روز پرستار
| بنگاه حمایت مادران و نوزادان | روز پرستار | جمعیت خیریه فرح پهلوی |
روز پرستار ۵ اسفند ماه - در روز ۵ اسفند ماه ۱۳۴۴ در بزرگداشت پرستاران، والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی ریاست علیه شورای عالی زنان ایران و سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی پیامی فرستادند و روز پنجم اسفند، روز سپندارمذ فرشته نیکی را روز پرستار خواندند.
۵ اسفند ماه ۱۳۴۴ ساعت ۹ و نیم بامداد هیات مدیره انجمن پرستاران و انبوهی از پرستاران پایتخت در آرامگاه اعلیحضرت رضا شاه بزرگ گرد آمدند و تاج گل‌هایی بر مزار بنیانگزار ایران نوین نهادند. ساعاتی پس از نیم روز با پیام والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی، در بزرگداشت روز پرستار کنگره پرستاران ایران و با بودن امیرعباس هویدا نخست‌وزیر و پرستاران سراسر کشور گشایش یافت. این آیین در باشگاه دانشگاه تهران برگزار شد. نخست سرود ملی ایران نواخته شد و آنگاه پیام والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی پخش شد. والاحضرت اشرف فرمودند:
- هم میهنان عزیز
- یکی از مسایل مهم که امروز مورد توجه جهانیان قرارگرفته، آموزش و پرورش پرستاران است، حرفه مقدس پرستاری در مملکت ما با همه جوانی و تازگی به خوبی ارزش و اهمیت خود را به جامعه شناسانیده است با تاسیس آموزشگاه‌های پرستاری و آموزش فن شریف بیمارداری به دوشیزگان خانواده‌های اصیل ایرانی، پزشکان با خاطری آسوده بیماران خود را به این خدمتگزاران اجتماع می‌سپارند و بیماران نیز به اعتماد این فرشتگان و با اطمینانی بیشتر به موسسات درمانی و بهداشتی قدم می‌گذارند. اینک در مملکت ما نیز مانند سایر ممالک پیشرفته پرستار مظهر وظیفه شناسی و فداکاری است و حرفه پرستاری حرفه‌ای مقدس و افتخارآمیز به شمار می‌آید.
- روز پنجم اسفند ماه از زمان نیاکان ما روز « سپندارمذ » یعنی روز نیکی و نیکوکاری بوده و من این روز را به پیشنهاد پرستاران از شش سال پیش به نام روز پرستار اعلام نمودم.
- دوشیزگان جوانی که به منظور خدمت به جامعه به آموزشگاه‌های پرستاری وارد می‌شوند به وظایف خطیری که به آنان محول می‌گردد به خوبی وقوف دارند، از این رو در بهبود وضع بیماران و رفع آلام دردمندان و بالابردن سطح بهداشت عمومی بیش از پیش کوشا خواهند بود.
پس از پیام والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی، بانو عاطفه بیژن رییس انجمن پرستاران ایران و دکتر جهانشاه صالح رییس دانشگاه تهران درباره کنش‌های پرستاری در کشور سخنانی ایراد کردند و سپس کنگره پرستاری کار خود را آغاز نمود. این کنگره به ریاست آذر ریاحی برای پنج روز با بودن نمایندگان پرستاران سراسر کشور برگزار شد. روز پایانی قطعنامه کنگره به چاپ رسید.
۵ اسفند ماه ۱۳۴۵ روز پرستار در تالار ابن سینا دانشگاه تهران با بودن امیرعباس هویدا نخست وزیر برگزار شد. در این آیین دکتر شاهقلی و شماری از نمایندگان مجلس شورای ملی و استادان دانشگاه بودند.
۵ اسفند ماه ۱۳۴۶ آیین روز پرستار از سوی انجمن پرستاران برگزار شد. در این جشن به جایگاه پرستار ارج نهاده شد و گفته شد تاکنون ۷۰۰۰ پرستار و بهیار دانش آموخته وارد کادر درمانی و بهداشتی کشور شده‌اند.
