قانون حق‌الارض و حق‌الما طواحین اربابی واقعه در اراضی خالصه دولتی
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری چهارم | تصمیم‌های مجلس | قوانین و قراردادهای بین‌المللی مصوب مجلس شورای ملی |
| نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری چهارم |
قانون حق‌الارض و حق‌الماء طواحین اربابی واقعه در اراضی خالصه دولتی - مصوب ۳۰ جوزا ۱۳۰۱ شمسی
ماده اول - از عایدات خالص طواحینی که در اراضی اربابی واقع شده و با آب خالصه کار می‌کند یک عشر بابت حق‌الماء دریافت می‌شود.
ماده دوم - از عایدات خلاص طواحینی که در اراضی خالصه بنا شده و با آب اربابی گردش می‌کند یک عشر بابت حق‌الارض دریافت می‌شود.
ماده سوم - از عایدات خالص طواحینی که در اراضی خالصه بنا شده و با آب خالصه کار می‌کند یک عشر بابت حق‌الارض و یک عشر بابت‌حق‌الماء دریافت می‌شود.
ماده چهارم - در مواردی که دولت مالک تمام آب یا اراضی طاحونه نباشد به نسبت سهمی که مالک است حق‌الارض و حق‌الماء مطابق مواد فوق‌دریافت می‌شود.
ماده پنجم - عایدات خالص عبارت است از کلیه عایدات طاحونه پس از وضع صدی چهل از بابت مخارج از هر قبیل.
ماده ششم - مقصود از آب و زمین خالصه که در مواد فوق ذکر شده‌است آب و زمینی است که در تصرف دولت باشد و خالصجات انتقالی را که درحکم املاک اربابی است و همچنین طاحونه‌هایی را که با آب نهرهای اربابی منشقه از رودخانه‌ها کار می‌کند شامل نمی‌شود.
ماده هفتم - وزیر مالیه مأمور اجرای این قانون است.