سخنان والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی در دومین همایش جنبش ملی نیکوکاری ۲۱ اردیبهشت ماه ۲۵۳۶ شاهنشاهی

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
برنامه عمرانی پنجم/سال ۲۵۳۶ شاهنشاهی آذر ماه تا اسفند ماه درگاه اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر

قوانین برنامه‌های عمرانی کشور مصوب مجلس شورای ملی

برنامه عمرانی پنجم/سال ۲۵۳۶ شاهنشاهی امرداد ماه تا آبان ماه


سخنان والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی در دومین همایش جنبش ملی نیکوکاری ۲۱ اردیبهشت ماه ۲۵۳۶ شاهنشاهی

بسیار خوشوقتم که دومین همایش جنبش ملی نیکوکاری، به منظور ارائه و ارزشیابی خدمات انجام شده و تبادل نظر درباره برنامه‌های آینده این جنبش در شهر زیبای شیراز تشکیل شده است. از گزارش‌هایی که تاکنون داده شده، چنین برمی‌آید که پیشرفت برنامه جنبش ملی نیکوکاری طی این مدت جالب و رضایتبخش بوده است و به جا است که از یکایک افراد نیکوکاری که تاکنون به نحوی در این برنامه شرکت کرده‌اند، قدردانی و سپاسگزاری شود. در این مرحله که ما در آغاز درخشان این برنامه قرار داریم و هنوز راه درازی در پیش است. آنچه هر قدر مکرر گفته و شنیده شود به جا است، توجه به رسانیدن پیام واقعی این برنامه به همگان است، زیرا جنبش ملی نیکوکاری یک نوع فعالیت اجتماعی موقتی و یک تحرک زودگذر نیست. از این برنامه نیل به هدفی والاتر و رسیدن به مقصدی بالاتر منظور نظر است و آن گسترش آموزش جنبه‌های عالی اخلاقی این برنامه است که محتاج پیگیری و تداوم است تا در کشوری چون ایران که در هر قدم با آثار خیر و یادگار خدمات عام‌المنفعه نیاکان خود روبه‌رو می‌شویم و در میان ملتی که از دیرباز مبانی فرهنگ و اخلاقیات آن بر اساس پندار و گفتار و کردار نیک نهاده شده و اکنون همگام با جامعه جهانی وارد عصر تمدن صنعتی و ماشینی گردیده و به سرعت در این راه پیشرفت می‌کند، اشتغالات روزافزون و گرفتاری‌های گوناگون مردم را از ابراز عواطف عالیه انسانی و معاضدت به یکدیگر و اقدام به کارهای خیر بازندارند، چه اگر زندگی یک جامعه فقط در مسیر مادیات پیشرفت کند، چنانکه در بعضی ممالک صنعت‌زده امروز به خوبی مشاهده می‌شود، عواطف لطیف و عالیه انسانی به تدریج در پس پرده کدورت‌های حاصل از غبار مادیگری پنهان شد و به مرور انسان‌ها به صورت قطعاتی از یک ماشین عظیم در می‌آیند و دریغ است که ما ایرانیان با آن گنجینه‌های گرانبها از دانش، فرهنگ، ادب و عرفان که از گذشتگان برای ما به یادگار مانده، در مسیر پیشرفت‌های مادی و تمدن صنعتی از معنویات غافل شویم و جاذبه‌ها و جلوه‌های تمدن جدید ما را آنچنان در کام خود فرو برد، که از توجه به اصول اخلاقی و اجرای نیات خیر و ابراز عواطف لطیف انسانی باز بمانیم. همان طور که یادآوری کردم در این برنامه، جنبه‌های اخلاقی موضوع بیشتر مورد نظر من بوده است و از نمایندگانی که از استان‌ها و شهرستان‌های مختلف در این همایش شرکت کرده‌اند، می‌خواهم که نقش مهم رسالت خود را بهتر بشناسند و در تبلیغ این هدف عالی بکوشند و هر یک در محیط فعالیت خود جنبه‌های اخلاقی این برنامه را بیش از پیش برای دیگران توجیه نمایند، تا با استفاده از امکاناتی که سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی فراهم آورده، مردم هر چه بیشتر به این جنبش بپیوندند.
