سخنرانی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در آیین سالروز بنیاد نیروی دریایی ایران در جزیره خارک ۱۴ آبان ماه ۱۳۵۱
| سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بر پایه تاریخ | اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر بزرگ ارتشتاران | تصمیم‌های مجلس |
سخنرانی اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر در آیین سالروز بنیاد نیروی دریایی ایران در جزیره خارک ۱۴ آبان ماه ۱۳۵۱
سالروز تأسیس یک نیرو به مراتب اهمیت اش از جشنی که برای سالروز تأسیسات حتی بزرگ صنعتی یا سالروز تولد اشخاص گرفته می‌شود بیشتر است، برای آن که یک نیرو مظهر افتخارات و غرور ملی و مظهر تصمیم در ادامه حیات آزاد و مستقل یک ملت است. چهل سال پیش که نیروی دریایی ایران تأسیس شد در حدود امکانات آن روز، مقصود امکانات انسانی و مالی است، کشور ایران دارای چنان نیرویی بود که در خلیج فارس در بین ممالک ساحلی رقیبی برای او نبود. البته در آن موقع ایران به سرعت به سوی پیشرفت گام برمی‌داشت، ولی توجه شما را به این نکته جلب می‌کنم که در سال ۱۳۲۰ درآمد ایران از نفت بالغ بر چهار میلیون لیره استرلینگ بود. هنوز در کشور ما کشاورزی مدرن مکانیزه وجود نداشت، صنایع ایران محدود بود، با آنکه در زمینه صنایع خیلی سبک قدم‌های بزرگی برداشته شده بود، با این حال هنوز به فکر تأسیس ذوب آهن بودیم که وقوع جنگ نه فقط ماجرای ذوب آهن ما را به بوته فراموشی سپرد، بلکه اساس و بنیاد استقلال کشور را به اضافه نیروی دریایی ایران از بین برد. وظیفه ما این بود که در اولین فرصت بار دیگر نیروی دریایی را احیاء نماییم، نیرویی که افتخار آن را داشت که در جنگ چند ساعته ایران نقش دلیرانه‌ای بازی کند و تصادفاً سنگین‌ترین قربانی‌ها را بدهد.
اگر ایران و کرانه‌های ایران در خلیج فارس و کرانه‌های ایران در دریای عمان تنها تیغ زاری بیش نبود، و خوزستان ایران ثروت فعلی را نداشت، و درآمد نفت ایران هم به تناسب آن زمان با اکنون فرض کنیم که چهار میلیون به صد میلیون لیره می‌رسید، باز وظیفه میهنی و ملی و افتخارات باستانی ما حکم می‌کرد که کرانه‌های خود را حفظ کنیم، ولی ببینیم امروز با چه صحنه و با چه وضعی روبرو هستیم. همین جزیره خارک که عده‌ای از شما در آن جا زندگی می‌کنید و بقیه با آن آشنا هستید، سرمایه‌ای که در این چند کیلومتر مربع بکار رفته است به تنهایی می‌توانست تمام تأسیسات این مملکت را تا قبل از شهریور ۱۳۲۰ بخرد. درآمد ما از نفت و مشتقات نفت در خوزستان و سایر نقاطی که با کرانه‌های خلیج فارس نزدیک هستند هر روز و هر سال بطور قابل توجهی افزایش می‌یابد. کشاورزی ایران در خوزستان به تنهایی می‌تواند مورد تحسین و احترام مردم دنیا قرار بگیرد. در سایر نقاطی که مشرف به خلیج فارس و یا نزدیک به این جا هستند همه نوع ثروت‌های طبیعی پیدا می‌شود.
اتفاقات و رویدادهای جهانی ما را وادار کرد که هر روز به تناسب این پیشرفت‌ها و رویدادها در نظرات و نقشه‌های خود تجدید کنیم.
