طریق قانونی تأمین کند نظر باین مقدمهٔ ماده واحده ذیل باقید دو فوریت پیشنهاد وتصویب آن تقاضا می‌شود.

ماده واحده-در مملکت ایران هیچکس بعنوان برده شناخته نشده وهربردهٔ بمجرد ورود بخاک ایران یا آبهای ساحلی ایران آزاد خواهد بود هرکسی انسانی رابنام برده خریدوفروش کرده بارفتار مالکانه دیگری نسبت بانسانی بنماید یا واسطه معامله وحمل و نقل برده بشود محکوم بیک تا سه سال حبس تأدیبی خواهد گردید

رئیس-فوریت اول مطرح است مخالفی نیست.

فیروزآبادی-بنده مخالفم.

رئیس-بفرمائید.

فیروزآبادی-بنده بعضی عرایض دارم که انشاءالله بموقع خودش بعرض میرسانم چیزی که فعلا عرض می‌کنم این است که این لایحه چندان مسمم نیست ودرمملکت ما هم عملی به آن نمی‌شود با وجود این نمیدانم در فوریت بچه مناسبت است پس بگذازید مثل سایر امورات بکمیسیونهای مربوطه خودش برود بعد بیاید در مجلس چیزی که عملی نیست دو فوریت لازم ندارد البته عرایض خودم را در موقعش بعرض میرسانم.

رئیس-آقای عراقی.

عراقی- آقای فیروزآبادی با قید دو فوریت مخالف بودند در صورتیکه مطابق فرمایشاتیکه در بیرون از خودشان بنده شنیدم اگر چنانچه یک دقیقه این قانون زودتر اجرا شود هم برای مملکت ما وهم برای مذهب ما بهتر است کاش مجلس چهار فوریت داشت وبنده عرض می‌کردم که این لایحه در تحت چهار فوریت بگذرد.

رئیس- رای می‌گیریم بفوریت قسم اول آقایان موافقین قیام فرمایند.

(اکثرا قیام نمودند)

رئیس- تصویب شد رای گرفته می‌شود بفوریت ثانوی آقایان موافقین قیام فرمایند.

(اغلب قیام نمودند)

رئیس-تصویب شد ماده واحده قرائت می‌شود.

(به شرح ذیل خوانده شد)

ماده واحده- در مملکت ایران هیچکس بعنوان برده شناخته نشده وهر بردهٔ بمجرد ورود بخاک یا آبهای ساحلی ایران آزاد خواهد بود هر کس انسانی را بنام برده خرید و فروش کرده بارفتار مالکانه دیگری نسبت به انسانی بنماید وبا واسطه معامله وحمل و نقل برده بشود محکوم بیک تا سه سال حبس تأدیبی خواهد گردید.

رئیس-آقای دشتی.

دشتی-موافقم.

رئیس-آقای افشار.

افشار-موافقم

جمعی از نمایندگان- مخالفی نیست

فیروزآبادی-بنده مخالفم.

رئیس-بفرمائید.

فیروزآبادی-بنده اولا می‌خواهم یک دفاعی از قانون اسلام بکنم چون اشتباه شده است به غالب دول که بنای اسلام براین است که یک کسی رابنده یا غلام یا کنیز خود قرار می‌دهند که همه جور کاربرای آنها بکند درصورتیکه در اسلام این ترتیب واین جور نیست (نمایندگان صحیح است) اساس اسلام ومبنای اسلم این بود که اشخاصیکه در جنگها یا اشخاص وحشی وجنگلی رابدست می‌آورند آنها را می‌آوردند در شهروخانه‌های خودشان لباس بر آنها پوشاندند ترتیب می‌کردند تعلیم می‌دادند اگر مرد بودند به آنها زن نمی‌دادند واگر زن بودند بآنها شوهر وبا کمال احترام از آنها نگاهداری می‌کردند حتی در مذهب اسلام بقدری سفارش شده که کسی تعدی نسبت بآنها نکند کار زیاد وبیش از حد استطاعت به آنها رجوع نکند. بنای اسلام براین بود وبعد هم تقریبا شاید درهر موردی واجب کرده است که آنها را آزاد کند اگر کسی روزه بخورد واجب است که یکنفر از آنها را آزاد کند اگر کسی خدای نخواسته قطع نفس کرد لازم است که بندهٔ را آزاد کند اگر کسی برخلاف نذر ووعده خود رفتار کرد باید یکنفر را آزاد کند ده مورد زیادتر است که دیگر با آن قانون یکنفر بنده باقی نمی‌ماند این است قانون اسلام نه اینکه مبنای اسلام براین بوده است که شخصی یکنفری را بیاورد بنده خود قراردهد بلکه اینها محترم بوده‌اند واگر در خانه خدمتی بوده است یک خدمت خانم می‌کرد ویک خدمت هم آن کنیز این طریق محترم بوده اندحتی در اسفارهم اگر یک غلامی همراه آقائی بود ویک مال داشتند آن مال را یک فرسخ آقا سوار می‌شد و یک فرسخ را غلام مبنای اسلام برروی ظلم نیست

(نمایندگان- صحیح است) خوب است همهٔ دول دنیا بخصوص بعضی استعماء طلبها در نظر بگیرند ودرصدد برنیایند دویست کرور صد کرور هزارکرور اشخاص ازاد را بنده خودشان (صحیح است) بکنند باسم وبعنوان استعماری اینها رااز بین ببرند والا در اسلام ودر ایران یک نفر غلام نیست (نمایندگان- صحیح است) دردو سال قبل ما خواستیم یکنفر بنده در طهران بخریم وآزاد کنیم با اینکه یک کرور جمعیت دارد هر چه گشتیم پیدا نکردیم. این است مبنای اسلام اینها اشتباه است وبنده نمیدانم از چه نظر این اشتباهات شده است.

کازرونی-عمدا می‌گویند.

فیروز آبادی-این اشتباه است که بعضی‌ها خیال می‌کنند مبنای اسلام براین است که یک کسی را بیاورند غلام یا کنیز خود قرار بدهند وخرید و فروش بنمایند وشب و روز برای آنها کار بکند اینطور نیست روز اول هم که این اشخاص را می‌آورند نظر براین بود که آنها را تربیت بکنند و آزاد نمایند.

جمعی از نمایندگان- صحیح است. احسنت احسنت.

رئیس- آقای دشتی.

دشتی-عرض کنم اینکه آقایان وکلاء فرمودند مذاکرات کافی است برای این بود که آقای فیروز آبادی هم مخالفت

نکردند بعقیده بنده این فرمایشات ایشان هم موضوع نداشت بجهة اینکه همه ماها میدانیم که مبادی دین ما چه چیز است دیگران هم غالباٌ بهتر از ما میدانند این قسمتها در جای خودش محفوظ است بنده حتی بدرجة این مسائل را بدیهی میدانم که آوردن این لایحه را هم زیادی میدانم برای چه؟ برای اینکه درایران هیچ سابقه نداشته نه حالا بلکه از قدیم الایام هم همینطور بوده است ولی اینکه حالا گفته میود برای این است که اشخاصی از خارج وارد ایران می‌شوند مخصوصاٌ در قسمت جنوب بعضی سواحلی هستند که تحت قیمومیت خارجی‌ها هستند که در آنجاها برده فروشی هست واز آنجاها ممکن است بسواحل ما بیایند این قانون برای این است که در سواحل ما بهیچوجه این لکه ننگ نباشد.

جمعی از نمایندگان- مذاکرات کافی است.

رئیس-پیشنهادی از آقای یاسائی رسیده است قرائت می‌شود

(به شرح ذیل خوانده شد)

بنده تبصرهٔ ذیل را بماده واحده پیشنهاد می‌کنم که الحاق شود:

تبصره-هر یک از مامورین دولتی مکلف است بمحض اطلاع یا مراجعه کسیکه مورد معامله یا رفتار بردگی شده است فوراٌ وسائل استخلاص اورا فراهم آورده برای تعقیب مجرم به نزدیکترین پارکه بدایت اطلاع دهد.

رئیس-آقای یاسائی.

یاسائی-خیلی واضح است که کلیه مجرمین رابه پارکه اعزام می‌دارند ولی اینجا برای اینکه اشخاصی که می‌خواهند معامله برده بکنند ووارد مملکت ایران بشوند ومادر تمام سواحل وهمه جا پارکه بدایت نداریم وممکن است این قبیل اتفاقات بیفتد بنده پیشنهاد کردم کلیهٔ مامورین مکلف باشند بمحض اطلاع از این قبیل اتفاقات به پارکه اطلاع بدهند که زودتر خلاص شوند مقصود بنده از این پیشنهاد این است

وزیر عدلیه- بنده قبول می‌کنم.

رئیس-پیشنهاد آقای آقاسید یعقوب قرائت می‌شود

(به شرح ذیل خوانده شد)

پیشنهاد میکم تبصره ذیل را:

مامورین ساحلی مکلفند در آبهای ساحلی ایران تفتیش دراین امر نموده واز ورود جلوگیری نمایند.

رئیس-بفرمائید.

آقاسیدیعقوب-عرض کنم این پیشنهاد بنده برای این است که کاملا توجه داشته باشیم که ما یک افتخاری داریم که بحمدالله کشتی‌های ساحلی داریم ودر سواحل ما تفتیش می‌کنند نسبت بقاچاق و نسبت باجرای قوانینی که از مجلس می‌گذرد وآن پیشنهادی که آقای یاسائی کردند مخصوصاٌ مؤید عرض بنده است که کشتی‌های ما که در ساحل هستند مکلف باشند مطابق این قانون اگر در کشتی‌های دیگر یک بردهٔ هست آنها را تفتیش کنند ومانع شوند از ورود آنها در آبهای ساحلی ما این است مقصود بنده حالااگر ماده این معنی را تأمین کرده است بنده استرداد می‌کنم واگر نکرده باشد بنده عقیده‌ام این است این ترتیب نوشته شود که معنایش این باشد که مامورین ساحلی مامکلف هستند در سواحل نسبت باین مسئله تفتیش کنند تا قانون بهتر اجرا شود.

وزیر عدلیه-بنده گمان می‌کنم مقصود آقا کاملا تامین شده است برای اینکه بطوریکه ملاحظه میفرمائید برای این قضیه یک جرمی قرارداده شده است در آبهای ساحلی که همه در حکم خاک مملکت است اینجا هم اشاره شده است هر کس که وارد شد بمحض ورود به آبهای ساحلی آزاد خواهد بود واگر کسی برخلاف این رفتار کرد معنایش این است که در خاک ایران و درآبهای ساحلی ایران که جزو خاک ایران است جرمی واقع شده والبته دراین قبیل موارد هم مطابق قوانین موضوعه رفتار خواهد شد بنابراین چون مقصود بکلی

تامین شده است تصور می‌کنم آقا استرداد کنند بهتر است

آقاسید یعقوب-بنده استرداد می‌کنم.

رئیس-رای می‌گیریم بماده واحده باضافه تبصرهٔ پیشنهادی آقای یاسائی آقایانیکه تصویب می‌کنند قیام فرمایند.

(اکثرا قیام نمودند)

رئیس-تصویب شددر جلسه گذشته ماده اول قانون ذبایح مطرح بود ومذاکرات کافی شد فعلا داخل در پیشنهادات می‌شویم پیشنهاد آقای فهمی

(به شرح ذیل خوانده شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم درمادهٔ اول بجای از تاریخ تصویب این قانون نوشته شود از اول ۱۳۰۸.

رئیس-بفرمائید.

فهیمی-دراین لایحه قید شده است ازتاریخ تصویب این قانون ولی در مواد دیگر دکر کرده است پس از این که مقدمات این کار فراهم شد یعنی از قبیل تهیه یک نقاطی مطابق دستورالعمل صحیه بعنوان مسلخ یا اینکه درهر نقطه که مسلخ باشد اگر درخارج از آنجاها کشتار شود فلان قدر جزای نقدی خواهد داشت اینها با هم متضاد است بعلاوه از آنطرف تا وزارت داخله دستورات لازمه را راجع به مسلخ‌ها بدهد یک مدتی وقت لازم است این است که بنده برای تهیه آن مقدمات پیشنهاد کردم ذکر شود از اول فروردین ۱۳۰۸ باشد.

وزیر عدلیه-اجازه بفرمائید یکمرتبه دیگر قرائت شود.

(پیشنهاد مذبور مجددا به شرح سابق خوانده شد)

وزیر عدلیه- بنده متاسفانه نمی‌توانم موافقت کنم بااین پیشنهاد البته تا وقتی که دولت دستوری برای تهیه مسلخ‌ها نداده است در آنجاها اقدامی نخواهد کرد ولی در غالب نقاط مسلخ هست وبنده هیچ دلیلی نمی‌بینم که اجراء قانون برای مدتی بتأخیر بیفتد بنابراین تمنا می‌کنم آقا هم موافقت بفرمایند ماده بهمین شکلی که هست تصویب شود.

فهیمی-بنده هم موافقت می‌کنم با نظر آقای وزیر عدلیه ومسترد می‌کنم.

رئیس-پیشنهاد آقای دکتر طاهری

(به شرح ذیل خوانده شد)

پیشنهاد می‌کنم آخر ماده اول اضافه شود ودولت وسائل معاینه صحی روده رابرای صدور از مملکت فراهم آورد.

دکتر طاهری- بنده مسترد می‌کنم.

رئیس- پیشنهاد دیگری از آقای طاهری رسبده است

(به شرح ذیل خوانده شد)

بنده پیشنهاد می‌کنم درماده اول بجای از تاریخ تصویب این قانون نوشته شود از اول فروردین ۳۰۸...

بعضی از نمایندگان- رد شده

رئیس- آقای طاهری به جوابی که آقای وزیر عدلیه در مقابل پیشنهاد آقای فهیمی دادند قناعت می‌کنید؟

دکتر طاهری- بله استرداد می‌کنم.

رئیس-پیشنهاد آقای اعتبار

(به شرح ذیل خوانده شد)

درماده اول پیشنهاد می‌کنم

جملهٔ از تاریخ تصویب حذف واز اول سال ۱۳۰۸ نوشته شود.

رئیس-غائب هستند پیشنهاد آقای مؤید احمدی

(به شرح ذیل خوانده شد)

پیشنهاد می‌کنم که تبصرهٔ ذیل بماده اضافه شود اخذ مالیات مزبوره در ماده اول در شهرها وقصبات در مسلخها بوده وبا اشخاصیکه از اطراف پوست و روده ذبیحه برای فروش می‌آورند تعرض نشود.

فتوحی- موید احمدی

مخبر- اجازه بفرمائید یک مرتبه دیگر خوانده شود.

(پیشنهاد مذبور مجددا خوانده شد)

رئیس- بفرمائید.

مؤید احمدی-درماده اول اجرای این قانون واخذ این مالیات را منحصر به شهرها وقصبات نموده یعنی این مالیات از کشتاری که در دهات می‌شود اخذ نمی‌شود واز طرف دیگر معلوم است این مالیات متوجه کشتار

است نه پوست وروده ولی در طرز عمل و تفتیش که از طرف مامورین مالیه خواهدشد ممکن است نسبت به اشخاصیکه از اطراف پوست و روده برای فروش درشهرها وقصبات می‌آورند متعرض شوند که کشتار گوسفند در کجا شده است مالیات داده است یا خیر وازدهاتیها قبوا ننمایند واز او مدارکی بخواهند واوقادر به دفاع نخواهد بود ومامورین مالیه بعنوان ماده (۴) از پنجقران الی یک تومان آنها را جریمه خواهند کرد و چون معلوم نیست که این در شهر کشته شده یادر ده همینقدر که پوستها رادر شهر آوردند بعنوان اینکه قاچاق است از او مالیات و جریمه خواهند گرفت از این جهت بنده پیشنهاد کردم که این مالیات رادر مسلخ بگیرند ومتعرض دهاتی‌ها نشوند.

وزیر عدلیه- بنده با مقصود نماینده محترم کاملا موافقم ودولت نظر ندارد که بمحض دیدن پوست یا روده دست کسی دلیل براین بداند که این شخص بطور قاچاق عمل کرده است ومالیات نداده است آقا مقصود دولت این است که وقتی یک پوست یا روده در دست کسی باشد مامورین اورا تعقیب نکنند وبگویند تو قاچاق کردی وبیا جریمه بده بطوری که عرض کردم مامور وقتی اقدام می‌کند وما می‌خواهیم اقدامی که می‌شود مطابق قانون باشد یعنی اگر یک قرائنی باشد باین که فلان آدم برخلاف قانون یا یک ترتیبی که در قانون نیست شروع به اقدام کرده است آن وقت از او جریمه بگیریم واین که آقا می‌گویند بی مورد وبایک دلیل بی اساسی که بودن پوست در دست کسی است اورا متعرض می‌شوند این خودش یک عمل برخلاف قانونی است که بموجب قانون مجازات قابل تعقیب است پس آن قسمت محرز است اما حالا روی اینکه یک مأموری چطور می‌خواهد تعقیب کند باید قرائن ودلائل دیگرش کافی باشد نه اینکه فقط بواسطهٔ اینکه پوست در دست اوست باین دلیل بگوید تو حتماٌ قاچاق کرده‌ای بنده خیال می‌کنم بااین توضیحاتی که دادم وبا اینکه اگر یک وقتی اطلاع برسد بپارکه‌ها ویک کسی شکایت کند بصرف اینکه پوست دردست من بوده است آمده‌اند مرا می‌خواهند تعقیب کنند آن شخص مأمور خودش تعقیب خواهد شد مقصود آقا تأمین است.

مؤید احمدی- با اطمینانی که آقای وزیر عدلیه دادند بنده مسترد می‌دارم.

رئیس-پیشنهاد آقای آقاسیدیعقوب

(به شرح ذیل خوانده شد)

درمادهٔ اول پیشنهاد می‌کنم بعد از کلمه بره اضافه شود چهار ماهه

آقاسید یعقوب-در اینجا نوشته شده است از بره سه قران دیگر حدودش را معین نکرده است فرق است بین سه قران یا دو قران معلوم است مأمورین در مقام عمل نفع نسبت بمالیه را ملاحظه می‌کنند ماباید نفع حال مردم را ملحظه کنیم چون اینجا غیر معین است خوب است آقای مخبر توضیح بدهند که آن توضیح درواقع برای این قانون شارح باشد که درمقام عمل از گوسفند یکساله باسم بره سه قران نگیرند معلوم کنند که چه اندازه است اگر محتاج است قبول کنند والا یک توضیحی بدهند که در سلاخ خانه اسباب زحمت مردم نشوند.

مخبر-اساساٌ خود آقای آقاسیدیعقوب تصدیق دارند که مدت وماه نمی‌شود قائل شد زیرا دچار اشکالات شدیدتری می‌شوند زیرا بااین ترتیب بایستی دفتر و سجل واینها برای بره وگوسفند تهیه کنند. آقاسید یعقوب-بنده استرداد می‌کنم.

مخبر-ولی در قسمت دیگر بعقیده بنده در عرف و اصطلاح آنهائی که اهل عمل هستند خودشان بره و گوسفند را تشخیص می‌دهند ومیدانند تا چه سنی بره است وتا چه سنی گوسفند است تشخیص را خود آن اشخاص در ضمن عمل می‌دهند.

آقاسیدبعقوب-بنده استرداد می‌کنم وبعداز این توبه می‌کنم

رئیس-رای گرفته می‌شود بماده اول آقایان موافقین قیام فرمایند.

(اکثرا قیام نمودند)

رئیس-تصویب شد ماده دوم.

(به شرح ذیل خوانده شد)

ماده دوم-وزارتمالیه مکلف است از ابتدای ۱۳۰۸ تا سه سال با جلب نظر وزارت داخله اعتبار کمکهای لازم را نسبت ببلدیه‌های شهرها وقصباتی که مسلخ ندارند برای تأسیس ونگاهداری مسلخ در بودجه‌های مملکتی منظور دارند.

