سخنرانی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر هنگام باریابی دانشجویان ایرانی در فرانسه ۲۷ مهر ماه ۱۳۴۰
| سفر محمدرضا شاه پهلوی به فرانسه ۱۸ مهر ۱۳۴۰ - ۱ آبان ۱۳۴۰ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | بیست و پنجمین سال شاهنشاهی اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر/ سال ۱۳۴۰ |
سخنرانی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر هنگام باریابی دانشجویان ایرانی در فرانسه ۲۷ مهر ماه ۱۳۴۰
بار دیگر برای من فرصت پیداشده که در دو سال اخیر با محصلین ایرانی مقیم فرانسه تماس بگیرم. در سال ۱۹۵۹ نیز در میان شما بودم. هر وقت این فرصت برای من پیش می‌آید سعی دارم با زبان ساده مطالبی راجع به مملکت خودتان که از حیث مسافت با آن فاصله زیادی دارید بگویم.
ما ایرانیها اول باید ببینیم امکانات مملکت ما چیست؟ و بعداً برای خود هدف معین بکنیم. امکانات ما از نظر جغرافیایی و منابع طبیعی و تمدن و فرهنگ وسیع است. ایران در منطقه خود تنها مملکتی است که می‌تواند در آینده با استفاده از ثروتهای طبیعی خود سطح زندگی مشابه با افراد ممالک پیشرفته تهیه نماید. شما در اینجا هر جا می‌روید می‌بینید آباد است، سطح زمین سبز است، جنگل است، کارخانه است، یک وجب عاطل و باطل نیست. به عکس در کشور خودمان ظاهراً می‌بینید که سطح زمین شن و خاک است ولی باید دانست که منابع تحت‌الارضی جبران فقر سطح زمین را در کشور ما می‌نماید و البته برای بهره‌برداری از آن باید با همه امکانات اقدام کرد. با جمعیت متناسبی که ما داریم، می‌توانیم یک سطح زندگی مساوی با سطح زندگی ممالک اروپایی تهیه نماییم. وسیله آن داشتن اراده، داشتن نقشه و داشتن مجری است. داشتن اراده و نقشه، کار زمامداران وقت است. مجری، افراد مملکت هستند و این افراد مملکت را همیشه یک کادر زبده و متبحر اداره می‌کند. این کار زبده و متبحر شما هستید.
دانشجویان ما در خارج گذشته از درس خواندن باید حقایق ممالک همجوار و دنیا را بدانند. اصولاً مطلب را باید برای خودتان حل کنید. آیا می‌خواهید یک کشور مستقل داشته‌باشید و ایرانی زندگی کنید یا خیر؟ آیا می‌توانید قبول کنید که دسته‌هایی که ناسیونالیزم را از بین می‌برند بر شما مسلط باشند و شماها برده آنها باشید؟ اگر کسانی هستند که این طور می‌پسندند ما با آنها کاری نداریم، اما آنهایی که به ایران مستقل و سنن آن و ایرانی‌بودن پایبند هستند، خوب می‌دانند که چگونه خود را برای اداره امور کشور مجهز نمایند. شما توسط جراید و یا ادارات مطبوعات و اطلاعات و وابستگان مطبوعاتی ایران از اخبار کشور خود مطلع می‌شوید.
آنچه ما باید بدانیم این است که باید سریع‌تر و قاطع‌تر تصمیم بگیریم و کار بکنیم. ما که از کاروان تمدن دنیا در اثر اهمال گذشتگان عقب مانده‌ایم باید از دیگران سریع‌تر کار بکنیم تا به آنها برسیم. ممکن است این عمل به نظر مشکل بیاید ولی این طور نیست، زیرا ما از تجربیات آنها و آخرین وسایل کار آنها استفاده خواهیم کرد. من به این کشورها سفرمی‌کنم و البته گذشته از شناسانیدن ایران و معرفی کشور خود، می‌خواهم آن کمک فنی و مالی و اقتصادی را که لازم است، از این کشورها بگیرم و سعی می‌کنم در این راه موفق بشوم. این امر خجالت ندارد. خیلی‌ها در وضع ما بودند و امروز به جایی رسیده‌اند که می‌توانند خودشان به سایرین کمک کنند، مانند کشور ژاپن. شما برای شناختن کشور خودتان هر روز بخواهید می‌توانید به سفارت ایران، به اداراتی که برای این منظور تأسیس شده و مأمورین موظف به کار گمارده شده‌اند، مراجعه نمایید و از وضع کشور، از همسایگان و اوضاع بپرسید زیرا باید در دنیای امروز مطلع بود.
در راه رسانیدن ایران به مرحله پیشرفت و ترقی باید در برابر خیلی چیزها مقاومت کرد. اول مقاومت در برابر تنبلی. این یک بلا است که ملتی به حال رکود بیفتد ولی فی‌حدذاته ملت ما اینطور نیست و تاریخ ملت ما بر این امر گواه است. دوم مقاومت در برابر نقشه‌های تجاوزآمیز کسانی که به کشور ما نظر دارند. در این مورد باید حقیقت را دانست و در آن موقع که حقیقت را دانستیم، فرصت مقاومت در برابر متجاوزین را خواهیم داشت و اگر مطلع باشیم دروغ و ریا و تخریب در ما اثر نمی‌کند. موقعیت ایران برای دنیا حیاتی است. به هر طرف که ما سنگینی خود را بگذاریم اوضاع بین‌المللی را عوض می‌کنیم. اهمیت سوق‌الجیشی و اقتصادی ایران موجب می‌شود کسانی که خیال استیلا بر ما دارند، نهایت سعی خود را به کار اندازند تا کشور ما تغییر جهت بدهد و در این راه از هیچ کاری دریغ ندارند. ما اگر می‌خواهیم ایرانی زندگی کنیم باید در برابر این کارها ایستادگی کنیم. درست است که تمام ایرانیان در برابر من یکسان هستند، ولی وظیفه من این است که حقوق اکثریت و طبقه غیر ممتاز را از نظر توزیع عادلانه ثروت حفظ کنم تا حداقل زندگی مردم تأمین گردد.
برای این کار، ما برنامه محدودیت و تقسیم اراضی داریم. دیگر استثمار معنی ندارد. هر کس کار می‌کند باید بداند برای که و برای چه کار می‌کند. هدف اصلی سیاست داخلی ما غذا برای همه و تأمین پوشاک، مسکن، بهداشت، و فرهنگ است. در جامعه نوین گذشته از کار و نان، کادر و اطلاع هم لازم است و کادر با ایمان و مطلع باید شما باشید که با روشن‌بینی مجهز به خصایل علمی و فرهنگی بشوید تا در مسابقه بین ملل عقب نمانیم، بلکه سربلند و مفتخر باشیم. وسایل کار برای شما فراهم شده و توقع متقابل این است که خود را برای خدمت به مملکت مجهز کنید و مانند یک ایرانی که در جبهه مبازره وارد شده‌است کار بکنید. هر ایرانی که بخواهد زنده بماند، به عقیده من وارد یک مبارزه‌ای می‌شود و آن مبارزه عبارت است از مبارزه برای ادامه حیات یک کشور مستقل و سربلند.
البته دیگران هم مبارزه می‌کنند، منتها آنها مبارزه می‌کنند به نفع دیگران و به ضرر مملکت و آب و خاک خودشان، ولی شما برای خانه و کشور خودتان مبارزه می‌کنید.