قانون اجازه ساختن خطوط آهن اصلی و مهم مملکت
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری پنجم | تصمیم‌های مجلس | قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی |
قانون اجازه ساختن خطوط آهن اصلی و مهم مملکت - مصوب ۲۰ بهمن ماه ۱۳۰۴ شمسی
ماده اول - مجلس شورای ملی ساختن خطوط آهن اصلی و مهمه مملکت را به دولت اجازه می‌دهد و دولت مکلف است پس از جلب متخصصین‌لازم و مطالعات کافی در فوائد اقتصادی و سیاسی و نظامی یک یا چند خط عمده که ساختن آنها را مقدم بر خطوط دیگر می‌داند نتیجه را به مجلس‌شورای ملی عرضه و تصویب مجلس را در انتخاب آن خطوط تحصیل نماید.
ماده دوم - دولت مکلف است پس از تهیه نقشه مقدماتی برای ساختن راه آهن ترتیبی را که نافع و به صرفه نزدیکتر می‌داند پس از تصویب مجلس‌شورای ملی به موقع اجرا بگذارد و مواد اولیه‌ای که برای ساختن راه‌آهن لازم است و تهیه آن در مملکت امکان دارد باید در خود ایران تهیه شود وکارخانه آهن‌آب‌کنی برای این کار در ایران از طرف دولت ایجاد شود.
ماده سوم - برای تهیه نقشه مقدماتی راه و نقشه ترتیب استخراج آهن و تأسیس کارخانه آهن‌آب‌کنی در ایران دولت مجاز است یک نفر متخصص‌آمریکایی و یک نفر متخصص آلمانی بلافاصله پس از تصویب این قانون وعده کافی مهندسین ایرانی استخدام نماید.
- تبصره - حقوق دو نفر مستخدمین مزبور در ماده فوق در سال بیشتر از بیست و پنج هزار تومان و مدت استخدام آنها بیشتر از دو سال نخواهد بود.
ماده چهارم - برای حقوق و مخارج متخصصین و سایر مخارج نقشه‌برداری مبلغ دویست و پنجاه هزار تومان از محل عواید قند و چای به دولت‌اعتبار داده می‌شود.
ماده پنجم - وزارتین فوائد عامه و مالیه هر یک در حدود وظائف خود مأمور اجرای این قانون هستند.
این قانون که مشتمل بر پنج ماده‌است در جلسه بیستم بهمن ماه یک هزار و سیصد و چهار شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - سید محمد تدین