رئیس- آقای عدل.

عدل-موافقم.

رئیس-مخالفی نیست؟

(گفته شد خیر)

رئیس-پیشنهادی رسیده است قرائت می‌شود

(به شرح ذیل خوانده شد)

پیشنهاد می‌کنم ماده دوم بطریق ذیل اصلاح شود.

ماده دوم-وزارت مالیه مکلف است از ابتدای ۱۳۰۸ تا سه سال با جلب نظر وزارت داخله اعتبار کمکهای لازم را نسبت ببلدیه‌های شهرها وقصباتی که مسلخ ندارند برای تأسیس ونگاهداری مسلخ وهمچنین نظارت صحی راجع بجلوگیری از کشتار حیوانات مریض وتهیه وحمل روده مطابق دستور فنی بخارجه در بودجهٔ مملکتی منظور دارند (فولادوند)

رئیس-آقای فولادوند.

فولادوند- مطابق لایحهٔ که خود دولت تنظیم کرده بود درابتدای لایحه ذکرکرده بودند که مقصود از تدوین این لایحه یکی برای جلوگیری از کشتار مریض است والبته خاطر آقایان مستحضر است که غالب امراض باین واسطه منتشر می‌شود ویکی هم برای تسهیل تجارت روده هردو فقره رادر لایحه تصریح کرده‌اند وچون در کمیسیون بطور مستقلی تدوین نشده بود خدمت آقای وزیر مالیه ومخبر عرض کردم که باید یکطوری باشد کهتحت ماده بیرون بیاید که محط نظر باشد ازاین جهت اینطور پیشنهاد کردم که اگر آقایان صلاح میدانند ماده باین طریق اصلاح شود.

مخبر-یک دفعه دیگر قرائت شود.

(مجددا قرائت شد)

وزیرعدلیه-این پیشنهاد دو قسمت است بلکه در حقیقت سه قسمت است یک قسمت اول در خبر کمیسیون هست یک قسمت را جع به نظارت صحی وجلوگیری از گوسفندهای مریض است ویک قسمت دیگر راجع بترتیب فنی تهیه روده بنده خیال می‌کنم مسئلهٔ روده که الان دروزارت مالیه تحت مطالعه است وازبرای جلوگیری از اینکه رودهٔ مریض بخارجه حمل نشود یک نقشهٔ رادر نظر دارند وبالاخره باید دستگاه مخصوصی این مسئله پیش برود وبایک نقشهٔ کاملتر یک لایحهٔ دیگری اگر لازم شد بعد تقدیم می‌شود مسئله نظارت راهم اگر بخواهید دراینجا گنجانده شود که کشتار مریض نشود بنده حرفی ندارم که آن قسمت از پیشنهاد را قبول کنم ولی خیال می‌کنم که آن هم در حدودی که عملی هست خواهد شد اعم از اینکه اینجا نوشته شود با نوشته نشود.

رئیس-رای می‌گیریم بقابل توجه بودن این پیشنهاد آقایان موافقین قیام فرمایند.

(عده قلیلی قیام نمودند)

رئیس-تصویب نشد. ماده سوم قرائت می‌شود.

(به شرح ذیل خوانده شد)

ماده سوم-پس از اجرای این قانون کرایه مسلخ وعوارض دیگر بهیچ اسم ورسم از ذبایح دریافت نخواهد شد ووزارتمالیه مکلف است معادل مبلغی که بلدیه‌ها درتاریخ آذر ماه ۱۳۰۷ از ذبایح برای نگاهداری وکرایه وتنظیم مسلخ وامور قصابی ومؤسسهٔ شیر و خورشید سرخ در تبریز ومشهد برای مصارف معینه خیری و صحی از کشتار شهرها وقصبات دریافت مینموده‌اند سالیانه بآنها عاید دارد که بهمان مصارف معینه برسانند

رئیس-آقای عدل.

عدل- موافقم.

رئیس-آقای آقاسیدیعقوب

. آقاسیدیعقوب-اینجا عبارت یکقدری اصلاح لازم دارد کشتار شهرها وقصبات باید نوشته شود کشتار درشهرها وقصبات عبارت ناقص است خواستم اصلاح شود ویک تبصره همدر ضمن شور اول پیشنهاد کرده بودم وقتی موقع شد عرایضم رامیکنم.

مخبر- این قسمتی که فرمودید اصلاح عبارتی بود وگمان می‌کنم یک پیشنهاد دیگر دراین ماده شده که اگر اوقرائت شود رفع اشکال آقا را می‌کند وآن پیشنهاد رابنده قبول می‌کنم.

رئیس-مخالف دیگری نیست پیشنهاد ازطرف آقای امیراعلم رسیده قرائت می‌شود.

(به شرح ذیل خوانده شد)

اصلاح عبارتی ذیل را پیشنهاد می‌کنم پس از اجرای این قانون کرایه مسلخ وعوارض دیگر بهیچ اسم ورسم از ذبایح دریافت نخواهد شدووزارت مالیه مکلف است معادل مبلغی راببلدیه‌ها که سالیانه از ذبایح برای نگاهداری وکرایه و تنظیم مسلخ وامور قصابی از کشتار شهرها وقصبات دریافت می‌نمودند وهمچنین موسسهٔ شیر وخورشید سرخ درتبریز ومشهد از ذبایح برای مصارف خیری وصحی دریافت می‌داشتند ازروی عایدات آذرماه ۱۳۰۷ حساب کرده با آنها همه ساله عاید دارد که بهمان مصارف معینه برسانند.

دکتر امیر اعلم-اصلاح عبارتی است چون از آن عبارتی که در ماده بود مکن بود اشتباهی بشود که فقط یکماه در سال بدهند این بود که این اصلاح عبارتی را پیشنهاد کردم که معلوم باشد سالیانه است.

مخبر-بنده این پیشنهاد را قبول می‌کنم.

رئیس-رای می‌گیریم بماده ۳ پیشنهادی آقای امیر اعلم که مخبر قبول کردند آقایان موافقین قیام فرمایند.

(اکثر نمایندگان قیام نمودند)

رئیس-تصویب شد ماده چهارم.

(به شرح ذیل خوانده شد)

ماده چهارم-وزارت داخله مکلف است بتوسط بلدیه هادر شهرها وقصبات مسلخهائی معین نماید که خارج از آنها کشتاری نشود وهرگاه در نقاطی که دارای مسلخ هستند کسی در خارج از مسلخ کشتاری نماید از پنجقران تا یک تومان جزای نقدی خواهد شد.

رئیس-آقای آقاسیدیعقوب.

