سخنان پرزیدنت ریچارد نیکسون در آیین رسمی پیشباز از آریامهر شاهنشاه ایران و علیاحضرت شهبانو در کاخ سفید ۲ امرداد ماه ۱۳۵۲
سفرهای رسمی محمدرضا شاه پهلوی آریامهر | درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر | سخنرانیهای محمدرضا شاه پهلوی آریامهر سال ۱۳۵۲ خورشیدی تازی |
اعلیحضرتا
برای من بسی مایه سرافرازی است که بار دیگر به آن اعلیحضرت و همراهان خوش آمد بگویم. من به چند دلیل میگویم که این افتخاری ویژه برای ما است، نخست به این دلیل که دوستی ما پیشینه بیست دارد. این دوستی هنگامی آغاز شد که من در مقام معاون ریاست جمهور آمریکا به تهران آمدم، در آن زمان اعلیحضرت شاهنشاهی جوان بودند. در درازای این بیست سال، چه در دورانی که در مقامات رسمی خدمت کردهام و چه در سالهایی که پستهای خصوصی داشتم، به این دوستی افتخار کردهام و همواره از مشورتهایی که در مسایل جهانی با شما داشتهام، بهر بردهام. دومین دلیل این که بودن آن اعلیحضرت در اینجا افتخار به شمار میآید، این است که کشور شما زیر رهبری آن اعلیحضرت پیشرفت خیره کنندهای به دست آورده است.
بیست سال پیش را به یاد دارم و سال گدشته که آن اعلیحضرت از من و همسرم در تهران پذیرایی مهرآمیزی فرمودید، بار دیگر فرصت یافتم، کشور شما را ببینم. در هیچ منطقهای از جهان کشوری یافت نمیشود که مانند ایران به چنین پیشرفتهایی دست یافته باشد، پیشرفتی که سود آن از آنِ ملت شما گردیده است. همه دنیا رهبری شما را که برای ملتتان پیشرفت اقتصادی و عدالت به ارمغان آورده است میستاید.
دلیل سوم، البته همان مسلهای است که موضوع اصلی گفتگوهای امروز ما خواهد بود. به این چم که ما امروز از آن اعلیحضرت نه تنها به سبب اینکه دوستی دیرینه برای ما و رهبری مترقی برای مردم خود هستند، پیشباز میکنیم،بلکه به عنوان یک سیاستمدار تراز اول بین المللی نیز مورد پیشباز ما قرار میگیرند. گفتگوهای ما در درازای سالها درباره موضوعهای بی شمار بوده است ولی دیدار ما این بار اهمیتی ویژه دارد.
این نخستین دیدار من با رهبر یک کشور پس از دیدار و گفتگو با برژنف دبیرکل حزب کمونیست شوروی است. مهم است که به این نکته اشاره کنم که ایران با موقعیت حساس خود در قلب یکی از مناطقی قرار دارد که خطرات بالقوه برای صلح جهان دربردارند. بدیهی است، منظور من از منطقه خاورمیانه، خلیج فارس و همه مناطقی است که پیرامون آن قرار گرفتهاند. آنچه که به ما و کشورهایی که به حفظ صلح علاقمندند، قوت قلب میدهد این است که شما همواره از سیاست کمک به نیروهای صلح و پایداری و مخالف با نیروهای جنگ و ویرانی پیروی کردهاید. از این رو، اطمینان دارم که گفتگوهای ما همه مسایل جهانی را در برخواهد گرفت. به ویژه میدانم که از مشورت آن اعلیحضرت در زمینه مسایل این منطقه حساس جهان بهره مند شوم. منطقهای که با رهبری درست، در آنجا میتوانیم از جنگ پرهیز کنیم و دوران نوینی از صلح برای مردم این منطقه که نیازمند و سزاوار آن هستند، بنا کنیم. من مدتها در انتظار این گفتگوها بودهام و میدانم که در گسترش و پیشبرد سیاستهایی که نه تنها به صلح بلکه به پیشرفت و ثروت و رفاهی که کشور شما از آن برخوردار شده و شایان اجرا در همه آن منطقه جهان است، موفق خواهیم شد و از دستاورد این کار خشنود خواهیم بود.
از این رو، امروز بار دیگر رسما به شما خوش آمد میگویم، اما مهم تر از این به شما و به شهبانوی ایران به ویژه به سبب اینکه دوستان خوب و قدیمی ما هستید خوش آمد میگوییم، ما به این دوستی ارج مینهیم و به کمک این دوستی امیدواریم در راستای بنا ساختن دنیایی بهتر برای مردم دو کشورمان همکاری کنیم.