۵ اسفند ماه ۱۳۴۷ والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی در روز پرستار روز سپندارمذ پیامی برای پرستاران کشور فرستادند:
- فرارسیدن روز پرستار را به همه خواهران عزیز پرستار تبریک می‌گویم. پرستاری خدمت انسانی و حرفه‌ای شریف و مقدسی است که تنها به خاطر ارج مادی نمی‌تواند انجام گیرد. پاداش حقیقتی یک پرستار شادی و رضایتی است که در قلب خود از خدمت به هم نوعان دردمند و بیمار احساس می‌نماید به همین دلیل امروز هر قدر که اجتماعات از لحاظ تمدن و فرهنگ ترقی می‌کنند حیثیت معنوی و ارزش حرفه پرستاری بالا می‌رود. خوشبختانه در مملکت ما نیز خدمت انسانی و پر ارج شما تدریجا مقام و قدر شایسته خود را بازمی‌یابد. خانواده‌های ایرانی بیش از پیش دختران خود را به فراگرفتن این فن مقدس تشویق و ترغیب می‌نمایند و با تاسیس آموزشگاه‌های پرستاری مجهز هر روز شماره پرستاران تحصیل کرده و کاردان افزایش می‌یابد دلسوزی و علاقمندی و ایمان شما پرستاران عزیز در انجام رسالت اجتماعی و خدمت خطیری که به عهده گرفته‌اید بیش از پیش توجه و احترام هموطنان را به اهمیت معنوی و ارزش انسانی کار پرستاری جلب خواهد کرد. امیدوارم ارج و قدر معنوی حرفه پرستاری روز به روز در جامعه ما بیشتر مورد توجه قرارگیرد و در چنین روزی عموم هموطنان در کنار پرستارانی که روز حرفه خود را با غرور و سربلندی جشن می گیرند به عظمت و فداکاری خواهران عزیزی که زندگی و راحت و آسایش خود را برای خدمت به انسان‌های رنجور و دردمند وقف کرده‌اند بیاندیشند.
۵ اسفند ماه ۱۳۴۸ والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی پیامی برای پرستاران سراسر کشور فرستادند. آیین باشکوه روز پرستار برای ارج نهادن به جایگاه پرستار با بودن سرکار علیه بانو فریده دیبا برگزار شد. پرستار نمونه در این آیین نشان افتخار را از بانو فریده دیبا دریافت کرد.
۵ اسفند ماه ۱۳۴۹ از بامدادان آیینی در بیمارستان‌ها ، درمانگاه‌ها و آموزشگاه‌های پرستاری و بهیاری برگزار شد. بیش از ۲۰۰ تن از دانش آموزان دبیرستان‌های کشور از آموزشگاه عالی پرستاری رضا شاه کبیر بازدید کردند و با هموندان انجمن پرستاران آشنا شدند. هموندان جمعیت جوانان شیر و خورشید سرخ ایران نیز به بیمارستان‌ها رفتند و شاخه‌های گل به پرستاران پیشکش کردند. به دستور وزیر آموزش و پرورش پیشاهنگان دختر و فرشته در بیمارستان‌ها شاخه‌های گل به پرستاران پیشکش کردند. در یکان‌های آموزشی کشور دبیران علوم اجتماعی در دبیرستان‌های دختران درباره ارزش و جایگاه پرستار سخنرانی کردند. انجمن پرستاران در تالار موزه در آیین باشکوهی روز پرستار را جشن گرفت و عبدالرضا انصاری قائم مقام والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی پیام والاحضرت ریاست عالیه پرستاران ایران را خواند. بانو بغونیان پرستار نمونه سال شد و شنل و نشان و دست نوشته پرستار نمونه را دریافت نمود.
۵ اسفند ماه ۱۳۵۰ والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی پیامی برای روز پرستار فرستادند و یادآور شدند که از روزی که نخستین آموزشگاه پرستاری از سوی سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی بنیاد شد و آموزش فن پرستاری در سطح دانشگاهی در ایران نیز مانند کشورهای پیشرفته آغاز شد بیست و دو سال می‌گذرد و در این مدت کوتاه با استقبال شایان زنان جوان ایرانی از این فن، نه تنها هزاران تن با فراگرفتن آموزش‌های نیازین به لباس پرستاری درآمده و در سراسر کشور به انجام این خدمت مقدس که آرمان آن درمان بیماران و کاهش آلام دردمندان است مشغول شده‌اند بلکه گروهی از ایشان با تکمیل تحصیلات خود به پایه‌ای رسیده‌اند که ما را در گسترش فن پرستاری یاری می‌کنند و از وجود مربیان غیرایرانی بی نیاز می‌سازند....
در مجلس شورای ملی روز سوم اسفند ماه ۱۳۵۰ نماینده بافت بانو عاطفه امیرابراهیمی در بزرگداشت روز سوم اسفند زادروز رضا شاه بزرگ و روز ۵ اسفند ماه روز پرستار چنین گفت [۱]: با اجازه مقام ریاست، نمایندگان محترم، افتخار بزرگی نصیب من شده که روز سوم اسفند روز ظهور سردار بزرگ تاریخ رضاشاه کبیر بنیان‌گذار ایران نو اجازه صحبت یافته‌ام و قبل از آغاز بر مطلب فرصت را مغتنم شمرده درود بی‌پایان ملت ایران را به روان پاک آن رادمرد بزرگ تقدیم می‌دارم (احسنت). پس فردا روز پنجم اسفند «روز پرستار» است بدین مناسبت لازم دیدم بعنوان اولین پرستاری که به مجلس راه یافته این روز بزرگ را به کلیه پرستاران و بهیاران کشور تبریک عرض نمایم.
در تاریخ مشروطیت ایران این نخستین بار است که مسائل مربوط به پرستار و پرستاری در این ساحت مقدس و از پشت این تریبون و از زبان یک پرستار مطرح می‌گردد. درباره خدمتگزاران جامعه ما از تریبون مجلس شورای ملی صحبت زیاد شده و نمایندگان محترم در ادوار مختلف زحمات و فداکاریهای آنان را کراراً ستوده‌اند ولی تاکنون سخن از پرستار و پرستاری (مگر در مواردی که وزیر محترم بهداری مطالبی در زمینه فعالیتهای وزارتخانه مربوط مطرح فرموده‌اند) به میان نیامده و هرگز آنطور که شایسته حرفه مقدس پرستاری است مطلبی عنوان نشده و از این طبقه شریف و زحمتکش و فداکار آنطور که باید تجلیلی به عمل نیامده است. آنچه امروز به عرض می‌رسانم ترجمان احساسات پرستاران و در حقیقت همه زنان این مرز و بوم است، زنانی که نیمی از اجتماع ما را تشکیل می‌دهند، زنانی که تا پیش از انقلاب سفید ایران در ردیف مهجوران و ورشکستگان به تقصیر و دیوانگان به حساب می‌آمدند و از بزرگترین حق قانونی خود یعنی شرکت در تعیین سرنوشت خویش و کشورشان محروم بودند. زنانی که به اراده پدر تاجدار خود با اصلاح قانون انتخابات آزاد شدند و توانستند همگام با برادران خود در راه ساختن ایرانی آزاد و آباد پیش بروند (صحیح است). در اینجا می‌خواهم باز هم از فرصت استفاده نموده بمناسبت نزدیک شدن روز هشتم اسفند مراتب سپاس و حق‌شناسی زنان ایران را به پیشگاه مبارک شاهنشاه آریامهر تقدیم دارم (احسنت).
روز پنجم اسفند را نیاکان ما "روز سپندارمذ" فرشته نیکی، نیکوکاری، نرمخویی، بردباری و فروتنی می‌دانسته‌اند به این دلیل سالهاست که این روز به پرستاران که باید دارای جمیع این صفات باشند اختصاص داده شده و من امروز می‌خواهم ضمن عرض تبریک به همه همکارانم به آنها که به کسوت پرستاری درآمده و شب و روز خود را وقف خدمت به همنوع نموده، به آنها که رنج خود و راحت دیگران طلبیده‌اند، به آنها که بقول سعدی جهد می‌کنند که رهانند غریق را مختصری درباره تاریخچه پرستاری در ایران و نحوه آموزش و کار پرستاران و مشکلات آنان بعرض برسانم.
پرستاری بعنوان یک حرفه در تاریخ ایران سابقه‌ای ندارد و اگر هم زنان وظیفه پرستاری را انجام می‌داده‌اند (که قطعاً هم همینطور بوده است) از پرستاری به صورت یک شغل موظف که انجام آن متضمن دیدن آموزش خاصی باشد در تاریخ ذکری نشده و اطلاعات دقیقی دردست نیست. رویهم رفته حرفه پرستاری در کشور ما بسیار جوان است و بیش از حدود نیم قرن از عمر آن نمی‌گذرد. در حقیقت تأسیس آموزشگاه‌های پرستاری نیز از پدیده‌های عصر فرخنده و درخشان پهلوی است. در سال ۱۲۹۴ شمسی برای نخستین بار آموزش دختران برای حرفه پرستاری توسط یک گروه مذهبی امریکایی در بیمارستان کوچکی در شهر رضاییه آغاز شد و سال بعد باز هم توسط یک گروه مذهبی امریکایی یک آموزشگاه پرستاری در شهر تبریز ایجاد شد. ولی بعلت عدم آشنایی اجتماع به اهمیت حرفه پرستاری تعداد داوطلبان این آموزشگاه از چند نفر تجاوز نمی‌کرد. پس از آن بتدریج در شهرهای شیراز ـ مشهد ـ اصفهان و کرمان آموزشگاه‌های پرستاری دایر گردید. در سالهای بعد دانشکده پزشکی دانشگاه تهران آموزشگاه پرستاری تأسیس نمود و چون کلمه پرستار در جامعه آنروز ایران احترام لازم را جلب نمی‌شود آموزشگاه را آموزشگاه «پزشکیاری» و فارغ‌التحصیلان این آموزشگاه را «پزشکیار» نامیدند تا بدین وسیله توجه مردم را به این حرفه جلب نمایند. در آن زمان بودند دختران جوانی که به این حرفه مقدس عشق می‌ورزیدند چون در ایران آموزشگاه مجهز وجود نداشت و برای فراگرفتن فن پرستاری به خارج رفته و پس از پایان تحصیلات برای خدمت به جامعه خود به وطن بازگشتند. در دوران سلطنت شاهنشاه آریامهر خواهران نیکوکار شاهنشاه در ایجاد مدارس پرستاری پیشقدم شدند و در سال ۱۳۲۷ آموزشگاه پرستاری رضاشاه کبیر[۲] توسط جمعیت شیر و خورشید سرخ [۳] و در سال ۱۳۲۸ آموزشگاه پرستاری اشرف پهلوی به همت سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی گشایش یافت.[۴] در ابتدای امر برای آموزش دانشجویان از مربیان خارجی و کارشناسان سازمان بهداشت جهانی استفاده شد و به مرور مربیان خارجی جای خود را به مربیان ایرانی دادند بطوری که امروز کلیه آموزشگاه‌های پرستاری و بهیاری کشور توسط مربیان ایرانی اداره می‌شنوند. در اینجا لازم است از آموزشگاه‌های پرستاری شرکت ملی نفت در آبادان و نمازی در شیراز که از قدیمی‌ترین آموزشگاه‌های پرستاری کشور هستند نیز یاد شود (صحیح است). از آن تاریخ به بعد وزارت بهداری، دانشگاه‌ها و مؤسسات مختلف اقدام به ایجاد آموزشگاه‌های پرستاری نمودند بطوری که امروز ۱۸ آموزشگاه عالی پرستاری در کشور موجود است.
از سال ۱۳۴۶ دانشگاه پهلوی دوره تکمیلی تحصیل در مدیریت و آموزش و پرورش برای پرستاران دائر نموده است. پس از آن نظر به احتیاج روزافزون به خدمات پرستاری آموزشگاه‌های بهیاری ایجاد گردید که امروز تعداد آنها به ۴۷ باب می‌رسد. و اما مختصری درباره بهیاری نظر به احتیاج روزافزون به خدمات پرستاری و با توجه به طولانی بودن دوره پرستاری و عدم تعادل بین عرضه و تقاضا و اینکه تعداد فارغ‌التحصیلان پرستاری نمی‌توانست جوابگوی احتیاجات روزافزون کشور باشد آموزشگاه‌های بهیاری در کشور ایجاد گردیده. در سال ۱۳۳۵ کنفرانس بین‌المللی پرستاری توسط وزارت بهداری در تهران تشکیل شد و صاحب‌نظران و کارشناسان پرستاری خارجی شرکت کننده در کنفرانس آموزش بهیاری را تأیید نمودند به این معنی که چون شرط ورود به آموزشگاه‌های بهیاری داشتن گواهینامه دوره اول متوسطه دبیرستان و مدت آموزش بهیاری دو سال است تعداد داوطلب و تعداد بیشتری فارغ‌التحصیل خواهد داشت. در حال حاضر در سراسر کشور ۴۷ آموزشگاه بهیاری موجود است. در اینجا لازم می‌دانم برای جلب توجه نمایندگان محترم از ارقام کمک بگیرم و نمونه کوچکی از ثمرات انقلاب سفید را عرضه نمایم. مطابق آماری که اداره پرستاری وزارت بهداری در اختیار اینجانب قرار داده:
- تعداد پرستاران فارغ‌التحصیل از سال ۱۲۹۹ تا سال ۱۳۲۰ جمعاً ۱۰۴ نفر.
- تعداد پرستاران فارغ‌التحصیل از سال ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۴۱ جمعاً ۱۱۴۰ نفر.
- تعداد پرستاران فارغ‌التحصیل از سال ۱۳۴۱ تا سال ۱۳۵۰ جمعاً ۱۹۱۹ نفر.
- تعداد آموزشگاه‌های پرستاری از سال ۱۲۹۹ تا سال ۱۳۴۱ (مدت ۴۲ سال) ۴ باب.
- تعداد آموزشگاه‌های پرستاری از سال ۱۳۴۱ تا سال ۱۳۵۰، ۱۴ باب.
- تعداد بهیاران فارغ‌التحصیل از سال ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۴۱ جمعاً ۲۰۰۳ نفر.
- تعداد بهیاران فارغ‌التحصیل از سال ۱۳۴۱ تا سال ۱۳۵۰ جمعاً ۵۷۱۶ نفر.
- تعداد آموزشگاه‌های بهیاری از سال ۱۳۲۰ تا سال ۱۳۴۱ جمعاً ۱۱ باب.
- تعداد آموزشگاه‌های بهیاری از سال ۱۳۴۱ تا سال ۱۳۵۰ جمعاً ۳۶ باب.
با در دست داشتن این ارقام یک بررسی کوتاه به ما نشان می‌دهد که تعداد پرستاران و بهیاران موجود نمی‌تواند جوابگوی احتیاجات کشور باشد. امروز ۳۵۰۰۰ تخت‌خواب بیمارستانی در کشور موجود است و مطابق برآوردی که اداره پرستاری وزارت بهداری نموده برای هشت تخت‌خواب بیمارستانی به یک پرستار و سه بهیار برای هر کشیک احتیاج است. البته باید علاوه بر این عده چند نفر اضافه هم برای ایام مرخصی و بیماری این عده پیش‌بینی نمود ولی فعلاً ما همان نسبت را در نظر می‌گیریم. با این محاسبه تعداد پرستار مورد نیاز کشور تقریباً ۱۳۱۲۵ نفر می‌شود که در صورتی که مجموع پرستاران شاغل را ۳۵۰۰ نفر در نظر بگیریم (اینجا لازم است تذکر بدهم که تعداد دقیق پرستاران و بهیاران شاغل معلوم نیست چون مرکزی برای ثبت‌نام و اخذ پروانه کار برای آنان وجود ندارد) ۹۶۲۵ نفر پرستار کم داریم و چون در حال حاضر در هر سال در حدود ۳۵۳ پرستار فارغ‌التحصیل می‌شوند تقریباً ۲۷ سال طول می‌کشد که تعداد پرستاران کشور به این رقم برسد. براساس همین محاسبه تعداد بهیار مورد نیاز ۲۶۲۵۰ نفر است. تعداد تقریبی بهیاران شاغل در حال حاضر در حدود ۸۷۰۰ نفر است پس ما با کمبود ۱۷۵۵۰ بهیار مواجه هستیم و با توجه به اینکه هر سال در حدود ۱۰۳۰ نفر بهیار فارغ‌التحصیل می‌شوند مدت ۱۷ سال طول می‌کشد که تعداد بهیاران کشور به این رقم برسد (این در صورتی است که کلیه پرستاران و بهیاران فعلی زنده و در کشور شاغل باشند). البته آنوقت با توجه به پیشرفت‌های سریع مملکت و ازدیاد جمعیت تعداد تختخوابهای بیمارستانی به چند برابر امروز خواهد رسید. ...
۵ اسفند ماه ۱۳۵۱ آیین جشن روز پرستار در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران با بودن سرکار علیه بانو فریده دیبا ریاست عالیه سازمان زنان ایران برگزار گردید. در این آیین بانو مهناز افخمی دبیر کل سازمان زنان پیام والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی را خواند. سپس دکتر شاهقلی وزیر بهداری دگرگونی‌های پرستاری را در دهه انقلاب شاه و مردم بررسی و روشن نمود. آنگاه پریچهر گودرزی نایب رییس انجمن پرستاران ایران گزارشی درباره تاریخچه انجمن پرستاران ایران و نهادهای پرستاری در ایران خواند و به آگاهی رساند که خانه پرستار سال آینده گشوده خواهدشد.
۵ اسفند ماه ۱۳۵۲ والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی در پیامی روز پرستار را به پرستاران سراسر کشور تهنیت گفتند:
- ... من که از دیرباز توجه داشته‌ام تا موجبات دلگرمی و تشویق پرستاران هر روز بیشتر فراهم شود خوشوقتم که ساختمان خانه پرستار که تاسیس آن مورد تقاضای انجمن پرستاران ایران بود از سوی سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی شروع گردیده و به زودی پایان می‌یابد و پرستاران مرکزی ثابت و محیطی مناسب برای گرد آمدن به دور یکدیگر و اجرای برنامه‌ها و فعالیتهای جمعی خود خواهند داشت و این خانه که در محل آموزشگاه عالی پرستاری بنا شده است برای قریب ۱۴۰۰ تن فارغ التحصیلان این آموزشگاه بهترین کانون احتماعات و تجدید خاطرات شیرین دوران تحصیل آنان خواهد بود.
جشن روز پرستاز از سوی جمعیت شیر و خورشید سرخ ایران در تهران و کرج برگزار گردید. در این جشن دکتر خدابنده لو معاون مدیر عامل شیر و خورشید سرخ پیرامون نخش پرستار در پیشبرد خدمات درمانی سخن گفت و کنش‌های شیر و خورشید سرخ را در زمینه آموزش پرستاران به آگاهی رساند.
۵ اسفند ماه ۲۵۳۴ با پیام والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی آیین روز پرستار در تالار سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی برگزار شد. پیام والاحضرت از سوی مهناز افخمی وزیر مشاور در امور زنان خوانده شد. آنگاه دکتر شیخ الاسلام زاده وزیر تندرستی و رفاه پیرامون جایگاه پرستار و ارزشمندی پرستاری سخنانی ایراد کرد. سپس برنامه که جشن از سوی انجمن پرستاران سازمان داده شده بود برگزار شد.
۵ اسفند ماه ۲۵۳۵ در پیشگاه والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی ریاست عالیه شورای عالی پرستاری ایران جشن باشکوهی در بزرگداشت روز پرستار در سالن آمفی تاتر سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی برگزار شد. رییس انجمن پرستاران ایران پس از خوش آمدگویی گفت که توجهات ویژه و پشتیبانی والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی ریاست عالیه شورای عالی پرستاران ایران از پرستاران کاراترین و مهمترین عامل اعتلای مقام پرستار و تشویق آنها به خدمتگزاری می‌باشد. پس از سخنان رییس انجمن یک لوحه سپاس از سوی پرستاران به والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی پیشکش شد. در پایان دکتر شیخ الاسلام زاده وزیر بهداری و بهزیستی در سخنانی گفت: والاحضرتا پرستاری که امروز ما مشاهده می‌نماییم در عصر پر افتخار دودمان پهلوی پایه گرفته و تا قبل از سلطنت اعلیحضرت رضا شاه کبیر پرستاری مانند بسیاری از پیشه‌های دیگر در دیدگاه مردم و جامعه ناشناس بوده و از کارهای کوچک شناخته می‌شد....