آقاسیدیعقوب-بنده اینجا قدری توجه می‌دهم آقای وزیر عدلیه رامادر وضع مالیات نباید تنها منافع دولت را در نظر بگیریم اینجا می‌نویسد وزارت داخله مکلف است توسط بلدیه‌ها درشهرها مسلخهائی معین نماید که خارج از آنها کشتاری نشود سابق براین بنده پیشنهاد کردم که مسلخهای مطابق حفظ الصحه معین نمایند که لااقل یک قدمی برای اصلاح حال جامعه هم باشد اینقید رابنده در سابق اضافه کرده بودم که مطابق حفظ الصحه باشد وهر گودالی را نگویند اینجا محل کشتار است که تعفن آن تمام شهررا بگیرد و مردم را گرفتار کند واما راجع باینکهاگردر خارج از مسلخ کشتاری نمایند از پنجقران تا یک تومان جزای نقدی بشوند این راهم بنده مخالفم اگر یک بیچارهٔ ناچار بشوند مجبورباشد خوب یک روزحبس بشود دیگر حتما جزای نقدی معین شود این را بنده مخالفم وثانیا باصطلاح اهل حقوق چرا جزا رادر اینجا معین کرده‌اند؟ باید درقانون مجازات یک چیزی معین کنند نه اینکه در هرقانونی یک مجازاتی باشد ازاین حیث هم بنده مخالفم. وزیرعدلیه-عرض کنم که بنده هیچ مانعی نمی‌بینم که آقا اینجا بگذارند مسلخای مطابق حفظ الصحه این اشکال ندارد. البته مسلخهائی که ساخته می‌شود درحدود امکان سعی می‌شود مطابق حفظ الصحه هم باشد ولی در قسمت مجازات بنده آن قانونی را که ضامن اجرائی نداشته باشد تقریباٌ یک تصیحت وموعظهٔ اخلاقی میدانم که

اغلب اوقات هم کسی بآن ترتیب اثر نخواهد داد حالا اینجا بیایند ویک قدری سهلتر کنند که اگر کسی پول نداشت اورا حبس بکنند ایم مطابق یک قانون دیگری معلوم است کسی که محکوم است بجزای نقدی وقتی نداد بایستی اورا نگاهدارند واین هیچ ضرورت ندارد وبنده تصور می‌کنم اغلب اشخاص پنجقران جریمه رابدهند بهتراز این است که بروند یک روز حبس بشوند.

مخبر-درقسمت مطابق حفظ الصحه همانطور که آقای وزیر عدلیه توضیح دادند اگر چه بنده هم لازم نمیدانم ولی چون آقا نظر دارند قبول می‌کنم.

رئیس-مخالف دیگری نداردپیشنهادها قرائت می‌شود.

(به شرح ذیل خوانده شد)

پیشنهاد آقای فولادوند.

بنده تبصره ذیل رادر آخر ماده ۴ پیشنهاد می‌کنم درمرکز وشهرهائی که شیروخورشید سرخ بااداره صحیه دائراست دولت مکلف است یکنفر طبیب مأمور نماید که در تحت نظر وتصویب آن طبیب کشتار بعمل آید که جلوگیری از کشتار حیوانات مریض بشود.

فولادوند-عرض می‌کنم عبارتی که بنده پیشنهاد کرده بودم وشرح دادم درمقدمهٔ لایحه نوشته شده بود وبه آقای وزیر مالیه که عرض کردم وهمینطور آقای مخبر کمیسیون هردو موافقت نظر داشتند در قسمت صحیه هم که آقای وزیر عدلیه قبول کردند تعجب می‌کنم که حالا غرض از این قسمت عرض بنده این است که اغلب امراض از این کشتار مریض وحیوانات مریض است وهمهٔ آقایان هم میدانند ودربارهٔ صحیه هم که دائر است وقصبهٔ مهمی نیست که بودجه را اضافه کنند اگر موافقت می‌فرمایند آقای وزیر عدلیه هم موافقت کردند گمان می‌کنم یک کمکی برای حفظ الصحه مردم شده باشد.

وزیرعدلیه-یک مرتبه دیگر این تبصره رابخوانید.

(مجددا قرائت شد)

وزیر عدلیه-عرض می‌کنم که بنده خیلی خشوقت میدم اگردر مملکت خودمان عادت می‌کردیم که نیات خودمان راهم در حدودی که وسائل مملکتی اجازه می‌دهد درآن حدود اظهارش رابکنیم این نظر خیلی خوب است وباید اینجا اضافه شود ولی وسائل مملکتی تاحدی را اجازه می‌دهد درایران چقدر مسلخ هست یعنی چقدر طبیب لازم است که از معالجهٔ انسانها فراغت داشته باشند وتمام کشتارها در تحت نظرشان باشد؟ آقا یک فرمایشی فرمودند بنده عرض کردم که آن اندازه که عملی ومیسر است اینجا هم بنویسید می‌شود الان هم هست الان هم درشهرها از طرف بلدیه در مسلخها یکنفر هست ومواظب است واگر بخواهید اینجا بنویسید وعمل نشود فایده ندارد اگر مقصود عمل است که چنانچه عرض کردم تا اندازه الان هم این عمل می‌شود و البته روز بروز سعی می‌کنیم که وسائل بیشتر شود و این منظور آقا کاملا عملی شود ازاین جهت بنده خواهش می‌کنم بهمین توضیحاتی که دادم قناعت بفرمائید وتبصره را مسترد دارید. وبگذارید قانون بهمین شکل بگذرد.

رئیس-رای گرفته می‌شود به پیشنهاد آقای فولادوند آقایان موافقین قیام فرمایند.

(چند نفری برخاستند)

رئیس-تصویب نشدتبصره پیشنهادی آقای فهیمی قرائت می‌شود.

(به شرح ذیل خوانده شد)

بنده تبصره ذیل را پیشنهاد می‌کنم

در نقاطی که مسلخ ندارند این مالیات دریافت نخواهد شد.

رئیس-آقای فهیمی.

فهیمی-نظر دولت این است که درتمام نقاطی که مسلخ است این مالیات گرفته شود یعنی درآن جاهائیکه مسلخ نیست گرفته نشود ازاین جهت مطابق همین نظر دولت بنده پیشنهاد کرده‌ام درجاهائی که مسلخ هست وکشتار باید درآنجاها بشود این مالیات رابگیرند ولی از آن نقاطی که مسلخ ندارند ودرمسلخ کشتار.

نمی‌شود این مالیات دریافت نشود چون این ماده درست مطلب را نمی موراند واز مذاکرات سابق هم همچو معلوم می‌شد که حتی در نقاطی هم که مسلخ ندارند بازاین مالیات گرفته می‌شود ودولت عمل باین قانون می‌کند برای اینکه اشکالاتی دیگر بین مامورین دولت ومردم تولید شود بنده این پیشنهاد را تقدیم کردم وخواستم توضیح داده شود تادرست معلوم باشد که در آنجائی که مسلخ دارند مالیات گرفته شود ودرآن نقاطی که مسلخ هنوز دائر نشده چیزی باین عنوان اخذ ننمایند.

مخبر-این فرمایشی که آقای فهیمی فرمودند درکمیسیون هم مذاکره شدوبا حضور خودشان آقای وزیر مالیه اظهار دداشتند که نظرشان غیر از این نظریه آقای فهیمی است بلکه نظر دولت این است که از تاریخ اجرای این قانون بگیرند منتهی درآنجاهائی که مسلخ هست این مالیات را بگیرند واگر در خارج کشتاری شد از آنها جریمه می‌گیرند ولی در آ“ نقاطی که فعلا مسلخ نیست دولت خودش یک نقاطی را بعنوان مسلخ معین می‌کند که در آنجا‌ها موقتا کشتار بعمل آید تا مسلخ ساخته شود ودرهر کجا که مسلخ درست می‌شود البته اینقانون اجرا خواهد شد.

فهیمی- بنده مسترد می‌دارم.

رئیس-پیشنهاد آقای یاسائی.

یاسائی-بنده هم استرداد می‌کنم.

رئیس-رای گرفته می‌شود بماده چهارم.

مخبر- آقای اورنگ در موقعی که ماده راقرائت کردند تبصره را نخواندند مقرر بفرمایند تبصره هم خواند شود.

رئیس-ماده وتبصره رادوباره می‌خوانند.

(به شرح ذیل خوانده شد)

ماده۴-وزارت داخله مکلف است بتوسط بلدیه‌ها در شهرها وقصبات مسلخ هائی معین نماید که خارج از آنها کشتاری نشود وهرگاه درنقاطی که دارای مسلخ هستند کسی در خارج از مسلخ کشتاری نماید از پنجقران تا یک تومان جزای نقدی خواهد شد.

تبصره-قصبات مملکت راوزارت داخله تعیین نموده وپس از تصویب هیئت وزراء اعلام خواهد شد.

رئیس-رای گرفته می‌شود بماده چهارم بااصلاح پیشنهادی آقای آقاسیدیعقوب آقایانیکه موافقند قیام فرمایند.

(اکثرا قیام نمودند)

رئیس-تصویب شد. ماده پنجم.

(به شرح ذیل خوانده شد)

ماده ۵-قربانی اضحی ونذور وکشتاری که بحکم اجبار برای احتراز از مرگ حیوانات در نتیجه ناخوشی یاحادثه می‌شود از مقررات مواد ۱و۴ معاف است.

رئیس-آقای آقاسیدیعقوب.

آقاسیدیعقوب-در شور اول بنده یک پیشنهادی کردم موتوجه اعضاء محترم کمیسیون راهم جلب کردم باینکه یک حوادثی ممکن است واقع شود که آن حوادث را نمی‌شود محدود کرد ازاین جهت بنده بهتر میدانم که آنطرف قضیه معین شود وبطور کلی بنده پیشنهاد کرده‌ام که از هر کشتاری که برای فروش می‌شود این مالیات گرفته شود ولی از کشتارهائی که برای فروش نیست اعم از اینکه کسی برای خودش کشتار کند یا برای تعزیه داری باشد یابرای نذور یاسایر چیزها باشد مطلقا چیزی گرفته نشود فقط از کشتارهائی که برای فروش می‌شود این مالیات غیر مستقیم که بسط بر عامه دارد گرفته شود نه در موارد دیگریکه برای فروش نیست ملاحظه بفرمائید بنده امروز مثلا مهمانی دارم ومیخواهم گوسفندی برای مهمانان خودم ذبح کنم یا می‌خواهم برای نذر گوسفند بکشم در اینجا واقعاٌ هیچ مورد ندارد که مالیات بدهند گرچه آقای قائم مقام (عدل) آن روز به بنده بی مرحمتی فرمودند واظهار داشتند هر کس می‌خواهد گوسفندی نذر حضرت عباس بکند باید دوهزار بدهد یا اگر کسی مهمان داشته باشد همینطور...

عدل-بنده همچو چیزی نگفتم.

آقاسیدیعقوب-ولی بنده عقیده‌ام این است هر کشتاری

که برای فروش باشد مالیات بدهد وهر کشتاری که برای فروش نباشد ندهد بااین ترتیب هم دولت می‌تواند قانون را اجرا کند وهم مأمور کمتر می‌خواهد.

وزیر عدایه-خیلی حای تأسف است که گاهی دو نظردر صورتیکه صاحبان نظر هردو عقیده شان یکی است باهم صورتاٌ مخالف می‌شود مثل نظر آقای آقاسیدیعقوب وبنده بنده هیچ نمی‌خواهم که بین نظریه ایشان وبنده اختلافی باشد ولی بعقیدهٔ بنده اگر مستثنیات نوشته شود بهتر وقانون صریح تر است تا آن ترتیبی که آقا فرمودند برای اینکه فردا ممکن است یک بهانه هائی بدست مردم بیفتدد بعلاوه درهمان نظری هم که خود آقا فرمودند که کسی برای مهمانی خودش یک کشتاری می‌کند چه ضرر دارد همین شخص بفرستد و گوسفند کشته بگیرد این شخص که می‌خواهد درخانه خودش بادست خودش یک گوسفندی بکشد وخانه خودش را مسلخ قرار می‌دهد یک چنین شخصی چه ضرر دارد که دو قران هم بدولت بدهد آقا بگذارید هر کاری در محل خودش بشود-خانه آدم-اطاق آدم زندگی آدم جای کشتار وذبح گوسفند نیست این کار راباید قصاب در قصابخانه بکند نه در جای دیگر وکس دیگر فرض بفرمایند بنده که می‌خواهم طبخ حضوری بکنم باید دودش راهم بخورم.

آقاسید یعقوب-حتی الامکان باید آزادی مردم را گرفت.

رییس- پیشنهاد آقای موید احمدی

(به شرح ذیل خوانده شد)

پیشنهاد می‌کنم بعد از نذور کلمه عقیقه هم علاوه شود.

رئیس-آقای مؤید احمدی.

مؤید احمدی-عرض می‌کنم عقیقه نه جزو نذور است نه جزو سایر قسمتها که درماده نوشته شده ازاین جهت خواهش می‌کنم این را قبول بفرمائید.

وزیر عدلیه-بسیار خوب قبول می‌کنم.

مخبر-چون آقای وزیر عدلیه قبول کردند بنده هم قبول می‌کنم.

رئیس-رای گرفته می‌شود بمادهٔ پنجم بااضافه شده کلمه عقیقه که آقای مؤید احمدی پیشنهاد کرده‌اند آقایان موافقین قیام فرمایند.

(عده زیادی قیام نمودند)

رئیس- تصویب شد. مذاکرات در کلیات است.

