قانون راجع به لیسانسیه‌های حقوق و وکلا
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری هفتم | تصمیم‌های مجلس | قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری هفتم |
قانون راجع به لیسانسیه‌های حقوق و وکلا - مصوب ۱ مرداد ماه ۱۳۰۹
ماده اول - اشخاصی که دارای دیپلم لیسانس حقوق از مدارس داخله یا خارجه بوده و واجد شرایط اول از ماده اول قانون استخدام قضات باشندممکن است به خدمت قضایی قبول شده و یا تحصیل جواز وکالت نمایند - این اشخاص در صورتی که محل مأموریت آنها در خارج از مرکز باشد بارتبه دو قضایی و هر گاه در مرکز باشد با رتبه یک قضایی استخدام خواهند شد. رتبه دو در صورتی برای اشخاص فوق باقی خواهد ماند که یک سال درخارج از مرکز اشتغال به خدمت داشته باشند.
ماده دوم - در هر حوزه صلح یا بدایتی که به قدر لزوم وکلای مجاز در آنها مقیم نباشند وزارت عدلیه می‌تواند مطابق نظامنامه مخصوص از داوطلبان‌شغل وکالت امتحان نموده اجازه وکالت بدهد - این قبیل اشخاص فقط در نقاطی که مطابق نظامنامه مذکور در فوق معین می‌شود حق وکالت خواهندداشت.
ماده سوم - این قانون از اول شهریور ماه ۱۳۰۹ به موقع اجر گذارده خواهد شد. چون به موجب قانون مصوب ۲۸ فروردین ماه ۱۳۰۹ "وزیر عدلیه مجاز است کلیه لوایح قانونی را که به مجلس شورای ملی پیشنهاد می‌نماید پس ازتصویب کمیسیون پارلمانی قوانین عدلیه به موقع اجرا گذارده و پس از آزمایش آنها در عمل نواقصی را که در ضمن جریان ممکن است معلوم شود رفع وقوانین مزبوره را تکمیل نموده ثانیاً برای تصویب به مجلس شورای ملی پیشنهاد نماید" علیهذا (قانون راجع به لیسانسیه‌های حقوق و وکلاء) مشتمل برسه ماده که در تاریخ اول مرداد ماه یک هزار و سیصد و نه شمسی به تصویب کمیسیون قوانین عدلیه مجلس شورای ملی رسیده قابل اجرا است.
رییس مجلس شورای ملی - دادگر
- پاورقی: جمله «و یا تحصیل جواز وکالت نماید» از ماده اول به موجب قانون ۲۰
شهریور ماه ۱۳۱۴ حذف شده‌است و بعداً این قانون به موجب قانون ۲۵بهمن ماه ۱۳۱۵ نسخ شده‌است.