قانون راجع به ایجاد تسهیلات برای مودیان مالیاتی در مورد پرداخت مالیات
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نوزدهم | تصمیمهای مجلس | برنامه عمرانی دوم |
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری نوزدهم |
قانون راجع به ایجاد تسهیلات برای مودیان مالیاتی در مورد پرداخت مالیات - مصوب ۱ اسفند ۱۳۳۸ مجلس شورای ملی و ۲۰ بهمن ۱۳۳۸ مجلس سنا
ماده ۱ - کلیه مؤدیان مشمول قانون مالیات بر درآمد به استثنای مشمولین مذکور در تبصره دو این ماده موظفند در تیر ماه هر سال اظهارنامه مالیاتیرا روی نمونه چاپی مخصوص که از طرف وزارت دارایی تهیه و در دسترس آنها قرار داده خواهد شد نسبت به مجموع درآمدهایی که در سال قبل از یکمنبع یا بیشتر تحصیل کردهاند تنظیم و امضاء و مالیات متعلقه را بر اساس کل درآمدهای تحصیلی خود از هر چند منبع که بوده است به نرخهای مقرر درماده ۷ قانون اصلاح قانون مالیات بر درآمد مصوب اول تیر ماه ۱۳۳۷ احتساب و پس از وضع آنچه به موجب قوانین مربوطه بابت همان سال قبلاًپرداخته و این پرداخت محرز باشد بقیه راه به اداره دارایی یا بانک ملی به حساب خزانهداری کل یا محلهای دیگری که وزارت دارایی تعیین نمایدپرداخت و رسید پرداخت وجه را به ضمیمه اظهارنامه به اداره دارایی یا محلهای دیگر که از طرف وزارت دارایی تعیین خواهد شد تا آخر تیر ماه تسلیمو رسید دریافت دارند.
تبصره ۱ - ادارات دارایی اظهارنامههای واصله را مورد رسیدگی قرار داده و در صورت عدم قبول میزان مالیات قلمدادی نتیجه را با میزان مالیاتتشخیص شده منتهی تا آخر سال بعد به مؤدی ابلاغ خواهد نمود والا مالیات قلمدادی از طرف مؤدی برای همان سال قطعی تلقی خواهد شد.
چنانچه مؤدی نسبت به تشخیص ادارات دارایی معترض باشد میتواند برای رفع اختلاف به مراجع مقرر در قانون مالیات بر درآمد مصوب ۱۶فروردین ماه ۱۳۳۵ مراجعه نماید و در صورتی که در نتیجه رسیدگی نهایی معلوم گردد میزان قلمدادی در اظهارنامه کمتر از میزان واقعی بوده مؤدیپرداخت نصف مابهالتفاوت به عنوان جریمه ملزم خواهد بود.
تبصره ۲ - مشمولین مالیات املاک مزروعی و مستغلات و پیشهوران و کسبه جزئاً و سایر مؤدیانی که مالیات آنها مقطوعاً یا به نرخ نسبی (مانندحقوق) تعیین گردیده از مقررات این ماده مستثنی بوده و موظف به تسلیم اظهارنامه موضوع این قانون نخواهند بود مگر این که درآمدی غیر از موضوعمالیات املاک مزروعی و مستغلات و مالیات مقطوع یا به نرخ نسبی داشته باشند که در این صورت مکلفند مانند سایر اشخاص مشمول این قانوناظهارنامه لازم نسبت به درآمدهای دیگر خود تکمیل و تسلیم نمایند.
تبصره ۳ - در صورتی که مؤدی به قصد فرار از پرداخت مالیات اظهارنامه خلاف حقیقت تهیه و تسلیم نماید مشمول ماده ۱۹ قانون اصلاح مالیاتبر درآمد مصوب اول تیر ماه ۱۳۳۷ خواهد بود و همچنین مأمورین دارایی که بدون در دست داشتن مدارک و بدون ذکر دلیل و به قصد اعمال غرض ازمؤدیان مطالبه مالیات اضافی نمایند مشمول قسمت آخر ماده ۱۹ قانون مالیات بر درآمد فوقالذکر میباشند.
تبصره ۴ - مؤدیانی که درآمدهای مختلف مشمول مالیات دارند در یک سال بیش از یک دفعه نمیتوانند از حداقل بخشودگی استفاده نمایند.
ماده ۲ - مؤدیانی که مکلف به تسلیم اظهارنامه یا ترازنامه هستند چنانچه در موعد مقرر از تسلیم اظهارنامه یا ترازنامه خودداری نمایند ملزم بهپرداخت جرائم زیر میباشند:
- شرکتها ۱۰۰۰۰ ریال.
- سایرین ۵۰۰۰ ریال.
ماده ۳ - مؤدیانی که باید از درآمد و هزینه مربوط به تحصیل درآمد خود را در اظهارنامه قید نمایند مکلفند به قید سوگند تعهد نمایند که مندرجاتاظهارنامه مطابق با حقیقت بوده و شامل ارقام واقعی میباشد.
ماده ۴ - به وزارت دارایی اجازه داده میشود مالیاتهای مورد مطالبه و کلیه اختلافات مالیاتی تا میزان پانصد هزار ریال برای هر سال مالیاتی را ازطریق توافق تصفیه و حل و فصل نمایند و این توافق قطعی و لازمالاجرا است ولی هر گاه توافق حاصل نشود موضوع اختلاف به مراجع مقرر در قوانینمربوطه ارجاع خواهد شد.
مفاد این ماده شامل بقایای مالیاتی و کلیه مؤدیان مالیاتی نیز خواهد بود.
منظور از مالیاتهای مورد مطالبه مالیاتهایی است که در کمیسیونهای تشخیص مالیاتی به مرحله قطعیت نرسیده.
ماده ۵ - ماده ۱۴ قانون اول تیر ماه ۱۳۲۷ ملغی است و وزارت دارایی مأمور اجرای این قانون میباشد.
قانون فوق که مشتمل بر پنج ماده و چهار تبصره است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه یکًًشنبه اول اسفند ماه یک هزار و سیصد و سی و هشت بهتصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۸٫۱۱٫۲۰ به تصویب مجلس سنا رسیده است