اذعان می‌کنم که تا سه چهار سال پیش فقط دفاع خلیج فارس در اندیشه من بود، زیرا قسمت اعظم ثروت ما از بندر عباس و تنگه هرمز به این طرف به دست می‌آمد و ما می‌خواستیم این ثروت‌ها را حفظ کنیم و راه رسیدن آن‌ها را به دنیای خارج باز نگهداریم، ولی وقایع دنیا به صورتی درآمد که ما بلافاصله مجبور شدیم به فکر دریای عمان و کرانه‌های ایران در دریای عمان بیفتیم. باز هم وقایع دنیا طوری شد که ما را وادار کرد تا بپذیریم که در دریای چسبیده به دریای عمان مرز نمی‌شناسند. منظور من اقیانوس هند است. ما اکنون از لحاظ تفکر دیگر تنها به حفظ آبادان و یا خسروآباد یا بوشهر یا حتی بندر عباس و جزیره هرمز نمی‌اندیشیم. ما حتی تنها نه فکر حفظ جاسک و چاه بهار نیستیم، بلکه حریم امنیت ایران (ذکر نمی‌کنم که تا چند کیلومتر) مورد نظرمان است، هر کسی که با جغرافیا و اوضاع استراتژیک و بخصوص با امکانات هوایی و دریایی آشنا باشد می‌داند که این مرز با چاه بهار چه فاصله‌ای می‌تواند داشته باشد، و ما اکنون در همین راه و برای تهیه همین وسایل قدم برمی‌داریم که فعلاً از ذکر جزییات آن خودداری می‌کنم.
اما آن چیزی که فردا خواهیم دید، و آن چیزی که از حالا تا چهارده ماه دیگر یا فرض کنیم هیجده ماه یا دو سال دیگر خواهیم دید، تناسبش با حالا طوری خواهد بود که با اضافه کردن چند واحد نیروی ضربتی، نیروی دریایی ایران چند برابر خواهد شد، نه دو برابر و نه به تناسب مثلاً افزودن چهار ناو جدید به سی ناو فعلی، به این جهت آخرین سلاح‌هایی را که برای ما قابل استفاده است در اختیار خواهیم داشت و استعمال آن را چه در مانوری که در سال ۱۳۴۹ خودم شاهد آن بودم، و چه در عملیاتی که امروز بعد از ظهر انجام دادید، و چه در گزارش‌هایی که از مانورهای دریایی که در میدلینگ و غیره انجام می‌دهید دیده‌ام، همه این‌ها استعداد و امکان بکار بردن کشتی‌ها و یا سلاح‌های کاملاً پیچیده را از طرف شما افسران و افراد نیروی دریایی ایران کاملاً به ثبوت رسانده است. از ما تهیه وسایل لازم برای حفظ این مرز و بوم و این کرانه‌ها و مقامی که ایران در بین ممالک دنیا پیدا کرده است و حفظ مرزهای جغرافیایی این کشور با امکانات موجود، از شما نیز استفاده از معلوماتی که به دست آورده‌اید و به ثمر رساندن این معلومات در هدایت و رهبری صحیح ناوها و سلاح‌هایی که در اختیارتان هست و فرماندهی پرقدرت شما در واحدها و یا در پشت میزی که نشسته‌اید که اگر چنین چیزی نباشد فرماندهی به معنای حقیقی نمی‌تواند وجود داشته باشد، شاید آنی ممکن بشود، ولی مداوم نمی‌تواند باشد.
امروز با قدرتی که دارید و فردا با قدرتی که خواهید داشت و تا خاتمه برنامه پنجساله پنجم یا ششم انشاءالله باعث افتخار این مملکت و حتی باعث افتخار هر نیروی دریایی در جهان خواهید بود.
این است که ما بزرگداشت روز تأسیس نیروی دریایی را در چهل سال پیش، فردا با رژه و عملیات خود نشان خواهیم داد و امیدوارم هر روز روز افتخار و بزرگداشت نیروی دریایی ایران باشد.