یاسائی-متأسفانه عادت مأمورین وزارت مالیه براین شده که قوانین مجلس رابر خلاف مقصود ومنظور ما سوء تفسیر واجرا می‌کند مذاکرات مجلس هم که طبع می‌شود باز می‌گویند ما بهتر می‌فهمیم این یک اصول رایجی شده که از مغز مأمورین وزارت مالیه بیرون آمده ومواد قوانین رابرخلاف مقصود ما تفسیر می‌کنند بطوریکه گاهی خود وزیر مالیه هم اطلاع ندارد غالباٌ دیده شده که با وزیر هم مهاجه می‌کنند ومیگویند نه شما ملتفت شده‌اید ونه مجلس این رویه راباید متروک کنیم بنده موضوعی را که می‌خواستم دراینجا عرض کنم این است که وزارت داخله باید صورت قصبات را تهیه کند وبوزارت مالیه بفرستد واو هم اعلان کند که قصبه کجاست؟ فردا اگر آمدند تمام دهات را اسمش را گذاردند قصبه چه خواهد شد؟ مثلا هر جا که پانصد نفر جمعیت دارد می‌گویند قصبه است ما هم حالاکه قانونی در دست نداریم تا ملاکی در کار باشد در صورتیکه قصبه آنجائی است که بازار داشته باشد وجمعیتش زیاد باشد مقصود این است که از حالا مشخص وملاکی در کار باشد که فردا اسباب زحمت نشود بنده مقصودم این است به آقای وزیر عدلیه که حالا تشریف دارند یک تذکراتی بدهم که در صورت مجلس قید شود وطوری نشود که فردا هر دهی را مأمورین اسمش را قصبه بگذارند وآنوقت بگویند مااین طور فهمیدیم واسباب زحمت شوند.

وزیر عدلیه-راجع بحسن سلیقه که می‌فرمایند بعضی از مامورین مالیه دارند وقوانین را بد تفسیر می‌کنند.

البته باید به آنها یاد داد که قانون را خوب تفسیر کنند گاهی هم می‌شود که یک ماموری از روی فهم ومنطق عجیب خودش قانون را تفسیر می‌کند ومدتها زحمت دارد که ما باو حالی کنیم وبفهمانیم که بد تفسیر کرده زیرا از روی سوء نیت این کار رانکرده وبفکرش اینطور رسیده دراین صورت البته مقام بالاتر باو دستور می‌دهد ومیفهماند که اشتباه کرده اگر هم عمدا سوءتفسیر کرده باشد که مجازات می‌شود درقسمت قصبات هم که فرمودید هر کجا که پنجاه نفر جمعیت داشت اسمش راممکن است قصبه بگذارند بنده اطمینان می‌دهم این طور نیست دراینجا راجع به قصبه مذاکره شد و اینکه قرار شد قصبات مملکت را وزارت داخله تعیین نموده وپس از تصویب هیئت وزراء اعلام کند برای همین است که دقت زیادتری شده باشد واگر فرض میفرمائید هرماموری در محل ابوالجمعی خودش برمیدارد یک راپرتی از قصبات می‌دهد درصورتی که آن طور نباشد وغلط تنظیم شده باشد هیچ مانعی نخواهد داشت که تغییر داده شود درهر حال تمام نکات مراعات خواهد شد

جمعی از نمایندگان-مذاکرات کافی است.

آقاسیدیعقوب-خیر کافی نیست. یک ملاحظاتی است باید اجازه بدهید گفته شود.

رئیس- آقای فیروزآبادی.

فیروزآبادی-بنده درکلیات این قانون لوایح وامور (نه در قسمت این لایحه ذبایح وکشتار) بلکه در کلیات اینگونه امور نظرم این است که باید از این قبیل عوائد صرف نظر نمود زیرا بنده عقیده دارم ازاین نوع عواید باید صرف نظر کرد وروی آن نظریه اصلی کار کرد وباآن نظر هم هیچ مستعبد نیست که عایدات ایران به هزار میلیون برسد هر چند که با اخلاق بنده مستعبد است اما اگر درست دقت وملاحظه شود می‌بینیم که ممالک دیگر با اینکه خاکشان یک ثلث از ایران کمتر است ومعادنش هم یک ثلث کمتر است معذلک عوائد شان هزار میلیون از ماد زیادتر است چنانچه همهٔ آقایان بهتر از بنده میدانند ولی متأسفانه مملکت ماکه دوسه مقابل بلکه چهار مقابل ممالک دیگر دنیا است عایداتش این قدر کم است چرا؟ برای اینکه در اینجا فقر وفلاکت است. باید کاری کرد که مردم صاحب ثروت شوند آنوقت از ثروت وعایدی آنها مالیات گرفت باید برای مردم ثروت وعایدی آنها مالیات گرفت باید برای مردم عایدات پیدا کرد والا بااین ترتیب وبااین مالیاتهای فعلی مردم قهراٌ روز بروز فقیرتر می‌شوند وآنوقت عایدات دولت هم قهراٌ کم خواهد شد دولت باید همیشه همت خودش را عالی قرار دهد وهم خودش رابراین مصروف کند که معادن وکارخانجات راه بیندازد واستفاده‌های کلی بکند ونظرش راروی این امور جزئی قرار ندهد که مثلااز یک چارک گوشت صد دینار بگیرد یا از یک سیر قند صد دینار بگیرد اینها یک چیز اساسی نیست وباید دولت از آن صرف نظر کند ودر عوض فکر اساسی بکند تا برآن ترقیاتی که می‌خواهیم برسیم والا همه روزه مملکت روبفقر خواهد گذارد ومردم فقیرتر خواهند شد وآن اصلاحات منظوره بعمل نخواهد آمد امیدواریم دیگر ازاین قبیل لوایح بمجلس نیاید واگر لایحه بیاید راجع بکارخانجات واستخراج معادن باشد مثل کارخانه سمنت سازی وغیره.

وزیر عدلیه- در موقعی که آقای فیروزآبادی صحبت می‌فرمایند هرکسی که بقیافه ایشان نگاه می‌کند کاملا مطمئن می‌شود که آن چیزبرا که ایشان می‌گویند از روی عقیده است منتها صحبت براین است که آیا این طریقی که ایشان در نطر گرفته‌اند صحیح تر است یا آن راهی که ما می‌رویم اما راجع بلایحه تصور نمی‌کنم که یک تحمیل فوق العاده باشد آخر مملکت هم محتاج پول است واین پول‌ها هم صرف خود مملکت وحوائج عموم میشودوبالاخره بطور مستقیم یا غیر مستقیم در اوضاع اقتصادی ومالی مملکت مؤثر است ولو اینکه ظاهراٌ یک تحمیلی بنظر می‌آید.

