قانون اضافه نمودن شش تبصره به ماده ۱۰ قانون کار

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۹:۵۰ توسط Simorgh (گفتگو | مشارکت‌ها) (+ ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قانون اضافه نمودن شش تبصره به ماده 10 قانون کار مصوب ۱۳۴۴٫۴.۲۷

ماده واحده - تبصره‌های زیر به ماده ۱۰ قانون کار اضافه می‌شود: تبصره ۱ - افراد زیر به مناسبت مشاغل یا عناوینی که دارند مادام که مشاغل یا عناوین مزبور را دارا می‌باشند با موافقت وزارت کار و امور اجتماعی‌احتیاج به اخذ پروانه کار نخواهند داشت.

۱ - کارکنان و کارشناسان سازمان ملل متحد و سازمانهای وابسته به آن.

۲ - خبرنگاران خبرگزاریها و مطبوعات خارجی به شرط معامله متقابل و آن که خبرنگاری به تصدیق وزارت اطلاعات شغل شاغل آنها باشد.

تبصره ۲ - مأمورین خارجی مؤسسات مجاز فرهنگی و بهداشتی و نیکوکاری و عمرانی مشروط بر این که مؤسسات مزبور به هیچ وجه جنبه انتفاعی‌نداشته باشند و کارکنان مذکور نیز از دولت ایران و مؤسسات ایرانی و افراد ایرانی وجهی به عنوان حقوق و یا مزد دریافت ننمایند مجاناً پروانه کاردریافت می‌نمایند.

تبصره ۳ - برای پناهندگان با موافقت کتبی وزارتین کشور و خارجه و رعایت مقررات آیین‌نامه اشتغال به کار اتباع بیگانه پروانه کار مجاناً صادر خواهدشد.

تبصره ۴ - کارفرمایان و مؤسسات نمی‌توانند اتباع بیگانه‌ای را که فاقد پروانه کار هستند به کار بگمارند. تبصره ۵ - دولت می‌تواند در صورت لزوم و یا به عنوان عمل متقابل اتباع بعضی از دول را بنا به پیشنهاد وزارت کار و امور اجتماعی و تصویب هیأت‌دولت از پرداخت حق صدور یا حق تمدید پروانه کار معاف دارد. تبصره ۶ - جریمه نقدی مقرر در ماده ۵۹ قانون کار در آن قسمت که مربوط به تخلف از ماده ۱۰ قانون کار و تبصره‌های آن می‌باشد تا بیست هزار ریال‌افزایش می‌یابد. قانون بالا مشتمل بر یک ماده که لایحه آن به موجب ماده واحده مصوبه بیستم آذر ماه ۱۳۴۲ تقدیم شده و در تاریخ روز دوشنبه سی و یکم خرداد ماه۱۳۴۴ به تصویب مجلس سنا رسیده بود در جلسه روز یکشنبه هفتم تیر ماه یک هزار و سیصد و چهل و چهار شمسی مورد تصویب مجلس شورای‌ملی قرار گرفت. رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی