ســزای مهــربانیهــا بیدل شیرازی

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو




به دستان دل ز دســتم برد زلف دلستـان آخر نبردم با دلیـــریها ز دســـت عشـــق جان آخر




نخست از داستــان عشق مجنون در عجب بودم به گیتی همچو مجنون قصّه ام شد داستان آخر




مرا کز عقـل بر پای فلــک زنجیــر می بسـتم به زنجیـــر ســـر زلف بتی بســت آسمان آخر




مرا کز صومعــه هرگـــز قــدم ننهادمی بیــرون ز دور آسمــــان آمد مکـــان دیر مغــــان آخر




مرا کز زهد خصمی بود در گیتی به میخواران مثل گشتم به میخواری و رندی در جهان آخر




نبـــودم با نکویــان الفـــتی تا داشتـــم هـــوشی نگـــاه چشـــم مستی برد هوشـــم ناگهـــان آخر




نبستم دل به خط و خال خوبان تا جوان بودم به پیری عشــق بگرفت از کف عقلم عنان آخر




به جـــای سجّــــه از زلف بتی زنار افکنــــدم بمن نگذاشــت عشقش از مسلمـــانی نشـــان آخر




به یاد قدّ چـــون تیرش کمان شد گر قدم شاید که گیرد تیر را در بر به کوششها کمان آخر




به یک جــانب کمنـد زلف و یکسو خنجر مژگان چســان جــان میتواند برد دل از آن میان آخر




بود پیــدا ز نور سینــه ام کیــن آتش پنهـــان ســرایت میکنـــد از دل به جـــان ناتــوان آخر




کشید از جور تیغ کین به قتل بیدل مسکین ســــزای مهـــربانیــــها مــه نا مهــــربان آخر




M rastgar ‏۱ اوت ۲۰۱۱، ساعت ۰۶:۵۹ (UTC)