اما بالاخره برای اینست وآسایش روحی مردم مؤثر است ودولت اساساٌ درنظر دارد که یک عایدات

مستقیمی پیدا کند وبجای این مالیات‌ها قرار دهد وبطور کلی در نظر دارد که یک عایداتی برای مردم درست بکند بعد سهم خودش را از آن بگیرد بدون اینکه تحمیلی هم بمردم شده باشد.

جمعی از نمایندگان- مذاکرات کافی است.

رئیس-رای گرفته می‌شود بلایحه مالیات ذبایح که مشتمل بر پنج ماده است آقایان موافقین ورقه سفید خواهند داد.

(اخذ وشمارهٔ آراء بعمل آمده بترتیب ذیل نتیجه حاصل شد)

ورقه سفید علامت قبول ۶۸- کبود یک

اسامی موافقین

آقایان: ایلخانی- مقدم- روحی- شریفی-عدل-افخمی-پالیزی-بیات ماکوئی-دکتر امیر اعلم-طباطبائی دیبا-میرزا یانس- حبیبی-طالش خان-امیر دولتشاهی-شهداد-اسفندیاری-هزار جریبی-وهاب زاده-حسنعلی میرزادولتشاهی-نوبخت-امیرابراهیمی-علیخان اعظم-مجد ضیائی-ظفری-شریعت زاده-حکمت-صادقی-ملک مدنی- فهیمی-قاضی نوری-حاج سیدمحمودی-محمد علی میرزا دولتشاهی-نجومی-دکتر لقمان-طهرانی-مولوی-شیخ الملک اسدی-مؤیداحمدی-فتوحی-عباس میرزا-فولادوند-ایزدی-کفائی-کاشانی-خوجوی-دکتر سنگ-ساکینیان-محمد ولی میرزا-طباطبائی وکیلی-دیوان بیگی-قراگوزلو-کیانوری-اسکندری-مسعودی-مصباح فاطمی-افسرلاریجانی-دربانی-مخبر فرهمند-ذوالقدر-ناصری-غلامحسین میرزا مسعود-وزرا-مرتضی قلیخان بیات-عبدالحسینخان دیبا-ملک زاده-رفیع.

مخالف آقای فیروزآبادی.

رئیس-عده حاضرین صدوسه نفر باکثریت۶۸ رای تصویب شد بطوریکه خاطر آقایان مستحضر است قریباٌ ما ماه رمضان رادر پیش داریم وجلسات باید به شب منتقل شود روز یکشنبه هم کار زیادی نداریم سرعت تصمیمات مجلس هم خوشبختانه مارااز صرف وقت زیاد بی نیاز می‌کند بنابراین اگر آقایان موافق باشند شبهای یکشنبه وچهارشنبه درماه مبارک رمضان دوساعت از شب جلسه خواهد بود.

بعضی ازنمایندگان-دوساعت ونیم از شب.

رئیس-بسیار خوب دوساعت ونیم اولین جلسه هم شب چهارشنبه ۲۴ بهمن دوساعت ونیم از شب گذشته.

(مجلس مقارن ظهر ختم شد)

قانون

منع خریدوفروش برده درخاک ایران وآزادی برده درموقع ورود بمملکت

مصوب ۱۸ بهمن ماه ۱۳۰۷ شمسی

ماده واحده-در مملکت ایران هیچ کس بعنوان برده شناخته نشده وهر برده بمجرد ورود بخاک یا آبهای ساحلی ایران آزاد خواهد بود هر کس انسانی رابنام برده خرید وفروش کرده یارفتار مالکانه دیگری نسبت بانسانی بنماید یاواسطه معامله وحمل ونقل برده بشود محکوم بیک تا سه سال حبس تادیبی خواهد گردید.

تبصره-هریک از مامورین دولتی مکلف است بمحض اطلاع یا مراجعه کسی که مورد معامله یا رفتار برده گی شده است فوراٌ وسائل استخلاص اورا فراهم آورده برای تعقیب مجرم به نزدیکترین پارکه بدایت اطلاع دهد

این قانون که مشتمل بر یکماده است در جلسهٔ هیجدهم بهمن ماه یکهزار وسیصدو هفت شمسی بتصویب مجلس شورای ملی رسید.

رییس مجلس شورای ملی دادگر

قانون

مالیات ذبایح

مصوب ۱۸ بهمن ماه ۱۳۰۷ شمسی

ماده اول-بوزارت مالیه اجازه داده می‌شود از تاریخ تصویب این قانون فقط درشهرها وقصبات از هر کشتار بز دوقران از گوسفند دوقران ودهشاهی ازبره سه قران واز گاو و گوساله سه قران ودهشاهی واز گاومیش پنجقران دریافت دارد.

ماده دوم- وزارت مالیه مکلف است از ابتدای ۱۳۰۸ تاسه سال با جلب نظر وزارت داخله اعتبار کمکهای لازم رانسبت ببلدیه‌های شهرها وقصباتی که مسلخ ندارند برای تاسیس ونگهداری مسلخ دربودجه‌های مملکتی منظور دارند.

ماده سوم- پس از اجرای این قانون کرایه مسلخ وعوارض دیگر بهیچ اسم ورسم از ذبایح دریافت نخواهد شد ووزارت مالیه مکلف است معادل مبلغی را که بلدیه‌ها سالیانه از ذبایح برای نگاهداری وکرایه وتنظیم مسلخ وامور قصباتی از کشتار شهرها وقصبات دریافت می‌نمودند وهمچنین مؤسسه شیر وخورشید سرخ در تبریز ومشهد از ذبایح برای مصارف خیری وصحی دریافت می‌داشتند از روی عایدات آذر ماه ۱۳۰۷ حساب کرده بانها همه ساله عاید دارد که بهمان مصارف معینه برسانند.

ماده چهارم-مزارت داخله مکلف است بتوسط بلدیه هادرشهرها وقصبات مسلخهائی مطابق اصول صحی معین نماید که خارج از آنها کشتاری نشود وهرگاه درنقاطی که دارای مسلخ هستند کسی درخارج از مسلخ کشتاری نماید از پنجقران تا یکتومان جزای نقدی خواهد شد.

تبصره-قصبات مملکت را وزارت داخله تعیین نموده وپس از تصویب هیئت وزراء اعلان خواهد نمود.

مادهٔ پنجم-قربانی اضحی ونذور وعقیقه وکشتاریکه بحکم اجباری برای احتراز از مرگ حیوانات در نتیجهٔ ناخوشی ویا حادثهٔ می‌شود از مقررات مواد یک وچهار معاف است.

این قانون که مشتمل بر پنجماده است در جلسهٔ هیجدهم بهمن ماه یکهزار وسیصدو هفت شمسی بتصویب مجلس شورای ملی رسید.

رئیس مجلس شورای ملی-دادگر