تلگراف مقتدرالدوله به محمدعلی شاه در پیروزی‌ها در تبریز ۲۳ تیر ۱۲۸۷

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نخست انقلاب مشروطه

انقلاب مشروطه - از استبداد صغیر تا فتح تهران

۲۲ بهمن

تلگراف مقتدرالدوله به محمدعلی شاه در پیروزی‌ها در تبریز ۲۳ تیر ۱۲۸۷[۱]

تهران ـ
عرض جواب بخاکپای جواهر‌آسای‌ اقدس‌ اعلی‌ ارواحناه
تصدق خاکپای جواهر‌آسای‌اقدس‌ همایونت شوم دستخط جهان‌مطاع‌ مبارک زیارت شد راپرت از دیروز که دوشنبه بود طرف عصر سردارنصرت آمده وارد باغ شمال شد این غلام جان‌نثار باتفاق سهام‌الدوله رفته با او ملاقات و تا دوساعت از شب گذشته در آنجا بترتیب اجرای اوامر مقدسه مشغول بود همان‌طور که مقرر فرموده بشکل نظامی بکوچه‌ها و گذرها سوار گذاشته شد که هرکس با اسلحه هستند گرفتار و اسلحه را ضبط نمایند و از تصادفات حسنه است که دیشب پسر‌میر‌نصیر دچار سوارها شده از طرفین تیراندازی کرده مشارالیه تیرخورده بدرک واصل گشته چون مسجد صمصام‌خان در حدود ارمنستان و بقونسولخانه نزدیک است هنوز صلاح نشده که قوه‌ی قهریه در منع اجتماعات آنجا در همان نقطه استعمال شود ولی در گذرگاههای آن مسجد سوار و استعداد گذاشته شد و تا این ساعت که ظهر سه‌شنبه است کسی بمسجد آنجا جمع نشده یکساعت قیل برادر و پسر‌ علی‌مسیو هم گرفتار و محبوس شدند و انشاء‌الله از اقبال بیزوال اعلیحضرت‌ قوی شوکت‌ شاهنشاهی‌ ارواحناه‌ فداه موجبات دفع اشرار و انتظام شهر بزودی فراهم خواهد شد فعلا این غلام در دیوانخانه شب و روز با اجزاء کار بانجام اوامر مقدس مشغول و سردار نصرت در باغ مواظب اجراء مأموریت خود و آنی از همدیگر غفلت نداشته همگی جان در کف گرفته بجان‌نثاری اشتغال داریم چیزی که اسباب نکس کارها و اختلال امر خبازخانه و غیره شده بی‌پولی است آن ده‌هزار‌تومان حواله‌ی گمرگ هم هنوز نرسیده حاجی‌ابراهیم هم بواسطه‌ی بستن بازار پول ندارد هرگاه معجلاً وجهی مرحمت میشد کار خوب پیشرفت میکرد همان‌طور که دیروز بعرض خاکپای مقدس رسانده بازهم تذکاراً جسارت می‌نماید که اجتماعات در مسجد صمصام و بعضی مفاسد دیگر تماماً ناشی از تحصن بصیر‌السلطنه و اجلال‌الملک در قونسولخانه است و تا دفع آنها از آنجا نشود ریشه‌ی فساد قطع نخواهد شد امر فرمایند بهرطور هست بدفع و تبعید آنها از کجا پرداخته شود.
غلام‌جان‌نثار ( منوچهر )

منبع

  1. احمد کسروی، تاریخ مشروطه ایران، چاپ سیزدهم، بهمن ۲۵۳۶ شاهنشاهی، ص. ۶۹۱ - ۶۸۹