قانون معافیت ورود و صدور اشیای عتیقه و آثار فرهنگی و هنری اصیل و معتبر از حقوق و عوارض گمرکی
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری بیست و چهارم | تصمیم‌های مجلس | برنامه عمرانی پنجم ۱۳۵۲ - ۱۳۵۶ |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری بیست و چهارم |
قانون معافیت ورود و صدور اشیاء عتیقه و آثار فرهنگی و هنری اصیل و معتبر از حقوق و عوارض گمرکی - مصوب ۱۳۵۴٫۴.۲۲
ماده ۱ - ورود و صدور اشیاء عتیقه و آثار فرهنگی و هنری اصیل و معتبر که در این قانون به اختصار اموال فرهنگی نامیده می‌شود تابع مقررات زیر‌خواهد بود.
ماده ۲ - ورود اموال فرهنگی اصیل و معتبر از پرداخت حقوق و عوارض گمرکی معاف است.
ماده ۳ - واردکننده باید معادل پنج درصد ارزش اموال مزبور را هنگام ورود به نفع صندوق حمایت از هنرمندان بپردازد.
تبصره - اموال فرهنگی مربوط به فرهنگ و تمدن ایران از پرداخت پنج درصد مقرر در این ماده معاف است.
ماده ۴ - پنج درصد مذکور در ماده ۳ در مورد اموال فرهنگی که با نظارت دولت به قصد فروش از طریق عرضه در نمایشگاهها یا حراجها و یا‌نگارخانه‌ها وارد می‌شود هنگام فروش از فروشنده دریافت می‌شود.
ماده ۵ - صدور اموال فرهنگی که مطابق قانون حفظ آثار ملی مصوب دی ماه سال ۱۳۰۹ و آیین‌نامه اجرایی آن قانون در فهرست آثار ملی به ثبت‌رسیده و یا به تشخیص وزارت فرهنگ و هنر قابل ثبت در فهرست آثار ملی باشد ممنوع است. صدور اموال فرهنگی ثبت شده در آثار ملی مشمول‌مقررات بند ۴ ماده ۱۲۷ قانون کیفر عمومی خواهد بود.
تبصره - اشیاء حاصل از جرائم مذکور در این ماده تحت نظر وزارت فرهنگ و هنر توقیف می‌شود و در صورت محکومیت مرتکب دادگاه حکم به‌ضبط اموال مذکور به نفع وزارت فرهنگ و هنر خواهد داد تا برای استفاده عمومی موزه‌ها اختصاص داده شود.
ماده ۶ - صدور اموال فرهنگی به استثنای اموال فرهنگی موضوع ماده ۵ این قانون با اجازه وزارت فرهنگ و هنر و پرداخت پنج درصد ارزش آنها به‌نفع صندوق حمایت از هنرمندان آزاد می‌باشد.
تبصره - دولت می‌تواند هر تعداد از اموال مذکور در این ماده را که برای موزه‌ها یا مجموعه‌ها و یا استفاده عمومی لازم بداند بر طبق ضوابطی که در‌آیین‌نامه معین خواهد شد خریداری کند.
ماده ۷ - خریدار اموال فرهنگی موضوع ماده ۴ این قانون ظرف مدت یک ماه از تاریخ خاتمه نمایشگاه یا تاریخ خرید در حراج یا نگارخانه می‌تواند‌بدون پرداخت پنج درصد مذکور در ماده ۶ آنها را از کشور خارج کند.
ماده ۸ - پدیدآورنده اموال فرهنگی می‌تواند آثار خود را بدون پرداخت پنج درصد مذکور در ماده ۶ همراه خود از کشور خارج و یا به کشور وارد‌کند.
ماده ۹ - ورود یا صدور اموال فرهنگی که مشمول فهرست و مشخصات مذکور در آیین‌نامه‌های اجرایی این قانون نباشد تابع مقررات عمومی‌مربوط به صادرات و واردات کشور خواهد بود.
ماده ۱۰ - به وزارت فرهنگ و هنر اجازه داده می‌شود به منظور تسهیل در امر ورود و صدور اموال فرهنگی و داد و ستد صحیح اموال مزبور رأساً یا‌با مشارکت بخش خصوصی مبادرت به ایجاد مراکز رسمی فروش یا حراج در داخل یا خارج کشور یا هر دو بنماید.
ماده ۱۱ - مقررات این قانون در هیچ مورد، عهدنامه‌ها و قراردادهای دو جانبه یا چند جانبه یا بین‌المللی ناظر به ورود و صدور اموال فرهنگی را که‌طبق قوانین و مقررات مربوط به تصویب دولت شاهنشاهی ایران رسیده باشد محدود نمی‌سازد و معافیتهای مندرج در ماده ۳۷ قانون امور گمرکی‌مصوب خرداد ماه ۱۳۵۰ به قوت خود باقی است.
تبصره ۱ - به موارد مذکور در این ماده صدی پنج مقرر در این قانون تعلق نمی‌گیرد.
تبصره ۲ - به جز موارد مذکور در این ماده قوانین و مقررات مغایر با این قانون در قسمتی که مغایرت دارد ملغی است.
ماده ۱۲ - آیین‌نامه‌های اجرایی این قانون از طرف وزارت فرهنگ و هنر و وزارت امور اقتصادی و دارایی تهیه و به تصویب هیأت وزیران خواهد‌رسید.
در این آیین‌نامه‌ها مشخصات و انواع اموال فرهنگی و چگونگی تشخیص آنها و نیز اموالی که برای تشکیل موزه‌ها و مجموعه‌ها و استفاده عمومی لازم‌است همچنین نحوه ایجاد و اداره صندوق حمایت از هنرمندان و ترتیب جمع‌آوری و مصرف وجوهی که به نفع این صندوق وصول می‌شود و نحوه‌نظارت دولت بر امر ورود و صدور داد و ستد اموال فرهنگی و نیز سایر نظامات مربوط به اجرای مواد این قانون تعیین خواهد شد.
قانون فوق مشتمل بر دوازده ماده و پنج تبصره پس از اظهار ملاحظات مجلس سنا در جلسه روز دوشنبه ۱۳۵۴٫۴.۹ در جلسه روز یکشنبه بیست و‌دوم تیر ماه یک هزار و سیصد و پنجاه و چهار شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - عبدالله ریاضی