محبــوبی عــالم فخر شیرازی
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| آن مــه ماست که محبوبی عالم با اوست | هر چه لطف است در آب و گل آدم با اوست |
| گر چــه در مملکت حسن بسی شــــاهانند | حکمــــــرانی به ســــر جـمـلـه مسلّــــم با اوست |
| مــدعی گشــت فــراوان تو خــــدایا بنمای | کاندران انجمـــن خـــاص کــه محـــــرم با اوست |
| نالـــه احوال دل زار بر او عرضه کند | کــو نــدیمی کــه به هر مــرحله همدم با اوست |
| آنکه نقد دل و جان کرد بهای غم دوست | تهمــت اسـت آنکـه تو گویی دل خـرّم با اوست |
| این چه رویست خدایا که ز اعجاز رسل | کـــــف مـــوسی و دم عیســی مـــــریم با اوست |
| لعــل ناب تو گرو بست به یاقــوت مذاب | او گـــرو برد ازین هر دو که خـاتم با اوست |
| تو مپندار که تنهاست به هر جا که رود | آنکـــه صــــد قـــــافله ارواح مکــــرّم با اوست |
| نه همین میرودش خاطر فخر از دنبال | میــــــرود او و دل عــــــالم و آدم با اوست |
در ویکی‌پدیا موجود است:
M rastgar ۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۱۲:۰۹ (UTC)