بدون تردید فعالیت شما در این زمینه به تنهایی کافی نیست و وسایل ارتباط جمعی اعم از تلویزیون، رادیو و مطبوعات باید در تبلیغ و توجیه این برنامه‌ها، نقش مؤثرتری ایفا کنند و ارباب قلم اشاعه این فرهنگ انسانی را از وظایف اصلی خود به شمار آورند، تا نیکوکاری چه به صورت سرمایه‌گذاری و ایثار مال در راه خدمات اجتماعی و چه به صورت قبول خدمات داوطلبانه در میان مردم ما، زیبایی انسانیت و توجه به معنویات را متجلی سازد و جامعه ایرانی در عین پیشرفت‌های صنعتی و اقتصادی، با برخورداری از فرهنگ غنی نیاکان خود همواره به صورت یک نمونه عالی معنویت و اخلاق باقی بماند و اگر بخواهیم این موضوع را از دیدگاه دیگری بررسی کنیم، همان طور که شاهنشاه در فرمایشات خود به مناسبت آغاز سی‌ویکمین سال تأسیس سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی اشاره فرمودند، پیشرفت برنامه‌های جنبش ملی نیکوکاری یک نمونه برجسته و واقعی از مشارکت مردم در انجام خدمات اجتماعی است. در یک جامعه پیشرو، شایسته نیست که مردم برای تأمین هر گونه نیاز اجتماعی همواره در انتظار اقدامات دولت بمانند و خود در این راه هیچ گونه فعالیت مثبتی نداشته باشند، بلکه مردم باید با مشارکت فعالانه در گره‌گشایی از مسائل اجتماعی خود به دولت‌ها فرصت دهند که به جهات توسعه و رشد در ابعاد گسترده‌تری بیندیشند و به کارهای خطیری بپردازد که انجام آن از عهده مردم ساخته نیست.
در یک چنین شرایطی، طبعاً آهنگ پیشرفت، به سوی تکامل و ترقی سریع‌تر و در عین حال زندگانی برای همه سهل‌تر و مطبوع‌تر خواهدبود. ملاحظه همین اقداماتی که در این مدت کوتاه با سرمایه مردم، به دست مردم و با نظارت مردم در زیر چتر جنبش ملی نیکوکاری به عمل آمده، از قبیل تأسیس دبستان‌ها، کودکستان‌ها، درمانگاه‌ها، بیمارستان‌ها، دانشگاه‌ها، پارک عمومی، مراکز آموزش معلولین و آسایشگاه سالمندان و یا قبول خدمات داوطلبانه از طرف رده‌های مختلف جامعه به خوبی نمایانگر جلوه‌های واقعی و زیبایی از مشارکت در فعالیت‌های اجتماعی است و مشاهده این دستاوردها است که ما را با قلوبی روشن از نور امید در انجام این خدمت بزرگ اجتماعی در آینده مصمم‌تر می‌سازد، ولی اقداماتی که تاکنون به عمل آمده، با همه ارزندگی نباید ما را قانع سازد و از شور و شوق ما در پیگیری این برنامه بکاهد. هدف اصلی، بیدار نگه داشتن این احساس عالی و انسانی در قلوب مردم و تداوم این حرکت همگام با پیشرفت‌های علمی و صنعتی است. این همایش که به همت زنان و مردان نیکوکار ایرانی کارگردانی می‌شود، نشانه‌ای از تلاش انسان‌هایی است که به اندیشه‌های ژرف خود تمدن را تنها در قالب تکنولوژیک و مظاهر فیزیکی آن باور ندارند، بلکه تمدن را در پناه رشد معنوی، همراه با توسعه اقتصادی می‌پذیرند و ارج می‌گذارند و به استقبال آن می‌روند. من از نخستین روزی که این فعالیت نیرو می‌گرفت، به مسئولان و دست‌اندرکاران آن تذکر دادم که حتی‌المقدور از تشریفات و ظواهر اداری بپرهیزند و نظارت و حتی دخالت در شناسایی مسائل اجتماعی و برنامه‌ریزی برای پاسخگویی به این مسائل را به مردم هر منطقه و هر محل واگذارند. خوشبختانه می‌بینم که اداره امور این جنبش از تمرکز نادرست دورمانده و از انعطاف‌پذیری لازم بهره گرفته و با این شیوه منطقی اطمینان همگان را به سوی خود جلب کرده است.
برای سال آینده توصیه می‌کنم که جنبش ملی نیکوکاری از مراکز استان‌ها به شهرستان‌ها متوجه شود و موجبات گسترش آن در همه شهرهای بزرگ فراهم آید. همچنین تأکید می‌کنم که در زمینه ابلاغ هدف‌های عالیه اخلاقی و انسانی جنبش ملی نیکوکاری کلیه وسایل ارتباط جمعی، مجاهدت ورزند تا این پیام‌ها و به ویژه اقدامات عام‌المنفعه‌ای که به وسیله نیکوکاران به تحقق می‌پیوندد، به بهترین وجهی در جامعه انعکاس پذیرد و ارزشیابی گردد.
برای همگی شرکت‌کنندگان در دومین همایش جنبش ملی نیکوکاری، موفقیت بیشتر و برای عموم، توفیق پیوستن به این کاروان خیر و انسان‌دوستی را آرزو می‌کنم.