سخنان اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر درباره انقلاب شاه و مردم و پیشرفت کشور ایران ۲۲ آذر ۱۳۴۲

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
درگاه انقلاب شاه و مردم درگاه اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر

سخنرانی‌های محمدرضا شاه پهلوی

انقلاب شاه و مردم


سخنان اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر درباره انقلاب شاه و مردم و پیشرفت کشور ایران ۲۲ آذر ۱۳۴۲


امیدوارم این عید بزرگ مذهبی به عموم مردم ایران مبارک باشد و همه ما در لوای دین و پرچم مقدس اسلام و با درک تعالیم عالیه اسلامی در راه خدمت به مملکت و پیشرفت اجتماع و تأمین زندگی بهتر و رفاهیت بیشتری برای ملت ایران قدم برداریم و همچنین برای خود در این دنیا و در دنیای دیگر جایی شایسته بدست آوریم. کسانی که به حقیقت دین مبین ما پی برده‌اند خوب می‌فهمند که اصلاحات اخیر ما تا چه حد به پیروی از حقایق اسلامی صورت گرفته است، اسلامی که اساس آن عدالت و مساوات و مواسات و آزادی یعنی درست همان اصولی است که کارهای یکساله اخیر ما بر پایه آن‌ها انجام گرفته است.


امیدوارم این دوره بحران مصنوعی که در این دو ساله اخیر بر اساس حرف‌هایی که انشاءالله دیگر در این مملکت تکرار نخواهد شد پیش آمد بر طرف بشود، و اقتصاد کشور ما و داد و ستد مملکت و فعالیت آن دوباره رونق پیدا بکند، و مجموعه فعالیت‌های همه طبقات ایران جامعه شکفته تر و مترقی تر و مرفه تری را بوجود آورد که همه ما آرزوی آن را داریم.


البته امروز اصول اساسی اجتماعی ایرانی پی‌ریزی شده است، ولی هنوز در جزییات و فروع آن خیلی کارها باید انجام گیرد. مطمئن هستم که همه شما این تکالیف و وظایف را نه فقط در حدود این وظایف انجام خواهید داد و تمام همّ و کوشش و فعالیت خودتان را صرف آن خواهید کرد، بلکه در این بنای جدید اجتماع ایران مشوق و محرک فعالیت‌های بیشتری خواهید بود تا انشاءالله بتوانیم هر چه زودتر جامعه‌ای سالم تر و پیشرفته تر و مترقی و خوشبخت و مرفه آنطور که آرزوی همه ما است بسازیم.


امیدوارم وسیله پیشرفت علم در کشور ما روز بروز بیشتر فراهم شود و کسانی که اهل مطالعه و تحقیق هستند امکانات بیشتری در محیط کار خود پیدا کنند. اجرای قانون کار تمام وقت استادان مسلماً تسهیلاتی در این مورد فراهم خواهد کرد. در هر صورت باید وسایل کار دانشگاه روز بروز تکمیل تر شود و این مرکز بزرگ علمی روز بروز بیشتر با محیط کار سایر علماء و دانشمندان جهان که یک محیط صرفاً علمی است تطبیق کند، و برای افراد برجسته‌ای که به بشریت خدمت می‌کنند امکانات زیادتری فراهم آید. بدیهی است باید دانشگاه‌های ایران تکمیل شوند تا مملکت ما کمتر احتیاج به فرستادن دانشجو به خارجه داشته باشد، مگر برای مطالعه در رشته‌های مخصوصی که ما وسایل آن‌ها را در داخله کشور خود نداریم. البته این کار مدتی طول می‌کشد و در این مدت ما باید دقت بیشتری بکنیم، زیرا حیف است اگر عده‌ای ولو برای مدتی کوتاه نیروی خود را صرف فعالیت‌هایی کنند که مسلماً به نفع خودشان و به نفع مملکت شان نیست. عوض شدن قیافه مملکت و تحول عمیق آن نمی‌تواند منحصر به خارج از محیط علم باشد، بلکه بالعکس می‌باید این محیط علمی به مقتضای وظیفه معنوی خود در این راه پیشاپیش دیگران قرار داشته باشد.


من از مدت‌ها پیش به موضوع تشکیل یک دانشگاه اسلامی در ایران توجه داشته‌ام، زیرا معتقدم که مبلغین مذهبی در دوره کنونی بیش از هر وقت دیگر می‌باید مطلع و باسواد و با اصول و مفاهیم واقعی مذهبی آشنا باشند تا بتوانند وظیفه خود را چنانکه باید از لحاظ ارشاد و تبلیغ انجام دهند، و البته درباره تشکیل چنین مرکزی مطالعات لازم خواهد شد.


سازمان برنامه باید با تجاربی که از انجام برنامه‌های قبلی اندوخته کوشش کند تا کارها را با حداکثر سرعت و صرفه جویی و با نتایج رضایت بخش پیش ببرد، و رشد اقتصادی و ترقی درآمد سرانه افراد ما به اندازه‌ای شود که واقعاً استحقاق آن را داریم. خوشبختانه فعالیت‌هایی که از سر گرفته شده آثار خود را در شئون مختلف زندگی مملکت بزودی ظاهر خواهد کرد.