والاحضرت شاهدخت اشرف پهلوی در سخنان خود فرمودند:
- فرارسیدن پنجم اسفند یادروز بنیانگزاری پرستاری نوین را در ایران به همه پرستاران پاک دل و نیک اندیش کشور تهنیت می‌گویم ...در سال ۲۵۰۶ شاهنشاهی اولین سنگ بنای آموزشگاه عالی پرستاری وابسته به سازمان شاهنشاهی خدمات اجتماعی به دست برادر تاجدارم نهاده شد و از سال ۲۵۰۸ شاهنشاهی که این آموزشگاه عملا فعالیت خود را آغاز کرد تاکنون ۹ آموزشگاه پرستاری در حد فوق دیپلم، ۹ آموزشگاه مامایی در حد فوق دیپلم، ۴ آموزشگاه عالی مامایی در حد لیسانس، ۹۴ آموزشگاه بهیاری، ۳۳ آموزشگاه عالی پرستاری در حد لیسانس تاسیس شده و در ۲ دانشگاه نیز رشته پرستاری در حد فوق لیسانس از طرف سازمان‌های آموزشی و درمانی مختلف بوجود آمده و همه جا مورد استقبال دوشیزگان ایرانی قرارگرفته است. ...
هم چنین ساعت ده بامداد آیینی با بودن هیات مدیره بنیاد نیکوکاری والاحضرت شاهدخت شمس پهلوی و گروهی از پزشکان و پرستاران نهادهای درمانی این بنیاد در سالن کنفرانس بیمارستان مفید برگزار شد. نخست رییس مدرسه عالی پرستاری شمس پهلوی گزارشی به آگاهی رسانید آنگاه دو تن از دانشجویان مدرسه عالی پرستاری و آموزشگاه بهیاری والاگهر شهرآزاد وابسته به بنیاد نیکوکاری سخنانی درباره روز پرستار و تاریخچه پرستاری ایراد نمودند و در پایان کلاه‌های دانشجویان و دانش آموزان سال اول به آنان داده شد.
۵ اسفند ماه ۲۵۳۶ شاهنشاهی روز پرستار در آیین شکوهمندی در بیمارستان شماره ۲ مفید وابسته به بنیاد نیکوکاری والاحضرت شاهدخت شمس پهلوی با بودن پرستاران، بهیاران، پزشکان و شماری از بلندپایگان کشوری برگزار شد. در این آیین بانو زرین بال یکی از مربیان آموزشگاه بهیاری والاگهر شهرآزاد از سوی پرستاران بنیاد نیکوکاری شمس پهلوی گفت:پنجم اسفند خجسته روزی است که به سپندارمزد فرشته نیکی و مهربانی تعلق دارد و این میراثی است از نیاکان نیک سیرت و سرشار از محبت‌های انسانی ما از روزگارانی که پایه‌های زندگی انسان را اندیشه نیک، کردار نیک و گفتار نیک استوار می‌داشته و امروز پرستار سمبل همه این نیکی هاست... آموزشگاه بهیاری والاگهر شهرآزاد در مهر ماه ۲۵۳۶ شاهنشاهی با ۴۰ کارآموز کار خود را آغاز کرده است که از این گروه ۳۵ تن فارغ التحصیل شده و هم اکنون در مراکز درمانی بنیاد بنیوکاری والاحضرت شاهدخت شمس پهلوی در خدمت می‌باشند...
روز پرستار سال ۲۵۳۵ شاهنشاهی
روز پرستار سال ۲۵۳۶ شاهنشاهی
روز پرستار سال ۲۵۳۶ شاهنشاهی
منابع