سخنرانی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در نشست پایانی کنفرانس سران کشورهای هموند اوپک در الجزیره ۱۵ اسفند ماه ۱۳۵۳
سخنرانیهای محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | اوپک |
سخنرانی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در نشست پایانی کنفرانس سران کشورهای هموند اوپک در الجزیره ۱۵ اسفند ماه ۱۳۵۳
از حضرت هواری بومدین رئیس شورای انقلاب و رئیس شورای وزیران جمهوری دمکراتیک خلق الجزایر به خاطر کوششهای فراوانی که برای تشکیل این کنفرانس و موفقیت تاریخی آن بکار بردند تشکر میکنم. همچنین مراتب قدردانی خود را نسبت به همه مقامات الجزایری و مردم شریف این کشور به خاطر لطف و میهمان نوازی آنها ابراز میدارم. بعلاوه از قاطعیتی که اعضای اوپک در این جلسات نشان دادند قدردانی مینمایم. ما توانستیم نشان بدهیم که قاطعیت همراه با عقل و تدبیر تا چه اندازه ضرورت دارد. همچنین نشان دادیم که مبارزه ما فراموش نشدنی است و در عین حال به آینده خود فکر میکنیم، زیرا گذشته را پشت سر نهادهایم و این آینده است که اکنون در برابر ما قرار دارد. ما در حالی که این کنفرانس را به پایان میرسانیم که بیش از هر وقت دیگر متعهد و نیرومند هستیم. ما علاوه بر آنکه در حفظ حقوق خود نیرومند هستیم، در مبارزه حَقهای هم که در پیش گرفتهایم احساس قدرت میکنیم. ما هرگز این چنین نیرومند نبودهایم، زیرا جهان سوم نظرات خود را به نحوی کاملاً روشن در کنفرانس داکار در مورد کشورهای دوست خود، یعنی کشورهای تولید کننده نفت ابراز داشت، و ما در این محیط آمیخته به اعتماد و قدرت تصمیم گرفتیم که با کشورهای صنعتی و مصرف کنندگان عمده نفت مذاکره کنیم، زیرا به عقیده من این مذاکرات از هر جهت مناسب و مطلوب است، منتها باید دید چرا؟ در این مورد باید بگویم که ما در سال ۱۹۷۳ تصمیم گرفتیم قیمت نفت را مورد تجدید نظر قرار دهیم، ولی از آن پس تورم کشورهای صنعتی حداقل سی و پنج درصد قدرت خرید عواید نفت را متناسب با قدرت خرید خود تعدیل کنیم، اما در این صورت کشورهای صنعتی هم قیمت کالاها و مصنوعات خود را بالا میبردند و ما هم مجبور بودیم که این کالاها را بخریم، ولی از این وضع چه کسی لطمه میدید؟ بدیهی است که کشورهای جهان سوم، آنها مجبورند که هم نفت ما را بخرند، هم مصنوعات کشورهای صنعتی را، بنابراین اگر ما جلسات گفت و شنودی ترتیب دهیم این گفتگوها با رعایت منافع کشورهای جهان سوم خواهد بود. درست است که این کنفرانس مربوط به انرژی است، ولی در عین حال کنفرانسی است که در آن همه مسائلی که برای جهان سوم اهمیت دارد مطرح خواهد شد. امیدوارم کشورهای جهان سوم از این کنفرانس حداکثر فایده را ببرند، زیرا همکاری و هماهنگی کشورهای جهان، موجب استقرار عدالت و ثبات خواهد شد، و کشورهای ثروتمند در تجزیه و تحلیل نهایی درباره اوضاع موجود قبول خواهند کرد که کار جهان در حالی که تعدادی از کشورها هنوز قربانی قحطی و فقر هستند، به سامان نخواهد رسید. از صف آرایی و برخورد بین کشورها صحبت شد. در این مورد بحث آن نیست که ما از برخورد وحشت داریم، بلکه صحبت آن است که ما اساساً خواستار آن نیستیم. تنها مقابله و صف آرایی که در جهان میتواند وجود داشته باشد، صف آرائی و برخورد بین عدالت و بی عدالتی، و ثروتمندان و بینوایان میباشد و این مبارزهای است که هرگز از میان نخواهد رفت. برای پیدا کردن راهی به سوی آینده ما حاضریم با کشورهای صنعتی و پیشرفته غرب وارد مذاکره شویم، ولی باید دید که از این گفتگوها چه نتیجهای حاصل میشود. من امیدوارم تمام کسانی که تا کنون درباره همزیستی مسالمت آمیز صحبت کردهاند بتوانند در آینده با همفکری و همکاری کامل در شرایط مساوی با هم صحبت کنند.
تنها در این صورت است که ما میتوانیم دنیایی بسازیم که در آن همه کشورها، اعم از کوچک و بزرگ، نه تنها زندگی و همزیستی کنند، بلکه با یکدیگر همکاری کامل داشته باشند، تا برای همیشه به خطر هولناکی که تمدن ما را تهدید میکند پایان دهند. این خطر، خطر قحطی است و ما بخوبی از آن آگاهیم. تنها با یک کوشش جهانی و با استفاده از آخرین تکنولوژیهای کشاورزی است که میتوان این مشکل را از میان برداشت، زیرا جمعیت دنیا تا پایان این قرن از هفت میلیارد نفر تجاوز خواهد کرد، در حالی که امروز که جمعیت دنیا فقط چهار میلیارد نفر است عدهای از مردم از گرسنگی میمیرند. آنچه که میگویم تنها حرف نیست، بلکه از وقتی که اوپک درآمدش افزایش یافته، بر اساس دو جانبه یا چند جانبه کمکهای مهمی به سایر کشورهای جهان کرده است. از جمله ایران در نخستین سال پس از افزایش قیمت نفت، تقریباً معادل هفت درصد تولید ناخالص ملی خود را صرف کمک به کشورهای در حال توسعه جهان سوم که دچار مشکلات مالی بودند، و همچنین کمک به کشورهای پیشرفته کرده است، کشورهای پیشرفتهای که ما مسلماً سقوط آنها را نمیخواهیم، بلکه علاقمندیم که باقی بمانند تا آنها هم به نوبه خود به توسعه و رونق کشورهای جهان سوم کمک کنند، ما اعلام داشتهایم که کشور ما حاضر است به هر کشوری که بخواهد در منطقه اقیانوس هند کارخانه کود شیمیایی ایجاد کنند اعتبار بدهد. این نشانه اهمیتی است که ما برای تولید وسیع محصولات کشاورزی که میتوانند به تغذیه انسان کمک کند قائل هستیم. من میخواهم آرزوی قلبی خود را نسبت به این امر ابراز دارم و بگویم که ما میخواهیم دنیای آینده، دنیای اتکاء ملل به یکدیگر و جهان برابری و مساوات باشد، جهانی باشد که زندگی در آن مایه مسرت و افتخار گردد، نه مانند پارهای موارد مایه ننگ. تردید ندارم که وحدت و هماهنگی وسیعی که در این کنفرانس سه روزه بخوبی روشن گردید و شما نتایج آن را در اعلامیه خواهید دید، همچنین احساسات و طرز تفکر جهان سوم موجب خواهد شد که عقل و عدالت بر جهان حکمفرما شود، جهانی که امیدوارم همکاری، برابری و اتکاء ملل در آن، یک قانون و قاعده کلی باشد. بار دیگر تشکرات قلبی خود را نسبت به حضرت بومدین، بخاطر محبتهایی که ابراز داشتند و مساعی و تلاشی که در راه موفقیت این کنفرانس مبذول کردند ابراز میدارم.