انشاءالله با انجام برنامه صحیحی صنایع ما روز بروز سالم تر و نیرومندتر خواهند شد. صنایع ما برای اینکه بتوانند در بازارهای جهان عرض اندام کنند باید دائماً خودشان را با آخرین ترقیات و پیشرفت‌های صنعتی و علمی دنیا تطبیق دهند و فقط از این راه است که ما می‌توانیم با قیمت‌های بین‌المللی رقابت کنیم و سطح تولیدات کشور را بالا نگاه داریم و غیر از این راهی نیست.


جای خوشوقتی است که مطبوعات ایران توانسته‌اند خودشان را با روح و فلسفه و ماهیت انقلاب اجتماعی ایران تطبیق دهند. مطمئن هستم که این کار از روی اجبار نبوده بلکه از روی ایمان و عقیده است، چون قاعدتاً هیچ طبقه‌ای در کشور نمی‌تواند از مطبوعات آزادیخواه تر و مترقی تر باشد. کسانی که قاعدتاً باید با اکثریت افراد مملکت سر و کار داشته باشند و منافع کشور را در نظر بگیرند نمایندگان دستگاهی هستند که می‌باید دائماً مدافع پیشرفت و مدافع عدالت باشند، و حالا که تصمیمات متّخذه در کشور ما فقط بخاطر اکثریت مردم گرفته می‌شود و طبعاً منافع این اکثریت به اصل عدالت اجتماعی و عدالت قضایی تکیه دارد و چرخ‌های مملکت بر این پایه می‌گردد، باید مطبوعات در صف اول مشوقین و طرفداران اجرای این اصول باشند. اصول ششگانه انقلاب ما باید در محیطی عملی شود که با این انقلاب تطبیق کند. ما در این اصول ششگانه صحبت از اجرای عدالت نکردیم، زیرا این موضوع امری بدیهی و طبیعی است، و مسلم است که باید قوی و ضعیف در مقابل قانون مساوی باشند و باز هم باید گفت که واضح است که می‌باید در این راه با تبهکاری و فساد مبارزه شود. اصلاحات ما نمی‌تواند در محیط فاسدی که فاقد عدالت قضایی باشد امکان رشد و نمو داشته باشد. همه این‌ها لازم و ملزوم یکدیگر است.


انقلاب ما شوخی بردار نیست و کاغذی نیست که بتوان آن را مچاله کرد و دور انداخت. در تحول و انقلابی که تاریخ سه هزار ساله ایران را دگرگون کرده می‌باید تمام عوامل با یکدیگر تطبیق و هماهنگی داشته باشند. یکی از اصولی که ما خیلی بدان اهمیت می‌گذاریم درستکاری است. البته هیچ متهمی تا روزی که محکومیت قضایی نیافته باشد محکوم نیست، ولی هیچ فردی نیز در هر مقامی که باشد حتی اگر گذشته او حاکی از جدیت و جانفشانی باشد حق کوچکترین انحرافی را ندارد. باز هم در رشته سیاسی می‌توان خطا را تا حدی بخشید، زیرا ممکن است این امر در نتیجه اختلاف سلیقه سیاسی پیش آمده باشد، ولی انحراف در امور مالی یا خدای نکرده در راه تأمین منافع خارجی قابل بخشش و گذشت نیست، و هر کسی که در این مورد از جاده مستقیم منحرف شود باید منتظر عقوبت باشد. البته خدا کند این قضایا تکرار نشود، ولی این مراقبت‌ها و تعقیب‌ها باعث می‌شود حقیقتاً مردم قبول کنند که حساب و کتابی در کار هست و آن دوره‌ای که معروف بود فقط آفتابه دزدها گیر می‌افتند و متنفذین از تعقیب مصون می‌مانند برای همیشه سپری شده است. و من میل دارم که مخصوصاً همه بدین حقیقت پی ببرند. مسلماً مطبوعات ما نیز بدین امر توجه خواهند کرد و هشداری به همه مردم ایران خواهند داد. انقلاب ما انقلابی همه جانبه است و تمام کسانی که در خدمات ملی و دولتی هستند باید بدانند همانطور که تشویق و تأیید در مورد کارهای خوب ایشان به عمل می‌آید تعقیب و بدنامی و زندان نیز در انتظار منحرفین و خاطیان است. اساس این است که باید همه چیز در کشور ما پاک و منزه گردد.


توجهی که در مملکت ما به کارگران و بهبود وضع آنان می‌شود توجه فوق‌العاده‌ای است که در جاهای دیگر کمتر نظیر دارد. کارگران ما حق دارند بخود ببالند که در مملکتی هستند که در آن این قدر کار می‌شود و برای رفاه کارگران و حفظ حقوق ایشان اقداماتی صورت می‌گیرد که مایه غبطه و رشک خیلی از نقاط دیگر جهان است، و تازه هنوز هم تمام برنامه‌های ما در این مورد به اجرا نرسیده است.