قانون مربوط به تکمیل کادر خلبانی نیروی هوایی از افسران فارغ‌التحصیل دانشکده افسری شهربانی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ مارس ۲۰۱۵، ساعت ۱۶:۱۰ توسط Bijan (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری بیست و یکم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری بیست و یکم

قوانین رفاه اجتماعی مصوب مجلس شورای ملی
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری بیست و یکم


قانون مربوط به تکمیل کادر خلبانی نیروی هوایی از افسران فارغ‌التحصیل دانشکده افسری شهربانی مصوب ۱۳۴۳٫۲.۲۲

ماده ۱ - وزارت جنگ مجاز است برای تکمیل کادر خلبانی نیروی هوایی از افسران فارغ‌التحصیل دانشکده افسری شهربانی که واجد شرایط‌مشروحه زیر باشند در دانشکده خلبانی بپذیرد:

الف - دارابودن گواهینامه دوره کامل متوسطه در رشته ریاضی یا طبیعی.

ب - حداکثر سن ۲۵ سال تمام.

ج - داشتن استعداد جسمانی و روانی طبق گواهی بهداری نیروی هوایی.

ماده ۲ - این قبیل افسران به طور مأمور و با حفظ سوابق خدمت و قدمت در درجه مربوطه دوره دانشکده خلبانی را اعم از داخل و یا خارج کشورطی نموده و مدت تحصیل آنان از هر لحاظ جزو سوابق خدمت آنها محسوب خواهد شد.

ماده ۳ - داوطلبان مذکور در صورت موفقیت در آزمایشهای نهایی دانشکده خلبانی از تاریخ پایان دوره مربوطه با حفظ سوابق خدمت و درجه‌ای که‌در شهربانی دارند و قدمت در درجه مربوطه به نیروی هوایی منتقل و در صورت عدم موفقیت به مأموریت آنان خاتمه داده خواهد شد و به شهربانی‌اعاده می‌شوند.

تبصره - در صورت انتقال افسران مذکور به ارتش کسور بازنشستگی آنان عیناً از صندوق بازنشستگی کشوری به صندوق بازنشستگی ارتش منتقل‌خواهد شد.

ماده ۴ - حقوق و مزایای درجه و یا رتبه افسران دانشجوی مزبور در تمام مدت تحصیل در دانشکده خلبانی وسیله وزارت کشور و هزینه تحصیلی‌آنان در داخل و یا خارج کشور و همچنین فوق‌العاده سختی خدمت هوایی و سایر مزایای نامبردگان که طبق مقررات جاریه ارتش به افسران دانشجوی‌خلبانی تعلق می‌گیرد به وسیله وزارت جنگ پرداخت خواهد شد.

ماده ۵ - مقررات این قانون در مورد فارغ‌التحصیلان دانشکده افسری شهربانی که قبل از تصویب این قانون جهت طی دانشکده خلبانی به نیروی‌هوایی مأمور شده‌اند قابل اجرا بوده و وزارتین جنگ و کشور مأمور اجرای آن می‌باشند.

قانون بالا مشتمل بر پنج ماده و یک تبصره که لایحه آن به موجب ماده واحده مصوب بیستم آذر ماه ۱۳۴۲ تقدیم شده بود پس از تصویب مجلس سنادر تاریخ چهارشنبه هفتم اسفند ماه ۱۳۴۲ در جلسه روز سه‌شنبه بیست و دوم اردیبهشت ماه یک هزار و سیصد و چهل و سه به تصویب مجلس‌شورای ملی رسید.

رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی